Ալմա 24, 53, 56–57

Երիտասարդ բանակի մայրերը

Սովորեցնում են երեխաներին վստահել Աստծուն

Անթի-նեփի-լեքիները սիրում էին Տիրոջը և բոլոր մարդկանց: Մայրերն իրենց երեխաներին սովորեցրեցին, որ միշտ կարող են վստահել Աստծուն։ Նրանք սովորեցրեցին նրանց պահել Նրա պատվիրանները:

Ալմա 26․31-34, 27․12, 27-30, 56․47-48, 57․21, 26

Նեփիացիները և լամանացիները կռվում էին միմյանց դեմ մեծ պատերազմում։ Նեփիացիները կռվում էին պաշտպանելու իրենց սեփական ժողովրդին և անթի-նեփի-լեքիներին։

Ալմա 48-52, 53․10-13

Իրենց անցյալ մեղքերի պատճառով անթի-նեփի-լեքիները ուխտ կամ հատուկ խոստում էին տվել Աստծուն, որ երբեք ոչ մեկի հետ չեն կռվի։ Բայց նրանք սիրում էին նեփիացիներին և ցանկացան օգնել։

Ալմա 24․6-19, 53․10-13

Անթի-նեփի-լեքիները պատրաստվում էին կռվել պատերազմում: Սակայն Հելաման մարգարեն և Եկեղեցու մյուս ղեկավարները համոզեցին նրանց, որ պետք է պահեն չկռվելու իրենց խոստումը։ Անթի-նեփի-լեքիները պետք է հետևեին, թե ինչպես են իրենց ընկերները անցնում շատ ցավերի և փորձանքների միջով, սակայն նրանք պահեցին իրենց ուխտը Աստծո հետ։

Ալմա 53․13-15

Անթի-նեփի-լեքիների որդիները չէին տվել իրենց ծնողների տված խոստումը։ Այժմ նրանք իրենց սեփական խոստումը տվեցին, որ պայքարելու են հանուն ազատության։

Ալմա 53․16-17

Նրանք մեծ քաջություն ունեին։ Նրանք սովորեցվել էին իրենց մայրերի կողմից, որ եթե նրանք չկասկածեին, Աստված կազատեր իրենց։

Ալմա 53․20, 56․47

Որդիները հավատում էին իրենց մայրերին: Որդիները հավատարիմ էին Աստծուն և պահում էին Նրա պատվիրանները: Նրանք վստահ էին, որ Աստված իրենց ապահով կպահի։ Մայրերը գիտեին, որ Աստված կպաշտպանի իրենց որդիներին։

Ալմա 53․20–21, 56․47-48, 57․20-21, 26