Toko 42
Ireo fambara ny amin’ny fanomboana an’i Kristy
Telo amby telopolo taona no lasa hatramin’ny nahitan’ny olona ireo fambara ny amin’ny fahaterahan’i Jesoa Kristy.
Amin’izao izy ireo dia miandry ny fanambarana ny amin’ny fahafatesany: maizina mandritra ny telo andro.
Ny sasany dia tsy nino fa hitranga ny fambara. Nifanditra tamin’ireo mpino izy ireo.
Indray andro dia nisy tafio-drivotra mahery be. Nisy rivotra mafy be.
Nisy tselatra mazava be sy kotro-baratra nampihovitrovitra ny tany manontolo.
Nirehitra ny tanànan’i Zarahemlà. Nilentika tany anaty ranomasina ny tanànan’i Môrônia. Levona tanaty tany ny tanànan’i Môrônihà.
Nisy horohoron-tany nampiovitrovitra ny tany manontolo. Nivakivaky ny arabe, ary nirodana ny trano. Maro tamin’ireo tanàna no simba ary be dia be ny olona maty.
Tokony ho teo amin’ny adiny telo teo ho eo no naharetan’ny tafio-drivotra sy ny horohoron-tany.
Rehefa nitsahatra ny tafio-drivotra sy ny horohoron-tany dia nisy haizina matevina nandrakotra ny tany. Tsy nisy jiro n’aiza n’aiza. Tsapan’ny olona ny haizina.
Naharitra nandritra ny telo andro ilay haizina. Tsy nety nirehitra ny labozia, ary tsy afaka nahita na masoandro na volana na kintana ny olona.
Nitomany noho ny haizina sy ny faharavana ary ny fahafatesana ny olona. Nanenina izy ireo fa tsy nibebaka tamin’ny fahotan’izy ireo.
Avy eo dia naheno ny feon’i Jesoa Kristy ny vahoaka.
Notantarain’i Jesoa azy ireo ny amin’ny faharavana lehibe teo amin’ny tany. Nilaza izy fa maty ireo olona ratsy fanahy indrindra.
Nilaza izy fa ireo izay tsy maty dia mila mibebaka. Raha manao izany izy ireo sy manatona azy dia hotahiany izy ireo.
Talanjona loatra izy ireo taorian’ny naharenesan’izy irel ilay feo ka nitsahatra tsy nitomany. Nitsahatra nangina ny zava-drehetra nandritra ny ora maro.
Avy eo dia niteny tamin’ny vahoaka indray i Jesoa; naveriny matetika fa niezaka ny nanampy ny vahoaka izy. Raha mibebaka izy ireo izao dia mbola afaka miverina aminy.
Afaka telo andro dia lasa ilay haizina. Faly ny olona ary nisaotra ny Tompo tamin-kafaliana.