Część 13.: Dzień 3.

Nauki i Przymierza 58

Wprowadzenie

1 sierpnia 1831 roku, niespełna dwa tygodnie po tym, jak Pan wyznaczył Independence w Missouri na centralne miejsce Syjonu, Prorok Józef Smith otrzymał objawienie, które znajduje się w rozdziale: Nauki i Przymierza 58. Stanowi ono odpowiedź dla osób, które pragnęły poznać wolę Pana odnośnie do ich roli w nowym miejscu. W objawieniu tym Pan doradził świętym, aby pozostali wierni pomimo cierpienia i wyjaśnił im, dlaczego wysłał ich do Syjonu. Pan zachęcił też świętych, aby korzystali ze swej wolnej woli, by zapanowała sprawiedliwość.

Nauki i Przymierza 58:1–13

Pan radzi świętym, by pozostali wierni pomimo cierpienia

Z jakimi problemami zmagasz się teraz w swoim życiu?

Czytając poniższy akapit, odszukaj wyzwania, jakim musieli stawić czoła święci w Missouri w 1831 roku.

W styczniu 1831 roku misjonarze napotkali grupę Indian z plemienia Delaware, którzy mieszkali na Terytorium Indian, za zachodnią granicą stanu Missouri. Byli oni zainteresowani poznaniem ewangelii zapisanej w Księdze Mormona. Misjonarze Kościoła nie zdobyli jednak wymaganych pozwoleń na wkroczenie na Terytorium Indian i głoszenie tam ewangelii, a także napotkali sprzeciw miejscowych urzędników ds. Indian i lokalnych duchownych, w rezultacie czego zostali zmuszeni do opuszczenia tych terenów. Następnie starali się oni nauczać białych osadników w Independence i jego okolicach, lecz do lipca 1831 roku do Kościoła dołączyło mniej niż 10 nowych członków. Kiedy w lipcu 1831 roku do Missouri zaczęli przybywać starsi Kościoła z Ohio, część z nich była zawiedziona zastaną sytuacją. Niektórzy z nich spodziewali się zobaczyć szybko rozrastającą się społeczność wiernych oraz osadę przygotowaną na przyjęcie przybywających członków Kościoła. Kilku wyraziło swoje obawy, ponieważ ziemia w Independence była ugorem i trzeba było włożyć wiele pracy, aby możliwe było uprawianie na niej czegokolwiek. Niektórzy z braci zostali zachęceni do pozostania w Missouri i zakupu ziemi, aby przygotować Syjon dla świętych, którzy mieli przybyć później.

Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 58:1–2 i poszukaj, co takiego Pan powiedział starszym, by pomóc im poczuć się lepiej w obliczu stojących przed nimi wyzwań.

Na podstawie tego, czego nauczyłeś się z wersetu 2., uzupełnij poniższe zasady:

Będziemy błogosławieni, jeśli .

Nasza wieczna nagroda będzie większa, jeśli .

Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 58:3–5 i poszukaj, czego często nie dostrzegamy i czego nie rozumiemy, kiedy przechodzimy próby.

Pan doradził starszym, by mieli wiarę w Niego i patrzyli ponad cierpienia, których doświadczali, koncentrując się bardziej na pełnej chwały przyszłości, której zaznają, jeśli pozostaną wierni. Przesłanie Pana dla świętych w Missouri może pomóc nam przetrwać nasze własne próby, pomagając nam koncentrować się na błogosławieństwach obiecanych tym, którzy wiernie przetrwają cierpienia.

1. W swoim dzienniku do studiowania odpowiedz na jedno lub dwa z poniższych pytań:

   1. W jaki sposób ufność w to, że Pan cię pobłogosławi, może pomóc ci wiernie znosić próby?

   2. Kiedy czułeś, że zostałeś pobłogosławiony za pozostanie wiernym podczas próby?

W wersetach Nauki i Przymierza 58:6–13 Pan objawił kilka błogosławieństw, jakimi obdarzy świętych za ich posłuszeństwo w ustanawianiu Syjonu. Zobowiąż się, że pozostaniesz wierny w obliczu prób, abyś mógł otrzymać nagrody, jakie Pan przygotował dla ciebie zarówno teraz, jak i w przyszłości.

Nauki i Przymierza 58:14–23

Pan określa obowiązki biskupa i nakazuje świętym, by przestrzegali praw kraju

Pan pouczył Biskupa Edwarda Partridge’a i Sidneya Gilberta, by pozostali w Missouri, by zarządzać własnością Kościoła i dokonać zakupu ziemi w Independence i okolicach (zob. NiP 57:7–8). Biskup Partridge spierał się z Prorokiem Józefem Smithem na temat jakości ziemi na wybranych terenach. Jego zdaniem należało kupić inne działki. Ten spór doprowadził do powstania głębokiej urazy.

Przeczytaj werset: Nauki i Przymierza 58:3, a następnie fragment: Nauki i Przymierza 58:14–15 i zobacz, co Pan powiedział Biskupowi Partridge’owi.

2. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:

   1. W jaki sposób zasady, których uczymy się z wersetu: Nauki i Przymierza 58:3, mogły pomóc Biskupowi Partridge’owi podjąć decyzję o tym, by odpokutować za spieranie się z Prorokiem o to, które ziemie należy zakupić?

   2. Zastanów się, jakie współczesne kwestie i sytuacje mogą sprawić, że ktoś może przyjmować nauki przywódców Kościoła z „[niewiarą i ślepotą serca]” (NiP 58:15). Co możesz zrobić, by uniknąć popełnienia tego błędu?

Biskup Partridge przyjął Pańskie upomnienie z pokorą i otrzymał wybaczenie swoich grzechów.

Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 58:16–23 i zobacz, co Pan nakazał uczynić Biskupowi Partridge’owi, by wypełnił swoje powołanie. Co Pan nakazał czynić świętym w wersetach 21–23? Czego te wersety uczą na temat tych, którzy próbują wykorzystywać prawa Boże, aby usprawiedliwić nieprzestrzeganie praw kraju?

Nauki i Przymierza 58:24–33

Pan radzi świętym, by wykorzystywali swą wolną wolę do czynienia dobra

Wyobraź sobie, że idziesz ulicą i widzisz, jak jakaś starsza osoba się przewraca. Na poniższym schemacie zakreśl kółkiem, jak powinieneś postąpić.

Poczekać, aż Duch natchnie cię, byś udzielił pomocy.	Poczekać i zobaczyć, czy ktoś inny pospieszy z pomocą.
Poczekać, aż ktoś powie ci, co masz robić.	Podejść i pomóc osobie, która upadła.

Dlaczego wybrałeś tę odpowiedź?

Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 58:24–28 i odszukaj, jakich zasad Pan nauczał świętych, kiedy zmagali się z wyzwaniem budowy miasta Syjon. Możesz je zaznaczyć. Jedna z zasad, jakich uczymy się z tego wersetu, brzmi: Powinniśmy się gorliwie angażować w czynienie tego, co dobre i prawe. (Wyrażenie: „ten, kogo zmuszają w każdej sprawie” [NiP 58:26] odnosi się do osoby, która pozostaje bezczynna, dopóki nie musi czegoś uczynić. Nauki i Przymierza 58:27 to fragment do opanowania. Możesz oznaczyć go w wyróżniający się sposób, abyś w przyszłości mógł z łatwością go odnaleźć).

3. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:

   1. O jakiej „nagrodzie” jest mowa w tych wersetach? W jaki sposób to, że czynimy wiele dobra z własnej i nieprzymuszonej woli, wpłynie na to, czy otrzymamy życie wieczne?

   2. W jaki sposób możesz się gorliwie angażować w czynienie dobra w swoim domu? W szkole? W swoim okręgu lub gminie?

Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 58:29–33 i zobacz, co spotyka tych, którzy nie wykorzystują swej wolnej woli do czynienia dobra lub wątpią w przykazania Pana. Możesz zaznaczyć to, czego się dowiedziałeś.

Fragment do opanowania — Nauki i Przymierza 58:27

4. Aby nauczyć się na pamięć fragmentu: Nauki i Przymierza 58:27, zapisz pierwsze litery wszystkich słów z wersetu 27. w swoim dzienniku do studiowania. Przy pomocy zapisanych liter postaraj się wyrecytować cały werset. Jeśli to konieczne, zajrzyj do Nauk i Przymierzy. Powtarzaj to ćwiczenie tak długo, dopóki nie uda ci się wyrecytować całego wersetu, korzystając jedynie z pierwszych liter lub całkowicie z pamięci. Możesz wyrecytować i wyjaśnić werset: Nauki i Przymierza 58:27 któremuś z członków rodziny lub znajomemu.

Nauki i Przymierza 58:34–65

Pan udziela wskazówek dotyczących Syjonu i naucza zasad pokuty

Skąd wiesz, że Pan wybaczył ci twoje grzechy? Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 58:42–43 i zaznacz to, czego Pan nauczał na temat przebaczenia. (Nauki i Przymierza 58:42–43 to fragment do opanowania. Możesz oznaczyć go w wyróżniający się sposób, abyś mógł z łatwością go odnaleźć).

Na podstawie wersetu: Nauki i Przymierza 58:42 uzupełnij następującą zasadę: Jeśli my , Pan nam wybaczy i nie będzie więcej pamiętał naszych grzechów.

Wyrażenie: „nie pamiętam ich więcej” nie oznacza, że Bóg zapomina o naszych grzechach. Bóg jest wszechwiedzący, wszystko pojmuje — o niczym nie zapomina. Jednakże grzechów, za które dokonano pokuty i otrzymano przebaczenie, nie pamięta więcej i już nigdy o nich nie wspomina.

5. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytanie: Jaką różnicę w życiu człowieka czyni to, że wierzy on, że Pan wybaczy mu jego grzechy i nie będzie ich więcej pamiętać?

Z wersetu: Nauki i Przymierza 58:43 dowiadujemy się, jak możemy poznać, czy odpokutowaliśmy za swoje grzechy. Przeczytaj ten werset i uzupełnij następującą zasadę: Aby odpokutować, musimy nasze grzechy i ich.

Wyrzec się grzechu oznacza, że całkowicie się od niego odwracamy i przestajemy go popełniać. Czytając poniższą wypowiedź Prezydenta Dietera F. Uchtdorfa z Pierwszego Prezydium, przypomnij sobie sytuacje, w których odpokutowałeś i czułeś, że Pan ci wybaczył: „Kiedy już prawdziwie odpokutowaliśmy, Chrystus zabierze ciężar winy za nasze grzechy. Możemy się dowiedzieć, że wybaczono nam i zostaliśmy oczyszczeni. Duch Święty nam to potwierdzi. On jest tym, który uświęca. Żadne inne świadectwo o przebaczeniu nie może być większe” („Punkt bezpiecznego powrotu”, Ensign lub Liahona, maj 2007, str. 101).

Fragment do opanowania — Nauki i Przymierza 58:42–43

6. Zapisz fragment: Nauki i Przymierza 58:42–43 na kartce lub fiszce i recytuj go za każdym razem, kiedy klękasz do osobistej modlitwy. Dzięki temu lepiej zapamiętasz te ważne wersety i będą ci one przypominać, abyś modlił się o pomoc w swych staraniach, by wyznać swoje grzechy i wyrzec się ich.

7. W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

   Przestudiowałem lekcję: Nauki i Przymierza 58 i ukończyłem ją w dniu (data).

   Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: