Część 7.: Dzień 1.

Nauki i Przymierza 24–26

Wprowadzenie

Latem 1830 roku nasiliły się prześladowania wobec Proroka Józefa Smitha i członków Kościoła. W owym czasie próby Pan wzmacniał i instruował Józefa Smitha, Emmę Smith i innych przywódców Kościoła poprzez objawienia znajdujące się w rozdziałach: Nauki i Przymierza 24–26.

Nauki i Przymierza 24

Józef Smith and Oliver Cowdery otrzymują rady dotyczące ich powołań

Pomyśl o jednym z najtrudniejszych lub najbardziej frustrujących dni lub tygodni, jakie przeżyłeś. Jak radziłeś sobie z trudnościami, jakich doświadczyłeś?

Prorok Józef Smith doświadczył wielu trudów w swoim życiu. Jednym z takich okresów było lato 1830 roku. W czerwcu 1830 roku Józef Smith razem z kilkoma osobami udał się do Colesville w stanie Nowy Jork, aby odwiedzić osoby zainteresowane przyjęciem chrztu. Na strumieniu postawiono zaporę, aby zebrać wodę potrzebną do chrztu zaplanowanego na następny dzień (niedzielę), ale wrogo nastawiony tłum zniszczył ją w ciągu nocy.

Wczesnym rankiem w poniedziałek odbudowano ją i 13 osób, w tym Emma Smith, zostało ochrzczonych. Zanim jednak chrzty dobiegły końca, zgromadził się tłum około 50 mężczyzn, którzy zaczęli urągać i grozić świętym.

Święci zebrali się wieczorem, aby konfirmować ochrzczone wcześniej tego dnia osoby, ale zanim zdołano dokonać konfirmacji, Józef został aresztowany pod zarzutem „zakłócania porządku publicznego i powodowania rozruchów w okolicy poprzez głoszenie Księgi Mormona” (Joseph Smith, w: History of the Church, 1:88).

W drodze na rozprawę Józefowi udało się zbiec przed tłumem dzięki pomocy życzliwego policjanta, który go eskortował. Po stawieniu się na rozprawie i oczyszczeniu ze stawianych mu zarzutów Józef został natychmiast ponownie aresztowany przez policjanta z innego hrabstwa. Tej nocy Józef był ośmieszany i lżony przez „pokaźną grupę mężczyzn, którzy szydzili z niego, drwili i znieważali go na wszystkie możliwe sposoby” (Joseph Smith, w: History of the Church, 1:91). Następnego ranka Józef stanął przed sądem i ponownie został oczyszczony z zarzutów; uciekł przed kolejnym tłumem, kiedy jechał do domu.

Józef Smith i Oliver Cowdery podjęli jeszcze jedną próbę spotkania się z nowo ochrzczonymi członkami w Colesville, ale wkrótce po ich przybyciu znów zebrał się motłoch. Józef i Oliver musieli ratować się ucieczką, niemal cudem umykając przed tłumem, który ścigał ich przez całą noc.

Józef powiedział o tej próbie: „Pomimo wściekłości naszych wrogów, byliśmy pełni otuchy i wydarzyło się wiele rzeczy, które wzmocniły naszą wiarę i uradowały nasze serca” (w: History of the Church, 1:101; aby zapoznać się z wydarzeniami mającymi miejsce w Colesville opisanymi przez Józefa Smitha, zob. History of the Church, 1:86–97, 101).

Przeczytaj wprowadzenie do rozdziału: Nauki i Przymierza 24 i poszukaj, w jakim celu dano objawienia zawarte w rozdziałach: Nauki i Przymierza 24–26.

1. W dzienniku do studiowania wykonaj oba ćwiczenia:

   1. W dzienniku do studiowania zrób dwie kolumny. Pierwszą kolumnę opatrz nagłówkiem Wzmacnianie i otucha; drugą kolumnę — Wskazówki. Przestudiuj wersety: Nauki i Przymierza 24:1–12 i wypisz w odpowiednich kolumnach wyrażenia, które mogły wzmocnić Józefa i Olivera, dodać im otuchy lub być dla nich wskazówką.

   2. Wybierz jedno ważne dla ciebie wyrażenie z jednej z kolumn. Napisz dwa lub trzy zdania, wyjaśniając, w jaki sposób ta konkretna zachęta lub wskazówka od Pana mogłaby pomóc komuś, kto doświadcza trudności.

Jedna ważna zachęta i wskazówka od Pana znajduje się w wersecie: Nauki i Przymierza 24:8. Zapisz własnymi słowami zasadę nauczaną w tym wersecie:

Cierpienie to ból, dolegliwość lub udręka. Jak myślisz, co to znaczy być „[cierpliwym] w cierpieniach” i „[przetrwać] je”? Nie zawsze jest łatwo być cierpliwym w próbach i przetrwać je, ale Pan obiecuje, że jest z nami w naszych cierpieniach.

2. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:

   1. W jakiej sytuacji ktoś był cierpliwy i pozostał wierny pomimo cierpień?

   2. Co ta osoba mówiła lub zrobiła, co wskazywało na to, że Pan był przy niej?

   3. W jaki sposób wiara w to, że Pan będzie z tobą w czasach prób, pomaga ci zachować odwagę i mieć siłę, by zrobić coś trudnego?

W wersetach: Nauki i Przymierza 24:13–19 Pan dał Prorokowi Józefowi Smithowi i Oliverowi Cowdery‘emu dodatkową wskazówkę mówiącą o tym, jak mają wypełniać swe powołania, i co się stanie z tymi, którzy odrzucą ich i się im sprzeciwią.

Nauki i Przymierza 25

Emma Smith otrzymuje radę dotyczącą jej rodziny i obowiązków kościelnych

Jak już wspomniano, Emma Smith należała do tych osób, które zostały ochrzczone w Colesville w stanie Nowy Jork w czerwcu 1830 roku, ale z powodu prześladowań wrogo nastawionego tłumu mogła zostać konfirmowana dopiero na początku sierpnia (zob. History of the Church, 1:106, 108). Pomiędzy chrztem a konfirmacją Emmy Prorok Józef otrzymał objawienie zapisane jako Nauki i Przymierza 25. W tym objawieniu Pan pociesza Emmę i daje jej wskazówki, gdyż doświadczy ona prób i będzie dokonywać wielu poświęceń przez całe swe życie.

Przeczytaj rozdział: Nauki i Przymierza 25. Pamiętaj o słowach pociechy i rady danych Emmie w tym objawieniu, kiedy będziesz czytać poniższe szczegóły dotyczące jej życia:

Wstawianie swojego imienia do fragmentów z pism świętych

Brigham Young zapytał kiedyś: „Czy czytacie Pisma Święte […], jak gdybyście byli na miejscu tych, którzy je spisywali? […] Macie przywilej tak czynić, abyście byli tak samo zaznajomieni z duchem i znaczeniem spisanego słowa Bożego, jak jesteście zaznajomieni ze swoimi codziennymi obowiązkami i rozmowami” (Teachings of Presidents of the Church: Brigham Young [1997], str. 119).

Emma Hale Smith wychowała się w zamożnej rodzinie, ale po ślubie musiała często żyć w bardzo skromnych warunkach. Była skrybą w początkowej fazie tłumaczenia złotych płyt przez Józefa. Mimo że często widziała leżące na stole płyty przykryte lnianym obrusem, nigdy go nie uchyliła, żeby na nie spojrzeć.

Pierwszych troje dzieci Józefa i Emmy zmarło wkrótce po narodzeniu. Przeżyła śmierć pięciorga biologicznych dzieci i jednego adoptowanego. Poza tym razem z mężem doświadczała nieustających prześladowań. W czasie swego małżeństwa Józef i Emma byli zmuszani do opuszczania swych domów z powodu gróźb motłochu. Włamywano się do domu Emmy; często musiała wyprowadzać się z własnego domu i mieszkać przez jakiś czas u innych ludzi, polegając na ich życzliwości; w końcu przemocą odebrano jej i brutalnie zamordowano jej umiłowanego Józefa.

3. Pan powiedział Emmie Smith, aby „[dokonała] wyboru świętych hymnów […], [aby] mieć je w [Jego] Kościele” (NiP 25:11). Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 25:12 i odpowiedz na następujące pytania w swoim dzienniku do studiowania:

   1. Jak myślisz, co oznacza wyrażenie „[pieśń] serca”?

   2. W jaki sposób „pieśń sprawiedliwych” podobna jest do modlitwy?

   3. Przeczytaj następującą wypowiedź:

      „Muzyka może wzbogacić twoje życie. Może podbudować i zainspirować cię oraz pomóc ci zbliżyć się do Ojca Niebieskiego. Muzyka ma głęboki wpływ na twój umysł, twojego ducha i zachowanie.

      Uważnie wybieraj muzykę, której słuchasz. Zwracaj uwagę na to, jak się czujesz, kiedy jej słuchasz. Czasem muzyka może nieść ze sobą złe i destrukcyjne przesłanie. Nie słuchaj muzyki, która przez słowa, rytm czy intensywność zachęca do niemoralnego zachowania lub gloryfikuje przemoc. Nie słuchaj muzyki, która zawiera wulgarne lub obraźliwe słownictwo albo zachęca do złego zachowania. Taka muzyka może przytępić twoją wrażliwość duchową” (Dla wzmocnienia młodzieży [broszura, 2011], str. 22).

      Co możesz zrobić, aby otaczać się właściwą muzyką?

4. Zgodnie ze słowami wersetu: Nauki i Przymierza 25:16 rada i obietnica dane Emmie Smith w tym objawieniu odnoszą się też do każdego z nas. W swoim dzienniku do studiowania wykonaj następujące zadania:

   1. Na podstawie tego, co przeczytałeś w rozdziale: Nauki i Przymierza 25, napisz co najmniej cztery zasady, jakie poznałeś dzięki radzie udzielonej Emmie. (Na przykład: Jeśli stale będziemy przestrzegać przykazań Boga, otrzymamy koronę sprawiedliwości [werset 15.], co symbolizuje otrzymanie chwały celestialnej w królestwie Boga).

   2. Wybierz jedną z wymienionych przez siebie zasad, która odnosi się do ciebie i napisz, w jaki sposób zastosujesz ją w swoim życiu już teraz.

Pan powiedział, że Emma jest „wybraną panią” (NiP 25:3). Prorok Józef Smith nauczał później, że „słowo ‘wybrany’ oznacza, że ktoś jest wyznaczony do pewnej pracy” (w: History of the Church, 4:552). Przejrzyj rozdział: Nauki i Przymierza 25 i poszukaj, do czego została wybrana (czyli powołana) Emma Smith w tym czasie i do czego została „wyświęcona [ustanowiona]” (czyli upoważniona) (NiP 25:7).

Niemal 12 lat później Prezydent John Taylor, działając pod kierownictwem Proroka Józefa Smitha, wyświęcił Emmę na pierwszą generalną prezydent Stowarzyszenia Pomocy Kościoła. Przywołując to doświadczenie, Prezydent Taylor powiedział: „Podczas tego spotkania Prorok powołał Siostrę Emmę, aby była wybraną panią. Oznacza to, że była powołana do pewnej pracy; i było to wypełnienie konkretnego objawienia [NiP 25], które jej dotyczyło. Była wybrana, aby przewodniczyć Stowarzyszeniu Pomocy i została ustanowiona do wykładania Pism Świętych. Na prośbę [Brata] Józefa wyświęciłem ją. […] Siostra Emma została wybrana do wykładania Pism świętych i przewodniczenia Stowarzyszeniu Pomocy” („Discourse by President John Taylor”, Deseret News, 9 marca 1881, str. 83).

Matka Józefa Smitha, Lucy Mack Smith, w ten sposób wyraziła uznanie dla swej synowej, Emmy: „Nigdy w życiu nie widziałam kobiety, która znosiłaby wszelkie trudy i znoje, miesiąc po miesiącu, rok po roku, z tak niezachwianą odwagą, zapałem i cierpliwością, jak ona; a wiem, przez co musiała przejść — była miotana po oceanie niepewności — stawiła czoła burzom prześladowań i mocowała się z wściekłością ludzi i diabłów, które pokonałyby niemal każdą inną kobietę” (History of Joseph Smith by His Mother, red. Preston Nibley [1958], str. 190–191).

5. W dzienniku do studiowania napisz krótką notatkę, w której wyrazisz wdzięczność i podziw dla kobiety, którą znasz, a która ma niektóre z cech przypisanych Emmie Smith w rozdziale: Nauki i Przymierza 25 oraz w wypowiedzi Lucy Mack Smith. Zastanów się nad wręczeniem tej kobiecie kopii swojej notatki.

Fragment do opanowania — NiP 25:13

Nauki i Przymierza 25:13 to fragment do opanowania. Możesz zaznaczyć ten fragment w taki sposób, abyś mógł z łatwością go odnaleźć. Wyrażenie „dotrzymuj przymierzy” oznacza tu ścisłe stosowanie się do przymierzy zawartych z Bogiem. Możesz zapisać tę definicję na marginesie swoich pism świętych obok tego wersetu.

6. W dzienniku do studiowania wyjaśnij, co znaczy dla ciebie werset: Nauki i Przymierza 25:13.

Aby ułatwić sobie pamiętanie o tym, by ściśle dochowywać zawartych przymierzy, zapisz słowa z wersetu: Nauki i Przymierza 25:13 na kartce lub fiszce. Noś ją przez kilka dni, zastanawiaj nad jej treścią i postaraj się nauczyć jej na pamięć. Gdy już to zrobisz, możesz wyrecytować ten werset i wyjaśnić jego znaczenie przyjacielowi lub członkowi rodziny.

Nauki i Przymierza 26

Pan daje wskazówki Józefowi Smithowi, Oliverowi Cowdery’emu i Johnowi Whitmerowi

W wersecie: Nauki i Przymierza 26:1 Pan dał wskazówki Józefowi Smithowi, Oliverowi Cowdery’emu i Johnowi Whitmerowi w kwestii duchowej i fizycznej pracy, jaką mieli do wykonania. Następnie Pan nauczał ich ważnej zasady na temat zarządzania Kościołem.

Wyobraź sobie, że przyjaciel wyznający inną religię jest z tobą na spotkaniu, na którym okazuje się poparcie dla powołań wielu urzędników kościelnych (np. podczas konferencji gminy czy konferencji palika). Zastanów się, jak byś wyjaśnił przyjacielowi praktykę popierania różnych przywódców kościelnych.

Przeczytaj werset: Nauki i Przymierza 26:2 i poszukaj wyrażenia, które związane jest z praktyką popierania. Możesz zaznaczyć zasadę mówiącą, że wszystkie sprawy mają być dokonane przez powszechną zgodę w Kościele.

Jak myślisz, co oznacza wyrażenie „przez powszechną zgodę”?

„Powszechna zgoda” to praktyka popierania przez członków Kościoła tych, którzy są powoływani do służby w Kościele, a także popierania innych decyzji kościelnych, które wymagają poparcia członków. Zazwyczaj okazuje się to poprzez podniesienie prawej ręki.

Istnieje różnica pomiędzy popieraniem, wyrażającym powszechną zgodę, a głosowaniem. W królestwie Pana daje On natchnienie wyznaczonym przez siebie przywódcom, którzy następnie podejmują decyzje na mocy powierzonego im upoważnienia. Następnie przywódcy starają się uzyskać potwierdzenie podjętych decyzji. Podniesienie prawej ręki w żaden sposób nie oznacza głosowania członków; jest to sposób wyrażenia zgody (lub sprzeciwu) wobec decyzji, która już została podjęta.

Podnosząc rękę, członkowie nie tylko wyrażają zgodę, ale też deklarują gotowość do wspierania danej osoby lub przedstawionych działań. Prezydent Gordon B. Hinckley nauczał: „Procedura udzielania poparcia to coś o wiele więcej niż rytualne podniesienie ręki. To zobowiązanie, że będziemy wspierać i popierać tych, którzy zostali wybrani, a także im pomagać” („This Work Is Concerned with People” Ensign, maj 1995, str. 51).

Zastanów się, co możesz zrobić, aby lepiej wypełniać swe zobowiązanie do wspierania kogoś, kto został powołany do służby w twoim okręgu lub gminie i otrzymał poparcie.

7. W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

   Przestudiowałem lekcję: Nauki i Przymierza 24–26 i ukończyłem ją w dniu (data).

   Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: