Nauki i Przymierza 135

Wprowadzenie

27 czerwca 1844 roku Prorok Józef Smith i jego brat Hyrum, który był Prezydentem Pomocniczym i Patriarchą Kościoła, zostali zamordowani w miejscowości Carthage w stanie Illinois. Kworum Dwunastu Apostołów zdecydowało, że obwieszczenie na temat ich męczeńskiej śmierci zostanie dołączone na końcu wydania Nauk i Przymierzy z 1844 roku, które było niemal gotowe do publikacji. Treść obwieszczenia opierała się na zeznaniach dwóch naocznych świadków: Starszych Johna Taylora i Willarda Richardsa – członków Kworum Dwunastu. Objawienie to znajduje się obecnie w rozdziale: Nauki i Przymierza 135.

Nauki i Przymierza 135

Ogłoszenie męczeńskiej śmierci Józefa i Hyruma Smithów

Przeczytaj werset: Nauki i Przymierza 135:1. Wyobraź sobie, że jest 1844 rok i jesteś członkiem Kościoła mieszkającym w Nauvoo w stanie Illinois. Zastanów się, jak byś się czuł po otrzymaniu wiadomości o tej tragedii.

Na wieść o śmierci Józefa i Hyruma Smithów wielu świętych pogrążyło się w rozpaczy. Poznając historię jego ostatnich dni, zastanów się nad swoimi uczuciami i świadectwem na temat Proroka Józefa Smitha.

Józef Smith i święci przez mniej więcej trzy lata żyli w Illinois w atmosferze względnego spokoju. Jednak od 1842 roku zaczęli ponownie doświadczać przeciwności. Dysydenci wewnątrz Kościoła i przeciwnicy spoza grona członków połączyli swoje wysiłki w walce przeciwko Prorokowi i Kościołowi. Część mieszkańców stanu Illinois zaczęła obawiać się i odczuwać niezadowolenie z powodu politycznych wpływów świętych. W innych zaś narastało uczucie zazdrości spowodowane wzrostem gospodarczym Nauvoo i krytycznie postrzegali siłę tamtejszych władz miasta i milicji. Niektórzy zaczęli żywić niechęć do świętych z powodu nieporozumień dotyczących typowo mormońskich doktryn i praktyk, takich jak wielożeństwo, które były fałszywie przedstawiane przez członków, którzy odstąpili od Kościoła (zob. Church History in the Fulness of Times Student Manual, [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2003], str. 263–266, 270–271).

Wrogie nastawienie wobec Kościoła znacznie się nasiliło do czerwca 1844 roku. Niektórzy mieszkańcy stanu Illinois opowiadali się za wypędzeniem świętych ze stanu, podczas gdy inni spiskowali, żeby zabić Józefa Smitha. Wśród spiskowców było wielu dawnych członków, którzy odstąpili od Kościoła. 7 czerwca 1844 roku William Law — który służył niegdyś jako Drugi Doradca w Pierwszym Prezydium — wraz z innymi odstępcami dał do druku pierwszy numer gazety o nazwie Nauvoo Expositor. Próbując nastawić opinię publiczną przeciwko Prorokowi i Kościołowi, mężczyźni ci posługiwali się gazetą, aby oczerniać Józefa Smitha i innych przywódców Kościoła. Józef Smith i rada miasta Nauvoo mieli świadomość, że podżegające artykuły w prasie doprowadzą do zamieszek skierowanych przeciwko miastu. Oświadczyli więc, że gazeta zagraża porządkowi publicznemu i opowiedzieli się za zniszczeniem drukarni publikującej Nauvoo Expositor.

strona z gazety — Odstępcy wykorzystywali *Nauvoo Expositor*, by oczerniać Proroka Józefa Smitha i innych przywódców oraz skierować opinię publiczną przeciwko Kościołowi.

Artykuły publikowane w Nauvoo Expositor oraz zniszczenie drukarni doprowadziły do eskalacji wrogich antymormońskich nastrojów. Właściciele drukarni wnieśli do sądu sprawę przeciwko Józefowi Smithowi i innym przywódcom miasta, oskarżając ich o wszczęcie zamieszek. Józef Smith został oczyszczony z zarzutów zarówno przez sędziów należących do Kościoła, jak i sędziów nie będących świętymi w dniach ostatnich, lecz to jedynie jeszcze bardziej rozjuszyło jego wrogów. Gdy zaczęły pojawiać się doniesienia o uzbrojonych grupach, które gromadziły się, by zaatakować Nauvoo, Józef Smith — jako burmistrz — ogłosił, że w mieście będzie obowiązywał stan wojenny (co oznacza, że władzę tymczasowo przejmie wojsko) i pod kierownictwem gubernatora Illinois, Thomasa Forda, wydał rozkaz, by obroną miasta zajął się Legion Nauvoo.

Sytuacja na tych terenach stała się tak napięta, że gubernator Ford osobiście udał się do Carthage, siedziby władz w tym regionie, aby starać się załagodzić wzburzone nastroje. W liście do Józefa Smitha napisał, że jedynie proces Proroka i innych przywódców przed ławą przysięgłych złożoną jedynie z osób nienależących do Kościoła może zadowolić opinię publiczną. Gubernator Ford obiecał im również całkowitą ochronę i sprawiedliwy proces, jeśli dobrowolnie oddadzą się do dyspozycji sądu. Józef odpisał, że jego życie w trakcie podróży byłoby zagrożone, więc nie przyjedzie.

W tym trudnym okresie po wspólnych naradach Prorok miał uczucie, że jeśli wraz z Hyrumem opuści Nauvoo i uda się na zachód, świętym w Nauvoo nie stanie się krzywda. Działając zgodnie z tym natchnieniem, Józef i Hyrum przekroczyli rzekę Missisipi i udali się do stanu Iowa. Niektórzy członkowie Kościoła w Nauvoo wątpili jednak w plan Proroka. Kilku z nich przyszło do niego, oskarżając go o tchórzostwo, mówiąc, że porzuca świętych i pozostawia ich samych w obliczu prześladowań. Prorok odpowiedział: „Skoro moje życie jest bez wartości dla moich przyjaciół, nie ma wartości i dla mnie” (w: History of the Church, 6:549). Po wspólnej naradzie Józef i Hyrum powrócili do Nauvoo. Wczesnym rankiem 24 czerwca 1844 roku wyruszyli do Carthage.

Przeczytaj werset: Nauki i Przymierza 135:4 i odszukaj proroctwo, jakie Józef Smith wygłosił w pobliżu Carthage.

W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:
1. Jak twoim zdaniem musiał czuć się Józef Smith, kiedy opuszczał swoją rodzinę, wiedząc, że już do niej nie wróci?
2. Jak myślisz, dlaczego Prorok był „spokojny niczym letni poranek”, choć wiedział, że idzie „niczym owieczka na rzeź”?

Wiedział, że jego śmierć ocali życie świętych.

Przeczytaj werset: Nauki i Przymierza 135:5 i zwróć uwagę na to, co Hyrum przeczytał i zaznaczył przed wyjazdem do Carthage.

strona z Księgi Mormona — Przed wyjazdem do Carthage Hyrum Smith przeczytał i zaznaczył tę stronę w swojej Księdze Mormona. Zwróć uwagę, w którym miejscu został zagięty róg stronicy.

W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytanie: Jak sądzisz, dlaczego te wersety z księgi Etera (Eter 12:36–38) mogły mieć wówczas dla Hyruma szczególne znaczenie?

25 czerwca 1844 roku Józef, Hyrum i inni przywódcy wpłacili kaucję pozwalającą im pozostać na wolności do czasu rozpoczęcia formalnego procesu mającego rozstrzygnąć zarzuty podżegania do zamieszek. Tego samego wieczora Józef i Hyrum zostali jednak wtrąceni do więzienia w Carthage pod zarzutem zdrady stanu, czemu Józef i jego prawnicy sprzeciwiali się jako działaniu bezprawnemu, ponieważ zarzut ten nie został przedstawiony na wcześniejszej rozprawie wyznaczającej kaucję. Wpłacenie kaucji w sprawie, w której zarzutem była zdrada stanu, było niemożliwe. Z tego powodu mężczyźni musieli pozostać w Carthage, gdzie byli narażeni na niebezpieczeństwo.

26 czerwca 1844 roku Józef spotkał się w więzieniu z gubernatorem Fordem. Gubernator rozważał udanie się do Nauvoo i Józef zapytał, czy może mu towarzyszyć, ponieważ nie czuł się bezpieczny w Carthage. Gubernator Ford obiecał, że jeśli opuści Carthage, zabierze Józefa i Hyruma ze sobą. Tego wieczora Prorok złożył strażnikom świadectwo o autentyczności Księgi Mormona i przywróceniu ewangelii.

Rankiem 27 czerwca 1844 roku Józef napisał w liście do swojej żony Emmy: „Pogodziłem się ze swoim losem, albowiem wiem, że jestem usprawiedliwiony i zrobiłem wszystko, co było w mojej mocy. Przekaż wyrazy miłości naszym dzieciom i wszystkim moim przyjaciołom” (w: History of the Church, 6:605). Tego samego dnia, pomimo ostrzeżeń o planach ataku na więzienie i zabicia więźniów, gubernator Ford wyjechał z Carthage, aby przemówić do mieszkańców Nauvoo. Złamał daną obietnicę i nie zabrał ze sobą Józefa i Hyruma. Przed wyjazdem gubernator Ford powierzył obronę więzienia oddziałowi milicji Carthage Greys — najbardziej wrogo nastawionemu spośród oddziałów milicji zebranych w Carthage — zaś pozostałe oddziały rozwiązał.

W gorące i parne popołudnie 27 czerwca apostołowie John Taylor i Willard Richards znajdowali się wraz z Józefem i Hyrumem w więzieniu w Carthage. Gdy tak siedzieli w pomieszczeniu na piętrze, które było używane jako sypialnia dozorcy więzienia, proroka i jego towarzyszy ogarnęło złe przeczucie. Prorok poprosił Johna Taylora, aby zaśpiewał hymn zatytułowany „Strudzony wędrowiec” (zob. Hymny, nr 18). Jeśli masz dostęp do tego hymnu (lub masz dostęp do strony internetowej: lds.org/music/text/hymns/a-poor-wayfaring-man-of-grief), posłuchaj, zaśpiewaj lub odczytaj jego słowa i zastanów się, dlaczego były one ważne dla Proroka w tym momencie jego życia.

Postaraj się wyobrazić sobie poniższe wydarzenia tak, jakbyś był z Prorokiem Józefem Smithem w więzieniu w Carthage:

pomieszczenie w więzieniu w Carthage — Sypialnia strażnika w więzieniu w Carthage, gdzie motłoch zaatakował Proroka, jego brata Hyruma, Johna Taylora i Willarda Richardsa.

Tuż po godzinie 17.00 27 czerwca 1844 roku tłum 150–200 mężczyzn z twarzami pomalowanymi w celu ukrycia ich tożsamości otoczył budynek więzienia. Strażnicy niemal nie stawiali oporu, kiedy kilkunastu napastników ruszyło schodami w kierunku pokoju, gdzie znajdowali się Prorok, jego brat Hyrum i ich towarzysze.

Józef wraz z innymi starał się zablokować drzwi, aby nie wpuścić do środka napierającego tłumu. Któryś z atakujących wystrzelił z pistoletu przez górny panel drzwi, trafiając Hyruma w lewą stronę twarzy. Padając na plecy, zakrzyknął: „Martwy jestem!” (w: History of the Church, 6:617). John Taylor napisał później: „Nigdy nie zapomnę wyrazu ogromnego współczucia i troski, jaki malował się na twarzy Brata Józefa, kiedy zbliżył się do Hyruma i pochylając się nad nim, zakrzyknął: ‘Och, Hyrumie, mój biedny, drogi bracie!’” (w: B.H. Roberts, The Rise and Fall of Nauvoo [1965], str. 443).

Wcześniej tego dnia jedna z odwiedzających osób dała Józefowi rewolwer. Działając w obronie wszystkich obecnych, Józef rzucił się do drzwi, wystawił rękę za framugę i wystrzelił w kierunku korytarza. Wypaliły zaledwie trzy z sześciu kul, raniąc trzech napastników. Następnie motłoch przecisnął broń przez na wpół zamknięte drzwi, a John Taylor próbował odeprzeć ten atak, uderzając w lufy laską.

Kiedy sytuacja przy drzwiach się zaostrzyła, John Taylor próbował uciec przez okno. Podczas próby ucieczki został postrzelony w udo przez kogoś mierzącego do niego od strony drzwi oraz z zewnątrz budynku. Upadł na podłogę, a gdy próbował dostać się pod łóżko tuż obok okna, ciężko raniły go trzy kolejne kule. W tym samym czasie Willard Richards zaczął uderzać laską w lufy wdzierające się przez drzwi.

Józef Smith zdecydował wówczas, że podejmie próbę ucieczki przez okno, co zdaniem Willarda Richardsa miało uratować życie jego i Johna Taylora. Kiedy Willard Richard walczył z naporem motłochu przy drzwiach, Prorok podbiegł do otwartego okna i zakrzyknął: „O Panie, Boże mój!” (w: History of the Church, 6:618). W tej samej chwili kule z obu stron — od strony więzienia oraz z zewnątrz — dosięgły Proroka, który runął przez okno na ziemię. Napastnicy wybiegli z więzienia, aby upewnić się, że Józef nie żyje. Chociaż w pobliżu nie było żadnych członków Kościoła, ktoś krzyknął: „Mormoni nadchodzą!” i cały tłum się rozpierzchł. (Zob. History of the Church, 6:618, 620–621; zob. także Church History in the Fulness of Times Student Manual, str. 283).

Przeczytaj werset: Nauki i Przymierza 135:3. W dzienniku do studiowania pism zapisz myśli i uczucia, jakie towarzyszyły ci po przeczytaniu historii o męczeńskiej śmierci Józefa i Hyruma Smithów.

Przeczytaj werset: Nauki i Przymierza 135:2 i zwróć uwagę na opis losów Johna Taylora i Willarda Richardsa.

Kula jedynie otarła się o lewe ucho Willarda Richardsa, co było wypełnieniem proroctwa, które Józef dał ponad rok wcześniej, „że nadejdzie czas, iż kule będą padać wokół niego niczym grad i ujrzy on swych przyjaciół padających na ziemię po obu stronach, lecz w jego odzieniu nie będzie ani jednej dziury” (w: History of the Church, 6:619).

Zwróć uwagę na wyrażenie: „aby przypieczętować świadectwo tej księgi i Księgi Mormona” w wersecie: Nauki i Przymierza 135:1. W tym kontekście słowo „przypieczętować” oznacza potwierdzić coś na dobre, na przykład świadectwo. Możesz zapisać to wyjaśnienie na marginesie swoich pism świętych. Możesz również zwrócić uwagę na słowo męczeństwo w wersecie 1. Męczennik to osoba, która poniosła śmierć, świadcząc o prawdzie swej wiary lub sprawy. Angielskie słowo męczennik pochodzi „od greckiego słowa oznaczającego ‘świadka’” (Bible Dictionary [Słownik biblijny], „Martyr” [Męczennik]).

pomnik Józefa i Hyruma Smithów — Pomnik Józefa i Hyruma Smithów w Nauvoo w stanie Illinois

Przeczytaj werset: Nauki i Przymierza 135:7 i odszukaj, czego świadectwem jest męczeńska śmierć Józefa i Hyruma Smithów.

W dzienniku do studiowania odpowiedz na pytanie: Jaki wpływ na twoje świadectwo o przywróconej ewangelii ma wiedza, że Józef i Hyrum Smith przypieczętowali swoje świadectwo o prawdzie przywróconej ewangelii własnym życiem?
W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

Przestudiowałem lekcję: Nauki i Przymierza 135 i ukończyłem ją w dniu (data).

Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: