ឯកសារគ្រូបង្រៀន មេរៀនទី ១៩ ៖ ការប្រោសលោះមរណជន

« ឯកសារគ្រូបង្រៀន មេរៀនទី ១៩ ៖ ការប្រោសលោះមរណជន » ឯកសារគ្រូបង្រៀនមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃការស្តារឡើងវិញ ( ឆ្នាំ ២០១៩ )

« ឯកសារគ្រូបង្រៀន មេរៀនទី ១៩ » ឯកសារគ្រូបង្រៀនមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃការស្តារឡើងវិញ

ឯកសារគ្រូបង្រៀន មេរៀនទី ១៩

ការប្រោសលោះមរណជន

ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានបង្រៀនថា ការទទួលខុសត្រូវដ៏ធំបំផុតមួយដែលព្រះបានប្រទានដល់ពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយនេះគឺ ការជួយប្រោសលោះមរណជន ( សូមមើល ការបង្រៀនរបស់ប្រធានសាសនាចក្រ ៖ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ [ ឆ្នាំ ២០០៧ ] ទំព័រ ៤៧៥ ) ។ មេរៀននេះត្រូវបានរៀបចំឡើងដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ និងចែកចាយពីមូលហេតុដែលការប្រោសលោះមរណជន គឺជាផ្នែកដ៏សំខាន់មួយនៃផែនការរបស់ព្រះ និងដើម្បីបង្កើនបំណងប្រាថ្នារបស់ពួកគេឲ្យចូលរួមកាន់តែពេញលេញនៅក្នុងកិច្ចការពង្សប្រវត្តិ និងការបម្រើក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។

យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន

ព្រះអម្ចាស់បើកសម្ដែងពីគោលលទ្ធិនៃការប្រោសលោះមរណជនតាមរយៈព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ។

សូមបង្ហាញរូបភាពដែលអមមកជាមួយនេះ ហើយពន្យល់ថា វាបង្ហាញពីអាលវិន ស្ម៊ីធ ដែលបីប្អូនប្រុសរបស់លោកយ៉ូសែប ក្រោយពីការវះកាត់ជើងរបស់យ៉ូសែប ។ សូមឲ្យសិស្សនឹកចាំពីការរៀបចំសម្រាប់ថ្នាក់របស់ពួកគេ នូវអ្វីដែលពួកគេដឹងអំពីអារម្មណ៍របស់យ៉ូសែបចំពោះបងប្រុសរបស់លោកអាលវិន និងអ្វីដែលបានកើតឡើងដល់អាលវិន ។

អាលវិន ស៊្មីធកំពុងអៀវ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធវ័យក្មេង

តើគ្រូគង្វាលប្រែសប៊ីធារានបានផ្ដល់យោបល់អ្វីដល់គ្រួសារស្ម៊ីធនៅឯបុណ្យសពរបស់អាលវិន ?
តើបងប្អូននឹងមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា ពេលឮពាក្យទាំងនេះ ប្រសិនបើបងប្អូនជាសមាជិកក្នុងគ្រួសារស្ម៊ីធ ?

សូមរំឭកសិស្សថា ពាក្យសម្ដីរបស់គ្រូគង្វាលនេះបានបង្ហាញពីជំនឿថា ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកគឺសំខាន់សម្រាប់សេចក្ដីសង្គ្រោះ ដូចបានបង្រៀននៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ( សូមមើល យ៉ូហាន ៣:៥ ) ។ សូមឲ្យសិស្សរំឭកពីការនិមិត្តរបស់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធនៅឆ្នាំ ១៨៣៦ អំពីនគរសេឡេស្ទាលដូចបានកត់ត្រានៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៣៧:១, ៥–៨ ហើយរកមើលអ្វីដែលយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានរៀនអំពីបងប្រុសរបស់លោកអាលវិន ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យរាយការណ៍អំពីអ្វីដែលពួកគេបានរកឃើញ ។

តើវិវរណៈនេះជួយស្ដារឡើងវិញ ឬបញ្ជាក់ពីសេចក្ដីពិតអ្វីខ្លះអំពីផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ ? តើបងប្អូនគិតថា យ៉ូសែបអាចមានគំនិត និងអារម្មណ៍យ៉ាងណាទៅ នៅពេលលោកបានដឹងពីសេចក្ដីពិតទាំងនេះ ?

សូមពន្យល់ថា បួនឆ្នាំកន្លះក្រោយពីបានឃើញការនិមិត្តអំពីអាលវិននៅក្នុងនគរសេឡេស្ទាល យ៉ូសែបបានបង្រៀនពួកបរិសុទ្ធនៅទីក្រុងណៅវូទាក់ទងនឹងរបៀបដែលនរណាម្នាក់ដូចជាអាលវិន ដែលមិនបានជ្រមុជទឹកនៅក្នុងជីវិតនេះ អាចបានសង្គ្រោះនៅក្នុងនគររបស់ព្រះបាន ។ ព្យាការីបានណែនាំគោលលទ្ធិនៃពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកសម្រាប់មរណជន អំឡុងពេលទេសនកថានៅបុណ្យសពមួយនៅថ្ងៃទី ១៥ ខែ សីហា ឆ្នាំ ១៨៤០ ( សូមមើល Church History Topics « Baptism for the Dead » នៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ) ។

សូមឲ្យសិស្សអានជាដៃគូ ឬនៅក្នុងក្រុមតូចៗនូវសេចក្ដីសម្រង់មកពីសំបុត្ររបស់វីលេត ឃឹមបឹលដែលមាន នៅក្នុងផ្នែកទី ១ នៃឯកសាររៀបចំ ។ រួចហើយ សូមដាក់បង្ហាញសំណួរខាងក្រោម ( ដែលមាននៅក្នុងផ្នែកទី ១ នៃឯកសាររៀបចំដែរ ) ហើយសូមឲ្យសិស្សពិភាក្សាពីសំណួរទាំងនោះ ៖

តើបងប្អូនគិតថាអ្វីទៅដែលធ្វើឲ្យការប្រោសលោះដល់មរណជនគឺជា « គោលលទ្ធិដ៏រុងរឿង » បែបនេះ ?
តើគោលលទ្ធិនេះអាចបង្រៀនបងប្អូនអ្វីខ្លះអំពីលក្ខណៈ និងព្រះទ័យរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានការបង្រៀនរបស់ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ ឮៗដែលបានកត់ត្រាទុកនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២៨:១៥ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលមូលហេតុដែលការចូលរួមក្នុងកិច្ចការដើម្បីប្រោសលោះមរណជននេះគឺសំខាន់សម្រាប់យើង ។

យោងតាមគម្ពីរនេះ ហេតុអ្វីវាសំខាន់ដែលយើងត្រូវធ្វើពិធីបរិសុទ្ធសង្គ្រោះសម្រាប់មរណជន ? ( សិស្សអាចរកឃើញសេចក្ដីពិតពីរបីដែលរួមមានដូចតទៅនេះ ៖ បើគ្មានពិធីបរិសុទ្ធសង្គ្រោះនៃដំណឹងល្អទេ នោះបុព្វការីជនរបស់យើងដែលបានស្លាប់ទៅដោយមិនដឹងពីដំណឹងល្អ មិនអាចទទួលបានការលើកតម្កើងបានឡើយ ។ សេចក្ដីសង្គ្រោះនៃបុព្វការីជនរបស់យើងដែលបានស្លាប់ទៅ គឺសំខាន់ចំពោះសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់យើងផ្ទាល់ ) ។
តើបងប្អូនគិតថា សេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់បុព្វការីជនរបស់យើងគឺ « ចាំបាច់ និងសំខាន់ » ចំពោះសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់យើងផ្ទាល់តាមរបៀបណាខ្លះ ?

ជាផ្នែកនៃការពិភាក្សារបស់បងប្អូន សូមបង្ហាញនូវសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន ហើយសូមឲ្យសិស្សម្នាក់អានវាឮៗ ៖

ខណៈដែលព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងកិច្ចការពង្សប្រវត្តិមានអំណាចដើម្បីប្រទានពរដល់អស់អ្នកដែលបានចែកឋានទៅ នោះវាមានអំណាចស្មើគ្នាក្នុងការប្រទានពរដល់មនុស្សយើង ។ វាមានឥទ្ធិពលដ៏បន្សុទ្ធមួយដល់អស់អ្នកដែលប្រឡូកក្នុងកិច្ចការនេះ ។ វាពិតជាជួយលើកតម្កើងក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេ ។

យើងត្រូវបានលើកតម្កើង នៅពេលយើងអាចរស់នៅជុំគ្នាជាមួយនឹងក្រុមគ្រួសារធំរបស់យើងនៅក្នុងវត្តមានរបស់ព្រះដ៏មានមហិទ្ធិឬទ្ធិ ។ ( រ័សុល អិម ណិលសុន « Generations Linked in Love » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១០ ទំព័រ ៩៣–៩៤, បានបន្ថែមអក្សរទ្រេត ) ។

យ៉ូសែប អេហ្វ ស៊្មីធ ឃើញការនិមិត្តមួយអំពីការប្រោសលោះមរណជន ។

សូមពន្យល់ថា សូម្បីតែក្រោយពីការស្លាប់របស់ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ ក៏ព្រះអម្ចាស់នៅតែបន្ដបើកសម្ដែងសេចក្ដីពិតអំពីផែនការរបស់ទ្រង់ដើម្បីប្រោសលោះមរណជន « មួយបន្ទាត់ម្ដងៗ » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៩៨:១២ ) អំពីផែនការរបស់ទ្រង់ដើម្បីប្រោសលោះមរណជន ។ នៅក្នុងឆ្នាំ ១៩១៨ ប្រធាន យ៉ូសែប អេហ្វ ស៊្មីធ បានទទួលការនិមិត្តមួយអំពីការប្រោសលោះមនុស្សស្លាប់ ។

តើបទពិសោធន៍របស់ប្រធាន យ៉ូសែប អេហ្វ ស្ម៊ីធ និងព្រឹត្តិការណ៍នៅក្នុងពិភពលោកអ្វីខ្លះដែលបានធ្វើឲ្យការនិមិត្តនេះពិតតាមវេលាយ៉ាងជាក់ ? ( សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យទាញយកអ្វីដែលពួកគេបានរៀនមកពីផ្នែកទី ២ នៃឯកសាររៀបចំ ) ។

សូមរំឭកសិស្សថា គឺវានៅខណៈដែលប្រធាន យ៉ូសែប អេហ្វ ស្ម៊ីធ បានសញ្ជឹងគិតអំពីពលិកម្មដ៏ធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងការបង្រៀនរបស់សាវកពេត្រុសអំពីការដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានទៅនៅភពវិញ្ញាណ ទើបលោកបានមានការនិមិត្តរបស់លោកនេះ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៣៨:១–១១ ) ។ សូមឲ្យសិស្សអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៣៨:២៨–៣៤, ៥៧ ដោយស្ងាត់ស្ងៀម ហើយរកមើលអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានធ្វើអំឡុងពេលការទៅពិភពវិញ្ញាណដ៏ខ្លីរបស់ទ្រង់ និងឥទ្ធិពលនៃការទៅនេះ ។

តើសេចក្ដីពិតនៅក្នុងវគ្គបទគម្ពីរនេះជួយយើងឲ្យយល់កាន់តែច្បាស់អំពីផែនការរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌សម្រាប់បុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ដោយរបៀបណា ?

សូមចង្អុលបង្ហាញឃ្លា « បុណ្យជ្រមុជទឹកជំនួស » ( ខទី ៣៣ ) ។ សូមពន្យល់ថា ជំនួសមានន័យថាធ្វើសកម្មភាពជំនួសឲ្យនរណាម្នាក់ផ្សេងទៀត ។

សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អានឮៗពីសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដោយអែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន នៅក្នុងផ្នែកទី ៣ នៃឯកសាររៀបចំ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់រកមើលអ្វីដែលអែលឌើរ គ្រីស្ដូហ្វឺសិន បានបង្រៀនអំពីកិច្ចការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះជំនួស ដែលយើងធ្វើសម្រាប់សមាជិកគ្រួសាររបស់យើងដែលបានស្លាប់ទៅនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។

តើបងប្អូននឹងសង្ខេបគោលការណ៍មួយ ដែលយើងអាចរៀនមកពីការបង្រៀនរបស់អែលឌើរ គ្រីស្ដូហ្វឺសិនយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( សិស្សអាចនឹងរកឃើញសេចក្ដីពិតមួយដែលស្រដៀងគ្នាដូចនេះ ៖ យើងថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវគ្ឬីស្ទ និងដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ នៅពេលយើងចូលរួមនៅក្នុងកិច្ចការដើម្បីជួយប្រោសលោះសមាជិកគ្រួសាររបស់យើងដែលបានស្លាប់ទៅនេះ ) ។
តើការចូលរួមក្នុងកិច្ចការប្រោសលោះមរណជននេះ គឺជាការបង្ហាញមួយអំពីទីបន្ទាល់របស់យើងអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់តាមរបៀបណា ?
តើការចូលរួមនៅក្នុងកិច្ចការពង្សប្រវត្តិ និងការបម្រើក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធជួយយើងឲ្យក្លាយកាន់តែដូចជាព្រះអង្គសង្គ្រោះតាមរបៀបណា ?

ព្យាការីរបស់ព្រះអម្ចាស់សន្យានូវពរជ័យដ៏មានអានុភាពដល់អស់អ្នកដែលជួយប្រោសលោះអ្នកស្លាប់ ។

សូមសរសេរគោលការណ៍ពុំពេញលេញដូចតទៅនេះនៅលើក្ដារខៀន ៖ នៅពេលខ្ញុំចូលរួមនៅក្នុងកិច្ចការពង្សប្រវត្តិ និងការបម្រើក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ …

សូមបង្ហាញវីដេអូ « The Promised Blessings of Family History » ( ៣:២២ ) ។ សូមឲ្យសិស្សស្ដាប់រកពរជ័យដែលកំពុងរស់ចាំអស់អ្នកដែលធ្វើកិច្ចការពង្សប្រវត្តិ និង ការបម្រើក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ សូមពិចារណាសរសេរពរជ័យនានា ដែលសិស្សរកឃើញនៅក្រោមសេចក្ដីថ្លែងការណ៍នេះនៅលើក្ដារខៀន ។

តើពរជ័យដែលបានសន្យាមួយណាដែលបងប្អូនចាប់អារម្មណ៍ខ្លាំងបំផុត ហើយតើហេតុអ្វី ?
តើបងប្អូន និងគ្រួសារបងប្អូនបានចូលរួមក្នុងកិច្ចការពង្សប្រវត្តិ និងការបម្រើក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធតាមរបៀបណាខ្លះ ? តើបងប្អូនបានទទួលបានពរជ័យអ្វីខ្លះមកពីការធ្វើដូច្នោះ ?

បងប្អូនអាចអញ្ជើញសិស្សឲ្យគិតពីនរណាម្នាក់ ដែលពួកគេអាចសូមឲ្យជួយបង្រៀនពួកគេធ្វើកិច្ចការពង្សប្រវត្តិ ។ ប្រសិនបើសិស្សមួយចំនួនមានជំនាញចេះធ្វើកិច្ចការពង្សប្រវត្តិហើយ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យបង្រៀននរណាម្នាក់ផ្សេងទៀតនៅក្នុងថ្នាក់ ។ ប្រសិនបើមានពេល បងប្អូនក៏អាចបង្ហាញគេហទំព័រពង្សប្រវត្តិដល់សិស្ស ChurchofJesusChrist.org/family-history ហើយលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យស្រាវជ្រាវគេហទំព័រនេះ ដើម្បីជាគំនិតបន្ថែមអំពីរបៀបដែលយើងកាន់តែរួមចំណែកនៅក្នុងកិច្ចការពង្សប្រវត្តិ ។

អភិវឌ្ឍការបង្រៀន និងការរៀនសូត្ររបស់យើង

ចូរធ្វើតាមការបំផុសគំនិតខាងវិញ្ញាណ ។ ប្រសិនបើគោលលទ្ធិនៃដំណឹងល្អ ឬគោលការណ៍នៃដំណឹងល្អមួយត្រូវបានសិក្សា ប៉ុន្ដែមិនបានអនុវត្ត នោះការសិក្សានោះមិនបានពេញលេញឡើយ ។ យើងអនុវត្តការរៀនដំណឹងល្អ នៅពេលយើងទទួលយកសេចក្ដីពិតដាក់ក្នុងចិត្តយើង រួចហើយធ្វើសកម្មភាពស្របតាមសេចក្ដីពិតនោះ ។ សូមឲ្យសិស្សធ្វើតាមការបំផុសខាងវិញ្ញាណដែលពួកគេទទួលបាន ដើម្បីអនុវត្តសេចក្ដីពិតទាំងឡាយនៃដំណឹងល្អដែលពួកគេរៀន ។

សូមចែកចាយសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះដោយប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន ៖

ខ្ញុំសូមអញ្ជើញបងប្អូនឲ្យពិចារណាដោយការអធិស្ឋានអំពីការលះបង់ណាមួយ ហើយដែលសំខាន់បំផុតនោះគឺការលះបង់ពេលវេលា ដែលបងប្អូនអាចធ្វើបាន ដើម្បីធ្វើកិច្ចការពង្សប្រវត្តិ និងព្រះវិហារបរិសុទ្ធបន្ថែមទៀតក្នុងឆ្នាំនេះ ។ ( រ័សុល អិម ណិលសុន RootsTech Family Discovery Day—Opening Session 2017 នៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org )

សូមបញ្ចប់ដោយការអញ្ជើញសិស្សឲ្យពិចារណាប្រកបដោយការអធិស្ឋាន ហើយបន្ទាប់មកសូមសរសេរពីការលះបង់ជាក់លាក់ ឬជំហានជាក់លាក់ដែលពួកគេនឹងធ្វើដើម្បីចូលរួមឲ្យបានកាន់តែពេញលេញនៅក្នុងកិច្ចការពង្សប្រវត្តិ និងការបម្រើក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។

សម្រាប់ពេលក្រោយ

សូមបង្ហាញរូបភាពព្រះវិហារបរិសុទ្ធមួយ ។ សូមពន្យល់ថា តាំងពីជំនាន់បុរាណមក ព្រះអម្ចាស់បានបញ្ជាឲ្យរាស្ដ្ររបស់ទ្រង់កសាងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ ព្យាការីថ្ងៃចុងក្រោយបានបង្រៀនថា ពរជ័យដ៏មហិមានៃដំណឹងល្អអាចទទួលបាននៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ សូមឲ្យសិស្សសិក្សាក្នុងឯកសាររៀបចំសម្រាប់មេរៀនលើកក្រោយ ហើយមករៀនដោយបានរៀបចំខ្លួនដើម្បីពិភាក្សាពីពរជ័យនានា ដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានដល់យើងតាមរយៈពិធីបរិសុទ្ធក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងការថ្វាយបង្គំក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។