សារ៉ាយ

ដំណើរនៃសេចក្ដីជំនឿរបស់ស្ដ្រីម្នាក់

សារ៉ាយបានរស់នៅក្នុងក្រុងយេរូសាឡិមជាមួយគ្រួសាររបស់គាត់ ។ លីហៃស្វាមីរបស់គាត់គឺជាព្យាការីនៃព្រះ ។ ថ្ងៃមួយ ព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលប្រាប់លីហៃឲ្យចាកចេញពីក្រុងយេរូសាឡិមជាមួយគ្រួសាររបស់លោក ។

នីហ្វៃទី១ ២:១–៣

សារ៉ាយមានសេចក្តីជំនឿលើព្រះអម្ចាស់ ។ គាត់និងគ្រួសាររបស់គាត់បានចាកចោលផ្ទះសម្បែងរបស់ពួកគាត់ ។ ពួកគាត់បានចាកចោលមាស និងប្រាក់របស់ពួកគាត់ ដើម្បីទៅជាមួយលីហៃទៅក្នុងទីរហោស្ថាន ។

នីហ្វៃទី១ ២:៤–៥

សារ៉ាយ និងលីហៃបានដាក់ម្ហូបអាហារ និងរបស់របរផ្សេងទៀតដែលពួកគាត់ត្រូវការ ។ បន្ទាប់ពីពួកគាត់បានធ្វើអស់រយៈពេលជាច្រើនថ្ងៃហើយ ពួកគាត់បានបោះត្រសាលដើម្បីរស់នៅក្នុងទីរហោស្ថាន ។ បន្ទាប់មក ពួកគាត់បានសង់អាសនាមួយ ហើយបានអរព្រះគុណដល់ព្រះអម្ចាស់សម្រាប់ជំនួយរបស់ទ្រង់ ។

នីហ្វៃទី១ ២:៤, ៦–៧, ១៥

សារ៉ាយបានព្រួយបារម្ភជាមួយនឹងលីហៃនៅពីចម្ងាយ

នៅថ្ងៃមួយ ព្រះអម្ចាស់បានសុំឲ្យកូនប្រុសៗរបស់សារ៉ាយ និងលីហៃទៅក្រុងយេរូសាឡិមវិញ ដើម្បីយកផ្ទាំងលង្ហិន ។ សារ៉ាយបានភ័យខ្លាច នៅពេលកូនប្រុសៗរបស់គាត់មិនបានត្រឡប់មកវិញ ។ គាត់បានគិតថា ពួកគេស្លាប់អស់ហើយ ។ លីហៃបានលួងលោមដល់សារ៉ាយ ។ ពួកគាត់បានជ្រើសរើសដើម្បីទុកចិត្តថា ព្រះអម្ចាស់នឹងការពារកូនប្រុសៗរបស់ពួកគាត់ ។

នីហ្វៃទី១ ៣:១–២, ៤–៦; ៥:១–៦

សារ៉ាយ និងលីហៃស្វាគមន៍កូនប្រុសៗរបស់ពួកគាត់

សារ៉ាយបានពោរពេញទៅដោយអំណរ នៅពេលកូនប្រុសៗរបស់គាត់បានត្រឡប់មកពីក្រុងយេរូសាឡិមវិញ ។ ឥឡូវនេះ គាត់បានដឹងថា ព្រះអម្ចាស់បានការពារពួកគេប្រាកដមែន ។ គាត់បានទុកចិត្តថា ព្រះអម្ចាស់នឹងប្រទានអំណាចដល់ពួកគេឲ្យធ្វើអ្វីដែលទ្រង់បានសុំឲ្យពួកគេធ្វើ ។ គ្រួសារទាំងមូលរបស់សារ៉ាយ សប្បាយចិត្តណាស់ ហើយពួកគាត់បានអរព្រះគុណដល់ព្រះអម្ចាស់ ។

នីហ្វៃទី១ ៥:៧–៩