Część 8.: Dzień 4.

Nauki i Przymierza 35

Wprowadzenie

W ciągu sześciu miesięcy od czasu zorganizowania Kościoła czterech misjonarzy — wśród nich Parley P. Pratt — wyruszyło na zachód, aby głosić ewangelię wśród rdzennych Amerykanów. W drodze ku zachodnim granicom Missouri zatrzymali się w pobliżu Kirtland w stanie Ohio, gdzie Parley mieszkał przez jakiś czas. Podzielili się swoim przesłaniem z przyjacielem Starszego Pratta, znanym pastorem, Sidneyem Rigdonem. W krótkim czasie ponad 100 osób, wśród nich Sidney Rigdon i wielu członków jego kongregacji, zostało ochrzczonych, tym samym ponad dwukrotnie zwiększając liczbę członków Kościoła. Sidney i jego żona, Phoebe, wiedzieli, że przystąpienie do Kościoła będzie oznaczało dla nich wielkie poświęcenie. Wiedział on, że straci źródło dochodów jako pastor oraz ucierpi jego reputacja, ale był zdecydowany podążać za prawdą.

Kiedy starsi opuścili Kirtland, aby kontynuować podróż, Sidney Rigdon i jego przyjaciel, Edward Partridge, udali się do stanu Nowy Jork, aby spotkać się z Prorokiem Józefem Smithem. Wkrótce po ich przybyciu Prorok otrzymał objawienie zapisane w rozdziale: Nauki i Przymierza 35. Pan przydzielił w nim Sidneyowi Rigdonowi konkretne obowiązki w nowo przywróconym Kościele.

Nauki i Przymierza 35:1–12

Pan mówi, Sidneyowi Rigdonowi, że został on przygotowany do wielkiego dzieła

1. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytanie: Jakie przeżycia sprawiły, że wiesz, że Bóg jest świadomy twojego istnienia?

Objawienie zapisane w rozdziale: Nauki i Przymierza 35 pokazuje, że Pan znał Sidneya Rigdona i przemówił do niego na temat jego roli w udzielaniu pomocy Prorokowi Józefowi Smithowi. Przeczytaj wersety: Nauki i Przymierza 35:1–3 i poszukaj dowodu na to, że Pan znał Sidneya Rigdona. Możesz zaznaczyć to, co znalazłeś.

Ponownie przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 35:3, zastępując imię Sidneya swoim własnym. Czego słowa Pana uczą na temat Jego świadomości naszego istnienia?

Starszy Neal A. Maxwell z Kworum Dwunastu Apostołów świadczył o tym, że Bóg zna każdego z nas: „Świadczę wam, że Bóg zna każdego z was […] od bardzo, bardzo dawna (zob. NiP 93:23). Kocha was od bardzo, bardzo dawna […]. Zna wasze imiona, wie o wszystkich waszych bolączkach i radościach!” („Pamiętajcie, jak miłosierny był Pan ludziom”, Liahona, maj 2004, str. 46).

Jedna z zasad, jaką poznajemy z wersetu: Nauki i Przymierza 35:3, brzmi: Pan nas zna i ma dla każdego z nas pracę do wykonania. Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, jaką konkretną pracę daną ci przez Pana masz wykonać w swoim życiu?

Zanim Sidney Rigdon dowiedział się o przywróconym Kościele Jezusa Chrystusa, wykonywał dobrą pracę jako pastor innego kościoła. Po przystąpieniu do przywróconego Kościoła Pana mógł dokonać „większej pracy” (NiP 35:3) dla królestwa Pana. Ludzie innych wyznań mogą czynić wiele dobra. Naszym obowiązkiem jest dzielić się z nimi pełnią ewangelii Jezusa Chrystusa, aby mogli dokonać „większej pracy”. Podobnie i my możemy być pewni, że Pan wie o naszym istnieniu i że kiedy będziemy starać się Go naśladować, pomoże nam w wykonaniu pracy, jaką nam wyznaczono.

Jan Chrzciciel, jako osoba zapowiadająca przyjście Jezusa Chrystusa, przygotował serca wielu osób na przyjście Zbawiciela. Przeczytaj wersety: Nauki i Przymierza 35:4–6 i dowiedz się, pod jakim względem Sidney Rigdon był podobny do Jana Chrzciciela. Możesz zaznaczyć to, co znalazłeś.

Choć Sidney Rigdon pod pewnymi względami był podobny do Jana Chrzciciela, różnił się od niego, ponieważ kiedy chrzcił ludzi w swej poprzedniej kongregacji, nie miał upoważnienia od Boga, by to czynić (zob. NiP 35:5–6).

Przeczytaj wersety: Nauki i Przymierza 35:7–11 i poszukaj, co może stać się w życiu tych, którzy wierzą i wykazują się wiarą w Boga w dniach ostatnich.

2. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:

   1. Co, zgodnie z fragmentem: Nauki i Przymierza 35:7–11, Pan obiecał ukazać tym, którzy naśladują Go z wiarą? (Wyrażenie inne narody w wersecie 7. odnosi się do osób, które nie mają pełni ewangelii. Termin Babilonia w wersecie 11. odnosi się do świata).

   2. Jak myślisz, dlaczego cuda są tak ściśle połączone z wiarą w Jezusa Chrystusa? (Weź pod uwagę to, że cuda mogą być tak subtelne, jak przemiana serca lub wybaczenie grzechu i następują zgodnie z wolą Pana).

Nauki i Przymierza 35:13-19

Pan obiecuje pomóc pokornym w wykonywaniu Jego dzieła

Wyobraź sobie, że masz stworzyć drużynę sportową (wybierz dyscyplinę, którą znasz). W pustych linijkach wypisz zalety i umiejętności, które chciałbyś widzieć u swoich graczy.

Przeczytaj werset: Nauki i Przymierza 35:13 i dowiedz się, kogo Pan wybiera do wykonania Swojej pracy. Zauważ, że cechy tych, których Pan wybiera do pomocy, są niezwykłe w porównaniu z wymaganiami stawianymi przez świat. „[Słabi] tego świata” to słudzy Pana. Słowo wymłócić oznacza oddzielanie ziaren od łodyg i plew. W tym wersecie odnosi się ono do oddzielania ludzi, którzy są gotowi przyjąć ewangelię, od tych, którzy nie są, i gromadzenie ich. Jednym ze sposobów, w jaki się tego dokonuje, jest praca misjonarzy — rozmawianie z ludźmi i przygotowywanie ich do zawarcia i dotrzymania świętych przymierzy.

Na podstawie wersetu: Nauki i Przymierza 35:13 dowiadujemy się, że Bóg wzywa słabych, aby wykonali Jego pracę dzięki mocy Jego Ducha.

3. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytanie: Jak myślisz, dlaczego Pan mówi o Swoich sługach jako o „słabych”, „nieuczonych” i „pogardzanych”?

Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 35:14–15 i poszukaj obietnic Pana dla tych, którzy pomagają w Jego dziele. Możesz zaznaczyć to, co znalazłeś. Możesz też nadać osobisty charakter tym wersetom, czytając je ponownie i wstawiając w nie swoje imię.

Nadawanie osobistego charakteru tekstom w pismach świętych

Wstawianie swojego imienia w tekst pism świętych może pomóc w nadaniu większego znaczenia prawdom z danego fragmentu. Czytanie pism świętych tak, jakby były napisane dla ciebie, może pomóc „[słuchać] głosu Pana Jezusa Chrystusa, który mówi do [ciebie]” (Objaśnienia wstępne do Nauk i Przymierzy).

4. W dzienniku do studiowania odpowiedz na dwa lub wszystkie pytania:

   1. W jaki sposób wiedza o tym, że Bóg wzywa słabych tego świata do wykonania Jego dzieła dzięki mocy Ducha Świętego, może pomóc osobie, która odczuwa lęk przed wyjazdem na misję?

   2. W jaki sposób ta wiedza mogłaby pomóc młodej kobiecie, którą poproszono o przygotowanie lekcji na zajęcia kościelne, a która czuje, że brak jej koniecznych do tego cech lub umiejętności?

   3. W jaki sposób ta wiedza mogłaby pomóc nam wszystkim, kiedy słyszymy podszept, by podzielić się z kimś ewangelią?

Prezydent Thomas S. Monson zachęcał tych, którzy mogą czuć się słabi lub nie dość utalentowani, do pomagania w pracy Pana: „Być może, niektórzy z was są nieśmiali lub uważają, że są nieodpowiednimi osobami, by przyjąć powołanie. Pamiętajcie jednak, że ta praca nie należy tylko do was czy do mnie. To jest praca Pana i kiedy działamy na zlecenie Pana, jesteśmy uprawnieni do Jego pomocy. Pamiętajcie, że Pan pomoże dźwigać jarzmo, jakie na was spoczywa” („Uczyć się, robić, być”, Ensign lub Liahona, listopad 2008, str. 62).

Niektórzy mogą uważać Proroka Józefa Smitha za osobę słabą, ze względu na brak formalnego wykształcenia czy jakichś innych umiejętności. W porównaniu z nim Sidney Rigdon był gruntownie wykształcony i obdarzony wieloma talentami. Przeczytaj wersety: Nauki i Przymierza 35:17–19 i poszukaj rady, jakiej Pan udzielił Sidneyowi Rigdonowi na temat Proroka Józefa.

5. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:

   1. Dlaczego rada znajdująca się w wersetach: Nauki i Przymierza 35:17–19 była ważna dla tak wykształconego pastora, jak Sidney Rigdon?

   2. W jaki sposób pamiętanie o tej radzie może nam pomóc w odniesieniu do naszych obecnych przywódców Kościoła?

Nauki i Przymierza 35:20–27

Nakazano Sidneyowi Rigdonowi, aby zapisywał dla Józefa Smitha, głosił ewangelię i dochowywał swoich przymierzy

Czy masz w Kościele jakieś powołanie lub obowiązki do wykonania? Przeczytaj wersety: Nauki i Przymierza 35:20–24 i poszukaj konkretnych obowiązków, do których wykonania został powołany Sidney Rigdon.

Pan powołał Sidneya, aby był skrybą Proroka Józefa Smitha, kiedy ten dalej tłumaczył Biblię. Tłumaczenie to nie było przekładem z jednego języka na drugi. Prorok dokonywał natchnionych poprawek i wprowadził natchnione zmiany w Biblii na przestrzeni 14 lat. Poprawki te nazywamy Tłumaczeniem Józefa Smitha. Wiele z nich znajduje się w przypisach i aneksie do Biblii Świętej w wydaniu ŚwDO. Księga Mojżesza oraz Józef Smith — Mateusz znajdujące się w Perle Wielkiej Wartości również są częścią Tłumaczenia Józefa Smitha.

Zwróć uwagę, że w wersecie: Nauki i Przymierza 35:23 Pan powiedział Sidneyowi Rigdonowi, że oprócz zapisywania dla Józefa Smitha powinien on też głosić ewangelię, wykorzystując znajomość pism świętych, aby potwierdzić słowa Proroka.

Jakie błogosławieństwa Pan obiecał Sidneyowi Rigdonowi w wersecie: Nauki i Przymierza 35:24, jeśli dochowa on swoich przymierzy? Zasadą, jakiej się możemy nauczyć z tych wersetów, jest to, że kiedy będziemy przestrzegać przykazań i szanować nasze przymierza, Pan pomoże nam w wykonaniu Swej pracy.

6. Spójrz na trzy zasady z tej lekcji. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:

   1. W jaki sposób te trzy zasady odnoszą się do siebie nawzajem?

   2. W jakiej sytuacji Pan pomógł tobie (lub osobie, którą znasz), kiedy starałeś się wykonać Jego pracę?

Na zakończenie przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 35:26–27. Jak myślisz — na podstawie tego, czego dowiedziałeś się dziś podczas studiowania rozdziału: Nauki i Przymierza 35 — dlaczego Sidney Rigdon miał powód, by wznieść swe serce i radować się? Jakie ty masz powody, aby wznieść swoje serce i radować się?

7. W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

   Przestudiowałem lekcję: Nauki i Przymierza 35 i ukończyłem ją w dniu (data).

   Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: