« ខ្ញុំនឹងពុំបដិសេធសេចក្ដីជំនឿរបស់ខ្ញុំឡើយ »
អេឌូដ ងិនឌូ ទីក្រុងកាតូកា សាធារណៈរដ្ឋប្រជាធិបតេយ្យកុងហ្គោ
ខ្ញុំបានក្លាយជាវត្ថុសម្រាប់ការចំអក និងមើលងាយនៅកន្លែងធ្វើការ ។ ហេតុអ្វីខ្ញុំបន្តធ្វើការងារដែលបានក្លាយជាគ្រោះថ្នាក់មួយដល់សុខុមាលភាពខាងវិញ្ញាណរបស់ខ្ញុំ ?
រចនារូបភាពដោយ ក្រេហ្គ ស្ទីវិនសុន
មិនយូរបន្ទាប់ពីខ្ញុំត្រូវបានគេទទួលឲ្យធ្វើការជាជំនួយការនាយកនៃបណ្ណាល័យដ៏ធំមួយ ក្រុមរបស់ខ្ញុំ និងខ្ញុំ បានចាប់ផ្ដើមគម្រោងដ៏មានមហិច្ឆតាមួយ ដើម្បីបញ្ចូលសៀវភៅ ៣៧០០០ ក្បាលទៅជាឌីជីថល ។ ថ្ងៃមួយអ្នកគ្រប់គ្រងរបស់ខ្ញុំបានហៅខ្ញុំឲ្យចូលទៅក្នុងការិយាល័យគាត់ ។
គាត់បាននិយាយថា « អេឌូដ ខ្ញុំត្រូវបានគេអញ្ជើញឲ្យធ្វើបទបង្ហាញពីគម្រោងធ្វើសៀវភៅឌីជីថលរបស់យើងនៅសហរដ្ឋ និងដើម្បីរៃអង្គាសធនធានជាសៀវភៅថ្មីៗខ្លះទៀត ។ ខ្ញុំត្រូវបានស្នើឲ្យនាំមិត្តរួមការងារដ៏ទុកចិត្តម្នាក់ទៅជាមួយ ។ ខ្ញុំមានទំនុកចិត្តលើអ្នក ប៉ុន្តែមិនទុកចិត្តលើព្រះវិហាររបស់អ្នកទេ ។ ប្រសិនបើអ្នកបោះបង់ចោលជំនឿរបស់អ្នក នោះអ្នកអាចមកជាមួយខ្ញុំបាន » ។
ខ្ញុំមិនទាន់បាននិយាយអ្វីផង គាត់ក៏ប្រាប់ខ្ញុំឲ្យគិតមើលពីវា ហើយក៏បានឲ្យខ្ញុំចេញទៅ ។
នៅល្ងាចនោះ ខ្ញុំបានចែកចាយវាជាមួយភរិយាខ្ញុំពីអ្វីដែលបានកើតឡើង ។ គាត់បានលើកទឹកចិត្តខ្ញុំឲ្យមានសេចក្ដីជំនឿ ។ ស្អែកឡើង ខ្ញុំបានប្រាប់អ្នកគ្រប់គ្រងរបស់ខ្ញុំថា ខ្ញុំនឹងរក្សាសេចក្ដីជំនឿរបស់ខ្ញុំ ។ គាត់ខឹង ហើយបាននិយាយថា គាត់នឹងធ្វើដំណើរតែម្នាក់ឯង ។
មួយឆ្នាំក្រោយមក ខ្ញុំបានមានឱកាសដើម្បីធ្វើដំណើរទៅប្រទេសបារាំងដើម្បីទទួលការហ្វឹកហ្វឺនស្ដីអំពីការផ្តល់មូលនិធិ ការទទួល និងការគ្រប់គ្រងបណ្ណាល័យ ។ ខ្ញុំគ្រាន់តែត្រូវការការអនុញ្ញាតរបស់អ្នកគ្រប់គ្រងរបស់ខ្ញុំប៉ុណ្ណោះ ។ គាត់បាននិយាយថា គាត់នឹងអនុញ្ញាតបើខ្ញុំព្រមដកខ្លួនពីជំនឿរបស់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំបានបដិសេធម្ដងទៀត ។ បន្ទាប់មកគាត់បានហែកឯកសារនោះ ហើយបោះវាលើមុខខ្ញុំ ។ មួយរយៈក្រោយមកទៀត អ្នកគ្រប់គ្រងរបស់ខ្ញុំបានមករកខ្ញុំម្ដងទៀត ។
គាត់បាននិយាយថា « ខ្ញុំរៀបនឹងធ្វើដំណើរមួយផ្សេងទៀត » ។ « អ្នកអាចមកជាមួយខ្ញុំ តែលក្ខខណ្ឌគឺនៅដដែល ។ ខ្ញុំនឹងមិនធ្វើដំណើរជាមួយសមាជិកម្នាក់នៃព្រះវិហាររបស់អ្នកឡើយ » ។
ខ្ញុំបាននិយាយថា « ខ្ញុំនឹងពុំបដិសេធសេចក្ដីជំនឿរបស់ខ្ញុំឡើយ » ។ គាត់បានចាកចេញដោយមិននិយាយអ្វីមួយមាត់ ។ មិនយូរប៉ុន្មាន គាត់បាននិយាយពីខ្ញុំទៅកាន់មិត្តរួមការងាររបស់ខ្ញុំ ។
គាត់បាននិយាយថា « ខ្ញុំបានផ្ដល់ឱកាសដល់គាត់ » ។ « ប៉ុន្តែគាត់បានបោះបង់ឱកាសទាំងអស់នោះ ដោយសារសេចក្ដីជំនឿដ៏ងងឹងងងុលរបស់គាត់ ។ គាត់គឺជាមនុស្សល្ងង់ » ។
ចាប់តាំងពីនោះមក ខ្ញុំបានក្លាយជាវត្ថុសម្រាប់ការចំអក និងមើលងាយនៅកន្លែងធ្វើការ ។ ខ្ញុំបានមានអារម្មណ៍ថាត្រូវគេវាយបំបាក់ ។ នាល្ងាចមួយ ដោយបានខ្វល់ខ្វាយជាមួយបញ្ហានេះទៅហើយ នោះខ្ញុំបានបើកព្រះគម្ពីរប៊ីប ហើយអានថា « បើភ្នែកស្តាំអ្នកនាំឲ្យរវាតចិត្ត នោះចូរខ្វេះចេញបោះចោលទៅ ដ្បិតដែលភ្នែកអ្នក១ត្រូវវិនាស នោះមានប្រយោជន៍ ជាជាងឲ្យរូបកាយទាំងមូល ត្រូវបោះទៅក្នុងនរក » ( ម៉ាថាយ ៥:២៩ ) ។
បើព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា យើងគួរតែដកចេញនូវអ្វីមួយដើម្បីសង្គ្រោះខ្លួនយើង ចុះហេតុអ្វីខ្ញុំបន្តធ្វើការងារដែលបានក្លាយជាគ្រោះថ្នាក់មួយដល់សុខុមាលភាពខាងវិញ្ញាណរបស់ខ្ញុំ ? ស្អែកឡើង ខ្ញុំបានដាក់ពាក្យសុំឈប់របស់ខ្ញុំ ។
ថ្ងៃនេះ ខ្ញុំរីករាយនឹងជម្រើសនេះ ។ ជាមួយនឹងសេចក្ដីក្លាហាន និងសេចក្ដីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះខ្ញុំបានប្រឈមនឹងភាពអាម៉ាសនៅកន្លែងការងារ ហើយអត់ការងារធ្វើជាបណ្ដោះអាសន្ន ។ ការងារថ្មីរបស់ខ្ញុំឥឡូវនេះផ្ដល់ឱកាសទាំងឡាយដល់ខ្ញុំ ដែលពុំមានពីមុនមក ។ ព្រះអម្ចាស់បានប្រទានពរដល់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំអរព្រះគុណទ្រង់សម្រាប់ព្រះសណ្ដោសរបស់ទ្រង់ និងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ចំពោះខ្ញុំ ។