Część 8.: Dzień 1.

Nauki i Przymierza 29:31–50

Wprowadzenie

Krótko przed konferencją, która odbyła się 26 września 1830 roku, Pan dał objawienie znajdujące się w rozdziale: Nauki i Przymierza 29 „w obecności sześciu starszych” (NiP 29, wprowadzenie do rozdziału). W czasie studiowania podczas poprzedniej lekcji wersetów: Nauki i Przymierza 29:1–30 dowiedziałeś się o zgromadzeniu wybranych Pana i o budowaniu Syjonu. Niniejsza lekcja koncentruje się na naturze Upadku Adama objawionej w wersetach: Nauki i Przymierza 29:31–50.

Nauki i Przymierza 29:31–35

Zbawiciel wyjaśnia, że dla Niego wszystko ma duchową naturę

Zastanów się, w jaki sposób zareagowałbyś w następujących sytuacjach:

Sytuacja 1.: Wyobraź sobie, że jeden z twoich przyjaciół angażuje się w niewłaściwe zachowanie, o którym wiesz, że wyrządzi mu krzywdę. Pewnego razu starasz się zachęcić go do zmiany postępowania, ale on ci mówi, że jego wybory to żaden problem, ponieważ nic złego mu się nie przytrafiło. Jakie zasady ewangelii mogłyby pomóc twojemu przyjacielowi zrozumieć znaczenie podejmowanych przez niego decyzji?

Sytuacja 2.: Wyobraź sobie, że twoja przyjaciółka mówi ci, że odczuwa pewne zniechęcenie. Mówi ci, że nie wie, czy przestrzeganie przykazań jest warte jej wysiłków. Wyjaśnia, że nawet kiedy stara się robić to, co nakazał Bóg, nie zauważa, by jej życie było lepsze niż życie jej rówieśników, którzy wybierają grzech. Jakie zasady ewangelii mogłyby pomóc twojej przyjaciółce w tym, by pozostała posłuszna?

Podczas studiowania ostatniej części rozdziału: Nauki i Przymierza 29 poszukaj doktryn i zasad, których można użyć, aby pomóc komuś w takich sytuacjach.

W 1830 roku Kościół Jezusa Chrystusa został przywrócony i ponownie zorganizowany na ziemi, a pełnia ewangelii była objawiana członkom Kościoła poprzez Proroka Józefa Smitha. W objawieniu zapisanym w rozdziale: Nauki i Przymierza 29 Pan pomógł pierwszym świętym lepiej zrozumieć Upadek Adama i objawił niektóre z celów Swoich przykazań.

Wersety: Nauki i Przymierza 29:31–33 nauczają, że Bóg stworzył wszystkie rzeczy duchowo. Oznacza to, że mogły istnieć w Jego obecności i nie podlegać śmierci. Przygotował On sposób, aby Jego stworzenie mogło stać się doczesne, czyli mogło być oddzielone od Jego obecności i podlegać śmierci. Bóg umożliwił też Swojemu stworzeniu przezwyciężenie śmierci i powrót do Jego obecności. To wszystko jest częścią Jego planu, którego celem jest umożliwienie Jego dzieciom stanie się takimi jak On.

Przeczytaj wersety: Nauki i Przymierza 29:34–35 i dowiedz się, jak Pan postrzega przykazania, które nam daje. Zaznacz w swoich pismach świętych tę prawdę: Wszystkie przykazania Boże są duchowe. Każde dane przez Boga przykazanie ma duchowy cel i ma nam pomóc w powrocie do Jego obecności.

1. Zastanów się nad Słowem Mądrości jako przykładem doktryny, która mówi, że wszystkie przykazania Boże są duchowe. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:

   1. W jaki sposób posłuszeństwo Słowu Mądrości może wpływać na nas fizycznie?

   2. W jaki sposób posłuszeństwo Słowu Mądrości może wpływać na naszą duchowość?

Nieprzestrzeganie Słowa Mądrości może mieć fizyczne konsekwencje, lecz o wiele poważniejsze są konsekwencje natury duchowej, szczególnie w przypadku członków Kościoła, którzy zawarli przymierze, że będą posłuszni temu przykazaniu. Jako że wszystkie przykazania od Boga są duchowe — łącznie ze Słowem Mądrości — posłuszeństwo im wnosi do naszego życia błogosławieństwa duchowe. Z drugiej strony, nieposłuszeństwo przykazaniom Boga uniemożliwia nam otrzymanie błogosławieństw duchowych lub sprawia, że je tracimy.

Rozważ, w jaki sposób wiedza o tym, że wszystkie przykazania Boże są natury duchowej, może pomóc ludziom w sytuacjach, o których czytałeś na początku lekcji.

Nauki i Przymierza 29:36–41

Upadek Adama sprowadził śmierć duchową

Zwróć uwagę, że werset: Nauki i Przymierza 29:35 mówi, że choć Bóg daje nam przykazania, aby błogosławić nas duchowo, pozwala nam, abyśmy sami podejmowali decyzje. Oznacza to, że Bóg daje wszystkim Swoim dzieciom wolną wolę i pozwala im wybierać, czy będą posłuszne Jego przykazaniom.

2. Narysuj poniższą tabelę w swoim dzienniku do studiowania. Następnie przeczytaj wersety: Nauki i Przymierza 29:36–41 i wypisz wybory i konsekwencje, jakie dotknęły dane osoby lub grupy ludzi:

   	Wybory	Konsekwencje
   Diabeł
   „[Trzecia] część zastępów niebieskich”
   Adam

Zastanów się nad zapisaniem w swoich pismach świętych następującej prawdy: Bóg nam dał dar wolnej woli, abyśmy dokonywali wyborów i doświadczali ich konsekwencji.

Zanim Adam zjadł zakazany owoc, żył na ziemi w Ogrodzie Eden i mógł przebywać w obecności Boga. Po zjedzeniu owocu pozostał na ziemi, ale nie mógł już przebywać w obecności Boga. W związku z tym, że Adam uległ pokusie i zjadł zakazany owoc, my wszyscy znajdujemy się w stanie doczesnym (podlegamy śmierci) i jesteśmy oddzieleni od obecności Boga. Jak się nazywa to oddzielenie według wersetu: Nauki i Przymierza 29:41?

3. W dzienniku do studiowania narysuj następujący diagram:

   

   Na diagramie, pod wyrażeniem „Upadła ziemia (doczesna)” napisz: Śmierć duchowa to odsunięcie sprzed oblicza Boga. Następnie odpowiedz na następujące pytanie: Jak myślisz, dlaczego konieczne jest, abyśmy byli oddzieleni od obecności Boga na pewien czas?

Przeczytaj poniższe wytłumaczenie Upadku i powodu, dla którego musimy być oddzieleni od Boga na pewien czas: „Upadek stanowi integralną część planu zbawienia Ojca Niebieskiego (zob. 2 Nefi 2:15–16; 9:6). Idzie on w dwóch kierunkach — w dół i do przodu. Poza wprowadzeniem śmierci fizycznej i duchowej Upadek daje nam możliwość, abyśmy urodzili się na ziemi, uczyli się i dokonywali postępów” (Oddani wierze: Leksykon ewangelii [2004], str. 170; zob. także 2 Nefi 2:25).

Starszy Bruce R. McConkie z Kworum Dwunastu Apostołów uczył na temat Upadku:

„Najważniejszymi wydarzeniami spośród tych, które kiedykolwiek zdarzyły się lub wydarzą w wieczności […], jest Stworzenie, Upadek i Zadośćuczynienie.

Zanim choćby zaczniemy rozumieć doczesne stworzenie wszystkich rzeczy, musimy dowiedzieć się, w jaki sposób te trzy odwieczne prawdy — Stworzenie, Upadek i Zadośćuczynienie — są nierozerwalnie splecione ze sobą, tworząc jedyny plan zbawienia. Żadna z nich nie istnieje oddzielnie, każda łączy się z pozostałymi i bez wiedzy o nich wszystkich nie sposób zrozumieć prawdy o żadnej z nich […].

Niech to będzie zapamiętane, że Zadośćuczynienie nastąpiło z powodu Upadku. Chrystus zapłacił cenę za wykroczenie Adama. Gdyby nie było Upadku, nie byłoby Zadośćuczynienia, które niesie następstwo nieśmiertelności i życia wiecznego. Zatem tak jak zbawienie jest konsekwencją Zadośćuczynienia, tak jest też konsekwencją Upadku.

Doczesność, prokreacja i śmierć — mają swój początek wraz z Upadkiem” („Christ and the Creation”, Ensign, czerwiec 1982, str. 9).

Nauki i Przymierza 29:42–50

Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa przynosi nam odkupienie od śmierci duchowej

Zastanów się nad następującym pytaniem: Kto powróci do obecności Boga?

Aby zrozumieć nauki Pana zawarte w rozdziale: Nauki i Przymierza 29, ważne jest, byśmy wiedzieli, że wszyscy ludzie powrócą przed oblicze Boga po swoim zmartwychwstaniu. Stanie się tak, ponieważ Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa przynosi całej ludzkości odkupienie od fizycznych i duchowych skutków Upadku (zob. Helaman 14:15–18).

4. W dzienniku do studiowania po prawej stronie diagramu, pod wyrażeniem „Obecność Boga”, zapisz: Dzięki Zadośćuczynieniu cała ludzkość będzie odkupiona od śmierci fizycznej i duchowej spowodowanej przez Upadek Adama. Następnie odpowiedz na następujące pytanie: Jak myślisz, skoro wszyscy ostatecznie powrócimy do obecności Boga, jakie znaczenie ma to, czy tutaj na ziemi dokonujemy dobrych wyborów, czy też nie?

Poprzez Swoje Zadośćuczynienie Jezus Chrystus ofiaruje wybaczenie oraz życie wieczne wszystkim, który wykażą się wiarą w Niego i odpokutują za swoje grzechy. Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 29:42–43 i poszukaj, co musimy robić, abyśmy byli godni pozostania w obecności Boga. Zastanów się, za co być może musisz odpokutować, abyś pewnego dnia mógł pozostać w obecności Boga.

Chociaż cała ludzkość zmartwychwstanie, będzie odkupiona od śmierci fizycznej i stanie przed obliczem Boga, aby być sądzona — nie wszyscy tam pozostaną.

5. W dzienniku do studiowania po prawej stronie diagramu narysuj przerywaną linię ze strzałką wskazującą kierunek oddalający od obecności Bożej. Następnie przeczytaj wersety: Nauki i Przymierza 29:44–45 i odpowiedz na następujące pytania:

   1. Jakie wybory sprawiają, że ludzie są niegodni pozostawania w obecności Boga?

   2. Jakie są konsekwencje ich wyborów?

6. W dzienniku do studiowania, obok przerywanej linii na diagramie, napisz: Ci, którzy nie wykazują się wiarą lub nie dokonują pokuty, nie mogą pozostać na wieczność w obecności Boga.

   Tak powinien wyglądać uzupełniony przez ciebie diagram:

   

7. Wróć do dwóch sytuacji opisanych na początku lekcji. Następnie w dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:

   1. Czego się dzisiaj nauczyłeś, co mogłoby pomóc przyjacielowi opisanemu w pierwszej sytuacji?

   2. Czego się dzisiaj nauczyłeś, co mogłoby pomóc przyjaciółce opisanej w drugiej sytuacji?

Przeczytaj werset: Nauki i Przymierza 29:49 i zastanów się, czego Pan od ciebie oczekuje. Wyznacz cel, aby nadal stosować Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa w swoim życiu poprzez pokutowanie za swoje grzechy i przygotowywanie się do życia ponownie w obecności Boga.

8. W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

   Przestudiowałem lekcję: Nauki i Przymierza 29:31–50 i ukończyłem ją w dniu (data).

   Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: