Część 14.: Dzień 2.

Nauki i Przymierza 63

Wprowadzenie

Latem 1831 roku Prorok Józef Smith nadzorował poświęcenie ziemi, na której święci mieli zbudować Syjon w Independence w stanie Missouri, niektórzy członkowie Kościoła odwrócili się od przykazań Pana i zaczęli popełniać poważne grzechy. Prorok Józef Smith powrócił do Kirtland 27 sierpnia, a 30 sierpnia otrzymał objawienie zapisane w rozdziale: Nauki i Przymierza 63. W objawieniu tym Pan ostrzegł świętych przed konsekwencjami niegodziwego zachowania i buntu, obiecał błogosławieństwa świętym, którzy pozostaną wierni w dniach ostatnich i napomniał Swe sługi, by pamiętali o tym, że Jego imię jest święte.

Nauki i Przymierza 63:1–21

Pan ostrzega świętych przed konsekwencjami niegodziwego zachowania i buntu

Jak sądzisz, dlaczego ważne jest, abyśmy jako członkowie Kościoła Jezusa Chrystusa żyli zgodnie z naszymi wierzeniami?

Przejrzyj ponownie wprowadzenie do tej lekcji. Następnie przeczytaj fragmenty: Nauki i Przymierza 63:1–2, 6, zwracając uwagę na to, co Pan powiedział ludziom niegodziwym i zbuntowanym.

Dlaczego, twoim zdaniem, ważne jest, aby członkowie Kościoła otworzyli swe serca i słuchali słów Pana?

Zwróć uwagę na wyrażenie „niechaj niewierni zamkną usta” (NiP 63:6). W owym okresie niektórzy członkowie Kościoła przestali wierzyć w jego prawdziwość oraz publicznie występowali przeciwko Józefowi Smithowi i innym przywódcom Kościoła. Jednym z najbardziej aktywnych krytyków Kościoła był człowiek o nazwisku Ezra Booth.

Przed przystąpieniem do Kościoła Ezra Booth był pastorem u metodystów. Zainteresował się Przywróceniem na początku 1831 roku po przeczytaniu Księgi Mormona. Razem z Johnem i Alice Johnsonami przyjechał do Kirtland, aby spotkać się z Prorokiem. Pani Johnson cierpiała na reumatyzm, przez co jej obolałe ramię było spuchnięte i sztywne. Kiedy po raz pierwszy spotkała Józefa Smitha, już od około dwóch lat nie była w stanie podnieść ręki na wysokość głowy.

„Podczas spotkania rozmowa zeszła na temat nadprzyrodzonych darów, jakie były nadawane w czasach apostołów. Ktoś powiedział: ‘Jest tu pani Johnson, która ma niesprawną rękę. Czy jest teraz na ziemi człowiek, któremu Bóg dał moc, by ją uzdrowić?’. Kilka chwil później, kiedy rozmowa zeszła na inny tor, [Józef] Smith powstał, przeszedł przez pokój, wziął panią Johnson za rękę, a następnie uroczystym i podniosłym głosem powiedział: ‘Kobieto, w imię Pana Jezusa Chrystusa nakazuję ci, abyś była uleczona’. Potem natychmiast opuścił pokój […]. Pani Johnson od razu z łatwością podniosła [rękę], a po powrocie do domu następnego dnia mogła bez trudu czy bólu zrobić pranie” (z: Haydn’s History of the Disciples, cytowane w: History of the Church, 1:215–216).

Zastanów się, jak byś się czuł, będąc świadkiem takiego cudu.

Krótko po zobaczeniu tego cudu Ezra Booth został ochrzczony.

Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 63:7–9 i odszukaj, czego Pan nauczał na temat znaków i wiary. Następnie uzupełnij zasadę: Wiara nie przychodzi przez .

Po chrzcie Ezra Booth otrzymał kapłaństwo i został wysłany na misję do stanu Missouri. Zdaje się, że rozpoczął tę misję, mając wielkie oczekiwania. Spodziewał się, że uda mu się nawrócić wielkie rzesze ludzi, pokazując im znaki i dokonując cudów. Przez krótki czas głosił ewangelię, nie widząc jednak spodziewanych rezultatów, Ezra Booth „odwrócił się” od prawdy i popadł w odstępstwo (Józef Smith w: History of the Church, 1:216). Prorok Józef Smith poczynił następującą obserwację na temat Ezry Bootha: „Kiedy odkrył on, że wiara, pokora, cierpliwość i próby poprzedzają błogosławieństwa i że Bóg uniża człowieka, zanim go wyniesie, zanim ‘Zbawiciel da mu moc, by porażać ludzi i sprawiać, że uwierzą’ […], był rozczarowany” (w: History of the Church, 1:216).

Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 63:10–12 i poszukaj kolejnych zasad dotyczących znaków i wiary. W wersecie 10. możesz zaznaczyć słowa i wyrażenia, które nauczają następującej zasady: Znaki przychodzą poprzez wiarę, zgodnie z wolą Boga.

1. W swoim dzienniku do studiowania wyjaśnij, dlaczego — twoim zdaniem — znaki otrzymujemy po wykazaniu się wiarą. Podaj jeden lub dwa przykłady osób z pism świętych, które były świadkami wielkich znaków lub cudów, lecz nie wykazały się potem trwałą wiarą i prawością. (Zob.: 1 Nefi 17:43–45, jeśli potrzebujesz pomocy).

Warto pamiętać, że znaki i cuda nie zawsze przybierają widowiskowe formy. Często otrzymujemy znak czy świadectwo o prawdzie ewangelii po cichu, w bardzo osobisty sposób. Dzieje się tak, gdy wykazujemy się wiarą. Możemy wykazać się wiarą poprzez modlitwę, studiowanie pism świętych, post, służbę i życie według zasad ewangelii.

2. W dzienniku do studiowania napisz o tym, jak poleganie na wierze pomogło tobie lub komuś, kogo znasz, w otrzymaniu świadectwa o prawdziwości ewangelii.

Jak wspomniano powyżej, poza poszukiwaniem znaków, niektórzy członkowie Kościoła „[odwrócili] się od […] przykazań” (NiP 63:13) i popełniali poważne grzechy. Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 63:14–19 i odszukaj grzechy, których byli winni. W zrozumieniu wersetu 17. pomoże ci wyjaśnienie, że rozpustnik to osoba, która dopuszcza się grzechów natury seksualnej. Czarnoksiężnik to ktoś, kto zajmuje się rzeczami związanymi z wpływem złych duchów. Wyrażenie: „[jezioro], co płonie ogniem i siarką” to metafora wielkiego cierpienia, które czeka niegodziwych po śmierci (zob. Mosjasz 3:27). Do tego również odnosi się „wtórna śmierć” z wersetu: Nauki i Przymierza 63:17 (zob. także Guide to the Scriptures, „Death, Spiritual”, strona internetowa: scriptures.lds.org).

W wersecie: Nauki i Przymierza 63:16 możesz zaznaczyć słowa, które nauczają następującej zasady: Kiedy pożądliwie patrzymy na innych ludzi, nie mamy Ducha, lecz zaprzeczamy wierze. Pożądliwość obejmuje również oglądanie pornografii.

Nauki i Przymierza 63:22–66

Pan obiecuje błogosławieństwa wiernym w dniach ostatnich

W objawieniu zapisanym w rozdziale: Nauki i Przymierza 63 Pan mówił o zagładzie, jaka czeka niegodziwych w ostatnich dniach, lecz złożył również świętym wspaniale obietnice.

Studiując temat zniszczenia oraz obietnic, o których mówił Pan, oznacz poniższe stwierdzenia jako prawdziwe (P) lub fałszywe (F). Najpierw jednak przeczytaj odpowiadające im fragmenty z pism świętych. W swoich pismach możesz zaznaczyć ważne zasady, które poznasz, wykonując to zadanie.

1. Podczas wojen w dniach ostatnich niegodziwi zniszczą się nawzajem (zob. NiP 63:32–33).

2. Święci z łatwością unikną sądów i zniszczenia w dniach ostatnich (zob. NiP 63:34).

3. Kiedy Jezus ponownie przyjdzie na ziemię, zgładzi resztę niegodziwych, którzy będą się na niej znajdować (zob. NiP 63:34).

4. Ci, którzy są wierni, ostatecznie pokonają wszystkie próby życia doczesnego (zob. NiP 63:47-48).

5. Sprawiedliwi, którzy umrą przed Drugim Przyjściem, zmartwychwstaną, kiedy Zbawiciel przyjdzie na ziemię (zob. NiP 63:49).

6. Sprawiedliwi, którzy będą żyć w chwili Drugiego Przyjścia, nigdy nie umrą (zob. NiP 63:50-51).

Zdanie 1. jest prawdziwe, zaś zdanie 2. to fałsz. Wypowiedź Proroka Józefa Smitha wyjaśnia, dlaczego zdanie 2. jest fałszywe: „Pogląd, że święci unikną wszelkich wyroków, podczas gdy niegodziwi będą cierpieć, jest fałszywy, albowiem wszelkie ciało podlega cierpieniu. ‘Sprawiedliwi ledwo umkną’, jednakże wielu świętych umknie, gdyż sprawiedliwi żyją wedle wiary, mimo to wielu pośród sprawiedliwych padnie ofiarą chorób, zarazy itd. z powodu słabości ciała, lecz zostaną oni zbawieni w Królestwie Boga” (w: History of the Church, 4:11).

Zdania od 3. do 5. są prawdziwe, zaś zdanie 6. to fałsz.

Werset: Nauki i Przymierza 63:47 zawiera obietnicę Pana. W oparciu o ten werset, uzupełnij następującą zasadę: Jeśli będziemy , wówczas .

W jaki sposób Pan może pomóc ci „przemóc świat” w twoim codziennym życiu?

Jak wyjaśnił Prorok Józef Smith, nie uda nam się uniknąć wszystkich trudności, jakie niesie ze sobą życie na tym świecie. Jeśli jednak będziemy prawi, zostaniemy „zbawieni w Królestwie Boga” (w: History of the Church, 4:11). Przestudiuj werset: Nauki i Przymierza 63:49 i odszukaj błogosławieństwa, które otrzymają ci, którzy wiernie przemogą świat.

Jednym ze sposobów okazywania wierności jest to, w jaki sposób używamy imienia Pana, co wyjaśnia fragment: Nauki i Przymierza 63:59–64. Studiując te wersety, szukaj słów i wyrażeń, które nauczają następującej zasady: Imię Jezusa Chrystusa jest święte i należy je wypowiadać z rozwagą. Możesz zaznaczyć w swoich pismach słowa i wyrażenia, które nauczają tej zasady.

3. W dzienniku do studiowania sporządź listę sytuacji, w których używanie imienia Jezusa Chrystusa jest właściwe i uzasadnione. Następnie odpowiedz na poniższe pytania:

   1. Dlaczego, twoim zdaniem, używamy imienia Zbawiciela podczas modlitwy, składania świadectwa i dokonywania obrzędów kapłańskich?

   2. Co możesz zrobić, aby pamiętać o tym, że imię Zbawiciela jest święte i należy go używać z rozwagą?

Ta zasada nie dotyczy tylko imienia Zbawiciela. Zastanów się, jakie inne słowa i tematy „[przychodzą] z wysoka” i są święte. Następnie zastanów się, co możesz zrobić, by mieć pewność, że wyrażasz się o nich z rozwagą.

Starszy Dallin H. Oaks z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, że zasada, którą poznałeś w odniesieniu do imienia Jezusa Chrystusa, dotyczy również imienia Ojca w Niebie: „Nie istnieją w naszym języku bardziej święte i ważne słowa niż imiona Boga Ojca i Jego Syna, Jezusa Chrystusa” („Reverent and Clean”, Ensign, maj 1986, str. 50).

4. W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

   Przestudiowałem lekcję: Nauki i Przymierza 63 i ukończyłem ją w dniu (data).

   Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: