Nauki i Przymierza 128:12–25

Wprowadzenie

Niniejsza lekcja dotyczy dalszej części listu Proroka Józefa Smitha skierowanego do świętych, który powstał na początku września 1842 roku. W tej części listu Prorok nauczał o zbawieniu żyjących i umarłych. Zachęcał także świętych, aby byli wierni w wykonywaniu pracy za zmarłych oraz wyraził radość z Przywrócenia ewangelii.

Nauki i Przymierza 128:12–18

Józef Smith naucza o zbawieniu żyjących i umarłych

Wyobraź sobie, że udajesz się do świątyni podczas dni otwartych ze swoim przyjacielem, który jest spoza Kościoła. Kiedy przechodzicie obok chrzcielnicy, ów przyjaciel pyta: „Dlaczego dokonujecie chrztów za osoby zmarłe?”. Zadaje też kolejne pytanie: „Czy w Biblii jest mowa o chrzcie za zmarłych?”.

Podczas studiowania dzisiejszej lekcji odkryjesz zasady, które pomogą ci odpowiedzieć na te pytania.

Być może pamiętasz, że podczas poprzedniej lekcji była mowa o tym, że we wrześniu 1842 roku Prorok Józef Smith ukrywał się przed tymi, którzy bezprawnie próbowali go aresztować. Będąc w ukryciu, napisał do świętych list. Nauczał w nim o chrzcie za zmarłych.

Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 128:12–13 i odszukaj, czego Józef Smith nauczał na temat symboliki chrztu.

W dzienniku do studiowania wyjaśnij w kilku zdaniach, w jaki sposób możesz wykorzystać nauki z wersetów 12–13, aby pomóc komuś zrozumieć, dlaczego chrzest jest dokonywany przez zanurzenie w wodzie.

Podczas czytania wersetu: Nauki i Przymierza 128:14, zwróć uwagę, że Józef Smith podkreślił, iż ważne jest prowadzenie właściwych w oczach Pana zapisów dotyczących pracy dokonywanej w celu zbawienia zmarłych.

Przestudiuj werset: Nauki i Przymierza 128:15 i odszukaj, dlaczego dokonujemy chrztów za zmarłych.

W wersecie 15. wyrażenie „oni nie mogą być udoskonaleni bez nas” oznacza, że nasi przodkowie, którzy zmarli, nie poznawszy ewangelii, nie mogą być udoskonaleni, aż nie zostaną wykonane za nich niezbędne do zbawienia obrzędy ewangelii.

Przeczytaj poniższe informacje i zaznacz wyrażenia, które wskazują, jak możesz pomóc swoim przodkom, którzy zmarli bez możliwości przyjęcia ewangelii:

„Wasi zmarli przodkowie żyją w miejscu zwanym światem duchów. Mają tam możliwość usłyszenia i przyjęcia ewangelii Jezusa Chrystusa. Jednakże nie mogą otrzymać obrzędów ewangelii za siebie samych i nie mogą być udoskonaleni, aż inni ludzie nie wykonają za nich tych obrzędów.

Waszym przywilejem i obowiązkiem jest ofiarować swoim przodkom ten dar poprzez zidentyfikowanie ich danych oraz upewnienie się, że w ich imieniu są dokonane obrzędy w świątyni. Do nich należy wybór, czy zaakceptują pracę, która została za nich wykonana” (Member’s Guide to Temple and Family History Work [2009], str. 2).

Odpowiedz na następujące pytanie w dzienniku do studiowania: Co, twoim zdaniem, czują przodkowie, kiedy dokonujesz za nich chrztów? Jeśli miałeś możliwość uczestnictwa w chrztach za zmarłych, zapisz uczucia, które ci wtedy towarzyszyły.

Przejrzyj werset: Nauki i Przymierza 128:15 i odszukaj, dlaczego dokonujemy chrztów za zmarłych. W oparciu o to, czego się nauczyłeś, uzupełnij następującą doktrynę: Zbawienie naszych zmarłych przodków jest dla naszego zbawienia.

Podczas dalszego studiowania rozdziału: Nauki i Przymierza 128 rozważ, dlaczego wykonywanie pracy nad historią rodziny za zmarłych przodków jest niezbędne dla naszego zbawienia.

Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 128:16–17 i odszukaj nauki Apostoła z Nowego Testamentu oraz proroka ze Starego Testamentu. Dlaczego warto wiedzieć, że Biblia zawiera nauki dotyczące pracy za zmarłych?

Czy kiedykolwiek przyjrzałeś się z bliska łańcuchowi? Aby łańcuch był wytrzymały, każde ogniwo musi być zagięte i połączone z innym ogniwem.

Przeczytaj werset: Nauki i Przymierza 128:18 i odszukaj, jak ogniwa łańcucha odnoszą się do nauk Józefa Smitha na temat chrztu za zmarłych. (Pamiętaj, że dyspensacja to okres czasu, w którym Pan objawia Swoje doktryny, obrzędy i kapłaństwo [zob. Bible Dictionary, „Dispensations”]. W wersecie tym słowo dzieci odnosi się do nas, a słowo ojcowie do naszych przodków).

Możesz zapisać poniższą zasadę w swoich pismach świętych obok wersetu 18.: Chrzest za zmarłych pomaga połączyć nas na wieczność z naszymi przodkami.

Oprócz chrztu również inne obrzędy zbawienia — jak konfirmacja czy ustanowienie do Kapłaństwa Melchizedeka (dla mężczyzn), obdarowanie świątynne i obrzęd zapieczętowania — są niezbędne do zabezpieczenia ogniwa łączącego nas z przodkami.

Aby zrozumieć prawdy zawarte w rozdziale: Nauki i Przymierza 128, przestudiuj następującą wypowiedź Prezydenta Josepha Fieldinga Smitha:

„Niektórzy członkowie Kościoła zastanawiają się, co oznaczają słowa Proroka, że bez naszych zmarłych nie możemy być udoskonaleni. Czyż człowiek, który przestrzega przykazań Pana i jest wierny oraz oddany, nie zostanie udoskonalony? Nie, chyba że godne osoby z jego rodziny, które zmarły, także otrzymają te same przywileje, ponieważ musi istnieć organizacja rodzinna składająca się z poszczególnych jednostek — rodzin — której doskonały charakter opiera się na tym, że każde pokolenie jest połączone ogniwem z tym, które je poprzedza. Ostatecznie więc będziemy jedną wielką rodziną, na której czele będzie stał Adam, archanioł Michał, przewodząc swojemu potomstwu” (Doctrines of Salvation, zebr. Bruce R. McConkie, 3 tomy [1954–1956], 2:175).

Dlaczego, według tego, co podaje werset: Nauki i Przymierza 128:18, warto jest być częścią łańcucha ludzi, którzy zostaną połączeni lub innymi słowy do siebie zapieczętowani?

Następujące wypowiedzi pomogą ci zrozumieć znaczenie klątwy, o której mowa w wersecie 18.:

Prezydent Joseph Fielding Smith powiedział: „Gdyby nie było ogniwa łączącego ojców i dzieci — którym jest praca za zmarłych — wówczas wszyscy zostalibyśmy odrzuceni, całe dzieło Boże okazałoby się daremne i obróciłoby się wniwecz” (Doctrines of Salvation, 2:122).

Starszy L. Tom Perry z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał: „Wieczna rodzina zajmuje centralne miejsce w ewangelii naszego Zbawiciela. Nie byłoby powodu, dla którego miałby On powrócić na ziemię i panować nad Swoim królestwem, chyba że wieczna rodzina została ustanowiona dla dzieci naszego Ojca Niebieskiego. Kiedy rozumiemy wieczną rolę rodziny, pielęgnowanie i zacieśnianie mocnych więzi rodzinnych ma jeszcze większe znaczenie” („Youth of the Noble Birthright”, Ensign, listopad 1998, str. 74).

W swoim dzienniku do studiowania odpowiedz na poniższe pytanie: Dlaczego, w oparciu o to, czego nauczyłeś się podczas studiowania rozdziału: Nauki i Przymierza 128, wykonywanie pracy nad historią rodziny i pracy świątynnej jest niezbędne dla naszego zbawienia?

Nauki i Przymierza 128:19–25

Józef Smith wyraża radość z Przywrócenia ewangelii i zachęca świętych, aby byli wierni w wykonywaniu pracy w celu zbawienia zmarłych

Zastanów się, kiedy cieszyłeś się z usłyszenia naprawdę dobrej nowiny. Czy kiedy o tym usłyszałeś, to chciałeś podzielić się tym z innymi ludźmi? Dlaczego?

Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 128:19. Słowo nowina jest synonimem słowa wieść. Odszukaj, jakie, według Proroka Józefa Smitha, otrzymaliśmy nowiny.

W jakim sensie ewangelia Jezusa Chrystusa jest głosem radości zarówno dla żyjących, jak i dla zmarłych?

We fragmencie: Nauki i Przymierza 128:20–21 czytamy o doświadczeniach Józefa Smitha, jakie miał z posłańcami niebios podczas przywrócenia ewangelii.

Jedną z prawd, o której uczymy się z tych wersetów, jest to, że klucze, moce i upoważnienie poprzednich dyspensacji zostały przywrócone w dyspensacji pełni czasów. Możesz zapisać tę prawdę w swoich pismach świętych lub w dzienniku do studiowania.

Prezydent John Taylor powiedział: „Gdybyście zapytali Józefa, jak wyglądał Adam, odpowiedziałby wam w jednej chwili; podałby, jakiego był wzrostu, jak wyglądał i przekazałby wszystko na jego temat. Moglibyście zapytać, jak wyglądali Piotr, Jakub i Jan, a on mógłby wam odpowiedzieć. Dlaczego? Ponieważ ich widział” (w: Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 103).

W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytanie: W jakim sensie wiedza o tym, że ewangelia została przywrócona na ziemię poprzez niebiańskich posłańców, ma wpływ na twoją wiarę i świadectwo o Przywróceniu?

We fragmencie: Nauki i Przymierza 128:22–23 Józef Smith wyraził radość, jaką odczuwał z powodu przywrócenia kluczy kapłańskich i możliwości, jaka została dana świętym, by pomogli w odkupieniu zmarłych. Kiedy będziesz studiować te wersety, możesz zaznaczyć wyrażenia, które mają dla ciebie szczególne znaczenie.

Przeczytaj werset: Nauki i Przymierza 128:24 i odszukaj, jaki dar mamy złożyć Panu, według wskazówki Proroka udzielonej świętym. Co możesz zrobić, aby być współautorem tej „księgi”?

Rozważ następującą prawdę: Kiedy badamy historię rodziny i wykonujemy obrzędy świątynne za naszych przodków, ofiarowujemy Panu dar sprawiedliwości. Kiedy będziesz myśleć o tej prawdzie, przeczytaj poniższą wypowiedź, w której Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów opisał twoją rolę w dziele zbawienia zmarłych:

„Wielu z was może myśleć, że praca nad historią rodziny ma być wykonywana głównie przez osoby starsze. Ja jednak nie wiem nic o tym, żeby z pism świętych lub wytycznych ogłaszanych przez przywódców Kościoła wynikało, by ta ważna służba pozostawiona była osobom w wieku dojrzałym. Jesteście synami i córkami Boga, dziećmi przymierza i budowniczymi królestwa. Nie możecie czekać, aż osiągniecie jakiś określony próg wiekowy, aby wypełniać swój obowiązek wspierania pracy zbawienia ludzkiej rodziny […].

To nie przypadek, że […] narzędzia pojawiły się w czasach, kiedy młodzi ludzie są tak zaznajomieni z najróżniejszymi technologiami informacyjnymi i komunikacyjnymi […]. Umiejętności i talent widoczne u wielu młodych ludzi są przygotowaniem na to, aby przyłączyli się do dzieła zbawienia.

Zachęcam młodych ludzi Kościoła, aby poznawali i doświadczali Ducha Eliasza. Zachęcam was, abyście wyszukiwali i poznawali swoich przodków oraz przygotowywali się do wykonywania chrztów w zastępstwie za waszych zmarłych krewnych w domu Pana (zob. NiP 124:28–36). Namawiam was, abyście pomagali innym ludziom poznawać historie ich rodzin” („Serca dzieci się zwrócą”, Ensign lub Liahona, listopad 2011, str. 26–27).

Aby zastosować to, o czym się dzisiaj nauczyłeś, zrób plan, aby pomóc niektórym z twoich przodków otrzymać obrzędy świątynne. Możesz włączyć w te przygotowania swoich rodziców lub konsultanta ds. historii rodziny z okręgu lub gminy. Zapisz swój plan w dzienniku do studiowania w następujący sposób:
1. Mój plan poszukiwania imion i nazwisk przodków, którzy potrzebują obrzędów świątynnych:
2. Mój plan wykonania pracy świątynnej za moich przodków: (Jeśli jest to możliwe, zaplanuj, że udasz się do świątyni, aby wykonać obrzędy chrztu i konfirmacji za osoby, które znajdziesz).
W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

Przestudiowałem lekcję: Nauki i Przymierza 128:12–25 i ukończyłem ją w dniu (data).

Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: