មិត្តទៅកាន់មិត្ត
មិនមាននរណាម្នាក់ត្រូវបានទុកចោលឡើយ
« ចូរឲ្យគ្រប់គ្នាមានគំនិតតែ១ ព្រមទាំងមានចិត្តអាណិតអាសូរ ហើយស្រឡាញ់គ្នាជាបងប្អូន » ( ពេត្រុស ទី១ ៣:៨ ) ។
ចាស្ទីន កូនប្រុសរបស់យើងបានធំឡើងជាមួយនឹងជំងឺដ៏ពិបាកមួយ ។ ជួនកាលគាត់ខ្សោយណាស់ ។ គាត់មិនតែងតែអាចធ្វើអ្វីៗដូចមនុស្សគ្រប់គ្នាធ្វើឡើយ ទោះជាគាត់បានព្យាយាមក្ដី ។ គាត់បានដឹងថាវាមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាដែលខុសពីគេនោះ ។
ថ្ងៃមួយ ចាស្ទីន និងមិត្តភក្ដិរបស់គាត់បានជួបជុំគ្នាដើម្បីលេងល្បែងមួយ ។ ពួកគេត្រូវវាយបាល់ជាមួយនឹងដៃពួកគេ ដើម្បីកុំឲ្យបាល់នោះធ្លាក់ចុះ ។ មានក្មេងស្រីបាក់ដៃម្នាក់បានមកលេងជាមួយ ។
វាងាយស្រួលដើម្បីនិយាយថា « មែនហើយ យើងទាំងអស់គ្នានឹងលេង ហើយនាងនឹងមើល » ។
ផ្ទុយទៅវិញ ចាស្ទីនបាននិយាយថា « ខ្ញុំមានគំនិតល្អមួយ ។ យើងទាំងអស់គ្នានឹងលេងជាមួយគ្នាដោយប្រើដៃតែម្ខាងប៉ុណ្ណោះ » ។ គ្រប់គ្នាបានលេងដោយប្រើដៃតែម្ខាង រួមទាំងក្មេងស្រីដែលមានពាក់រណបនៅនឹងដៃនោះផងដែរ ។ មិនមាននរណាម្នាក់ត្រូវទុកចោលឡើយ ។
ចាស្ទីនគឺជាវីរបុរសរបស់ខ្ញុំ ។ គាត់តែងតែមើលទៅមនុស្សផ្សេងទៀត ហើយគិតថា តើពួកគេមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា ? ចាស្ទីនឈឺភាគច្រើនបំផុតនៃជីវិតរបស់គាត់ ប៉ុន្តែគាត់រីករាយដោយសារគាត់បានជួយមនុស្សដទៃទៀត ហើយធ្វើតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
យើងទាំងអស់គ្នាមានឧបសគ្គ ប៉ុន្តែយើងមានអ្វីៗជាច្រើនដែលធ្វើឲ្យយើងសប្បាយ ។ ធ្វើអ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើបាន ។ សូមទុកចិត្តលើព្រះ ។ សុភមង្គលដ៏អស្ចារ្យបំផុតមិនមែនបានមកពីការផ្ដោតលើខ្លួនឯងទេ ប៉ុន្តែបានមកពីការផ្ដោតលើអ្នកដទៃទៀត ។