“Hoofdstuk 62: De pioniers gaan naar de vallei van het Zoutmeer: juni 1846–juli 1847,” Verhalen uit de Leer en Verbonden (2002), 222–24
“Hoofdstuk 62,” Verhalen uit de Leer en Verbonden, 222–24
Hoofdstuk 62
De pioniers gaan naar de vallei van het Zoutmeer
(juni 1846–juli 1847)
De pioniers bevonden zich nog steeds te Council Bluffs. Zij hadden veel sterke mannen nodig om verder te reizen. De meeste jongemannen waren bij het mormoons bataljon. Daarom besloten de pioniers pas in de lente naar het Rotsgebergte te gaan.
De Indianen lieten de heiligen wat land aan de andere kant van de rivier in bezit nemen. Daar bouwden de heiligen een stad die zij Winter Quarters noemden. Zij maakten straten en bouwden huizen. Sommige huizen waren van hout. Andere huizen werden uitgegraven in de hellingen van de heuvels. De pioniers bezaaiden het land.
Brigham Young verdeelde de stad in wijken. Hij koos mannen als bisschop. Sommige Indianen vielen de pioniers lastig. De pioniers bouwden een muur om de stad om de lastige Indianen buiten te houden.
Terwijl de pioniers in Winter Quarters verbleven ontving Brigham Young een openbaring. De Heer vertelde hem hoe de mensen zich moesten voorbereiden om verder te reizen. Hij vertelde Brigham Young wat de mensen moesten doen terwijl zij verder trokken.
De Heer zei dat de heiligen in kleine groepen verdeeld moesten worden. Elke groep moest een leider hebben. De mensen moesten die leiders gehoorzamen. Zij moesten elkaar helpen. Zij moesten voor de gezinnen zorgen die geen vader of moeder hadden.
Elke groep moest zijn eigen wagens en voedsel hebben. Elke groep moest mensen hebben die wisten hoe een wagen te repareren, huizen te bouwen, gewassen te zaaien en bruggen te bouwen.
De Heer vertelde de heiligen wat zij nog meer moesten doen. Zij moesten de geboden onderhouden. Zij moesten de beloften die zij elkaar deden nakomen. Zij moesten geen slechte dingen over elkaar vertellen. Zij moesten eerlijk zijn. Zij moesten dingen die zij geleend of gevonden hadden teruggeven.
De Heer wilde dat de pioniers gelukkig zouden zijn. Hij vertelde dat zij samen moesten zingen en dansen. Zij hoefden niet bang te zijn. Hij zou hen helpen. Hij vertelde ze dat zij moeilijkheden zouden krijgen. Maar die moeilijkheden zouden betere mensen van hen maken. Zij zouden gezegend worden.
Brigham Young deed wat de Heer hem geboden had. Hij verdeelde de heiligen in groepen. Elke groep had alles wat nodig was om in de bergen een stad te bouwen.
De heiligen hielden een conferentie. Toen koos Brigham Young een groep die het eerst zou vertrekken. Het waren 143 mannen, drie vrouwen en twee kinderen. De volgende dag verliet de eerste groep Winter Quarters.
Iedereen had zijn eigen werk onderweg. De vrouwen zorgden voor de kinderen. Zij kookten het eten. Alle mannen hadden geweren om de mensen en de dieren te beschermen.
De pioniers reisden de hele dag. ’s Nachts kampeerden zij. Zij zetten hun wagens in een kring. De mensen en dieren bleven binnen de kring. Zij maakten kampvuren en kookten hun eten.
Zij dansten en zongen. Een van de liederen was „Komt, heil’gen, komt”. Zij voelden zich er beter door.
Een man blies op een hoorn als het tijd was om naar bed te gaan. De pioniers deden hun gebed en gingen slapen.
De pioniers reisden heel ver over de vlakten. Zij reden vier maanden lang. Onderweg ontmoetten zij andere mensen. Sommige van die mensen waren pelsjagers. Zij vertelden Brigham Young dat hij niet naar het Rotsgebergte moest gaan. Zij zeiden dat daar niets wilde groeien.
Andere mensen vertelde Brigham Young de heiligen naar Californië te brengen. Maar Brigham Young antwoordde dat de Heer hem had laten zien waar de heiligen heen moesten gaan. Hij wilde de Heer gehoorzamen.
Eindelijk kwamen de pioniers bij de bergen. De reis werd daar veel moeilijker.
Brigham Young werd ziek. Hij kon niet meer zo lang achter elkaar reizen. Hij koos enkele mannen die vooruit moesten gaan. Hij vertelde hen dat zij naar de vallei van het Grote Zoutmeer moesten gaan. Zij moesten beginnen land te bezaaien.
De mannen gingen met hun wagens over de bergen. Zij daalden af in de vallei. Zij kampeerden bij een rivier.
Zij gingen in gebed tot de Heer. Zij vroegen Hem het zaad dat zij gingen zaaien te zegenen. De mannen zaaiden het zaad.
De volgende dag kwamen Brigham Young en de mannen die bij hem gebleven waren in de vallei aan. Brigham Young keek vanuit zijn wagen naar de vallei. Hij wist dat dit de plaats was waar de Heer wilde dat de heiligen gingen wonen. Brigham Young zei: „Dit is de juiste plaats. Laten wij verder rijden.” De heiligen reden met hun wagens de vallei binnen. Het was 24 juli 1847.