Mkutano Mkuu
Kufungamanisha Mapenzi Yetu na Yake
Mkutano mkuu wa Oktoba 2024


15:20

Kufungamanisha Mapenzi Yetu na Yake

Kufuata mapenzi ya Bwana katika maisha yetu kutatuwezesha kupata lulu ya thamani kubwa katika ulimwengu—ufalme wa mbinguni.

Wakati fulani, Mwokozi alizungumza juu ya mfanyabiashara ambaye alikuwa anatafuta “lulu nzuri.” Wakati wa utafutaji wa mfanyabiashara huyu, alipata moja “ya thamani kubwa.” Hata hivyo, ili kupata lulu adhimu mtu huyu ilimbidi akauze mali yake yote, ambapo alifanya mara moja na kwa furaha.

Kupitia fumbo hili fupi na la kufikirika, Mwokozi alifundisha kwa uzuri kwamba ufalme wa mbinguni unafanana na lulu ya thamani mno, kwa kweli hazina ya thamani sana ambayo inapaswa kutamaniwa zaidi ya kitu chochote kingine. Ukweli kwamba mfanyabiashara huyu mara moja aliuza mali yake yote ili kupata lulu ya thamani sana inaonyesha kwamba tunapaswa kufungamanisha akili zetu na hamu zetu kwenye mapenzi ya Bwana na kwa hiari kufanya kila kitu tunachoweza wakati wa safari yetu duniani kupata baraka za milele za ufalme wa Mungu.

Ili kustahili zawadi hii kubwa, sisi kwa dhati tunahitaji, miongoni mwa vitu vingine, kufanya juhudi zetu bora kuweka kando mambo yote ya kujiona sisi wenyewe na kuachana na mtego wowote ambao hutuzuia kuwa na utiifu kamili kwa Bwana na njia Zake kuu na takatifu. Mtume Paulo alifananisha mambo haya ya kutakasa kama “kuwa na nia ya Kristo.” Kama mfano uliotolewa na Yesu Kristo, hii inamaanisha “[kufanya] mambo yale daima ambayo yanampendeza [Bwana]” katika maisha yetu, au kama baadhi ya watu wanavyosema siku hizi, hii ni “kufanya kile kimpendezacho Bwana.”

Katika hali ya injili, “[kufanya] daima kile kinachompendeza [Bwana]” huhusiana na kusalimisha mapenzi yetu kwenye mapenzi Yake. Mwokozi kwa kina alifundisha umuhimu wa kanuni hii wakati akiwafunza wanafunzi Wake.

“Kwa kuwa mimi sikushuka kutoka mbinguni ili niyafanye mapenzi yangu, bali mapenzi yake aliyenipeleka.”

“Na mapenzi yake aliyenipeleka ni haya, ya kwamba katika wote alionipa nisimpoteze hata mmoja, bali nimfufue siku ya mwisho.

“Kwa kuwa mapenzi yake Baba yangu ni haya, ya kwamba kila amtazamaye Mwana na kumwamini yeye, awe na uzima wa milele; nami nitamfufua siku ya mwisho.”

Mwokozi alipata kiwango cha ukamilifu na utukufu kwa kujisalimisha kwa Baba kwa kuruhusu mapenzi Yake yamezwe na mapenzi ya Baba. Yeye wakati mmoja alisema “Naye aliyenipeleka yu pamoja nami, hakuniacha peke yangu; kwa sababu nafanya siku zote yale yampendezayo.” Katika kumfundisha Nabii Joseph Smith kuhusu uchungu na maumivu ya Upatanisho, Mwokozi alisema:

“Kwani tazama, Mimi, Mungu nimeteseka mambo haya kwa ajili ya wote, ili kwamba wasipate kuteseka kama watatubu; …

“Mateso ambayo yalisababisha Mimi mwenyewe, hata Mungu, mkuu kuliko wote, kutetemeka kwa sababu ya maumivu, na kutoka damu kwenye kila kinyweleo, na kuteseka mwili na roho—na kutamani nisinywe kikombe kichungu, na kusita—

“Hata hivyo, utukufu na uwe kwa Baba, na Mimi nikachukua na kukamilisha maandalizi yangu kwa ajili ya watoto wa wanadamu.”

Wakati wa maisha yetu hapa duniani, kila mara tunahangaika na kile tunachodhani tunajua, kile tunachofikiria ni bora, kile tunachodhani hufanya kazi kwetu, kinyume na kufahamu kile Baba wa Mbinguni hasa anajua, kile kilicho bora milele na kile kinachofanya kazi vyema kwa watoto ndani ya mpango Wake. Kuhangaika huku kukubwa kunaweza kuwa tata sana, hasa ukizingatia unabii uliopo katika maandiko ya siku yetu: “Lakini ufahamu neno hili, ya kuwa siku za mwisho … watu watakuwa wenye kujipenda wenyewe, … wapendao anasa kuliko kumpenda Mungu.”

Ishara moja ambayo inaashiria kutimizwa kwa unabii huu ni mtindo wa sasa unaoendelea duniani, unaokubaliwa na wengi sana, wa watu wanaokuwa wanajipenda wenyewe na kila mara kutangaza, “Bila kujali chochote, ninaishi ukweli wangu mwenyewe au ninafanya kile kinachofanya kazi kwangu.” Kama Paulo Mtume alivyosema, “Maana wote wanatafuta vyao wenyewe, sivyo vya Kristo Yesu.” Njia hii ya kufikiri mara nyingi huthibitishwa kama kuwa “halisi” kwa wale waliofokasi kwenye mambo binafsi, kujipendelea binafsi au kutaka kuhalalisha aina fulani ya tabia ambayo kila mara haioani na mpango wa upendo wa Mungu na mapenzi Yake kwa ajili yao. Ikiwa tutaruhusu mioyo yetu na akili yetu kukumbatia njia hii ya kufikiria, tunaweza kujenga vikwazo vikubwa sana kwetu wenyewe katika kupata lulu ya thamani mno itolewayo bure ambayo Mungu kwa upendo ameiandaa kwa ajili ya watoto Wake—uzima wa milele.

Wakati ni dhahiri kwamba kila mmoja wetu husafiri safari ya uanafunzi ya kibinafsi kwenye njia ya agano, kujitahidi kuiweka mioyo yetu na akili zetu kufokasi juu ya Yesu Kristo, tunahitaji kuwa makini na jasiri katika kutojaribiwa kutwaa aina hii ya falsafa za kilimwengu katika maisha yetu. Mzee Quentin L. Cook alisema kwamba “kuwa mwaminifu kama Kristo ni lengo muhimu sana kuliko hata kuwa halisi.”

Marafiki zangu wapendwa, tunapochagua kumuacha Mungu kuwa ushawishi wenye nguvu sana katika maisha yetu kuliko mambo yetu ya kibinafsi, tunaweza kufanya maendeleo katika uanafunzi wetu na kuongeza uwezo wetu wa kuunganisha nia zetu na mioyo yetu kwa Mwokozi. Kwa upande mwingine, wakati tunapokosa kuruhusu njia ya Mungu kushinda katika maisha yetu, tunaachwa peke yetu, na bila mwongozo wenye maongozi ya Bwana, tunaweza kuhalalisha karibia kila kitu tunachofanya au tusichofanya. Tunaweza kutoa sababu kwa ajili yetu wenyewe kwa kufanya mambo katika njia yetu wenyewe, tukisema kwamba, “Mimi ninafanya mambo katika njia yangu.”

Wakati mmoja, wakati Mwokozi alipokuwa akitangaza mafundisho Yake, baadhi ya watu, hasa Mafarisayo wenye kujikweza, walikataa ujumbe Wake na kwa ujasiri kutangaza kwamba walikuwa watoto wa Ibrahimu, kumaanisha kwamba ukoo wao ungewapatia fadhila maalumu machoni pa Mungu. Tabia hiyo iliwapelekea wao kutegemea uelewa wao wenyewe na kutoamini kile Mwokozi alichokuwa anafundisha. Mapokeo ya Mafarisayo kwa Yesu yalikuwa ushahidi wazi kwamba mtazamo wao wa kiburi hautoi nafasi katika mioyo yao kwa ajili ya maneno ya Mwokozi na njia ya Mungu. Katika kujibu hili, Yesu kwa hekima na ujasiri alitamka kwamba ikiwa walikuwa watoto wa agano wa Ibrahimu kweli, wangefanya kazi za Ibrahimu, hasa kuzingatia kwamba Mungu wa Ibrahimu alikuwa amesimama mbele yao na akiwafundisha ukweli wakati ule.

Akina kaka na dada, kama mnavyoweza kuona, kushughulikia jambo hili la kiakili la “kile kinachofanya kazi kwangu” dhidi ya “kile kinachomfurahisha Bwana” sio jambo jipya katika siku yetu. Hii ni tabia ya miaka mingi ambayo imevuka karne nyingi na mara nyingi hupofusha wenye busara katika macho yao wenyewe na hukanganya na kuwachosha watoto wa Mungu. Tabia hii ni, kwa kweli, ujanja wa zamani wa adui, ni njia ya ulaghai ambayo kwa makini inawaongoza watoto wa Mungu mbali kutoka kwa agano la kweli na uaminifu. Wakati hali za kibinafsi kama nasaba, jiografia, changamoto za kimwili na kiakili hushawishi safari yetu, katika mambo ambayo kwa kweli ni muhimu, kuna nafasi ya ndani ambapo tuna uhuru wa kuchagua ikiwa tutafuata au kutofuata mpangilio wa Bwana alioundaa kwa ajili ya maisha yetu. Kwa kweli, “Alituonyesha njia na kuonyesha mfano, na kila kipengele [kufafanuliwa].”

Kama wanafunzi wa Kristo, tunatamani kutembea katika njia ambayo Yeye aliitengeneza kwa ajili yetu wakati wa huduma Yake duniani. Sio tu tunatamani kutenda mapenzi Yake na yale yote yatakayompendeza Yeye bali pia tunataka kufuata mfano Wake. Tunapojiandaa kuwa wakweli kwa kila agano tunalofanya na kuishi “kwa kila neno litokalo katika kinywa cha Mungu,” tutalindwa dhidi ya kuwa wahanga wa dhambi na matatizo ya ulimwengu—matatizo ya falsafa na mafundisho ambayo yangetuongoza mbali kutoka kwenye zile lulu za thamani kubwa.

Mimi binafsi nimevutiwa na vile kuwa mwenye kujisalimisha kiroho kwa Mungu kumebadilisha maisha ya wanafunzi wa Kristo kwa kadiri wanavyochagua kufanya yale mambo ambayo yanafanya kazi kwa ajili ya na yanayopendeza machoni pa Bwana. Ninajua kuhusu mvulana ambaye alikuwa na wasiwasi wa kwenda misheni jinsi alivyopata msukumo wa kiungu kwenda na kumtumikia Bwana wakati alipomsikiliza kiongozi mkongwe wa Kanisa akishiriki ushuhuda wake binafsi na uzoefu mtakatifu wa kutumikia kama mmisionari.

Kwa maneno yake mwenyewe, mvulana huyu, sasa ni mmisionari aliyerejea, alisema: “Niliposikiliza ushuhuda wa Mtume wa Mwokozi Yesu Kristo, niliweza kuhisi upendo wa Mungu kwa ajili yangu, na nilitamani kushiriki upendo huo na wengine. Wakati huo nilijua kwamba ninapaswa kutumikia misheni licha ya uoga wangu, mashaka na wasiwasi. Nilihisi kujiamini kabisa katika baraka na ahadi za Bwana kwa ajili ya watoto Wake. Leo mimi ni mtu mpya, nina ushuhuda kwamba injili hii ni ya kweli na kwamba Kanisa la Yesu Kristo limerejeshwa duniani.” Mvulana huyu alichagua njia ya Bwana na kuwa mfano wa mwanafunzi wa kweli katika kila njia.

Msichana mwaminifu aliamua kutovunja viwango vyake wakati yeye alipoombwa kuvaa kwa njia isiyo ya uadilifu ili kuendana na kitengo cha biashara cha kampuni ya fasheni pale alipofanya kazi. Akielewa kwamba mwili wake ni zawadi takatifu kutoka kwa Baba yetu wa Mbinguni na mahali ambapo Roho anaweza kukaa, ilimpelekea kuishi viwango vya juu sana kuliko vya ulimwengu. Sio tu alikuza kujiamini kwake kwa wale waliomuona akiishi kweli za injili ya Yesu Kristo bali pia alihifadhi kazi yake, ambayo wakati fulani ilikuwa hatarini kupotea. Utayari wake wa kufanya kile kilichopendeza machoni pa Bwana, badala ya kile kilichofanya kazi kwa ajili ya ulimwengu, kilimpa kujiamini kimaagano katikati ya chaguzi ngumu.

Akina kaka na dada, kila mara tunakabiliwa na maamuzi kama hayo katika safari yetu ya kila siku. Inahitaji ujasiri na moyo ulio tayari kutulia na kujichunguza kwa uaminifu na unyenyekevu ili kutambua uwepo wa udhaifu wa mwili katika maisha yetu ambao huzuia uwezo wetu wa kujisalimisha wenyewe kwa Mungu na hatimaye kuamua kukubali njia Yake badala ya yetu wenyewe. Mtihani mkuu kabisa wa uanafunzi wetu unapatikana katika utayari wetu wa kuachana na kupoteza uzamani wetu wenyewe na kusalimisha roho yetu na nafsi yetu yote kwa Mungu ili kwamba mapenzi Yake yawe mapenzi yetu.

Mojawapo ya nyakati tukufu za duniani hutokea wakati tunapogundua shangwe ambayo huja wakati daima tunapofanya yale mambo ambayo “yanafanya kazi kwa ajili ya na kumpendeza Bwana” na “kile kinachofanya kwa ajili yetu” vinakuwa kitu kimoja na sawa! Kwa dhamira na kutokuwa na shaka, kufanya mapenzi ya Bwana kuwa yetu kunahitaji uanafunzi adhimu na wa kishujaa! Katika wakati huo adhimu, tunawekwa wakfu kwa Bwana, na kutoa mapenzi yetu Kwake. Kujisalimisha kiroho kama huku, tuseme, ni kuzuri, kuna nguvu sana, na kunabadilisha.

Ninashuhudia kwenu kwamba kufuata mapenzi ya Bwana katika maisha yetu kutatusaidia kupata lulu ya thamani kubwa katika ulimwengu—ufalme wa mbinguni. Ninaomba kwa kila mmoja wetu, katika wakati na zamu yetu, tutaweza kutangaza, kwa ujasiri wa kimaagano, kwa Baba yetu wa Mbinguni na Mwokozi Yesu Kristo kwamba “kile kinachofanya kazi kwa ajili Yako, hufanya kwa ajili yangu.” Ninasema mambo haya katika jina la Mwokozi Yesu Kristo, amina.