Część 31.: Dzień 2.

Powstanie Perły Wielkiej Wartości

Wprowadzenie

W 1851 roku Starszy Franklin D. Richards, członek Kworum Dwunastu Apostołów i prezydent Misji Brytyjskiej, opublikował kilka objawień, tłumaczeń oraz zapisów Proroka Józefa Smitha i nazwał ten zbiór Perłą Wielkiej Wartości. Publikacja ta została później włączona do kanonu podstawowych pism świętych Kościoła. „Perła Wielkiej Wartości to zbiór wybranych materiałów dotyczących wielu doniosłych aspektów wiary i doktryny Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich” (wstęp do Perły Wielkiej Wartości). Porównanie do perły pochodzi z jednej z przypowieści Jezusa Chrystusa (zob. Ew. Mateusza 13:45–46). W przypowieści kupiec sprzedaje wszystko, co posiada, aby zdobyć jedną drogocenną perłę.

Powstanie Perły Wielkiej Wartości

Czy wiesz, jak powstają perły? Perła powstaje we wnętrzu ostrygi w wyniku reakcji mięczaka na podrażnienie wywołane przez ciało obce, na przykład ziarnko piasku. Ostryga wydziela substancję, która otacza ziarnko i z czasem w ten właśnie sposób powstaje perła. Naturalne perły są rzadkie i mają wielką wartość.

Podczas dzisiejszej lekcji dowiesz się o powstaniu innej cennej perły — tomu pism świętych zatytułowanego: Perła Wielkiej Wartości. W trakcie poznawania historii powstania tej księgi wyszukaj, dlaczego Perła Wielkiej Wartości jest dla nas cennym skarbem.

Przeczytaj pierwszy akapit wstępu do Perły Wielkiej Wartości i dowiedz się, co zawiera ta księga. Słowo wydawnictwa oznacza tutaj gazety i czasopisma, nie oficyny wydawnicze.

Z drugiego akapitu wstępu dowiadujemy się, że w 1851 roku Starszy Franklin D. Richards z Kworum Dwunastu Apostołów zebrał i dokonał wyboru materiałów spisanych przez Proroka Józefa Smitha, a następnie opublikował je pod tytułem: Perła Wielkiej Wartości. Zanim jakieś materiały zostaną włączone do kanonu podstawowych pism świętych, Pierwsze Prezydium musi je zatwierdzić i przedstawić do poparcia Kościołowi podczas konferencji generalnej. Podczas konferencji generalnej w październiku 1880 roku Kościół uznał Perłę Wielkiej Wartości za pismo święte i część kanonu podstawowych pism Kościoła.

Starszy Franklin D. Richards

W trzecim akapicie wstępu czytamy, że od czasu pierwszego wydania Perły Wielkiej Wartości pewne jej fragmenty zostały dodane lub przeniesione. Pewne treści zostały do niej dodane, a następnie przeniesione do Nauk i Przymierzy.

Przeczytaj resztę wstępu i zobacz, co obecnie zawiera Perła Wielkiej Wartości.

Księga Mojżesza i Józef Smith — Mateusz

Księga Mojżesza i Józef Smith — Mateusz są częścią tłumaczenia Biblii dokonanego przez Józefa Smitha. Tłumaczenie Józefa Smitha jest „korektą tłumaczenia Biblii Króla Jakuba w języku angielskim, którą Prorok Józef Smith rozpoczął w czerwcu 1830 roku. Otrzymał on przykazanie od Boga, aby dokonać tłumaczenia i uważał to za część swego proroczego powołania” (Guide to the Scriptures [Przewodnik po pismach świętych], „Joseph Smith Translation”; strona internetowa: scriptures.lds.org). Pan objawił Józefowi Smithowi tekst księgi Mojżesza, gdy pracował on nad biblijnym tłumaczeniem kilku pierwszych rozdziałów I Księgi Mojżeszowej, dokonując w nich zmian oraz dodając i usuwając fragmenty. Księga Mojżesza zawiera cenne prawdy dotyczące planu zbawienia przygotowanego przez Ojca Niebieskiego.

1. Przejrzyj księgę Mojżesza i znajdź co najmniej jeden werset, który zawiera cenną dla ciebie prawdę. Zapisz wybrany werset w swoim dzienniku do studiowania i wyjaśnij, dlaczego ma on dla ciebie szczególne znaczenie.

Księga Abrahama

Podobnie jak księga Mojżesza, księga Abrahama również zawiera cenne przywrócone prawdy. Dzięki tej księdze dowiadujemy się o naszym życiu, zanim przyszliśmy na ten świat, i zdobywamy głębsze zrozumienie życia i służby Abrahama oraz przymierza, jakie zawarł z nim Pan. Niezwykle cennym jest fakt, że ją posiadamy i że pozwala nam ona poznać, jak Abraham oddawał cześć Bogu we wszystkim, co czynił i jak Bóg go uhonorował.

Oto opis tego, w jaki sposób Prorok Józef Smith wszedł w posiadanie starożytnych zapisów księgi Abrahama: „3 lipca 1835 roku człowiek o nazwisku Michael Chandler przywiózł do Kirtland w Ohio cztery egipskie mumie oraz kilka zwojów papirusu zawierających starożytne pismo egipskie. Mumie i zwoje zostały odnalezione kilka lat wcześniej w Egipcie przez człowieka o nazwisku Antonio Lebolo. Kirtland było jednym z wielu przystanków podczas obwoźnej wystawy mumii, którą Chandler zorganizował na wschodzie Stanów Zjednoczonych. Proponował on sprzedaż mumii i papirusów. Na prośbę Proroka Józefa Smitha kilku członków Kościoła ofiarowało pieniądze na ich kupno. W dokumencie z dnia 5 lipca 1835 roku deklarującym znaczenie tych starożytnych egipskich zapisów Józef Smith zapisał: ‘Rozpocząłem tłumaczenie części hieroglifów i ku naszej radości odkryłem, że jeden ze zwojów zawiera zapisy Abrahama […]. Zaprawdę możemy powiedzieć, że Pan zaczyna obficie objawiać pokój i prawdę’ (History of the Church, 2:236)” (The Pearl of Great Price Student Manual [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2000], str. 28).

Niektórzy zastanawiają się, w jaki sposób Prorok dokonał tłumaczenia starożytnych zapisów. Józef Smith nigdy nie opisał metody tłumaczenia tych kronik, lecz dokonał tego darem i mocą Boga. Kościół, uczeni i historycy nadal starają dowiedzieć się więcej na temat pochodzenia tej księgi. Tak jak w przypadku wszystkich innych tomów pism świętych, najlepszą metodą na zdobycie świadectwa o prawdziwości księgi Abrahama jest pilne jej studiowanie w duchu modlitwy. Więcej informacji w języku angielskim znajdziesz na stronie internetowej: LDS.org, wybierz zakładkę Gospel Topics i odszukaj hasło book of Abraham.

2. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytanie: Dlaczego ważne jest, aby uzyskać duchowe świadectwo o prawdziwości księgi Abrahama?

Poniżej znajduje się lista najczęściej zadawanych pytań dotyczących powstania księgi Abrahama wraz z odpowiedziami:

Pytanie: Dlaczego Józef Smith powiedział, że przetłumaczył zapisy Abrahama, choć rękopisy nie pochodzą z czasów Abrahama?

Odpowiedź: Prorok Józef Smith powiedział, że księga Abrahama to „tłumaczenie starożytnych Kronik, które dostały się w nasze ręce z egipskich katakumb i mają być zapisami Abrahama poczynionymi w czasie, gdy przebywał w Egipcie” (Times and Seasons, 1 marca 1842, str. 704).

Fragment papirusu, kopia nr 1

W 1966 roku fragmenty papirusu, który kiedyś posiadał Prorok Józef Smith, zostały odnalezione w Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku. Zwoje te zawierają autentyczne egipskie zapisy, lecz nie pochodzą one z czasów Abrahama ani nie zawierają spisanej przez niego osobiście własną ręką kroniki. Ważne jest, aby pamiętać, że odnaleziono zaledwie kilka fragmentów, a nie całość rękopisu, który znajdował się w posiadaniu Józefa Smitha. Być może treść księgi Abrahama została przetłumaczona ze zwojów, które nie zostały odnalezione. Być może zwoje te zawierały kopię zapisów Abrahama.

Obecnie nie jesteśmy w stanie stwierdzić, jaki jest faktyczny związek między księgą Abrahama a papirusami, które posiadał Józef Smith. Istnieją różne teorie dotyczące tego, w jaki sposób Prorok przetłumaczył te zapisy, lecz szczegóły tego procesu są nam po prostu nieznane. Wiemy, że Prorok Józef Smith przetłumaczył księgę Abrahama darem i mocą Boga.

Pytanie: Co Józef Smith zrobił ze swoim tłumaczeniem?

Odpowiedź: „Księga Abrahama została po raz pierwszy opublikowana we fragmentach w czasopiśmie Times and Seasons należącym do Kościoła, począwszy od marca 1842 roku w Nauvoo w stanie Illinois [zob. wstęp do Perły Wielkiej Wartości]. Prorok Józef Smith zaproponował, że później opublikuje dalsze fragmenty, lecz został zamordowany, zanim udało mu się tego dokonać. Jeśli chodzi o rozmiar ukończonego tłumaczenia, Oliver Cowdery powiedział kiedyś, że potrzebne będą ‘tomy’, by je pomieścić (zob. Messenger and Advocate, grudzień 1835, str. 236).

Poza zapisem hieroglificznym rękopis zawierał również egipskie rysunki. 23 lutego 1842 roku Prorok Józef Smith poprosił członka Kościoła, Reubena Hedlocka, zajmującego się profesjonalnie rycinami drzewnymi, aby przygotował drewniane matryce tych rysunków, aby można było je wydrukować. Hedlock wykonał matryce w ciągu jednego tygodnia, a Józef Smith opublikował kopie rysunków wraz z księgą Abrahama. Kopiom towarzyszą objaśnienia rysunków spisane przez Józefa Smitha” (The Pearl of Great Price Student Manual, str. 28–29).

Drewniane matryce sporządzono, by wydrukować kopie rysunków w księdze Abrahama

Pytanie: Co się stało z mumiami i zwojami papirusów?

Odpowiedź: „Po śmierci Proroka Józefa Smitha cztery mumie i zwoje papirusów stały się własnością owdowiałej matki Józefa, Lucy Mack Smith. Po śmierci Lucy w 1856 roku Emma Smith, żona Proroka, sprzedała kolekcję panu A. Combsowi. Istnieje kilka teorii na temat tego, co później stało się z mumiami i zwojami papirusów. Najwyraźniej co najmniej dwie mumie spłonęły w wielkim pożarze w Chicago w 1871 roku (zob. B.H. Roberts, New Witnesses for God, 3 tomy, [1909–1911], 2:380–382).

„Wczesną wiosną 1966 roku dr Aziz S. Atiya, profesor z Uniwersytetu Utah, odkrył kilka fragmentów papirusu księgi Abrahama podczas badań, jakie prowadził w Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku. 27 listopada 1967 roku zostały one przekazane Kościołowi przez dyrektora muzeum. Obecne losy pozostałych mumii i reszty papirusów są nieznane (zob. H. Donl Peterson, „Some Joseph Smith Papyri Rediscovered (1967)” w: Studies in Scripture, Volume Two, str. 183–185)” (The Pearl of Great Price Student Manual, str. 29).

Ćwicz wyjaśnianie prawd ewangelii

W ciągu swojego życia być może będziesz musiał wyjaśniać swoje wierzenia dotyczące ewangelii — kiedy będziesz misjonarzem, służąc w powołaniach kościelnych lub w rozmowach z rodziną, przyjaciółmi lub znajomymi. Pisanie odpowiedzi na ewangeliczne pytania to dobry sposób na to, aby nauczyć się udzielać jasnych, krótkich odpowiedzi. W pisemnym wyjaśnianiu zasad ewangelii może pomóc ci wyobrażenie sobie, że piszesz do konkretnej osoby.

Poza nauczaniem cennych doktryn i zasad Perła Wielkiej Wartości jest dowodem na to, że Józef Smith był prorokiem Boga.

3. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytanie: W jaki sposób Perła Wielkiej Wartości jest dowodem na to, że Józef Smith był prorokiem?

Zasady Wiary

1 marca 1842 roku Prorok Józef Smith opublikował list, który napisał do Johna Wentwortha, redaktora naczelnego jednej z gazet, wyjaśniający historię i doktrynę Kościoła. Dokument ten jest powszechnie znany pod nazwą: List do Wentwortha. Józef Smith przedstawił w nim 13 podstawowych zasad ewangelii. Zostały one włączone do Perły Wielkiej Wartości jako Zasady Wiary. Choć nie zawierają one wszystkiego, w co wierzymy, są ważnym zbiorem doktryn i zasad.

Odszukaj i przeczytaj Zasady Wiary w Perle Wielkiej Wartości.

4. Wybierz dwie Zasady Wiary. W dzienniku do studiowania wykonaj następujące polecenia związane z każdą z nich:

   1. Własnymi słowami zapisz doktrynę, jakiej uczymy się z danej Zasady Wiary.

   2. Odszukaj w pismach świętych fragment, który potwierdza lub wyjaśnia doktrynę zawartą w danej Zasadzie Wiary. Zapisz, w jaki sposób fragment z pisma świętego pogłębia twoje zrozumienie tej doktryny lub zasady.

   3. Sporządź listę przedstawiającą, w jaki sposób zrozumienie danej Zasady Wiary i wiara w nią może błogosławić czyjeś życie.

Starszy L. Tom Perry z Kworum Dwunastu Apostołów mówił o tym, w jaki sposób znajomość Zasad Wiary może być szczególnie przydatna dla członków Kościoła:

„Doszedłem do wniosku, że jeśli przestudiuję treść wszystkich Zasad Wiary, będę umiał wyjaśnić i obronić wszystkie zasady ewangelii, jakie być może przyjdzie mi wykładać komuś poszukującemu przywróconej prawdy.

Jakże wielkim błogosławieństwem byłoby, gdyby wszyscy członkowie Kościoła nauczyli się na pamięć Zasad Wiary i zaznajomili z zawartymi w nich doktrynami. Bylibyśmy lepiej przygotowani, by dzielić się ewangelią z innymi […].

Zasady Wiary nie są efektem pracy zespołu uczonych, lecz są dziełem jednego natchnionego człowieka, który dogłębnie i zwięźle wyłożył podstawowe doktryny ewangelii Jezusa Chrystusa. Zawierają one proste i jasne deklaracje zasad naszej religii i stanowią mocny dowód boskiego natchnienia Proroka Józefa Smitha” („The Articles of Faith”, Ensign, maj 1998, str. 23–24).

5. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:

   1. W jaki sposób proste i jasne deklaracje zasad mogą pomagać w wyjaśnianiu i nauczaniu ewangelii?

   2. Napisz o doświadczeniu, kiedy Zasady Wiary lub zawarte w nich prawdy pomogły ci wyjaśnić komuś zagadnienie związane z ewangelią. Jeśli nie miałeś jeszcze takiego doświadczenia, sporządź listę pytań, jakie ludzie mogą zadać na temat naszej religii, na które mógłbyś odpowiedzieć, korzystając z Zasad Wiary.

Możesz wyznaczyć sobie cel, że przestudiujesz Zasady Wiary i nauczysz się ich na pamięć. Dzięki temu będziesz potrafił lepiej wyjaśniać zasady ewangelii.

6. W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

   Przestudiowałem lekcję: „Powstanie Perły Wielkiej Wartości” i ukończyłem ją w dniu (data)

   Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: