« សៀវភៅសិក្សាសម្រាប់គ្រូបង្រៀន មេរៀនទី ៩ ៖ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ៖ ព្រះប្រោសលោះដ៏ទេវភាពរបស់យើង » សៀវភៅសិក្សាសម្រាប់គ្រូបង្រៀនមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃការស្តារឡើងវិញ ( ឆ្នាំ ២០១៩ )
« សៀវភៅសិក្សាសម្រាប់គ្រូបង្រៀន មេរៀនទី ៩ » សៀវភៅសិក្សាសម្រាប់គ្រូបង្រៀនមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃការស្តារឡើងវិញ
សៀវភៅសិក្សាសម្រាប់គ្រូបង្រៀន មេរៀនទី ៩
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ៖ ព្រះប្រោសលោះដ៏ទេវភាពរបស់យើង
ជាផ្នែកនៃការស្ដារឡើងវិញ យ៉ូសែប ស្ម៉ីធ និងពួកបរិសុទ្ធត្រូវបានបង្រៀនយ៉ាងត្រឹមត្រូវបន្ថែមទៀតអំពីលក្ខណៈ និងបេសកកម្មរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ នៅក្នុងមេរៀននេះ សិស្សនឹងមានឱកាសពង្រឹងសេចក្ដីជំនឿរបស់ពួកគេលើព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់កាន់តែស៊ីជម្រៅ ហើយសម្រេចពីរបៀបយាងព្រះចេស្ដារបស់ទ្រង់មកក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេឲ្យកាន់តែពេញលេញ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
យ៉ូសែប ស៊្មីធរៀនអំពីលក្ខណៈរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
សូមបង្ហាញរូបភាពស្ដីពីការនិមិត្តដំបូង ។ សូមរំឭកសិស្សថា គោលបំណងមួយរបស់ យ៉ូសែប ស្ម៉ីធ ក្នុងការអធិស្ឋានក្នុងឱកាសនេះគឺ ដើម្បីទូលសូមព្រះថាត្រូវចូលរួមនឹងសាសនាចក្រមួយណា( សូមមើល យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:១៣–១៩ ) ។ ទោះយ៉ាងណានៅក្នុងដំណើររឿងនៃការនិមិត្តរបស់លោកក្នុងឆ្នាំ ១៨៣២ យ៉ូសែបបានលើកពីមូលហេតុមួយទៀត ដែលលោកបានទៅក្នុងព្រៃដើម្បីអធិស្ឋាននៅថ្ងៃនោះ ។
សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អានកថាខណ្ឌទីមួយនៃផ្នែកទី ១នៅក្នុងសៀវភៅសិក្សារៀបចំឲ្យឮៗ ។
សូមឲ្យសិស្សមានពេលមួយនាទីគិតអំពីគ្រាក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ពេលពួកគេមានអារម្មណ៍តានតឹងដោយសារតែអំពើបាប និងភាពទន់ខ្សោយរបស់ពួកគេ ។ រួចហើយ សូមឲ្យសិស្សអានកថាខណ្ឌទីពីរ និងទីបីក្នុងផ្នែកទី ១ នៃសៀវភៅសិក្សាការរៀបចំ ។
-
តើយ៉ូសែបបានរៀនអ្វីខ្លះ អំពីលក្ខណៈរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ? ( ព្រះជាព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមានក្ដីមេត្តា និងអភ័យ ) ។
សូមពន្យល់ថា យ៉ូសែប និងពួកបរិសុទ្ធបានបន្ដរៀនអំពីលក្ខណៈរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទតាមរយៈវិវរណៈរបស់ទ្រង់ ។ សូមបង្ហាញសេចក្ដីយោងដូចតទៅនេះ ឬសរសេរវានៅលើក្ដារខៀន ៖ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៣:១០; ៣៨:១៤; ៥៨:៤២; ៦១:២; ៦២:១; ៦៤:២–៤ ។ សូមផ្ដល់ពេលឲ្យសិស្សអានវគ្គពីរបី ហើយសូមឲ្យពួកគេអានហាក់ដូចជាព្រះអម្ចាស់កំពុងមានបន្ទូលផ្ទាល់មកកាន់ពួកគេ ។ សូមឲ្យពួកគេពិចារណាអំពីរបៀប ដែលបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះពង្រីកការយល់ដឹងរបស់ពួកគេ អំពីលក្ខណៈដ៏ពេញក្ដីមេត្តា និងការអភ័យរបស់ទ្រង់ ។ ក្រោយពីពួកគេបានអានហើយ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយអ្វីដែលពួកគេបានរៀន ។
-
ហេតុអ្វីបងប្អូនគិតថា វាសំខាន់សម្រាប់យើងដើម្បីយល់ថា ព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទប្រកបដោយក្ដីមេត្តា និងការអភ័យទោស ?
សូមពន្យល់ថា ការនិមិត្តដំបូងរបស់យ៉ូសែប ស៊្មីធគឺជាបទពិសោធន៍មួយនៃបទពិសោធន៍ជាច្រើន ដែលបានរៀបចំយ៉ូសែបឲ្យឈរជាសាក្សីដ៏មានអនុភាពនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សូមរំឭកសិស្សថា យោងតាមអែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ យ៉ូសែប ស៊្មីធគឺជា « អ្នកទទួលវិវរណៈដ៏វិសេសរបស់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែលបានឃើញលក្ខណៈដ៏ពិតរបស់ទ្រង់ជាព្រះប្រោសលោះដ៏ទេវភាព » ( ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន « Born Again » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៨ ទំព័រ ៧៩, បានបន្ថែមអក្សរទ្រេត ) ។
-
តើ យ៉ូសែប ស៊្មីធ និងការស្ដារឡើងវិញបានជះឥទ្ធិពលលើការយល់ដឹង និងអារម្មណ៍របស់បងប្អូនអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទយ៉ាងដូចម្ដេច ?
ដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជានិរន្ដរ៍ផង និងផ្ទាល់ខ្លួនផង ។
សូមពន្យល់ដល់សិស្សថា ការលេចចេញមកនៃព្រះគម្ពីរមរមនតាមរយៈព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធបានអនុញ្ញាតឲ្យពិភពលោកនេះយល់ពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់តាមរបៀបមួយ ដែលមិនអាចយល់បានរាប់សតវត្សរ៍មកហើយ ។ នៅក្នុងចំណោមវគ្គជាច្រើន ដែលបង្រៀនយើងអំពីពលិកម្មរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះសម្រាប់មនុស្សជាតិ គឺជាការបង្រៀនរបស់អាលម៉ា និងអាម៉ូលេក ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអាន អាលម៉ា ៣៤:១០, ១២ និង ១៤ ដោយស្ងាត់ស្ងៀម ហើយរកមើលរបៀបដែលអាម៉ូលេកបានពិពណ៌នាពីពលិកម្មដ៏ធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ សូមឲ្យពួកគេចែកចាយអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។
សូមអាន ឬបង្ហាញឌីយ៉ាក្រាមដូចខាងក្រោម ៖
-
តើដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះគឺ « និរន្ដរ៍ និងដ៏អស់កល្ប » តាមរបៀបណា ? ( សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យទាញយកអ្វីដែលពួកគេបានរៀនមកពីផ្នែកទី ២ នៃសៀវភៅសិក្សាការរៀបចំ ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះឮៗដោយអែលឌើរ សែសីល អូ សាម៉ូលសុន ជុញ្ញ័រ ដែលបានបម្រើក្នុងគណៈប្រធាននៃពួកចិតសិបនាក់ ហើយសូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ស្ដាប់រកពាក្យ ដែលគាត់បានប្រើដើម្បីរៀបរាប់ពីដង្វាយធួនរបស់ព្រះអម្ចាស់ ៖
ដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ពិតជាគ្របដណ្ដប់ពិភពលោកនេះ និងមនុស្សទាំងអស់តាំងពីដើមរហូតដល់ចុងបញ្ចប់ ។ ប៉ុន្ដែចូរយើងកុំភ្លេចថា នៅក្នុងការយល់ដឹង និងភាពពេញលេញរបស់វា ដង្វាយធួនក៏មានលក្ខណៈផ្ទាល់ខ្លួនយ៉ាងខ្លាំង និងច្នៃយ៉ាងវិសេសដើម្បីត្រូវនឹងយើងម្នាក់ៗយ៉ាងឥតខ្ចោះ ហើយដោះស្រាយកាលៈទេសៈផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើងម្នាក់ៗផ្ទាល់យ៉ាងឥតខ្ចោះផងដែរ ។ ព្រះវរបិតា និងព្រះរាជបុត្រាស្គាល់យើងម្នាក់ៗច្បាស់ជាងយើងស្គាល់ខ្លួនឯង ហើយបានរៀបចំដង្វាយធួនសម្រាប់យើង ដែលត្រូវនឹងតម្រូវការ ឧបសគ្គ និងសមត្ថភាពរបស់យើងយ៉ាងខ្លាំង ។
យើងមានអំណរគុណចំពោះព្រះសម្រាប់អំណោយទាននៃព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ និងអំណរគុណចំពោះព្រះអង្គសង្គ្រោះសម្រាប់ដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ ។ វាពិត និងមានឥទ្ធិពល ហើយនឹងដឹកនាំយើងទៅកន្លែងណាដែលយើងត្រូវការ និងចង់ទៅ ។ ( សែសីល អូ សាម៉ូលសុន ជុញ្ញ័រ « What Does the Atonement Mean to You? » Ensign ខែ មេសា ឆ្នាំ ២០០៩ ទំព័រ ៥១ )
-
តើអែលឌើរសាម៉ូលសុនបានប្រើពាក្យអ្វីខ្លះ ដើម្បីរៀបរាប់ពីដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ?
សូមបន្ថែមលើឌីយ៉ាក្រាមនូវពាក្យផ្ទាល់ខ្លួន និងពាក្យផ្សេងទៀត ដែលសិស្សរកឃើញ ៖
-
ហេតុអ្វីបងប្អូនគិតថា វាសំខាន់ដើម្បីចងចាំថា ខណៈដែលពលិកម្មដ៏ធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះពង្រីកដល់ចំនួនមនុស្ស និងពិភពលោកអនន្ដ វាក៏មានលក្ខណៈផ្ទាល់ខ្លួនយ៉ាងខ្លាំងផងដែរ ?
សូមរំឭកសិស្សថា នៅក្នុងផ្នែកទី ២ នៃសៀវភៅសិក្សារៀបចំ ពួកគេត្រូវបានអញ្ជើញឲ្យគូសចំណាំសេចក្ដីពិត ដែលពួកគេបានចាប់អារម្មណ៍ ។ ប្រសិនបើចាំបាច់ សូមផ្ដល់ពេលខ្លះឲ្យសិស្សរំឭកវគ្គបទគម្ពីរ និងការបង្រៀនរបស់ព្យាការី ដែលពួកគេគូសចំណាំទុកក្នុងផ្នែកនេះ ។
-
តើសេចក្ដីពិតអ្វីខ្លះដែលបងប្អូនចាប់អារម្មណ៍ ហើយតើហេតុអ្វី ? ( សូមបង្ហាញសេចក្ដីពិតទាំងនេះ ឬសរសេរវានៅលើក្ដារខៀន ) ។
ក្រោយពីសិស្សឆ្លើយតបហើយ សូមពិចារណាឲ្យពួកគេថាឡើងវិញ ( និងសរសេរឡើងវិញ ) នូវគោលការណ៍តាមរបៀបផ្ទាល់ខ្លួនមួយ ដោយប្រើសព្វនាមទីមួយដូចជា ខ្ញុំ និងរបស់ខ្ញុំ ។ សេចក្ដីពិតអាចអានទៅស្រដៀងនឹងអ្វីដូចតទៅនេះ ៖ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានលើកដាក់មកលើព្រះអង្គទ្រង់នូវអំពើបាប ការរងទុក្ខ ការឈឺចាប់ និងការល្បួងរបស់ខ្ញុំ ដើម្បីទ្រង់អាចជ្រាបពីរបៀបព្យាបាលខ្ញុំ ។ តម្លៃនៃព្រលឹងរបស់ខ្ញុំគឺធំធេងណាស់ រហូតដល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានរងទុក្ខ និងសុគត ដើម្បីខ្ញុំអាចប្រែចិត្តបាន ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានរងទុក្ខសម្រាប់អំពើបាបរបស់ខ្ញុំ ដើម្បីឲ្យខ្ញុំអាចប្រែចិត្ត និងមិនរងទុក្ខដូចជាទ្រង់បានរងទុក្ខ ។
-
តើការយល់ដឹង និងការជឿលើសេចក្ដីពិតទាំងនេះអាចជួយបងប្អូនឲ្យមានសេចក្ដីជំនឿកាន់តែខ្លាំងទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដោយរបៀបណា ?
-
តើមានគំនិត និងអារម្មណ៍អ្វីខ្លះដែលបងប្អូនគិត កាលបងប្អូនពិចារណាពីអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានរងទុក្ខសម្រាប់បងប្អូន និងមូលហេតុដែលទ្រង់បានធ្វើដូច្នោះ ?
សូមបង្ហាញសំណួរដូចតទៅនេះ ៖ តើខ្ញុំនឹងធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីយាងព្រះចេស្ដានៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមកក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំឲ្យកាន់តែពេញលេញ ?
សូមផ្ដល់ពេលឲ្យសិស្សសញ្ជឹងគិតពីសំណួរនេះប្រកបដោយការអធិស្ឋាន ហើយសរសេរចម្លើយក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុ ឬសៀវភៅកត់ចំណាំរបស់ពួកគេ ។ កាលពួកគេកំពុងសញ្ជឹងគិត សូមពិចារណាបង្ហាញសេចក្តីថ្លែងការណ៍ដូចខាងក្រោមដោយប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន ។ សូមឲ្យសិស្សរកមើលការប្រឹក្សា ដែលអាចជួយពួកគេឲ្យយាងព្រះចេស្ដានៃព្រះអង្គសង្គ្រោះមកក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ៖
យើងចាប់ផ្ដើមតាមរយៈការរៀនអំពី [ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ] ។ « គឺគ្មានផ្លូវទេ សម្រាប់ឲ្យ [ យើង ] បានសង្គ្រោះក្នុងការល្ងង់ខ្លៅ » [ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៣១:៦ ] ។ កាលណាយើងកាន់តែដឹងអំពីការបម្រើ និងបេសកកម្មរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ [ សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧៦:៤០–៤១ ]—នោះយើងកាន់តែយល់ពីគោលលទ្ធិរបស់ទ្រង់ [ សូមមើល នីហ្វៃទី២ ៣១:២–២១ ] និងអ្វីដែលទ្រង់បានធ្វើសម្រាប់យើង—យើងកាន់តែដឹងថា ទ្រង់អាចប្រទានព្រះចេស្ដាដែលយើងត្រូវការសម្រាប់ជីវិតយើង ។ …
នៅពេលយើងវិនិយោគពេលវេលាក្នុងការរៀនសូត្រអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងពលិកម្មដ៏ធួនរបស់ទ្រង់ នោះយើងខិតចូលទៅធាតុគន្លឹះមួយទៀតដើម្បីទទួលបានព្រះចេស្ដារបស់ទ្រង់ ៖ គឺយើងជ្រើសរើសដើម្បីមានជំនឿទៅលើទ្រង់ ហើយធ្វើតាមទ្រង់ ។ …
យើងក៏បង្កើនព្រះចេស្ដារបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងជីវិតរបស់យើងផងដែរ នៅពេលយើងធ្វើសេចក្ដីសញ្ញា ហើយរក្សាសេចក្ដីសញ្ញាទាំងនោះឲ្យបានជាក់លាក់ ។ សេចក្តីសញ្ញារបស់យើងចងភ្ជាប់យើងទៅនឹងទ្រង់ ហើយប្រទានដល់យើងនូវព្រះចេស្ដារបស់ព្រះ ។ …
នៅពេលព្រះអង្គសង្គ្រោះដឹងថាបងប្អូនពិតជាចង់ឈោងទៅរកទ្រង់—ពេលទ្រង់អាចញាណដឹងពីបំណងប្រាថ្នាដ៏ខ្លាំងបំផុតនៃដួងចិត្តរបស់បងប្អូនថា បងប្អូនចង់ទាញយកព្រះចេស្ដារបស់ទ្រង់ដាក់ក្នុងជីវិត—នោះបងប្អូននឹងត្រូវបានដឹកនាំដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដើម្បីដឹងច្បាស់ពីអ្វីដែលបងប្អូនចាំបាច់ត្រូវធ្វើ [ សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៨:៦៣ ] ។ ( រ័សុល អិម ណិលសុន « ការទាញយកព្រះចេស្ដានៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមកក្នុងជីវិតរបស់យើង » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៧ ទំព័រ ៣៩–៤២ )
សូមបញ្ចប់ដោយការថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ដោយសារតែដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមានព្រះចេស្ដាដើម្បីពង្រឹង លួងលោម ព្យាបាល និងប្រទានក្ដីមេត្តា និងការអភ័យទោសដល់យើង ។
សម្រាប់ពេលក្រោយ
សូមឲ្យសិស្សគិតអំពីរបៀបដែលជីវិតរបស់ពួកគេនឹងខុសប្លែកគ្នាយ៉ាងណា បើគ្មានព្យាការីនៅរស់ទេនោះ ។ សូមឲ្យសិស្សសិក្សាក្នុងសៀវភៅសិក្សាការរៀបចំសម្រាប់មេរៀនលើកក្រោយ ហើយមករៀនដោយបានរៀបចំខ្លួនដើម្បីពិភាក្សាពីពរជ័យនៃការត្រូវបានដឹកនាំដោយព្យាការីនៅរស់ ។