Hoofdstuk 51

De zusters-hulpvereniging

(maart 1842)

De leden van de kerk waren de Nauvoo-tempel aan het bouwen. De kleding van de mannen raakte snel versleten. De vrouwen wilden hen helpen. Een van de vrouwen zei dat ze voor de mannen kleding zou naaien. Maar zij had geen geld om de nodige stof te kopen.

Sara M. Kimball zei dat zij de vrouw wat stof zou geven. Zuster Kimball vroeg andere vrouwen om te helpen. De vrouwen hadden een vergadering in het huis van zuster Kimball. Zij besloten voor vrouwen in de kerk een vereniging op te richten.

De vrouwen vroegen Eliza R. Snow om voor die vereniging enkele regels op te schrijven. Zij liet die regels aan Joseph Smith zien. Joseph Smith zei dat die regels heel goed waren. Maar hij zei dat de Heer een beter plan voor de vrouwen had.

Joseph Smith vroeg de vrouwen om op 17 maart 1842 naar een vergadering te komen. Hij zei dat de priesterschapsleiders de vrouwen zouden helpen met hun vereniging. Er waren achttien vrouwen op deze vergadering. Emma Smith werd gekozen om de leidster te zijn. De vereniging werd de zustershulpvereniging genoemd.

Joseph Smith vertelde de vrouwen de mensen die ziek en arm waren te helpen. Zij behoorden de mensen alle hulp te geven die zij nodig hadden. De bisschop zou de vrouwen helpen om te weten wat zij moesten doen.

De vrouwen hielden vergaderingen om de dingen te leren die zij moesten weten. Zij waren blij dat zij de leden van de kerk konden helpen.

De vrouwen maakten dingen voor de tempel. Zij maakten kleren voor de mannen die de tempel bouwden.

De vrouwen brachten eten naar de mensen die het nodig hadden. Zij zorgden voor de zieken. Zij deden veel om de heiligen te helpen.

De vrouwen van de kerk kunnen naar de zustershulpvereniging gaan. Zij helpen de mensen. Zij leren over het evangelie. Zij leren over mensen in andere landen. Zij leren over goede boeken, muziek en kunst. Zij leren er hoe zij beter voor hun gezin kunnen zorgen.