« ព្យាការីអេធើរ » ដំណើររឿងព្រះគម្ពីរមរមន ( ឆ្នាំ ២០២៣ )
ព្យាការីអេធើរ
ការព្រមានរបស់ព្រះអម្ចាស់ទៅកាន់ប្រជាជាតិមួយ
ព្រះអម្ចាស់បាននាំបងរបស់យ៉ារេឌ និងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ទៅកាន់ដែនដីសន្យា ។ ពួកគេមានចិត្តរាបសា ហើយរក្សាបទបញ្ញត្តិរបស់ព្រះ ។ ក្រុមរបស់ពួកគេបានរីកចម្រើនជាច្រើនឆ្នាំ ហើយពួកគេចង់បានស្ដេចមួយអង្គដើម្បីដឹកនាំពួកគេ ។ បងរបស់យ៉ារេឌបានព្រមានពួកគេថា ការមានស្តេចអាចនាំឲ្យមានបញ្ហា ប៉ុន្តែគាត់បានឲ្យពួកគេជ្រើសរើសស្តេចមួយអង្គ ។
រាប់រយឆ្នាំកន្លងទៅហើយ សាសន៍យ៉ារេឌបានរស់នៅក្នុងទឹកដីសន្យា ។ ពេលខ្លះ ស្ដេចរបស់គេដឹកនាំឲ្យពួកគេធ្វើល្អ ប៉ុន្តែពេលខ្លះមិនដឹកនាំឲ្យពួកគេធ្វើល្អនោះទេ ។ ព្យាការីនៃព្រះនឹងព្រមានប្រជាជនឲ្យប្រែចិត្ត ។ នៅពេលពួកគេស្តាប់ ហើយកាន់តាមព្រះបញ្ញត្តិរបស់ព្រះ នោះទ្រង់បានប្រទានពរដល់ពួកគេ ។ ព្យាការីសាសន៍យ៉ារេឌចុងក្រោយមានឈ្មោះថា អេធើរ ។
អេធើរ ៧:២៣–២៧; ៩:២៦–៣០; ១០:១៦–១៧, ២៨; ១១:១–៨, ១២–១៣, ២០–២២; ១២:២
មនុស្សមិនបានស្តាប់បង្គាប់ព្រះ ។ ប៉ុន្តែ ព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះអម្ចាស់គង់នៅជាមួយអេធើរ ។ លោកបានបង្រៀនពួកគេ ពីព្រឹកទល់យប់ ។ លោកបាននិយាយថា ប្រសិនបើពួកគេមិនជឿលើព្រះ និងមិនប្រែចិត្តទេ នោះពួកគេនឹងត្រូវបំផ្លាញចោល ។ បើពួកគេមានជំនឿ នោះពួកគេអាចមានសង្ឃឹមថានឹងរស់នៅជាមួយនឹងព្រះម្ដងទៀត ហើយមានភាពរឹងមាំដើម្បីធ្វើអំពើល្អ ។ ប្រជាជនមិនជឿទេ ។
អេធើរមើលអ្វីដែលប្រជាជនបានធ្វើ ។ លោកបានលាក់ខ្លួននៅក្នុងរូងភ្នំនៅពេលថ្ងៃ ហើយសរសេរអ្វីដែលលោកបានឃើញ ។ ប្រជាជនមិនប្រែចិត្ត ហើយចាប់ផ្ដើមច្បាំងគ្នាទៅវិញទៅមក ។
អេធើរបានឃើញថាស្ដេចសាសន៍យ៉ារេឌ កូរីអានទុមើរ ត្រូវច្បាំងនឹងមនុស្សជាច្រើនដែលចង់ធ្វើជាស្ដេច ។ កូរីអានទុមើរប្រើប្រាស់កងទ័ពរបស់ទ្រង់ ដើម្បីការពារខ្លួនទ្រង់ ។
ថ្ងៃមួយ ព្រះអម្ចាស់បានប្រាប់អេធើរ ឲ្យព្រមានកូរីអានទុមើរ និងប្រជាជនរបស់ទ្រង់ឲ្យប្រែចិត្ត ។ បើពួកគេប្រែចិត្ត នោះព្រះអម្ចាស់នឹងជួយប្រជារាស្រ្ត ហើយនឹងអនុញ្ញាតឲ្យកូរីអានទុមើរ រក្សានគររបស់ទ្រង់ ។ បើមិនដូច្នេះទេ ប្រជារាស្រ្តនឹងបំផ្លិចបំផ្លាញគ្នាទៅវិញទៅមក ។ កូរីអានទុមើរនឹងមានព្រះជន្មយឺនយូរ ដើម្បីទតឃើញព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ថាជាការពិត ។ បន្ទាប់មក ទ្រង់ក៏នឹងសុគតដែរ ។
កូរីអានទុមើរ និងប្រជាជនរបស់ទ្រង់ពុំព្រមប្រែចិត្តឡើយ ។ ប្រជាជនបានព្យាយាមសម្លាប់អេធើរ ប៉ុន្តែអេធើរបានគេចខ្លួនទៅរូងភ្នំរបស់លោក ។ បុរសម្នាក់ឈ្មោះស៊ិស បានប្រយុទ្ធនឹងកូរីអានទុមើរ ។ ប្រជាជនបានជ្រើសរើសចូលរួមជាមួយកងទ័ពរបស់ស៊ិស ឬកងទ័ពរបស់កូរីអានទុមើរ ។ កងទ័ពទាំងពីរប្រយុទ្ធគ្នាជាច្រើនដង ។ មនុស្សជាច្រើនបានស្លាប់ ។
អេធើរ ១៣:២២–២៥; ១៤:១៧–២០; ១៥:២
កូរីអានទុមើរបានចងចាំពីអ្វីដែលអេធើរបាននិយាយ ។ ទ្រង់សោកស្ដាយ ដែលរាស្រ្តរបស់ទ្រង់ជាច្រើននាក់បានស្លាប់ ។ ទ្រង់ចាំថាព្យាការីទាំងអស់បានព្រមានថារឿងនេះនឹងកើតឡើង ។ ទ្រង់ចាប់ផ្ដើមប្រែចិត្ត ហើយបានផ្ញើសំបុត្រមួយច្បាប់ទៅស៊ិស ។ ទ្រង់មានបន្ទូលថា ទ្រង់នឹងបោះបង់ចោលនគរ ប្រសិនបើប្រជារាស្រ្តរបស់ទ្រង់អាចបានសង្គ្រោះ ។ ប៉ុន្តែ ស៊ិសចង់ច្បាំងគ្នា ។
ប្រជាជនរបស់កូរីអានទុមើរមានកំហឹង ហើយចង់ប្រយុទ្ធ ។ ប្រជាជនរបស់ស៊ិស ក៏មានកំហឹងហើយចង់ប្រយុទ្ធគ្នាដែរ ។ គ្មាននរណាម្នាក់ចង់ប្រែចិត្តទេ ។ អេធើរឃើញថាមនុស្សម្នាក់ៗចង់ចេញច្បាំង ។ មានមនុស្សកាន់តែច្រើនបានស្លាប់ ។
កូរីអានទុមើរចង់បញ្ចប់សង្គ្រាម ។ ទ្រង់សុំស៊ិស ឲ្យយកនគរចុះហើយកុំធ្វើបាបរាស្រ្តរបស់ទ្រង់ ។ ប៉ុន្តែគ្រប់គ្នាខឹងសម្បា ។ ពួកគេគ្មានព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះអម្ចាស់ទេ ។ អេធើរបានឃើញថាមនុស្សគ្រប់គ្នាបានបន្តប្រយុទ្ធរហូតសល់តែកូរីអានទុមើរ ជាសាសន៍យ៉ារេឌតែម្នាក់ទៀតប៉ុណ្ណោះដែលនៅរស់ ។ បន្ទាប់មក កូរីអានទុមើរបានដួលសន្លប់ ។
អេធើរបានឃើញថាអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលបានក្លាយជាការពិត ។ អេធើរបានបញ្ចប់ការសរសេរអំពីអ្វីដែលបានកើតឡើង ។ បន្ទាប់មក លោកត្រូវប្រាកដថា មនុស្សអាចរកឃើញការសរសេររបស់លោកបន្ទាប់ពីលោកចែកឋានទៅ ។ អេធើរបានទុកចិត្តលើព្រះ ហើយទន្ទឹងរង់ចាំនៅជាមួយទ្រង់នៅថ្ងៃណាមួយ ។