Vögguljóð Maríu
Af tilfinningu
1Sof þú rótt, sof þú nú, barnið blítt,
já, sof þú nú vært og rótt.
Sof þú, ó, sof þú nú sætt og þýtt
um stjörnubjarta nótt.
Og stjörnuljósin lýsa þér,
þau lýsa þér og mér svo skært.
Sof þú, ó, sof þú nú vært,
barnið mitt kært,
sof þú, ég vaki þér hjá.
2Hjá jötu þinni vökum við,
víst á nóttin kyrrð og frið.
Lítið barn, sem í ljósinu býr,
þinn lífsþráð Drottinn snýr.
Og fæddur kóngur sefur sætt,
hann sefur hjá mér rótt og vært.
Sof þú, ó, sof þú nú vært,
barnið mitt kært,
sof þú, ég vaki þér hjá.
Yfirrödd að vild
Og stjörnuljósin lýsa þér,
þau lýsa þér svo skært.
Sof þú, ó, sof þú nú vært,
barnið mitt kært,
sof þú, ég vaki þér hjá.
Yfirrödd að vild
Og fæddur kóngur sefur sætt,
hann sefur rótt og vært.
Sof þú, ó, sof þú nú vært,
barnið mitt kært,
sof þú, ég vaki þér hjá.
Texti: Jan Underwood Pinborough, f. 1954. © 1989 IRI
Íslensk þýðing: Ingólfur Jónsson frá Prestbakka
Lag: þýskt þjóðlag; úts. Darwin Wolford, f. 1936. Úts. © 1989 IRI