Kapitulo 19
Ang Wali sa Bukid
Usa ka adlaw si Jesus mitudlo sa Iyang mga disipulo sa ebanghelyo diha sa usa ka kilid sa bukid duol sa Dagat sa Galilea.
Siya misulti kanila kon unsaon sa pagpuyo aron sila magmalipayon ug makapuyo pag-usab uban sa Langitnong Amahan. Ang mga butang nga Iyang gitudlo kanila makalipay usab kanato.
Si Jesus nag-ingon nga kita kinahanglan nga maloloy-on, mapailubon, ug andam nga mosunod sa Langitnong Amahan.
Kita kinahanglan nga maningkamot kutob sa atong mahimo aron mahimong matarung.
Kita kinahanglan nga mopasaylo sa mga tawo nga nakapasakit kanato o nakapasuko kanato. Kon kita mopasaylo kanila, ang Langitnong Amahan mopasaylo kanato.
Kita kinahanglan nga mahimong mga tigpasiugda sa kalinaw, mohigugma sa mga tawo, ug motabang sa tanan sa paghigugma sa usag usa.
Kita kinahanglan nga dili mahadlok nga mosulti sa mga tawo mahitungod sa ebanghelyo o mopakita kanila nga kita nahigugma sa Langitnong Amahan. Kon ang ubang mga tawo makakita kanato nga nagbuhat og maayo, makatabang kini kanila nga motuo usab sa Dios.
Kinahanglan nga atong tumanon kanunay ang atong mga saad.
Ug sama nga kita gusto nga ang uban magmabination ngari kanato, kita kinahanglan nga magmabination ngadto kanila.
Si Jesus miingon nga kon buhaton nato kining mga butanga, kita magmalipayon, ang Langitnong Amahan mopanalangin kanato, ug kita makapuyo pag-usab uban Kaniya.