“Hoofdstuk 28: De profeet Joseph gaat opnieuw naar Missouri: maart–mei 1832,” Verhalen uit de Leer en Verbonden (2002), 108–12
“Hoofdstuk 28,” Verhalen uit de Leer en Verbonden, 108–12
Hoofdstuk 28
De profeet Joseph gaat opnieuw naar Missouri
(maart–mei 1832)
Jezus gaf Joseph Smith een openbaring. Hij zei dat de heiligen als zijn kleine kinderen waren. Zij moesten nog veel leren. Jezus zei dat zij gelukkig moesten zijn. Zij moesten dankbaar zijn. Hij zou hun leider zijn.
Jezus wilde dat de heiligen hun bezittingen met elkaar deelden. Hij wilde dat zij voor de arme mensen zorgden. Jezus wilde dat de heiligen elkaar hielpen.
Kort na die openbaring ging Joseph weer naar Missouri. Missouri werd het land van Zion genoemd. Enkele van zijn vrienden gingen met hem mee. De heiligen in Zion waren blij Joseph te zien.
Jozefi u kërkoï shenjtorëve të vinirt në një mbledhje. Ai u tregoi atyre rreth zbulesës. Shenjtorët e dinin se Jozefi ishte Profet i Perëndisë.
Në mbledhje Zoti i dha Jozefit një zbulesë tjetër për shenjtorët. Jezusi ishte i lumtur që shenjtorët e kishin falur njëri-tjetrin. Jezusi tha: «Unë, Zoti, ju fal juve.»
Jezusi u dha shenjtorëve një urdhërim të ri. Ai tha se u kishte dhënë atyre tokën e Sionit. Tani ata duhej ta ndanin tokën me njëri-tjetrin. Çdo njeri duhej të kishte çka i nevojitej. Kjo do të ndihmonte Kishën e Jezu Krishtit.
Pas mbledhjes, Jozefi vizitoi shenjtorët në shumë qytete. Shenjtorët ishin të lumtur që po e shihnin atë. Ishte një kohë e lumtur për Jozefin. Ai i donte shenjtorët.
Jezusi i dha Jozefit një zbulesë për gratë dhe fëmijët. Jezusi tha se burrat duhet të kujdesen për gratë e tyre. Prindërit duhet të kujdesen për fëmijët e tyre.
Shenjtorët duhet të kujdesen për gratë pa burra. Shenjtorët duhet të kujdesen për fëmijët që nuk kanë atë ose nënë.
Jezusi tha që shenjtorët duhet të vendosin ushqim në një depo. Peshkopi duhet t’u japë njerëzve të uritur ushqim nga depoja.
Jozef Smithi dhe peshkopi Uitni u kthyen në Kirtland. Ata udhëtuan me një karrocë.
Një ditë, dicka i trembi kuajt. Ata vrapuan shpejt.
Jozefi u hodh nga karroca. Ai nuk u vra. Peshkopi Uitni u hodh nga karroca dhe theu këmbën
Jozef Smithi dhe peshkopi Uitni qëndruan në një han. Peshkopi Uitni pushoi për katër javë. Jozefi qëndroi me të gjatë kohës që këmba e tij u përmirësua.
Dikush në han hodhi helm në ushqimin e Jozeflt. Ai ishte shumë i sëmurë.
Jozefi i kërkoi peshkopit Uitni t’i jepte një bekim. Peshkopi Uitni pèrdori fuqinë e priftërisë për të bekuar Jozefin. Jozefi u shërua.
Jozefi falënderoi Perëndinë që e shëroi atë. Më në fund, Jozef Smithi dhe peshkopi Uitni mund të udhëtonin. Ata u kthyen në shtëpi te familjet e tyre.