ការអធិស្ឋានរបស់ខេលលី
ខេលលី និងម៉ាក់របស់នាងបានដើរទៅកាន់អគារសាសនាចក្រ ហើយមើលជុំវិញ ។ វាស្រស់ស្អាត ដោយមានដើមត្នោតដុះទេរនៅខាងក្រៅ ។ ស្លាកសញ្ញានៅលើអគារនោះបានសរសេរថា « សាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ » ។ ជាបីភាសាខុសៗគ្នា—ម៉ាឡេ ចិន និងអង់គ្លេស !
ខេលលីមិនបានដឹងច្រើនទេអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ហើយនាងពុំដែលបានទៅព្រះវិហារពីមុនមកឡើយ ។ មិត្តភក្ដិម៉ាក់នាង លី លីន បានទៅព្រះវិហារនៅទីនោះ ។ គាត់បានអញ្ជើញខេលលី និងម៉ាក់នាងឲ្យមកជាមួយគាត់ ។
ពេលពួកគេបានដើរចូលទៅខាងក្នុង មនុស្សម្នាបានញញឹមដាក់ពួកគេ ហើយបាននិយាយថាសួស្តី ។ គ្រប់គ្នាល្អណាស់ ។ ខេលលី និងម៉ាក់បានដើរតាម លី លីន ទៅខាងលើទៅបន្ទប់ធំមួយ ។ លី លីន បានប្រាប់ថា គេហៅបន្ទប់នោះថារោងជំនុំ ។
ខេលលីបានអង្គុយចុះនៅក្បែរម៉ាក់ និងលីលីន នៅនឹងកៅអ៊ីមួយជួរ ហើយមិនយូរប៉ុន្មានព្រះវិហារបានចាប់ផ្ដើម ។ នាងបានស្តាប់តន្ត្រី ។ នាងចូលចិត្តពីរបៀបដែលវាធ្វើឲ្យនាងមានអារម្មណ៍ សូម្បីតែនាងមិនស្គាល់ពាក្យក្នុងចម្រៀងក្ដី ។
នៅចុងបញ្ចប់នៃការប្រជុំ ស្ត្រីម្នាក់បានក្រោកឈរឡើងដើម្បីអធិស្ឋានបិទ ។ ខេលលីសម្លឹងជុំវិញពេលដែលមនុស្សគ្រប់គ្នាផ្សេងទៀតបានឱបដៃ ហើយបិទភ្នែកពួកគេ ។ នាងនៅតែមានអារម្មណ៍អ្វីមួយល្អណាស់នៅក្នុងចិត្ត ។ តើនោះគឺជាអ្វី ? វាខុសពីអ្វីៗដែលនាងធ្លាប់មានអារម្មណ៍ពីមុនមក !
កាលដែលពួកគេចាកចេញពីព្រះវិហារក្រោយមក ខេលលីបានប្រាប់ម៉ាក់អំពីអារម្មណ៍របស់នាងដែលនាងបានមានអំឡុងការអធិស្ឋាន ។
ម៉ាក់បាននិយាយថា « ម៉ាក់មិនមានអារម្មណ៍ពិសេសអ្វីនោះទេ » ។
ប៉ុន្តែខេលលីបន្តគិតពីអារម្មណ៍ដែលនាងបានមាននៅព្រះវិហារ ។ នាងបានចូលចិត្តការអធិស្ឋាននោះ ។ ហើយនាងចូលចិត្តឮពីព្រះយេស៊ូវ ។
« តើពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាអាចមកបង្រៀនខ្ញុំបានទេ ? » ខេលលីបានសួរម៉ាក់ ។ « ខ្ញុំចង់រៀនបន្ថែមទៀត » ។
ម៉ាក់បាននិយាយថា « បើនោះជាអ្វីដែលកូនចង់ធ្វើ វាមិនថ្វីទេ » ។
ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាបានបង្រៀនខេលលីពីរបៀបអធិស្ឋាន ហើយអានព្រះគម្ពីរ ។ ពួកគេបានបង្រៀននាងអំពីព្រះយេស៊ូវ និងរបៀបដែលទ្រង់ស្រលាញ់យើង ។ ខេលលីចូលចិត្តអ្វីដែលនាងកំពុងរៀន ។
ថ្ងៃមួយពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាបានផ្ដល់ការអញ្ជើញដ៏ពិសេសមួយដល់នាង ។
អែលឌើរ ផាកកឺបានសួរថា « តើប្អូនអាចព្យាយាមអធិស្ឋាននៅសប្តាហ៍នេះដែរឬទេ ? »
រហូតមកដល់ពេលនេះ ខេលលីគ្រាន់តែអធិស្ឋានជាមួយពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាប៉ុណ្ណោះ ។ ប៉ុន្តែនាងចង់សាកល្បងវាដោយខ្លួនឯង ។ នាងបានដឹងថា ព្រះវរបិតាសួគ៌តែងតែស្ដាប់ ហើយទ្រង់មានព្រះទ័យចង់ឮពីនាង ។
នាងបានសន្យាថា « ខ្ញុំនឹងធ្វើវា » ។
ស្អែកឡើងនៅសាលាជាថ្ងៃដ៏ពិសេសមួយ ។ ខេលលីនឹងច្រៀងនៅក្នុងការប្រកួតមួយ ! នាងបានរៀនចម្រៀងចិនដ៏ពិរោះមួយ ។ ការរៀនពីណោតចម្រៀង និងសំឡេងជាកិច្ចការដ៏ពិបាក ! នាងបានហាត់ ហើយហាត់ទៀត ។
ឥឡូវនេះវាដល់ពេលត្រូវច្រៀងហើយ ខេលលីមានអារម្មណ៍ភ័យ ។ នាងបានទាញរូបព្រះយេស៊ូវដែលនាងបានដាក់ក្នុងហោប៉ៅឯកសណ្ឋានសាលារបស់នាងនៅព្រឹកនោះ ។ នាងសម្រេចចិត្តដើម្បីអធិស្ឋាន ដូចដែលពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាបានបង្ហាញនាង ។ នាងបានអធិស្ឋានថា « ព្រះវរបិតាសួគ៌ សូមជួយកូនឲ្យបាត់ភ័យ » ។ « នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន » ។
បន្ទាប់មកខេលលីបានឈានជើងទៅលើឆាក ។ នាងបានសម្លឹងមើលទៅអ្នកទស្សនា និងមេប្រយោគ ។ នាងបានគិតអំពីរូបព្រះយេស៊ូវនៅក្នុងហោប៉ៅនាង ហើយមានអារម្មណ៍ប្រសើរឡើងបន្តិច ។ នាងបានដកដង្ហើមធំ ហើយបានចាប់ផ្ដើមច្រៀង ។
នាងបានច្រៀងគ្រប់ពាក្យដូចដែលនាងបានហាត់ ។ កាលដែលនាងបានច្រៀងដល់ណោតចម្រៀងចុងក្រោយ ហើយឱនក្បាល នោះខេលលីបានដឹងថា ព្រះវរបិតាសួគ៌បានឮការអធិស្ឋានរបស់នាង ហើយបានជួយនាង ។
ខេលលីបានដើរចុះពីឆាកដោយញញឹម ។ នាងទន្ទឹងរង់ចាំដើម្បីប្រាប់ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាអំពីអ្វីដែលបានកើតឡើង ! នាងបានដឹងថា នាងចង់បន្តអធិស្ឋានជារៀងរាល់ថ្ងៃ ។
រចនារូបភាពដោយ ថេមមី លីអន