Część 16.: Dzień 4.

Nauki i Przymierza 76:50–80

Wprowadzenie

Po ujrzeniu w wizji chwały Syna, upadku Lucyfera oraz stanu synów zatracenia Prorok Józef Smith i Sidney Rigdon zobaczyli tych, którzy wezmą udział w zmartwychwstaniu sprawiedliwych: mieszkańców królestw celestialnego i terrestrialnego.

Nauki i Przymierza 76:50–70

Pan objawia wymaganie, które trzeba spełnić, aby otrzymać chwałę celestialną oraz przynależne jej błogosławieństwa

Pokój, w którym dana została wizja zapisana w 76. rozdziale Nauk i Przymierzy.

Podczas pracy nad tłumaczeniem Biblii, 16 lutego 1832 roku, Prorok Józef Smith dokonał natchnionych zmian w słowach wersetu: Ew. Jana 5:29 mówiących o zmartwychwstaniu sprawiedliwych i niegodziwych (zob. NiP 76:15–17). Wraz z Sidneyem Rigdonem zastanawiali się nad Janowym opisem zmartwychwstania sprawiedliwych i niegodziwych, kiedy otrzymali wizję zapisaną w rozdziale: Nauki i Przymierza 76. Przeczytaj werset: Nauki i Przymierza 76:50 i zobacz, kogo Józef Smith i Sidney Rigdon zobaczyli w wizji po tym, jak ujrzeli synów zatracenia. (Czytając, pamiętaj, że słowo sprawiedliwi w tym wersecie oznacza ludzi prawych). Możesz zapisać tę definicję w swoich pismach świętych, obok wersetu: Nauki i Przymierza 76:50).

Przeczytaj werset: Nauki i Przymierza 76:70 i zaznacz, kogo Józef i Sidney zobaczyli w pierwszej grupie ludzi, którzy zmartwychwstaną podczas zmartwychwstania sprawiedliwych. Podczas tej wizji Pan objawił cechy tych, którzy odziedziczą królestwo celestialne.

1. W dzienniku do studiowania napisz nagłówek: Stawanie się istotą celestialną. Przeczytaj wersety: Nauki i Przymierza 76:51–53 i wypisz pod nim wymienione w tych wersetach cechy osób, które odziedziczą królestwo celestialne. Postaraj się odnaleźć co najmniej cztery z nich.

Listy w pismach

Pisma święte często zawierają listy różnych rzeczy, na przykład wytycznych lub przestróg. Kiedy znajdziesz taką listę, możesz ponumerować jej poszczególne elementy.

Abyś lepiej zrozumiał kilka z wypisanych przez siebie wyrażeń, pamiętaj, że „[przyjąć] świadectwo Jezusa” (NiP 76:51) oznacza uzyskać — poprzez osobiste objawienie — świadectwo o tym, że Jezus Chrystus jest Zbawicielem i postępować w zgodzie z tym świadectwem przez całe życie. „[Przemóc] przez wiarę” (NiP 76:53) oznacza pokonać pokusy i grzechy, polegając na wierze w Jezusa Chrystusa. Osoba jest „[złączona] przez Świętego Ducha Obietnicy” (NiP 76:53; zob. także NiP 132:7), kiedy Duch Święty potwierdza, że przyjęte przez nią obrzędy kapłańskie oraz zawarte przez nią przymierza są zaakceptowane przez Boga. Ta akceptacja zależy od osobistej wierności tego człowieka.

2. Abyś mógł lepiej zrozumieć cechy człowieka celestialnego, odpowiedz w swoim dzienniku do studiowania na co najmniej jedno z następujących pytań:

   1. Co zrobiłeś, aby otrzymać świadectwo o Jezusie Chrystusie i co robisz, by je umacniać?

   2. Co możesz zrobić, aby pogłębiać swoje świadectwo o Jezusie Chrystusie?

   3. W jaki sposób przyjęcie świadectwa o Jezusie Chrystusie i przestrzeganie Jego przykazań pomaga człowiekowi stać się bardziej godnym królestwa celestialnego?

Poza objawieniem cech osób, które odziedziczą królestwo celestialne Pan opisał też niektóre z błogosławieństw, jakie posiądą jego mieszkańcy. Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 76:54–68 i odszukaj te błogosławieństwa. Możesz zaznaczyć błogosławieństwa, które mają dla ciebie szczególne znaczenie.

Przeczytaj wersety: Nauki i Przymierza 76:69–70 i odszukaj, co stanie się z ludźmi, którzy są godni, by wejść do królestwa celestialnego. Gdy będziesz czytał, pamiętaj, że słowo doskonały w wersecie 69. nie oznacza kogoś bez skazy, lecz człowieka w pełni ukształtowanego. (Ew. Mateusza 5:48 mówi o byciu doskonałym niczym Bóg. Inne tłumaczenia tego słowa z greki to „dopełniony, ukończony, w pełni rozwinięty”).

Choć nasze najszczersze wysiłki, by przestrzegać wszystkich przykazań nie czynią nas doskonałymi, to umożliwiają nam otrzymanie łaski Zbawiciela i bycie oczyszczonymi mocą Jego „doskonałego zadośćuczynienia przez przelanie [Jego] własnej krwi” (NiP 76:69). Każdy z nas może stać się doskonały dzięki Jezusowi Chrystusowi i zostać wyniesiony ze swoją rodziną do najwyższego stopnia chwały w królestwie celestialnym (zob. Moroni 10:32–33). Ta prawda może zachęcać nas, abyśmy przestrzegali wszystkich przykazań oraz przyjęli obrzędy zbawienia, żebyśmy mogli otrzymać te wspaniałe błogosławieństwa. Dzięki temu możemy stać się doskonali poprzez Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa. Możesz zapisać tę zasadę w dzienniku do studiowania pod nagłówkiem: „Stawanie się istotą celestialną”.

3. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:

   1. W jaki sposób zasady nauczane w wersetach: Nauki i Przymierza 76:69–70 wzmacniają twoją wiarę i inspirują cię, byś dążył do wyniesienia w królestwie celestialnym?

   2. W jaki sposób zasady znajdujące się w tych wersetach mogą pomóc nam pokonać zniechęcenie, gdy staramy się zasłużyć na chwałę celestialną?

Nauki i Przymierza 76:71–80

Józef Smith i Sidney Rigdon otrzymują wizję królestwa terrestrialnego

Gdybyś zapytał swoich znajomych, czy wierzą, że mogą odziedziczyć królestwo celestialne — powrócić do życia wiecznego z Ojcem Niebieskim i swoimi rodzinami — ilu, twoim zdaniem, odpowiedziałoby twierdząco? Czy wierzysz, że ty możesz odziedziczyć królestwo celestialne?

Biskup Joseph L. Wirthlin z Przewodniczącej Rady Biskupiej świadczył: „Wszyscy jesteśmy kandydatami do królestwa celestialnego” (w: Conference Report, kwiecień 1952, str. 118). Możesz zapisać to zdanie w swoim dzienniku do studiowania lub na marginesie pism świętych.

Choć wszyscy ludzie są kandydatami do królestwa celestialnego, niektórzy podejmują decyzję, by nie rozwijać w pełni swojego potencjału. Przeczytaj werset: Nauki i Przymierza 76:71 i zaznacz kolejną rzecz, którą Prorok Józef Smith i Sidney Rigdon ujrzeli w swej wizji.

Zwróć uwagę na to, jak pisma święte wykorzystują różnicę między światłem odbitym od księżyca a światłem promieniującym bezpośrednio ze słońca jako symbol różnicy między chwałą królestwa terrestrialnego a chwałą królestwa celestialnego. Choć zarówno mieszkańcy królestwa celestialnego, jak i terrestrialnego powstaną podczas zmartwychwstania sprawiedliwych, to ci, którzy posiądą ciała celestialne, zmartwychwstaną z większą chwałą i wspanialszymi błogosławieństwami niż ci, którzy posiądą ciała terrestrialne.

Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 76:72–80 i odszukaj, czym mieszkańcy królestwa terrestrialnego będą się różnić od mieszkańców królestwa celestialnego.

Przejrzyj fragment: Nauki i Przymierza 76:71–79 i zaznacz, kto odziedziczy królestwo terrestrialne. „Pamiętaj, że tylko Bóg, który zna serce każdego człowieka, może dokonać ostatecznego sądu nad danym człowiekiem (zob. Objawienie Jana 20:12; 3 Nefi 27:14; NiP 137:9)” (Oddanie wierze: Leksykon ewangelii [2004], str. 94). Tylko Pan może poznać nasze serca, powinniśmy więc uważać, by nie wydawać osądów na temat tego, które z królestw, naszym zdaniem, odziedziczą inni ludzie.

4. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytanie: W jaki sposób niektórych ludzi zaślepia dzisiaj ludzka przebiegłość?

Jedną z ważnych różnic między ludźmi, którzy odziedziczą królestwo celestialne, a ludźmi, którzy trafią do królestwa terrestrialnego, jest to, jak traktują oni swoje świadectwo o Jezusie Chrystusie. Ci, którzy odziedziczą królestwo terrestrialne, „nie są dzielni w świadectwie Jezusa” (NiP 76:79). Starszy Bruce R. McConkie z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił:

„Co to znaczy być dzielnym w świadectwie Jezusa?

To znaczy być odważnym i śmiałym, wykorzystywać całą naszą siłę, energię i umiejętności w walce ze światem, toczyć dobry bój wiary […]. Wielkim kamieniem węgielnym odwagi w dziele prawości jest posłuszeństwo wszystkim prawom pełni ewangelii […].

Być dzielnym w świadectwie Jezusa oznacza niezachwianie wierzyć w Chrystusa i Jego ewangelię. To znaczy poznać prawdziwość i boskość dzieła Pana na ziemi.

Lecz to nie wszystko. To więcej niż wierzyć i wiedzieć. Musimy być wykonawcami słowa, nie tylko jego słuchaczami. To więcej niż wymawianie właściwych słów, więcej niż samo wyznawanie ustami boskiego Synostwa Zbawiciela. To posłuszeństwo i podporządkowanie oraz osobista prawość […].

Być dzielnym w świadectwie Jezusa to […] ‘[wytrwać] do końca’ (2 Nefi 31:20). To żyć naszą religią, praktykować to, co głosimy, przestrzegać przykazań” („Be Valiant in the Fight of Faith”, Ensign, listopad 1974, str. 35).

Każdy z nas ma potencjał, by dostąpić królestwa celestialnego, dokonując właściwych wyborów. Jak napisano w wersetach, które studiowałeś podczas dzisiejszej lekcji, jeśli będziemy dzielni w świadectwie Jezusa, możemy odziedziczyć celestialne królestwo Boga. Dopisz tę zasadę w dzienniku do studiowania pod nagłówkiem „Stawanie się istotą celestialną”.

5. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:

   1. Pomyśl o kimś, kogo znasz i uważasz za dzielnego w świadectwie Jezusa Chrystusa. W jakich cechach lub uczynkach tej osoby przejawia się jej dzielność?

   2. Co tobie pomogło być dzielnym w świadectwie Jezusa Chrystusa?

6. W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

   Przestudiowałem lekcję: Nauki i Przymierza 76:50–80 i ukończyłem ją w dniu (data).

   Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: