ទីបំផុតក្តីសុបិនរបស់ខ្ញុំក្នុងការធ្វើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយត្រូវបានបំពេញ
ជេន ដានីយ៉ែល ដារ៉ូយ ទីក្រុងអុនតារីយ៉ូ ប្រទេសកាណាដា
រចនារូបភាពដោយ ខាធី ដុកគ្រីល
ខ្ញុំមានក្តីសុបិនដើម្បីបម្រើបេសកកម្មពេញម៉ោងអស់ជាច្រើនឆ្នាំ ។ ប៉ុន្តែពេលខ្ញុំទៅផ្ទះវិញបន្ទាប់ពីខ្ញុំរៀនចប់នៅសាកលវិទ្យាល័យ ខ្ញុំបានដឹងថា គ្រួសារខ្ញុំត្រូវការខ្ញុំខ្លាំងណាស់ ។ សុខភាពរបស់ឪពុកខ្ញុំទ្រុឌទ្រោម ហើយក្រុមគ្រួសារត្រូវការជំនួយផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុខ្លាំងណាស់ ។ ក្នុងនាមជាកូនច្បងគេនៃគ្រួសារដែលមានកូនបួននាក់ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ខ្ញុំគួរតែនៅផ្ទះ ហើយជួយគ្រួសារ ។ ព្រះវរបិតាសួគ៌ប្រទានពរដល់ខ្ញុំឲ្យមានការងារសមរម្យមួយ ។ ទោះបីវាពុំបានចំណូលច្រើនក្តី តែវាគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ការចំណាយរបស់ខ្ញុំ ។
ពេលណាដែលខ្ញុំត្រូវបានគេសួរអំពីការបម្រើបេសកកម្មពេញម៉ោង នោះខ្ញុំបានឆ្លើយថា ខ្ញុំនឹងទៅបម្រើ ។ ប៉ុន្តែ គ្រប់ពេលដែលខ្ញុំនិយាយពាក្យនេះ ម្តាយរបស់ខ្ញុំបានមើលមកខ្ញុំដោយក្តីរំភើប លាយឡំនឹងក្តីព្រួយនៅក្នុងក្រសែភ្នែកគាត់ ។ ខ្ញុំបានដឹងថា ប្រសិនបើខ្ញុំត្រូវបានសុំឲ្យទៅបម្រើបេសកកម្ម នោះគាត់នឹងនិយាយយល់ព្រម ហើយទុកការខ្វល់ខ្វាយអំពីការបាត់បង់ចំណូលក្នុងគ្រួសារដោយស្ងប់ស្ងាត់ក្នុងចិត្តគាត់ ។
ពីរបីឆ្នាំបានកន្លងផុតទៅ ហើយអ្នកកាន់បព្វជិតភាពស័ក្តិសមម្នាក់បានសុំខ្ញុំរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាមួយគាត់នៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ ខ្ញុំបានយល់ព្រម ហើយក្រោយមក យើងមានពរដែលមានកូនបីនាក់—ស្រីពីរនាក់ និងប្រុសម្នាក់ ។ អំណរដ៏ធំមហិមារបស់យើងគឺនៅពេលកូនប្រុសរបស់យើងបានចេញបម្រើបេសកកម្មរបស់គាត់ ។ វិញ្ញាណនៃការលួងលោម និងភាពសុខសាន្តបានបំពេញក្នុងគេហដ្ឋានយើង ។ វាទំនងចំពោះខ្ញុំថា ផ្នែកមួយនៃបំណងប្រាថ្នារបស់ខ្ញុំចង់បម្រើបេសកកម្មត្រូវបានបំពេញ ។
ខ្ញុំមានចិត្តរំភើបជាខ្លាំង ពេលកូនស្រីច្បងរបស់ខ្ញុំបាននិយាយថា គាត់ក៏ចង់បម្រើបេសកកម្មផងដែរ ។ រៀងរាល់សប្តាហ៍នៅក្នុងតំបន់បេសកកម្ម គាត់បានផ្ញើរឿងនានាអំពីកិច្ចការរបស់គាត់មកឲ្យខ្ញុំ ។ ទីបន្ទាល់របស់គាត់បានបំផុសគំនិតខ្ញុំ និងបំពេញចិត្តខ្ញុំនូវស្មារតីនៃការធ្វើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ។ ខ្ញុំបានអធិស្ថានដើម្បីទទួលបានឱកាសបម្រើបេសកកម្មជារៀងរាល់ថ្ងៃ ។
ថ្ងៃមួយ ខ្ញុំទទួលការបំផុសគំនិតឲ្យសួរមិត្តម្នាក់តាមសារឯកជនមួយ នៅតាមបណ្តាញផ្សព្វផ្សាយសង្គម ដោយសួរគាត់ថា តើគាត់ចាប់អារម្មណ៍ចង់ជួបអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាដែរឬទេ ? នាងបានឆ្លើយថា « ចា៎សខ្ញុំចង់ជួប ! » ខ្ញុំបានបំពេញទម្រង់បែបបទផ្តល់អ្នករៀនតាមអ៊ិនធើរណែតនៅគេហទំព័រ LDS.org ហើយមិនយូរប៉ុន្មានក្រោយមក ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាបានចាប់ផ្តើមបង្រៀនគាត់ ។ ក្នុងរយៈពេលបីខែ គាត់បានចូលជាសមាជិកសាសនាចក្រ ។ កូនៗរបស់គាត់បានចូលជាសមាជិកសាសនាចក្រពីរបីខែក្រោយមក ។ ពេលព្រះវិញ្ញាណបានដឹកនាំខ្ញុំ នោះខ្ញុំបានអញ្ជើញមិត្តភក្តិផ្សេងទៀតឲ្យស្តាប់ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ។ ពេលកូនស្រីរបស់ខ្ញុំត្រឡប់មកពីបេសកកម្មវិញ ខ្ញុំក៏មានអារម្មណ៍ថា ខ្ញុំបានបំពេញការបម្រើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនារយៈពេល ១៨ ខែផងដែរ ។
ព្រះវរបិតាសួគ៌បានជ្រាបដឹងពីបំណងប្រាថ្នានៃដួងចិត្តខ្ញុំ និងអ្វីដែលល្អបំផុតសម្រាប់គ្រួសារខ្ញុំ និងរូបខ្ញុំ ។ ខ្ញុំមានអំណរគុណដែលទ្រង់បានប្រទានដល់ខ្ញុំនូវបំណងប្រាថ្នាខ្ញុំ ដើម្បីបម្រើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ដែលវាបានដក់ក្នុងចិត្តខ្ញុំអស់ពេលជាយូរមកហើយ ។