Nauki i Przymierza 17

Wprowadzenie

Podczas tłumaczenia Księgi Mormona Prorok Józef Smith dowiedział się, że trzech świadków będzie mogło ujrzeć płyty „mocą Boga” (zob. 2 Nefi 27:12–14; Eter 5:2–4). Kiedy Oliver Cowdery i David Whitmer dowiedzieli się o tym, obaj odczuli natchnione pragnienie, by być tymi świadkami. We wcześniejszym objawieniu (NiP 5) Pan powiedział Martinowi Harrisowi, że jeśli będzie wystarczająco pokorny i posłuszny, dane mu będzie ujrzeć płyty. Oliver Cowdery, David Whitmer i Martin Harris poprosili Proroka, aby zapytał Pana, czy będą mieli możliwość je zobaczyć. Objawienie, które będziesz dziś studiować — Nauki i Przymierza 17 — potwierdziło, że ci trzej mężczyźni mieli ujrzeć płyty i inne powiązane z nimi przedmioty, jeśli wykażą się wystarczającą wiarą.

Nauki i Przymierza 17

Pan mówi Oliverowi Cowdery’emu, Davidowi Whitmerowi i Martinowi Harrisowi, że jeśli będą mieli wystarczającą wiarę, będzie im dane ujrzeć płyty i inne święte przedmioty

Księga Mormona w dwóch miejscach wspomina o proroctwie mówiącym o świadkach, którzy zobaczą księgę, czyli płyty zawierające kronikę, i będą o niej świadczyć. Przeczytaj fragmenty: 2 Nefi 27:12–14 i Eter 5:2–4 i zastanów się, jak by to było być świadkiem złotych płyt. W jaki sposób miały być ukazane świadkom te zapisy, zgodnie z tym, czego się dowiedziałeś z przeczytanych fragmentów?

Trzech świadków — Oliver Cowdery, David Whitmer, Martin Harris

Pan powiedział Józefowi Smithowi, że Oliverowi Cowdery‘emu, Davidowi Whitmerowi i Martinowi Harrisowi będzie dane ujrzeć płyty. Przeczytaj werset: Nauki i Przymierza 17:1. Jakie inne przedmioty, oprócz płyt, mieli ujrzeć ci świadkowie. (W wydaniu angielskim przypis 1h zawiera odsyłacze dotyczące tego, czym są „cudowne wskaźniki”: 1 Nefi 16:10, 16, 26 i Alma 37:38–47).

Zastanów się, w jaki sposób te święte przedmioty (np. miecz Labana i Liahona) mogą stanowić kolejny dowód na istnienie ludzi, o których jest mowa w Księdze Mormona, i prawdziwość opisanych w niej wydarzeń.

Przeczytaj Nauki i Przymierza 17:2–3. Czego, wedle słów Pana, potrzebowali świadkowie, zanim mogli ujrzeć płyty?

Odpowiedz na następujące pytanie w swoim dzienniku do studiowania: Jak myślisz, dlaczego owi świadkowie musieli mieć wiarę, zanim dane im było zobaczyć złote płyty?

Mimo że możemy nie uzyskać świadectwa w taki sam sposób jak Trzej Świadkowie, my również możemy otrzymać świadectwo o prawdach, które pragniemy poznać. Zastanów się, czego wersety: Nauki i Przymierza 17:1–3 uczą o tym, jak możemy otrzymać osobiste świadectwo o prawdach ewangelii. Następnie uzupełnij następującą zasadę w oparciu o to, czego dowiedziałeś się z tych wersetów: Jeśli , będziemy mogli otrzymać świadectwo o prawdach ewangelii.

W dzienniku do studiowania opisz, w jaki sposób wykazałeś się wiarą w Boga, aby uzyskać świadectwo o Księdze Mormona i innych prawdach ewangelii. Jeśli zaś uważasz, że zdobycie świadectwa jest jeszcze przed tobą, wyjaśnij, w jaki sposób możesz wykazać się wiarą, aby uzyskać świadectwo o Księdze Mormona.

Matka Józefa Smitha, Lucy Mack Smith, napisała, w jaki sposób oznajmiono Martinowi Harrisowi, że może być jednym z Trzech Świadków. Po tym, jak cały wieczór spędził na czytaniu nowo ukończonego manuskryptu Księgi Mormona, „następnego ranka, po dopełnieniu zwykłych czynności nabożnych, a mianowicie po czytaniu pism świętych, śpiewie i modlitwie, Józef Smith powstał z kolan i zwracając się do Martina Harrisa z uroczystą powagą, której wspomnienie po dziś dzień sprawia, że przeszywa mnie dreszcz, powiedział: ‘Martinie Harris, musisz ukorzyć się dzisiaj przed Bogiem, abyś mógł uzyskać odpuszczenie swych grzechów. Jeśli to uczynisz, to wolą Boga jest, byś mógł ujrzeć płyty razem z Oliverem Cowderym i Davidem Whitmerem’” (History of Joseph Smith by His Mother, red. Preston Nibley [1958], str. 151–152).

Zastanów się nad poniższymi pytaniami:

Jak myślisz, dlaczego konieczne jest, abyśmy ukorzyli się, kiedy zabiegamy o Boskie wybaczenie?
Jak myślisz, dlaczego musimy zabiegać o Boskie wybaczenie, kiedy chcemy otrzymać od Niego świadectwo o prawdzie?

Wyobraź sobie, że zostałeś wybrany, aby być jednym z Trzech Świadków, którym pozwolono zobaczyć płyty „mocą Boga”. Jaki obowiązek spoczywałby na tobie po takim doświadczeniu? Pan mówił o obowiązku związanym z byciem świadkami płyt. Przeczytaj wersety: Nauki i Przymierza 17:3–5 i poszukaj, co przykazał Pan Trzem Świadkom po tym, jak zobaczyli płyty.

Zastanów się, jaki na nas spoczywa obowiązek, kiedy Pan daje nam świadectwo o boskich prawdach. W wersecie 3. możesz zaznaczyć wyrażenia, które pomagają nam zrozumieć następującą zasadę: Kiedy otrzymujemy świadectwo o prawdzie, mamy obowiązek o tym świadczyć. Pomyśl o tym, w jaki sposób twoja gotowość świadczenia o prawdzie jest też wyrazem twej wiary w Jezusa Chrystusa.

W dzienniku do studiowania wypisz kilka doktryn i zasad ewangelii, o prawdziwości których jesteś przekonany. Swym świadectwem, uczuciami lub przemyśleniami na temat tych zasad podziel się z rodzicami lub rodzeństwem.

Niedługo po tym, jak zostało dane objawienie zapisane w rozdziale: Nauki i Przymierza 17, Prorok Józef Smith, David Whitmer, Oliver Cowdery i Martin Harris udali się do lasku w pobliżu domu Whitmera, aby „przez żarliwą i pokorną modlitwę spróbować uzyskać” obiecane błogosławieństwo. Józef Smith odnotował, że po dwóch nieudanych próbach „Martin Harris postanowił wycofać się z naszego grona, będąc przekonany, że — jak to sam wyraził — to jego obecność jest powodem, dla którego nasza prośba nie zostaje spełniona. Po czym opuścił nas, a my ponownie uklęknęliśmy, i po upływie niewielu minut żarliwej modlitwy, wnet ujrzeliśmy nad nami w powietrzu światło o niezwykłym blasku; i oto ukazał się przed nami anioł. W dłoniach trzymał płyty, których ujrzenie było celem naszej modlitwy. Przewracał po kolei stronice, jedną po drugiej, tak żebyśmy mogli je zobaczyć i wyraźnie dostrzec wyryte na nich zapisy […]. Usłyszeliśmy głos dobiegający z jasnego światła nad naszymi głowami, który powiedział: ‘Płyty te zostały objawione mocą Boga i zostały przetłumaczone mocą Boga. Ich tłumaczenie, które widzieliście, jest poprawne. Nakazuję wam składać świadectwo o tym, co teraz widzicie i słyszycie’.

Wówczas opuściłem Davida i Olivera i udałem się za Martinem Harrisem, którego odnalazłem w znacznej odległości pogrążonego w żarliwej modlitwie. Wnet powiedział mi jednak, że nie uzyskał jeszcze aprobaty Pana i usilnie nalegał, żebym połączył się z nim w modlitwie, aby i on mógł uzyskać te same błogosławieństwa, które stały się naszym udziałem. Zjednoczyliśmy się więc w modlitwie i ostatecznie pragnienie naszych serc zostało zaspokojone, gdyż zanim skończyliśmy się modlić, otworzyła się przed nami ta sama wizja, a przynajmniej otworzyła się ponownie przede mną, i ponownie ujrzałem i usłyszałem te same rzeczy; a w tej samej chwili Martin Harris zapłakał, najwyraźniej w ekstazie radości: ‘Toż wystarczy, toż wystarczy. Me oczy przejrzały, me oczy przejrzały’” (w: History of the Church, 1:54–55).

Wyobraź sobie, że powierzono ci pewne ważne informacje, lecz przez długi czas nie wolno ci było z nikim się nimi dzielić. Jak byś się czuł, kiedy w końcu mógłbyś o nich powiedzieć? Zastanów się, jak musiał czuć się Józef Smith, będąc przez wiele lat jedynym świadkiem istnienia płyt Księgi Mormona. Jak byś się czuł, będąc na jego miejscu? Jak myślisz, jak się czuł Józef Smith, wiedząc, że od tej chwili inni ludzie będą mogli dodać swoje świadectwo do jego świadectwa?

Poniższa opowieść Lucy Mack Smith, matki Józefa Smitha, opisuje, jakie uczucia towarzyszyły Józefowi po tym, jak Trzech Świadków ujrzało płyty: „Kiedy wrócili do domu, było pomiędzy trzecią a czwartą po południu. Pani Whitmer, pan Smith [Joseph Smith sen.] i ja siedzieliśmy w sypialni. Po wejściu Józef rzucił się na łóżko tuż obok mnie i zakrzyknął: ‘Ojcze, matko, nawet nie wiecie, jaki jestem szczęśliwy — Pan sprawił, że troje ludzi poza mną zobaczyło płyty. Widzieli anioła, który złożył im świadectwo, i będą musieli dzielić się świadectwem o prawdzie tego, co mówiłem; teraz sami wiedzą, że nie opowiadam ludziom kłamstw; i czuję, jakby spadł mi z serca wielki kamień, który był dla mnie niemal za ciężki do udźwignięcia; i to raduje moją duszę, gdyż wiem, że nie jestem już sam na świecie’. Wtedy wszedł Martin Harris; zdawał się nie posiadać z radości i śmiało złożył świadectwo o tym, co zobaczył i usłyszał. Tak samo uczynili David i Oliver, dodając, że żaden język nie jest w stanie opisać radości, jaką mają w sercu i wspaniałości tego, co widzieli i usłyszeli” (History of Joseph Smith by His Mother, str. 152–153).

W dzienniku do studiowania opisz, jak to jest mieć wokół siebie ludzi, którzy również otrzymali świadectwo o tym, o czym wiesz, że jest prawdą. W jaki sposób pomagają ci ich świadectwa?

Starszy Loren C. Dunn, Siedemdziesiąty, mówił o ważności świadków w dziele Pana: „Prawo świadków zawsze było częścią dzieła Pana na ziemi. Owo prawo stanowi, że ‘na zeznaniu dwóch albo trzech świadków opierać się będzie każda sprawa’ (II List do Koryntian 13:1; zob. także V Ks. Mojżeszowa 17:6; 19:15; Ew. Mateusza 18:15–16; Ew. Jana 8:12–29). Takie świadectwo potwierdza, że pewne wydarzenia miały miejsce i że dane przez Boga doktryny i zasady są prawdziwe” („Witness”, Ensign, listopad 1995, str. 28). Pan użył prawa świadków, aby potwierdzić realność płyt.

Kilka dni po tym, jak płyty zostały pokazane Trzem Świadkom mocą Boga, zezwolono Prorokowi Józefowi Smithowi na pokazanie płyt „kilku [innym] […], i [stało] się to zgodnie z wolą Boga, aby dali oni świadectwo ludziom o Jego słowie” (2 Nefi 27:13; zob. także Eter 5:2). Przeczytaj „Świadectwo Trzech Świadków” oraz „Świadectwo Ośmiu Świadków” (znajdujące się za przedmową do Księgi Mormona). Zwróć uwagę na różnice w doświadczeniach i podobieństwa w świadectwach tych osób. Zwróć również uwagę, że Ośmiu Świadków opisało, że płyty „wyglądały na zrobione ze złota” i że grawerunki „[miały] wygląd starożytny”. W związku z tym, że nie wiedzieli, czy płyty naprawdę były wykonane ze złota i czy grawerunki naprawdę zawierały starożytne zapisy, świadczyli tylko o tym, o czym szczerze wiedzieli, że jest prawdą.

Wyobraź sobie, że twoje świadectwo o Księdze Mormona może zostać dodane do każdego egzemplarza Księgi Mormona. Na pustej kartce dziennika do studiowania stwórz własną stronę z osobistym świadectwem. Zawrzyj w nim poznane przez siebie prawdy dotyczące Księgi Mormona, o których chciałbyś, aby wiedzieli też inni ludzie.

Werset: Nauki i Przymierza 17:6 zawiera świadectwo Zbawiciela na temat Księgi Mormona. Zaznacz świadectwo, które dał On światu w tym wersecie lub zapisz je w swoim dzienniku do studiowania. Możesz też zapisać: Jezus Chrystus złożył świadectwo, że Księga Mormona zawiera prawdę w swoim dzienniku do studiowania lub na marginesie pism świętych obok wersetu 6. Zastanów się, w jaki sposób świadectwo Pana o Księdze Mormona wpływa na twoje świadectwo.

Po tym niezwykłym doświadczeniu każdy z Trzech Świadków przeszedł przez trudne doświadczenia i jego wiara w Boga oraz świadectwo o ewangelii zostały wystawione na próbę. Podczas swych prób wszyscy trzej opuścili Kościół, choć Martin Harris i Oliver Cowdery później powrócili i pozostali wierni do końca życia. Jednakże żaden z Trzech Świadków nigdy nie zaprzeczył swemu świadectwu o Księdze Mormona.

Chociaż nie znamy dokładnych powodów, dla których każdy z Trzech Świadków opuścił Kościół po uzyskaniu tak wspaniałego świadectwa, ostrzeżenia Pana skierowane do Józefa Smitha zapisane w wersecie: Nauki i Przymierza 3:4 pomagają nam zrozumieć, jak może dojść do takiej sytuacji: „Bo chociaż człowiek może otrzymać wiele objawień i mieć moc dokonania wielu potężnych dzieł, ale kiedy się przechwala własną siłą i za nic ma nakazy Boga, podążając za zachciankami własnej woli i pokusami cielesnymi, musi upaść i ściągnąć na siebie zemstę sprawiedliwego Boga”. Mimo opuszczenia Kościoła wszyscy Trzej Świadkowie przez całe swoje życie wiernie świadczyli o Księdze Mormona.

Oliver Cowdery świadczył: „Swym własnym piórem spisałem treść całej Księgi Mormona (z wyjątkiem kilku stronic), kiedy płynęła z ust Proroka Józefa Smitha, gdy tłumaczył ją darem i mocą Boga za pomocą Urim i Tummim, czyli za pomocą tego, co księga nazywa ‘świętymi interpretorami’. Widziałem na własne oczy i trzymałem w swoich rękach złote płyty, z których została przepisana […]. Ta księga jest prawdziwa. Nie napisał jej Sidney Rigdon ani Pan Spaulding; pan Spaulding jej nie spisał. — Ja sam ją spisałem, kiedy dyktowały ją usta Proroka. Zawiera wieczną ewangelię […]. Zawiera zasady zbawienia, a jeśli wy, moi słuchacze, będziecie podążać za jej światłem i przestrzegać jej przykazań, będziecie zbawieni wiecznym zbawieniem w królestwie Boga na wysokości” (w: „Last Days of Oliver Cowdery”, Deseret News, 13 kwietnia 1859, str. 48).

W gazecie Richmond Democrat opublikowano następującą opowieść o tym, jak David Whitmer składał świadectwo o Księdze Mormona na kilka dni przed swoją śmiercią: „W niedzielę wieczorem o 17:30 (22 stycznia 1888) pan Whitmer przywołał do swego łóżka rodzinę i kilku przyjaciół […]. Następnie zwrócił się do wszystkich zgromadzonych tymi słowami: ‘Wszyscy musicie być wierni w Chrystusie. Chcę wam wszystkim powiedzieć, że Biblia i zapisy Nefitów (Księga Mormona) są prawdą, żebyście mogli powiedzieć, że słyszeliście, jak składam moje świadectwo przed śmiercią. Bądźcie wszyscy wierni w Chrystusie, a zostaniecie wynagrodzeni według uczynków waszych. Niech Bóg wam wszystkim błogosławi. W Chrystusie pokładam moją ufność, światy bez końca. Amen’” (Richmond Democrat, 2 lutego 1888, cyt. w: Andrew Jenson, Latter-day Saint Biographical Encyclopedia, 4 tomy [1901], 1:270).

Niedługo przed swą śmiercią Martin Harris świadczył: „Tak, zaprawdę ujrzałem płyty, na których zapisana była Księga Mormona. Zaprawdę widziałem anioła. Zaprawdę słyszałem głos Boga i zaprawdę wiem, że Józef Smith jest Prorokiem Boga i dzierży klucze Świętego Kapłaństwa” („The Last Testimony of Martin Harris”, zapisane przez Williama H. Homera w złożonym pod przysięgą oświadczeniu, 9 kwietnia 1927, HDC). (Zob. także Doctrine and Covenants Student Manual [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2001], str. 33).

Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 17:7–9 i zaznacz obietnice, jakie Pan złożył Trzem Świadkom, jeśli pozostaną wierni w głoszeniu swego świadectwa. Zwróć uwagę na wyrażenie „słuszne cele” w wersecie 9. Zastanów się nad słusznymi celami, jakie Pan pragnął wypełnić poprzez Trzech Świadków składających świadectwo o złotych płytach i Księdze Mormona. (Możesz ponownie przeczytać werset: Nauki i Przymierza 17:4, kiedy będziesz się nad tym zastanawiać).

W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytanie: W jakim słusznym celu Pan może ci dać świadectwo o prawdach, które pragniesz poznać?

Pamiętaj, że możemy zdobyć lub wzmocnić świadectwo, kiedy się nim dzielimy. Prezydent Boyd K. Packer z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:

„Nie jest niczym niezwykłym pytanie misjonarza: ‘Jak mogę składać świadectwo, jeśli jeszcze go nie mam? Jak mogę świadczyć, że Bóg żyje, że Jezus jest Chrystusem i że ewangelia jest prawdziwa? Czy nie będzie to nieuczciwe, jeśli sam nie mam takiego świadectwa?’.

Och, jeśli tylko mógłbym was nauczyć tej jednej zasady. Świadectwo odnajdujemy, dzieląc się nim! Gdzieś na waszej drodze po duchową wiedzę jest ‘skok wiary’, jak nazywają to filozofowie. Jest to moment, kiedy dochodzi się do krawędzi światła i wkracza w ciemność, a tam odkrywa się, że droga jest oświetlona na dosłownie krok lub dwa naprzód. ‘Pan czuwa nad tchnieniem człowieka’, jak mówią pisma święte. (Przypowieści Salomona 20:27).

Zdobycie świadectwa poprzez czytanie i słuchanie innych to jedno; to jest niezbędny początek. Natomiast zupełnie inną kwestią jest uczucie, gdy Duch potwierdza nam w piersi, że to, o czym my świadczymy, jest prawdą. Czy nie widzicie, że będzie wam ono przydane, gdy będziecie się nim dzielić? Kiedy dajemy to, co mamy, będzie nam to oddane, i to z naddatkiem! […]

Mówienie otwarcie o własnych przekonaniach jest sprawdzianem waszej wiary” („Candle of the Lord”, Ensign, styczeń 1983, str. 54).

Zastanów się, kto mógłby odnieść korzyść z wysłuchania twojego świadectwa. Podziel się z tą osobą swoim świadectwem w tym tygodniu.

W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

Przestudiowałem lekcję: Nauki i Przymierza 17 i ukończyłem ją w dniu (data).

Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: