« ឯកសាររៀបចំសម្រាប់សិស្ស មេរៀនទី ១៧ ៖ បន្តស្មោះត្រង់នៅក្នុងការណ៏ផ្ទុយ និងទុក្ខវេទនា » ឯកសារគ្រូបង្រៀនមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃការស្តារឡើងវិញ ( ឆ្នាំ ២០១៩ )
« ឯកសាររៀបចំសម្រាប់សិស្ស មេរៀនទី ១៧ » ឯកសារគ្រូបង្រៀនមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃការស្តារឡើងវិញ
ឯកសាររៀបចំសម្រាប់សិស្ស មេរៀនទី ១៧
បន្តស្មោះត្រង់នៅក្នុងការណ៏ផ្ទុយ និងទុក្ខវេទនា
យើងទាំងអស់គ្នាមានបទពិសោធន៍ ដែលសាកល្បងសេចក្ដីជំនឿរបស់យើង ។ ឧបសគ្គរបស់យើងមួយនៅក្នុងជីវិតគឺត្រូវបន្ដក្លាហាន និងខ្ជាប់ខ្ជួនតាមព្រះ នៅពេលយើងប្រឈមមុខនឹងគ្រាលំបាកទាំងនោះ ។ នៅពេលបងប្អូនសិក្សាចំណុចមេរៀនខាងក្រោមនេះ សូមរកមើលគោលការណ៍នានា ដែលអាចជួយដឹកនាំបងប្អូនអំឡុងពេលសាកល្បងសេចក្ដីជំនឿនេះ ។
ផ្នែកទី ១
តើពួកបរិសុទ្ធបានដកពិសោធន៍បទបញ្ហាអ្វីខ្លះនៅក្រុងខឺតឡង់ រដ្ឋអូហៃអូ នៅចុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ ១៨៣០ ?
ព្រិកហាំ យ៉ង់ បានពោលអំពីវិបត្តិដែលបានរួមរឹតសាសនាចក្រនៅឆ្នាំ ១៨៣៧ ថា « ជង្គង់របស់បុរសដ៏រឹងមាំជាច្រើននៅក្នុងសាសនាចក្របានស្រុតចុះ » ( Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [ ឆ្នាំ ២០០៧ ] ទំព័រ ៣១៧ ) ។ ទើបឆ្នាំមុនពួកបរិសុទ្ធបានរីករាយនឹងសេចក្ដីសុខសាន្ដ ព្រមទាំងការចាក់ស្រោចវិវរណៈនៅឯការឧទ្ទិសឆ្លងព្រះវិហារបរិសុទ្ធខឺតឡង់ ។ ប៉ុន្ដែប៉ុន្មានខែបន្ទាប់ពីការឧទ្ទិសនេះ « វិញ្ញាណនៃការប៉ាន់ស្មាន » ដែលបានតាមទាន់ជាតិសាសន៍នេះ ក៏បានចាប់ផ្ដើមយកឈ្នះលើពួកបរិសុទ្ធផងដែរ ។ ហើប៊ើរ ស៊ី ឃឹមបឹល បានសរសេរថា ក្រុងខឺតឡង់ « ហាក់ដូចរីកចម្រើនក្នុងសន្ទុះដ៏ខ្លាំងមួយ ហើយមនុស្សទាំងអស់ហាក់តាំងចិត្តថានឹងក្លាយជាអ្នកមានស្ដុកស្ដម្ភ តែក្នុងអារម្មណ៍ខ្ញុំ ពួកគេមានស្ដុកស្ដម្ភក្លែងក្លាយ ឬក្នុងក្ដីស្រមៃប៉ុណ្ណោះ ។ ការលេចរូបរាងនៃការរីកចម្រើននេះបានដឹកនាំពួកបរិសុទ្ធជាច្រើនឲ្យជឿថា ពេលវេលាបានមកដល់ហើយ ដែលព្រះអម្ចាស់នឹងចម្រើនពួកគេដោយទ្រព្យសម្បត្តិនៃផែនដីនេះ ហើយការជឿដូច្នោះ វាបានជម្រុញឲ្យពួកគេមានការខំប្រឹងយ៉ាងក្រៃលែង យ៉ាងខ្លាំងរហូតដល់ពួកសាវកពីរនាក់ក្នុងចំណោមពួកដប់ពីរនាក់គឺ លីម៉ាន អ៊ី ចនសុន និងចន អេហ្វ ប៊យថុន បានទៅក្រុងញូវ យ៉ក ហើយទិញទំនិញដែលមានតម្លៃចំនួន ២០០០០ ដុល្លារ ហើយបានប្រឡូកចូលក្នុងអាជីវកម្មឈ្មួញកណ្ដាល ទៅខ្ចីលុយច្រើនពី ផលលី វូសស៍ និងពួកបរិសុទ្ធផ្សេងទៀតនៅក្រុងបុសថុន និងតំបន់នៅជុំវិញនោះ ហើយដែលពួកគេមិនដែលបានសងវិញនោះទេ » ( នៅក្នុង Orson F. Whitney, The Life of Heber C. Kimball [ ឆ្នាំ ១៨៨៨ ] ទំព័រ ១១១–១១២ ) ។
វិញ្ញាណនៃការឆ្មើងឆ្មៃ ការរិះគន់ និងការក្បត់សាសនាបានចាប់ផ្ដើមរីករាលដាលនៅក្នុងចំណោមពួកបរិសុទ្ធជាច្រើន ។ អេលីស្សា អ័រ ស្នូ បានរំឭកថា ៖
មនុស្សជាច្រើនដែលធ្លាប់បានបន្ទាបខ្លួន និងស្មោះត្រង់ដើម្បីធ្វើកាតព្វកិច្ចរៀងរាល់ថ្ងៃ… បានប្រែជាក្រអឺតក្រទម ហើយលើកចិត្តខ្លួនឡើងក្នុងការឆ្មើងឆ្មៃរបស់គេ ។ កាលពួកបរិសុទ្ធបានឈ្លក់ក្នុងសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងវិញ្ញាណនៃពិភពលោកនេះ នោះព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះអម្ចាស់បានដកថយចេញពីដួងចិត្តរបស់ពួកគេ ។ ( នៅក្នុង ការបង្រៀនរបស់ប្រធានសាសនាចក្រ ៖ យ៉ូសែប ស៊្មីធ [ ឆ្នាំ ២០០៧ ] ទំព័រ ៣១៧ )
ដ្បិតបើមានជំនឿខុសលើការរីកចម្រើន ក៏មានសម្ពាធខាងហិរញ្ញវត្ថុកើនឡើងយ៉ាងខ្លាំងលើសាសនាចក្រ បន្ទាប់ពីការចំណាយលើការសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងការទិញដី ដែលបានបណ្ដាលឲ្យសាសនាចក្រជំពាក់បំណុលគេរាប់រយពាន់ដុលា្លរ ។ ឥឡូវនេះ ពួកបរិសុទ្ធនៅទីក្រុងខឺតឡង់ និងក្នុងរដ្ឋមិសសួរីបានពុះពារក្នុងការធ្វើតាមការបញ្ជារបស់ព្រះអម្ចាស់ឲ្យទិញដីបន្ថែមទៀត ហើយសាងសង់ជម្រកថ្មីនៅហ្វា វ៉េស និងនៅស្រុកចាកសុន ។ ក្នុងបំណងជួយបន្ថយសម្ពាធខាងហិរញ្ញវត្ថុលើសាសនាចក្រ យ៉ូសែប ស៊្មីធ និងថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រផ្សេងទៀតបានបង្កើតជាធនាគារតូចមួយ ដែលហៅថាជាសង្គមសុវត្ថិភាពខឺតឡង់ ។ ពួកបរិសុទ្ធជាច្រើននាក់បានទិញភាគហ៊ុននៅក្នុងធនាគារថ្មីនោះ រួមទាំងយ៉ូសែបផងដែរ ។ ពួកបរិសុទ្ធជាច្រើនបានជឿថា អនាគតនឹងនាំមកនូវភាពរីកចម្រើន និងទ្រព្យធន ប្រសិនបើពួកគេស្មោះត្រង់ ។
ប៉ុន្ដែជាលទ្ធផលនៃការស្រុតចុះសេដ្ឋកិច្ចដ៏ធំមួយនៅដើមឆ្នាំ ១៨៣៧ ធនាគារជាច្រើនបានរលំនៅទូទាំងសហរដ្ឋ ។ ភាពជ្រួលច្របល់ខាងសេដ្ឋកិច្ចទូទាំងប្រទេសជាតិ រួមនឹងការប្រឆាំងដ៏ខ្លាំងពីសំខាន់ប្រជាជនដែលមិនមែនជាសមាជិកមួយចំនួន បានរួមចំណែកឲ្យធ្លាក់ក្នុងបរាជ័យនៃសង្គមសុវត្ថិភាពខឺតឡង់ ប្រហែលប្រាំពីរខែ ក្រោយពីវាបានបើក ។ អ្នកវិនិយោគពីររយនាក់នៅក្នុងធនាគារបានបាត់បង់អ្វីៗស្ទើរតែទាំងអស់ ដោយមាន យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ទទួលរងការការខូចខាតខ្លាំងជាងគេ ។
ទោះបីជាពួកបរិសុទ្ធភាគច្រើនបានឆ្លើយតបដោយសេចក្ដីជំនឿ ហើយបន្ដពិតចំពោះទីបន្ទាល់របស់ពួកគេអំឡុងពេលនៃការសាកល្បងនេះក្ដី ក៏មនុស្សផ្សេងទៀតជាច្រើនរួមទាំងថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រមួយចំនួនផងដែរ បានបន្ទោសយ៉ូសែប ស៊្មីធចំពោះបញ្ហាហិរញ្ញវត្ថុរបស់ពួកគេដែរ ។ មនុស្សមួយចំនួនបានអះអាងថា លោកគឺជាព្យាការីក្លែងក្លាយ ហើយចង់តែងតាំងប្រធានសាសនាចក្រថ្មីមួយជំនួសតំណែងរបស់លោក ។
ផ្នែកទី ២
តើខ្ញុំអាចធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីបន្ដនៅរឹងមាំ និងខ្ជាប់ខ្ជួន នៅពេលសេចក្ដីជំនឿខ្ញុំត្រូវបានសាកល្បងនោះ ?
នៅដើមឆ្នាំ ១៨៣៧ ថូម៉ាស ប៊ី ម៉ាស ដែលជាប្រធានកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានជួយដឹកនាំសាសនាចក្រនៅរដ្ឋមិសសួរី ។ ក្រោយពីដឹងថា សមាជិកមួយចំនួនក្នុងកូរ៉ុមបានរិះគន់ យ៉ូសែប ស៊្មីធ និងបានចាប់ផ្ដើមឈ្លោះជាមួយគ្នា នោះថូម៉ាសបានធ្វើដំណើរទៅទីក្រុងខឺតឡង់ រដ្ឋអូហៃអូ ដោយសង្ឃឹមថានឹងបង្រួបបង្រួមពួកដប់ពីរនាក់បាន ។
នៅតាមផ្លូវរបស់លោកទៅកាន់ទីក្រុងខឺតឡង់ ថូម៉ាសបានដឹងថា ព្យាការីបានហៅសមាជិកពីរនាក់ក្នុងកូរ៉ុមឲ្យទៅបម្រើបេសកកម្មនៅប្រទេសអង់គ្លេស ។ ថូម៉ាសបានជឿថា ក្នុងនាមជាប្រធានកូរ៉ុម វាគឺជាកាតព្វកិច្ចរបស់លោកដើម្បីហៅពួកគេឲ្យទៅបេសកកម្ម ។ នៅពេលថូម៉ាសមកដល់ទីក្រុងខឺតឡង់ លោកបានចែកចាយកង្វល់របស់លោកជាមួយនឹង យ៉ូសែប ស៊្មីធ ហើយព្យាការីបានទទួលវិវរណៈមួយដែលមានការប្រឹក្សាដល់ថូម៉ាស ( សូមមើល Revelations in Context [ ឆ្នាំ ២០១៦] ទំព័រ ៥៥–៥៧ ) ។
នៅពេលបងប្អូនអានព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ទៅកាន់ថូម៉ាស សូមពិចារណាពីដំបូន្មាន និងសេចក្ដីពិតមកពីវគ្គគម្ពីរនេះ ថាតើវាអាចជួយនរណាម្នាក់ដែលពុះពារនឹងសេចក្ដីជំនឿរបស់គេបានយ៉ាងណា ។ សូមគិតពីការគូសចំណាំអ្វីដែលអ្នករកឃើញ ។
ផ្នែកទី ៣
តើឧបសគ្គអាចជួយរៀបចំខ្លួនយើងសម្រាប់ការរៀនសូត្រដ៏សំខាន់បំផុតមួយចំនួនបានយ៉ាងដូចម្ដេច ?
មនុស្សពីរបីរូបនៅទីក្រុងខឺតឡង់ដែលបានចាកចេញពីសាសនាចក្រ បានព្យាយាមសម្លាប់យ៉ូសែប ស៊្មីធ ។ ដោយបានព្រមានពីព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងវិវរណៈមួយ លោក និងស៊ីឌនី រិកដុន បានចាកចេញនៅពេលយប់ ហើយបានធ្វើដំណើរទៅហ្វា វ៉េស រដ្ឋមិសសួរី ហើយមកដល់នៅខែ មីនា ឆ្នាំ ១៨៣៨ ។ អំឡុងរដូវក្ដៅ និងរដូវស្លឹកឈើជ្រុះនៅឆ្នាំនោះ ការយល់ច្រឡំ និងភាពតានតឹងរវាងពួកនៅរដ្ឋមិសសួរី និងសមាជិកសាសនាចក្របាននាំទៅរកវិបត្តិដោយប្រើគ្រឿងសព្វាវុធនៅរដ្ឋមិសសួរីភាគខាងជើង ។ ដោយពឹងផ្អែកលើរបាយការណ៍និយាយបំផ្លើសស្ដីពីវិបត្តិនេះ នោះអភិបាលរដ្ឋមិសសួរីបានចេញបញ្ជាវិនាសកម្ម ឲ្យបណ្ដេញពួកបរិសុទ្ធចេញពីរដ្ឋនេះដោយកម្លាំងកំហិត ។ ភ្លាមៗក្រោយពីការចេញបញ្ជានេះ នៅខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៨៣៨ ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ និងថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រផ្សេងទៀតត្រូវបានគេចាប់ខ្លួន ចោទប្រកាន់ដោយខុសឆ្គងពីបទក្បត់នឹងរដ្ឋ ហើយនៅទីបំផុតត្រូវបានគេដាក់គុកនៅលិបើធី ក្នុងស្រុកក្លេ រដ្ឋមិសសួរី ។
ជីវិតក្នុងគុកបានធ្វើឲ្យយ៉ូសែបអស់កម្លាំងពលំ ។ អ្នកឆាឆៅនឹងឡើងតាមបង្អួចរបារដែកមកសំឡឹងស្លឺ ឬស្រែកពាក្យអាសគ្រាមដាក់លោក ។ ជាញឹកញាប់ លោក និងអ្នកទោសផ្សេងទៀតគ្មានអ្វីបរិភោគឡើយ ក្រៅពីនំប៉័ងពោតបន្ដិចបន្ដួចទុកបរិភោគ ។ ចំបើងដែលពួកលោកបានប្រើធ្វើជាគ្រែតាំងពីខែធ្នូមក ឥឡូវនេះបានក្រាំងជាប់គ្នា និងលែងដេកស្រួលទៀតហើយ ។ នៅពេលពួកលោកបានដុតភ្លើងដើម្បីកម្ដៅខ្លួនលោក នោះបន្ទប់គុកបានពេញដោយផ្សែង ហើយបានធ្វើឲ្យពួកគេឈ្លក់ ។ …
តាំងពីបានទទួលការហៅបម្រើដ៏ទេវភាពរបស់លោកមក យ៉ូសែបបានឈានទៅមុខក្នុងការប្រឈមនឹងការប្រឆាំង ខិតខំគោរពតាមព្រះអម្ចាស់ និងប្រមូលផ្ដុំពួកបរិសុទ្ធ ។ ប៉ុន្ដែទោះសាសនាចក្របានរីកចម្រើនក្នុងពេលកន្លងទៅច្រើនប៉ុណ្ណាក្ដី ក៏វាមើលទៅហាក់ជិតដួលរលំទៅវិញហើយដែរនាពេលនេះ ។
ពួកឧក្រិដ្ឋជនបានបណ្ដេញពួកបរិសុទ្ធចេញក្រុងស៊ីយ៉ូននៅស្រុកចាកសុន ។ ការខ្វែងយោបល់ផ្ទៃក្នុងបានបំបែកបំបាក់សាសនាចក្រនៅទីក្រុងខឺតឡង់ ហើយបានទុកឲ្យព្រះវិហារបរិសុទ្ធនៅក្នុងដៃរបស់ម្ចាស់បំណុល ។ ហើយឥឡូវនេះ ក្រោយពីសង្គ្រាមដ៏ព្រៃផ្សៃមួយជាមួយនឹងអ្នកជិតខាងរបស់ពួកគេ នោះពួកបរិសុទ្ធត្រូវបានធ្វើឲ្យខ្ចាត់ខ្ចាយតាមមាត់ទន្លេមិសស៊ីស៊ិបភីភាគខាងកើត បានបាក់ទឹកចិត្ត និងគ្មានជម្រក ។ …
[ យ៉ូសែបបានមានអារម្មណ៍ថា ] ពួកបរិសុទ្ធគឺជាមនុស្សល្អ ដែលបានស្រឡាញ់ព្រះ ។ ពួកគេមិនសមនឹងត្រូវបានគេបណ្ដេញចេញពីផ្ទះរបស់គេ ត្រូវគេវាយដំ និងទុកឲ្យស្លាប់ដូច្នេះឡើយ ។( ពួកបរិសុទ្ធ ៖ រឿងអំពីសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយវ៉ុល ១ បទដ្ឋាននៃសេចក្តីជំនឿ ១៨១៥–១៨៤៦ [ ឆ្នាំ ២០១៨ ] ទំព័រ ៣៨៤–៣៨៥ )
នៅក្នុងសំបុត្រមួយទៅកាន់ថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រ និងពួកបរិសុទ្ធនៅឯផ្ទះ យ៉ូសែប ស៊្មីធបានស្រែកអំពាវនាវក្នុងការអធិស្ឋានថា « ឱព្រះអង្គអើយ តើព្រះអង្គគង់នៅទីណា ? … តើព្រះហស្តទ្រង់នឹងទប់ទុក ហើយព្រះនេត្រទ្រង់ …ដែលទតមើលមកពីស្ថានសួគ៌ដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចនូវកំហុសទាំងឡាយនៃរាស្ត្ររបស់ទ្រង់ និងពួកអ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់ ហើយនឹងព្រះកាណ៌ទ្រង់ ដែលឮសម្រែករបស់ពួកគេដល់ណាទៅ ? »( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២១:១–២ ) ។
សូមគិតអំពីគ្រាដែលបងប្អូនបានពុះពារនឹងឧបសគ្គ ហើយបានស្រែកអំពាវនាវដល់ព្រះឲ្យជួយ ។ នៅពេលបងប្អូនសិក្សាបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ខាងក្រោមនេះទៅកាន់យ៉ូសែបនៅក្នុងគុកលិបើធី សូមស្រមៃថា ព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលនោះមកកាន់បងប្អូន ។ សូមពិចារណាធ្វើការគូសចំណាំឃ្លា និងគោលការណ៍ទាំងឡាយដែលបងប្អូនចាប់អារម្មណ៍ ។