Գլուխ 17 Զայրացած մարդիկ Նազարեթում Հիսուսը գնաց Նազարեթ, այն քաղաքը, ուր նա մեծացել էր: Ղուկաս Դ.16 Հիսուսը գնաց ժողովարան, մի շենք, որտեղ հրեաները եկեղեցի էին գնում: Նա կանգնեց և սկսեց կարդալ սուրբ գրություններից: Նա կարդաց մարգարե Եսայիայի խոսքերից: Եսայիան ասել էր, որ Փրկիչ է գալու երկիր և օգնելու է մարդկանց: Ղուկաս Դ.16-19 Երբ Հիսուսը փակեց սուրբ գրությունները և նստեց, բոլոր մարդիկ նայեցին Նրան: Ղուկաս Դ.20 Հիսուսն ասաց, որ Եսայիայի խոսքերը Իր մասին էին, որ Ինքն էր Փրկիչը: Մարդիկ զարմացան, լսելով Նրա խոսքերը: Նրանք ասացին. «Չէ՞ որ սա Հովսեփի որդին է»: Նրանք չհավատացին, որ Հիսուսը Աստծո Որդին էր: Ղուկաս Դ.21-22 Փրկիչը գիտեր, թե ինչ էին նրանք մտածում: Նրանք ուզում էին, որ Նա հրաշքներ գործեր: Սակայն Հիսուսը նրանց ասաց, որ Նա հրաշքներ չի կատարի նրանց համար, քանի որ նրանք հավատք չունեին Իր հանդեպ: Ղուկաս Դ.23-27 Դա զայրացրեց մարդկանց: Նրանք Հիսուսին տարան բլրի գագաթ և ուզեցին գցել այնեղից: Ղուկաս Դ.28-29 Հիսուսը փախչեց նրանցից և գնաց ուրիշ քաղաք: Ղուկաս Դ.30-31