Część 30.: Dzień 1.

Sukcesja w Prezydium

Wprowadzenie

Kiedy 27 czerwca 1844 roku Prorok Józef Smith zginął męczeńską śmiercią, wiele osób nie było pewnych, kto będzie przewodzić Kościołowi Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Prorok jednak przygotował wcześniej Kościół na przekazanie przywództwa, nadając wszystkie klucze i moce kapłaństwa Kworum Dwunastu Apostołów. Kiedy Brigham Young, będący wówczas Prezydentem Kworum Dwunastu Apostołów, przemawiał do świętych 8 sierpnia 1844 roku, wielu członków otrzymało duchowe świadectwo, że został on powołany i przygotowany przez Boga, by przewodzić Kościołowi.

Chronologia sukcesji w Prezydium po śmierci Józefa Smitha
Data	Wydarzenie
27 czerwca 1844 r.	Józef i Hyrum Smith giną męczeńską śmiercią w Carthage w stanie Illinois.
29 czerwca 1844 r.	Publiczne wystawienie ciał Józefa i Hyruma Smithów.
27 czerwca – 7 lipca 1844 r.	Willard Richards i ranny John Taylor są jedynymi Apostołami przebywającymi w Nauvoo.
8 lipca 1844 r.	Do Nauvoo powraca Parley P. Pratt i pomaga Willardowi Richardsowi i Johnowi Taylorowi utrzymać porządek w Kościele.
3 sierpnia 1844 r.	Z Pittsburgha w stanie Pensylwania powraca do Nauvoo Sidney Rigdon.
4 sierpnia 1844 r.	Sidney Rigdon mówi grupie świętych, że to on powinien zostać strażnikiem Kościoła i chce, aby 6 sierpnia zostało zwołane nadzwyczajne spotkanie, by ratyfikować jego wyznaczenie na to stanowisko. Spotkanie w istocie odbywa się w czwartek 8 sierpnia.
6 sierpnia 1844 r.	Do Nauvoo powraca z misji większość pozostałych Apostołów, w tym Brigham Young.
7 sierpnia 1844 r.	Rankiem Apostołowie spotykają się z Sidneyem Rigdonem w domu rannego Johna Taylora. Podczas popołudniowego spotkania Apostołów, rady wyższej i wyższych kapłanów Sydney Rigdon ponownie deklaruje, że to on powinien zostać strażnikiem Kościoła. Brigham Young stwierdza, że posiada klucze kapłaństwa i pragnie w tej kwestii wypełnić wolę Pana.
8 sierpnia 1844 r.	Podczas spotkania, które rozpoczęło się o 10:00 rano, Sidney Rigdon przemawia przez półtorej godziny do tysięcy zebranych świętych, wyjaśniając, dlaczego to on powinien zostać strażnikiem Kościoła. Przemawia również Brigham Young i wzywa świętych, aby ponownie zgromadzili się o godzinie 14.00. Przez cały dzień wielu członków Kościoła otrzymuje świadectwo, że płaszcz, czyli upoważnienie, Proroka Józefa Smitha spoczłą na Brighamie Youngu. Podczas spotkania, które zwołano na godzinę 14.00, święci popierają Brighama Younga i Dwunastu Apostołów jako przywódców Kościoła. W trakcie obu spotkań wielu świętych było świadkami tego, że chwilami wygląd i głos Brighama Younga przypominały Proroka Józefa Smitha.

Po męczeńskiej śmierci Proroka Józefa Smitha pewni ludzie twierdzili, że mają prawo przewodzić Kościołowi

Wyobraź sobie, że dowiedziałeś się, iż minionej nocy zmarł Prezydent Kościoła. Kto zostanie kolejnym Prezydentem Kościoła? W jaki sposób zostanie wybrana ta osoba? W jaki sposób klucze przewodniczenia Kościołowi są przekazywane następnemu Prezydentowi Kościoła?

Kiedy Prorok Józef Smith został zabity, święci pogrążyli się w głębokim smutku, a wielu z nich nie było pewnych, kto będzie przewodził Kościołowi. W tym okresie różni ludzie twierdzili, że mają do tego prawo. Byli pośród nich Sidney Rigdon, James Strang i Brigham Young.

Czytając poniższe akapity, odszukaj, dlaczego Sidney Rigdon — wieloletni wysoko postawiony przywódca w Kościele — twierdził, że powinien przewodzić Kościołowi:

„Dnia 3 sierpnia 1844 roku Sidney Rigdon, Pierwszy Doradca w Pierwszym Prezydium, przybył [do Nauvoo] z Pittsburgha w Pensylwanii. W poprzednim roku zajął stanowisko sprzeczne z radą Proroka Józefa Smitha i odseparował się [oddalił] od Kościoła. Odrzucił możliwość spotkania się z trzema członkami Dwunastu, którzy przybyli już do Nauvoo, i zdecydował się przemawiać do dużej grupy świętych zgromadzonych na niedzielnym nabożeństwie” (Nasze dziedzictwo: krótka historia Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich [1996], str. 66–67).

Na wtorek, 6 sierpnia, zwołał nadzwyczajne spotkanie, aby członkowie Kościoła mogli wybrać strażnika Kościoła. Wyglądało to tak, jakby Sidney Rigdon próbował zorganizować to spotkanie, aby członkowie Kościoła mogli usankcjonować jego pozycję jako strażnika Kościoła, zanim Dwunastu Apostołom uda się powrócić z misji we wschodniej części Stanów Zjednoczonych. Niektórzy przywódcy kościelni mieli poczucie, że Brat Rigdon spiskuje, aby „wykorzystać sytuację świętych” (History of the Church, 7:225). Na szczęście, dzięki staraniom Starszych Willarda Richardsa i Parleya P. Pratta spotkanie zostało przeniesione na czwartek, 8 sierpnia 1844 roku, kiedy większość Apostołów zdążyła powrócić do Nauvoo.

Sidney Rigdon twierdził, że ponieważ został wcześniej powołany i ustanowiony na rzecznika Józefa Smitha, jego obowiązkiem jest „upewnić się, że Kościół będzie prowadzony we właściwy sposób” (w: History of the Church, 7:229). Utrzymywał również, że powinien zostać „strażnikiem ludu” i że wypełnianie tego obowiązku jest zgodne z tym, co nakazał mu czynić Bóg (zob. History of the Church, 7:230).

Sidney Rigdon

1. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:

   1. Co sądziłbyś o deklaracjach Sidneya Rigdona, gdybyś był wówczas w Nauvoo?

   2. Jakie wątpliwości budziłaby w tobie postawa Brata Rigdona?

Czytając poniższy akapit, odszukaj, dlaczego James Strang twierdził, że to on powinien przewodzić Kościołowi.

James Strang, który został ochrzczony w lutym 1844 roku, wiosną tego samego roku szukał w stanie Wisconsin miejsca, w którym mogliby się osiedlić święci. Po śmierci Proroka Brat Strang twierdził, że w liście od Józefa Smitha otrzymał objawienie mówiące, że powinien zostać wyznaczony na jego następcę. List, który Brat Strang pokazał członkom Kościoła zdawał się być opatrzony podpisem Józefa Smitha. Brat Strang utrzymywał, że jest kolejnym prorokiem i ogłosił swoją pozycję podczas konferencji Kościoła w Michigan 5 sierpnia 1844 roku.

2. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:

   1. Gdybyś znajdował się pośród świętych w Michigan, co takiego, twoim zdaniem, jeśli w ogóle istnieje taka rzecz, brzmiałoby przekonująco w deklaracjach Jamesa Stranga?

   2. Jakie wątpliwości budziłyby w tobie jego twierdzenia?

Czytając poniższe akapity, odszukaj, co takiego Brigham Young powiedział pozostałym przywódcom kapłaństwa oraz członkom Kworum Dwunastu Apostołów, którzy przebywali w Nauvoo, na temat tego, kto powinien przewodzić Kościołowi:

Starsi John Taylor, Willard Richards i Parley P. Pratt byli już w Nauvoo, kiedy pojawił się Sidney Rigdon. Większość pozostałych Apostołów, w tym Brigham Young, przybyła do Nauvoo wieczorem 6 sierpnia 1844 roku. Następnego dnia, 7 sierpnia, Apostołowie odbyli naradę w domu Johna Taylora. Tego samego dnia po południu Dwunastu Apostołów, rada wyższa i wyżsi kapłani spotkali się razem w Nauvoo. Prezydent Young, Prezydent Kworum Dwunastu Apostołów, poprosił Sidneya Rigdona, aby przedstawił swoje przesłanie świętym. Sidney Rigdon, nie wahając się, powiedział, że otrzymał wizję, i że żaden człowiek nie może zastąpić Józefa Smitha jako Prezydenta Kościoła. Następnie zaproponował, aby wyznaczono go na strażnika ludu.

Kiedy Sidney Rigdon przedstawił swoje uwagi, Brigham Young oświadczył:

„Nie obchodzi mnie, kto poprowadzi Kościół […], ale jedno chcę tylko wiedzieć, a mianowicie, co Bóg mówi w tej sprawie. Posiadam klucze, co daje mi możliwość poznania zamysłu Boga w tej kwestii […].

Józef nałożył na nasze głowy [mowa tu o Dwunastu Apostołach] wszystkie klucze i moce przynależne Apostolstwu, które sam dzierżył, zanim został zabrany […].

Jakże często Józef mawiał do Dwunastu: ‘Położyłem fundament, a wy musicie na nim budować, ponieważ na waszych ramionach spoczywa królestwo’” (w: History of the Church, 7:230).

3. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:

   1. Czym różniły się pragnienia Prezydenta Brighama Younga od pragnień Sidneya Rigdona i Jamesa Stranga?

   2. Jakie znaczenie miało świadectwo Brighama Younga na temat kluczy kapłaństwa?

Prezydent Brigham Young i inni członkowie Kworum Dwunastu Apostołów nauczali następującej prawdy: Apostołowie dzierżą wszystkie klucze kapłaństwa niezbędne do przewodzenia Kościołowi.

Te same moce i klucze kapłaństwa dzierżą Apostołowie w dzisiejszych czasach. Kiedy Apostoł zostaje ustanowiony, otrzymuje wszystkie klucze kapłaństwa na ziemi (zob. NiP 112:30–32), lecz upoważnienie, aby korzystać z nich wszystkich, przynależy do apostoła-seniora, czyli do Prezydenta Kościoła.

W styczniu 1836 roku, ponad osiem lat przed swoją śmiercią, Prorok Józef Smith pouczył Kworum Dwunastu Apostołów, że „Dwunastu nie podlega nikomu poza Pierwszym Prezydium”, a następnie powiedział: „Gdy mnie nie będzie, nie będzie Pierwszego Prezydium nad Kworum Dwunastu” (w: History of the Church, 2:374).

Co dzieje się z Pierwszym Prezydium, kiedy Prezydent umiera, w oparciu o wytyczne, których udzielił Prorok Józef Smith?

Kto przewodzi Kościołowi po rozwiązaniu Pierwszego Prezydium?

Przeczytaj wersety: Nauki i Przymierza 124:127–128 i odszukaj, kto był apostołem–seniorem oraz Prezydentem Kworum Dwunastu Apostołów w chwili śmierci Proroka Józefa Smitha.

Brigham Young był Prezydentem Kworum Dwunastu Apostołów, ponieważ był apostołem seniorem. Kiedy w 1835 roku utworzono Kworum, o kolejności starszeństwa decydował wiek. Z czasem, gdy zaczęto dodawać kolejnych członków, kolejność starszeństwa ustalano na podstawie daty ustanowienia na urząd. Zatem w naszych czasach kolejność starszeństwa jest ustalana na podstawie daty i porządku, w jakim ustanawiani są apostołowie. Gdy umiera Prezydent Kościoła, Pierwsze Prezydium ulega rozwiązaniu, a organem przewodniczącym staje się Kworum Dwunastu Apostołów pod przewodnictwem najstarszego stażem apostoła.

Sukcesja w Pierwszym Prezydium została ustanowiona przez Pana, dzięki czemu Kościół nigdy nie jest pozbawiony natchnionego przywództwa oraz nie ma w nim miejsca na spekulacje czy kontrowersje na temat tego, kto zostanie następnym Prezydentem Kościoła. Prezydent Harold B. Lee wyjaśnił: „[Pan] wie, kto ma przewodniczyć temu Kościołowi i nie popełni błędu. Pan nie robi niczego przez przypadek. Nigdy nie uczynił niczego, co nie byłoby celowe” (w: Conference Report, październik 1970, str. 153).

Podsumowując, klucze królestwa są nadawane każdemu członkowi Kworum Dwunastu Apostołów w momencie ustanawiania go na urząd apostoła. Apostoł-senior, który przewodniczy Kworum Dwunastu, jest wyznaczany na podstawie daty i porządku swojego ustanowienia. Po śmierci Prezydenta Pierwsze Prezydium zostaje rozwiązane, a doradcy, jeśli wcześniej byli członkami Kworum Dwunastu Apostołów, wracają na swoje poprzednie miejsca w porządku stażu w Kworum. Kworum Dwunastu Apostołów staje się wówczas przewodniczącym kworum kierującym Kościołem. Apostoł-senior, jako Prezydent Kworum Dwunastu Apostołów, automatycznie staje się posiadaczem wszystkich kapłańskich kluczy królestwa i ma prawo z nich korzystać. Przewodniczy on całemu Kościołowi. Jako urzędnik przewodniczący Kościołowi Prezydent Kworum Dwunastu ma prawo otrzymywać objawienia dotyczące tego, kiedy zreorganizować Pierwsze Prezydium. Wszystko w Kościele Pana jest czynione z mądrością i w określonym porządku.

Wielu ludzi otrzymuje świadectwo, że Prezydent Brigham Young powinien przewodzić Kościołowi

8 sierpnia 1844 roku święci w Nauvoo zebrali się o godzinie 10:00, aby wysłuchać argumentów Sidneya Rigdona przemawiających za tym, by został on strażnikiem Kościoła. Ponieważ mocny wiatr wiał w kierunku mównicy, Brat Rigdon ustawił się w wozie na tyłach zebranej rzeszy, aby ludzie mogli lepiej słyszeć jego głos. Kongregacja odwróciła się, żeby widzieć, jak przemawia. Przez półtorej godziny tłumaczył on tysiącom zgromadzonych świętych, dlaczego to właśnie on powinien zostać strażnikiem Kościoła. Zdaniem wielu to przemówienie było pozbawione Ducha.

Prezydent Brigham Young i inni przywódcy Kościoła przyszli i usiedli przy mównicy, po przeciwnej stronie niż Sidney Rigdon. Wiatr już wtedy ucichł. Kiedy Sidney Rigdon skończył mówić, głos zabrał Prezydent Young. Zgromadzeni odwrócili się, by wysłuchać przemówienia Brighama i zwrócili się plecami do wozu, na którym stał Sidney Rigdon. (Zob. „Discourse by President George Q. Cannon”, Deseret News, 21 lutego 1883, str. 67). Prezydent Brigham Young przemawiał krótko i powiedział, że wolałby wrócić do Nauvoo, by opłakiwać Proroka, niż żeby wyznaczać nowego przywódcę. Ogłosił, że zgromadzenie przywódców i członków Kościoła odbędzie się tego samego dnia o godzinie 14.00. Gdy przemawiał, kilku członków ujrzało, jak wygląd i głos Brighama Younga zmieniły się tak, że przypominał on Proroka Józefa Smitha. Ten cud pomógł wielu świętym poznać, że pragnieniem Pana było, aby to Brigham Young prowadził Kościół.

Czytając poniższe opisy doświadczeń ludzi, poszukaj, w jaki sposób Pan pobłogosławił świętych, aby wiedzieli, kogo wyznaczył, by przewodził Kościołowi. Wyrażenie „płaszcz” odnosi się do upoważnienia, które przeszło z proroka i Prezydenta Kościoła (Józefa Smitha) na jego następcę (Brighama Younga).

Benjamin F. Johnson wspominał: „Prezydent Brigham Young powstał i zaczął przemawiać. Widziałem, jak wstawał, ale gdy tylko zaczął mówić, zerwałem się na równe nogi, gdyż w każdym najdrobniejszym szczególe był to głos Józefa i jego postać; tak pod względem wyglądu, jak postawy, stroju i wrażenia, [Prezydent Young] był uosobieniem Józefa; w tym momencie wiedziałem, że spoczęły na nim duch i płaszcz Józefa” (My Life’s Review [1947], str. 103–104).

William C. Staines napisał, że Brigham Young przemawiał „głosem niczym głos Proroka Józefa. Myślałem, że to on sam i tak samo uważały tysiące innych osób, które go słuchały” (w: History of the Church, 7:236).

Wilford Woodruff napisał: „Gdybym nie widział go na własne oczy, nikt nie mógłby mnie przekonać, że to nie był Józef Smith i każdy, kto znał tych dwóch mężczyzn, może o tym świadczyć” (w: History of the Church, 7:236).

Podczas popołudniowego spotkania przemawiał Prezydent Brigham Young i inni członkowie Kworum Dwunastu Apostołów. Wiele innych osób komentowało fakt, że wygląd i głos Brighama Younga przypominały Józefa Smitha, kiedy do nich przemawiał tego popołudnia. George Q. Cannon, który w 1844 roku miał 17 lat, wspominał: „Gdyby Józef powstał z martwych i ponownie przemówił podczas tego zgromadzenia, zaskoczenie obecnych na tym spotkaniu nie byłoby większe niż po tym, co zobaczyli; był to głos samego Józefa. Słyszano nie tylko głos Józefa, lecz oczom ludzkim zdawało się, jakby stał przed nimi Józef we własnej osobie […]. Pan dał ludowi świadectwo, że nie pozostawia miejsca na wątpliwości co do tego, kto ma zostać wybrany, by im przewodzić” (w: History of the Church, 7:236).

Oprócz tego cudu, wielu świętych poczuło również Ducha Świętego, który im zaświadczył, że Brigham Young i członkowie Kworum Dwunastu zostali powołani przez Boga, aby przewodzić Kościołowi. Na zakończenie tego spotkania święci w Nauvoo zdecydowaną większością poparli Kworum Dwunastu Apostołów z Brighamem Youngiem na czele, aby przewodzili Kościołowi. Jednak nie wszyscy członkowie Kościoła ostatecznie zdecydowali się podążać za Apostołami. Niektórzy podążyli za takimi osobami, jak Sidney Rigdon i James Strang, którzy założyli swoje własne kościoły.

Do jakich wniosków dotyczących tego, kogo Bóg powołał, by przewodził Kościołowi, doszedłbyś, gdybyś był obecny na spotkaniu 8 sierpnia 1844 roku?

Kiedy umarł Prorok Józef Smith, apostoł-senior (Brigham Young) mógł bezzwłocznie korzystać z wszystkich kluczy kapłańskich. Miał prawo otrzymać objawienie na temat tego, kiedy zorganizować nowe Pierwsze Prezydium. W 1847 roku — ponad dwa lata po męczeńskiej śmierci Józefa i Hyruma — Prezydent Brigham Young otrzymał natchnienie, by zreorganizować Pierwsze Prezydium i nie przewodzić mu już z pozycji Prezydenta Kworum Dwunastu Apostołów. W miarę wzrostu i rozwoju Kościoła ważne jest, aby pamiętać, że przez Ducha Świętego możemy otrzymać potwierdzenie, że osoby, które przewodzą Kościołowi, zostały powołane od Boga.

Pierwsze Prezydium w 2013 r.

4. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:

   1. Dlaczego, twoim zdaniem, ważne jest, aby otrzymać świadectwo, że nasi przywódcy Kościoła są powołani od Boga?

   2. Pomyśl o tym, w jaki sposób otrzymałeś świadectwo, że dany przywódca kościelny został powołany od Boga. Jeśli tego doświadczyłeś, co zrobiłeś, aby otrzymać to świadectwo? Jeśli nie otrzymałeś świadectwa na temat przywódców Kościoła, napisz, co możesz zrobić, aby je otrzymać.

5. Poproś kogoś ze swojej rodziny lub jednego z przyjaciół, aby opowiedział ci o tym, jak zyskał od Ducha Świętego świadectwo o tym, że konkretny przywódca Kościoła został powołany od Boga. Możesz podzielić się z tą osobą tym, co napisałeś w dzienniku do studiowania, wykonując poprzednie zadanie. W dzienniku do studiowania napisz, czego nauczyłeś się z doświadczenia tej osoby.

6. W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

   Przestudiowałem lekcję: „Sukcesja w Prezydium” i ukończyłem ją w dniu (data).

   Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: