Część 25.: Dzień 1.

Kościół przenosi się do północnego Missouri

Wprowadzenie

W 1837 i 1838 roku Prorok Józef Smith oraz inni przywódcy Kościoła umiejętnie przeprowadzili Kościół przez trudności. W wyniku problemów ekonomicznych, chciwości, zawiści i prześladowań około 10 do 15% świętych w Kirtland w stanie Ohio odstąpiło od Kościoła. Do tych osób należeli też poważani przywódcy Kościoła. Wierni święci w Ohio zaczęli opuszczać swoje domy, aby przyłączyć się do świętych z północnego Missouri. Far West w stanie Missouri stało się siedzibą Kościoła aż do czasu, kiedy święci byli zmuszeni opuścić to miasto na początku 1839 roku. Niniejsza lekcja pomoże ci zrozumieć i uczyć się na podstawie wydarzeń historycznych. Poznasz dogłębniej otrzymane w tamtym okresie objawienia.

Trudności i odstępstwo w Kirtland w stanie Ohio

Rozważ następujące pytanie: Czy trudności i próby pomagają wzmocnić twoją wiarę czy ją osłabiają?

Rok 1837 oraz 1838 był to okres prób, kiedy to wielu świętych musiało odpowiedzieć sobie na to pytanie. Chociaż niektóre z tych prób były wynikiem prześladowań ze strony osób spoza Kościoła, to wiele prób było konsekwencją sporów wewnątrz niego. Podczas studiowania tej lekcji zastanów się, w jaki sposób nasza reakcja na próby może albo wzmocnić, albo osłabić wiarę w Jezusa Chrystusa.

Kirtland w stanie Ohio, a inne miejsca w północnym Missouri

Czytając następujące podsumowanie historyczne, rozważ zasady, jakich możesz się nauczyć z opisanych wydarzeń:

W 1837 roku święci w Kirtland w stanie Ohio doświadczyli problemów finansowych. Aby pomóc świętym być bardziej samowystarczalnymi pod względem finansowym, Prorok Józef Smith oraz inni przywódcy Kościoła ustanowili Kirtlandzkie Towarzystwo Ubezpieczeniowe, firmę działającą podobnie jak bank. Z powodu powszechnego kryzysu ekonomicznego w owym czasie wiele banków w całym kraju bankrutowało. Jesienią 1837 roku Kirtlandzkie Towarzystwo Ubezpieczeniowe także upadło. Dwustu inwestorów straciło niemal wszystko, a Józef Smith poniósł największe straty. I chociaż Kirtlandzkie Towarzystwo Ubezpieczeniowe nie było finansowane przez Kościół, to niektórzy święci uważali, że to jest kościelny bank lub bank Proroka i winili Józefa Smitha za swoje problemy finansowe. Niektórzy nawet zaczęli go nazywać upadłym prorokiem. Jednak pomimo upadku tej instytucji wielu, którzy stracili pieniądze, trwało w wierze i pozostało wiernych Prorokowi (Zob. Church History in the Fulness of Times Student Manual, red. 2. [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2003], str. 171–173).

Duch odstępstwa i szukania winnych rozprzestrzenił się pośród wielu świętych. Brigham Young opisał sytuację, w której niektórzy z przywódców Kościoła i niektórzy święci spotkali się, aby obalić Józefa Smitha i powołać nowego proroka: „Kilku z Dwunastu Apostołów, świadkowie prawdziwości Księgi Mormona, oraz inni z władz Kościoła zorganizowali spotkanie rady, które odbyło się w górnym pokoju świątyni. Postawiono przed wszystkimi pytanie, w jaki sposób obalić Proroka Józefa i wyznaczyć Davida Whitmera na Prezydenta Kościoła […]. Powstałem i w prosty i dosadny sposób powiedziałem im, że Józef jest Prorokiem i że o tym wiem, że choćby go lżyli i obrzucali oszczerstwami ze wszystkich swych sił, nie uda im się zniszczyć Proroka wyznaczonego przez Boga, że mogliby w ten sposób jedynie zniszczyć własny autorytet, odciąć więzy, jakie łączą ich z Prorokiem Boga, i na zawsze pogrążyć się w piekle” (Manuscript History of Brigham Young 1801–1844, red. Elden Jay Watson [1868], str. 15–16).

1. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:

   1. Jakich prawd możemy się nauczyć z tych wydarzeń historycznych?

   2. Co byś zrobił, aby dochować wierności Prorokowi w czasie, kiedy to szukano winnych? Kiedy przetrwanie próby z wiarą wzmocniło twoją wiarę w Jezusa Chrystusa?

   3. W jakim sensie podążanie za prorokiem jest dla ciebie ochroną?

Do czerwca 1838 roku około 200–300 odstępców odeszło od Kościoła, byli pośród nich czterej Apostołowie, Trzej Świadkowie Księgi Mormona oraz członek Pierwszego Prezydium (zob. Church History in the Fulness of Times, str. 177). Jednakże większość świętych, pomimo tej trudnej próby wiary, zachowała się podobnie do Brighama Younga. Zostali wzmocnieni przez Pana i pozostali wierni swoim świadectwom. Kilkoro z tych, którzy wówczas opuścili Kościół — podczas tego okresu odstępstwa — później powróciło i poprosiło o ponowne zjednoczenie z Kościołem Pana. Wśród nich był Oliver Cowdery, Martin Harris, Luke Johnson i Frederick G. Williams.

Oprócz trudności, jakich doświadczano w Kirtland, kilku odstępców dążyło do zabicia Józefa Smitha. Luke Johnson, który odstąpił z Kościoła, miał na tyle taktu, że ostrzegł Proroka przed tym spiskiem. W styczniu 1838 roku Józef Smith i Sidney Rigdon opuścili Kirtland. Byli ścigani przez wiele dni, ale Pan ich ochraniał. W marcu 1838 roku przybyli wraz ze swoimi rodzinami do Far West w stanie Missouri.

Północne Missouri

Przyjrzyj się stanowi Missouri na mapie znajdującej się na początku lekcji. Kiedy przegoniono świętych z hrabstwa Jackson w stanie Missouri w 1833 roku, mieszkańcy sąsiedniego hrabstwa przyjęli wielu z nich i tymczasowo ulżyli im w cierpieniach. Oczekiwali oni jednak, że święci pozostaną u nich tylko przez krótki czas. Prawie po trzech latach mieszkańcy zaczęli wywierać presję na świętych, aby opuścili ich hrabstwo.

Czytając następujące podsumowanie historyczne, rozważ zasady, jakich możesz się nauczyć z opisanych wydarzeń:

W 1837 roku John Whitmer i William W. Phelps, dwóch doradców z prezydium palika w Missouri, użyło funduszy kościelnych na zakup ziemi w Far West w północnym Missouri. Kiedy jednak sprzedawali ziemię przybywającym świętym, czynili to z niewielkim zyskiem, który sobie przywłaszczali. Mimo to rada wyższa w Missouri przebaczyła im to przewinienie i wyznaczyła inne osoby do dystrybucji ziemi. Jednakże John i William w dalszym ciągu chcieli czerpać zyski ze sprzedaży ziemi. W 1838 roku rada wyższa ich ekskomunikowała (zob. Church History in the Fulness of Times, str. 183–185).

Józef Smith podtrzymał postanowienie rady, a William się obraził. W listopadzie 1838 roku podpisał oświadczenie przeciwko Prorokowi. Oświadczenie to przyczyniło się do tego, że Józef oraz inni ludzie zostali aresztowani i osadzeni w więzieniu Liberty, w którym spędzili zimę.

Józef Smith oraz inne osoby przebywające z nim w więzieniu, doznali wielu cierpień, nie tylko w wyniku trudnych warunków tam panujących, ale z powodu wieści o świętych, którzy byli wypędzani ze swych domów i których dręczono na wiele sposobów. Motłoch z Missouri, niekontrolowany przez gubernatora, niszczył własności i zabił 17 osób w młynie, którego właścicielem był Jacob Haun.

William W. Phelps doznał duchowego udręczenia w wyniku swych czynów i napisał list do Józefa, prosząc o przebaczenie. Prorok odpisał:

„To prawda, że wiele wycierpieliśmy z powodu twojego zachowania — zaiste czara goryczy i tak większa, niż zdołałaby wychylić większość śmiertelników, przelała się, kiedy zwróciłeś się przeciwko nam […].

Czara została jednak opróżniona, stała się wola naszego Ojca, a my uszliśmy z życiem, za co składamy dzięki Panu […].

Wierzę w prawdziwość twego wyznania win i szczerość pokuty, więc z radością przyjmę cię ponownie do grona mych przyjaciół i cieszyć się będę z powrotu marnotrawnego […].

‘Przybądź drogi bracie, wojen nadszedł kres, / Bo ten, co wprzód przyjacielem, na koniec też nim jest’” (w: History of the Church, 4:163–164).

Fragment listu Józefa Smitha skierowany do Williama W. Phelpsa

2. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:

   1. Dlaczego trudno jest wybaczyć przyjacielowi, który zdradził i przyczynił się do twojego cierpienia?

   2. Jakiej zasady możemy się nauczyć z przykładu Józefa Smitha? (Ta zasada być może przypomni ci o następującym fragmencie do opanowania: Nauki i Przymierza 64:9–11. Możesz zapoznać się z treścią tego fragmentu, aby zobaczyć, jak odnosi się on do sytuacji Józefa Smitha i Williama W. Phelpsa).

   3. Jakich zasad możemy się nauczyć na podstawie tej historii?

3. Wybierz jedną z zasad, którą rozpoznałeś w tych dwóch podsumowaniach historycznych. W dzienniku do studiowania napisz, kiedy doświadczyłeś czegoś podobnego lub kiedy przeżył coś podobnego ktoś, kogo znasz.

Wydarzenia, które prowadzą do wydalenia świętych z północnego Missouri

Czy kiedykolwiek widziałeś, aby decyzje podjęte przez członka Kościoła, skutkowały tym, że inna osoba miała złe wrażenie o Kościele? Możesz przemyśleć, jak twoje czyny wpływają na postrzeganie Kościoła przez innych ludzi.

Dlaczego ważne jest zastanowienie się, jak nasze czyny i słowa świadczą o Kościele?

W 1838 roku czyny i słowa niektórych członków Kościoła przyczyniły się do negatywnych uczuć niektórych mieszkańców Missouri w stosunku do świętych w dniach ostatnich. Podczas czytania podsumowania historycznego, odszukaj, co powiedzieli lub zrobili niektórzy członkowie Kościoła, a co zaszkodziło Kościołowi i jego członkom. Możesz zaznaczyć to, co znajdziesz.

W 1837 i 1838 roku pewni zniechęceni i ekskomunikowani członkowie Kościoła, którzy mieszkali pośród członków w Far West w stanie Missouri, zaczęli zakładać sprawy sądowe przeciw Kościołowi, a także zaczęli go nękać. Niektórzy święci zaczęli tracić cierpliwość wobec tych odstępców. W czerwcu 1838 roku Sidney Rigdon przemówił z wielką żarliwością, a jego wypowiedź stała się znana jako „Kazanie o soli”. Przytoczył werset: Ew. Mateusza 5:13 i powiedział, że jeśli sól zwietrzeje na nic się zda i nadaje się do wyrzucenia, odnosząc się do tego, że ci, którzy opuścili Kościół, powinni być wykluczeni spośród świętych. Ponadto 84 członków Kościoła podpisało dokument, na mocy którego odstępcy mieli opuścić ich hrabstwo. Dwa tygodnie później, 4 lipca, Sidney wygłosił mowę, podczas której obiecał, że święci obronią się, nawet jeśli dojdzie do „wyniszczającej wojny”. Chociaż obydwa te kazania zdawały się być przeciwstawne zaleceniu Pana, aby „prosić o pokój” (NiP 105:38), to obydwie te mowy opublikowano, co wzbudziło niepokój pośród osób nie będących członkami Kościoła (zob. Church History in the Fulness of Times, str. 191–192).

Dnia 6 sierpnia 1838 roku grupa świętych próbowała głosować w Gallatin w stanie Missouri, ale zostali zaatakowani przez grupę mieszkańców Missouri. Święci bronili się i w rezultacie po obu stronach byli ranni. Zamieszki te doprowadziły do dodatkowych konfliktów i gróźb oraz nasiliły nieporozumienia pomiędzy świętymi w dniach ostatnich a pozostałymi mieszkańcami stanu Missouri (zob. Journals, Volume 1: 1832—1839, vol. 1 z: Journals series of The Joseph Smith Papers [2008], str. 298–301).

W tym czasie pewien nawrócony, Sampson Avard, zawarł tajne przysięgi z tymi, którzy się do niego przyłączyli i założył grupę grabieżców o nazwie Danici. Avard poinstruował swoich członków, aby rabowali i plądrowali mieszkańców Missouri, twierdząc, że pomoże to w budowaniu królestwa Boga.

Przekonał on swoich naśladowców, że otrzymał takie wytyczne od Pierwszego Prezydium. Później prawda wyszła na jaw i Avard został ekskomunikowany. Czyny Avarda znacząco nadszarpnęły wizerunek Kościoła i przyczyniły się do uwięzienia Proroka w więzieniu Liberty.

W październiku 1838 roku wywiązała się bitwa pomiędzy niektórymi członkami a milicją z Missouri. Podkolorowane raporty z tej walki dotarły do gubernatora Lilburna W. Boggsa, który wydał nakaz eksterminacji: „Mormoni muszą być traktowani jak wrogowie i muszą być eksterminowani lub wypędzeni ze stanu, jeśli to będzie konieczne dla dobra publicznego” (cytowane w: History of the Church, 3:175). Wkrótce miasto Far West otoczyła milicja. Było ich pięciokrotnie więcej niż świętych. Prorok Józef Smith oraz inni przywódcy Kościoła zostali uwięzieni w Liberty, gdzie przebywali przez całą zimę. Pozostali święci zostali zmuszeni do opuszczenia stanu (zob. Church History in the Fulness of Times, str. 199–200, 204, 208).

Święci zostali zmuszeni opuścić Far West w stanie Missouri.

Zasada, jaką można wskazać z tamtego okresu, to: Nasze czyny i słowa mają wpływ na to, jak inni ludzie postrzegają Kościół Jezusa Chrystusa.

Dlaczego, twoim zdaniem, ważne jest, aby zdać sobie sprawę z tego, że czyny niektórych pierwszych członków Kościoła przyczyniły się do negatywnych opinii o Kościele po stronie mieszkańców Missouri?

Chociaż nasze błędne decyzje mogą wpłynąć na to, że ludzie postrzegają Kościół w negatywny sposób, to poprzez nasze czyny i słowa możemy pomagać innym w rozwinięciu pozytywnego nastawienia do Kościoła.

4. W dzienniku do studiowania napisz o sytuacji, w której wiedziałeś, że czyjeś słowa i czyny miały pozytywny wpływ na sposób, w jaki ktoś postrzegał Kościół.

W nadchodzącym tygodniu zwracaj uwagę na to, w jaki sposób można godnie reprezentować Kościół Jezusa Chrystusa. Jeśli tak postąpisz, Pan cię pobłogosławi.

Jedną z głównych zasad, jakiej możesz nauczyć się z tego okresu historii Kościoła, jest to, że kiedy przechodząc przez próby, czynimy to z wiarą, a nie z wątpliwościami, nasze świadectwo może zostać wzmocnione.

5. Odpowiedz na poniższe pytanie w dzienniku do studiowania: Jak zmieni się moje postępowanie ze względu na doktryny i zasady, których dzisiaj się nauczyłem?

6. W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

   Przestudiowałem lekcję: „Kościół przenosi się do północnego Missouri” i ukończyłem ją w dniu (data).

   Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: