១២ ៖ មូលដ្ឋានគ្រឹះរបស់ខ្ញុំ

« ការបង្ហាញអំពីអាជីវកម្មរបស់ខ្ញុំ ៖ មូលដ្ឋានគ្រឹះរបស់ខ្ញុំ ៖ ប្រាស្រ័យទាក់ទង ៖ ទទួលពិធីបរិសុទ្ធនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ » ការចាប់ផ្ដើម និងការពង្រីកអាជីវកម្មរបស់ខ្ញុំសម្រាប់ភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួន ( ឆ្នាំ ២០១៧ )

« ការបង្ហាញអំពីអាជីវកម្មរបស់ខ្ញុំ ៖ មូលដ្ឋានគ្រឹះរបស់ខ្ញុំ »

មូលដ្ឋានគ្រឹះរបស់ខ្ញុំ ៖ ប្រាស្រ័យទាក់ទង ៖ ទទួលពិធីបរិសុទ្ធនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ

ម៉ោងជាអតិបរមា ៖ ២០ នាទី

ពិចារណា ៖

តើអ្វីទៅជារឿងដ៏សំខាន់បំផុតមួយចំនួនសម្រាប់អ្នក ?

មើល ៖

« Doing What Matters Most » មាននៅគេហទំព័រ srs.lds.org/videos ។ ( គ្មានវីដេអូឬ ? សូមអានអត្ថបទវីដេអូនៅចុងវគ្គនេះ ) ។

ពិភាក្សា ៖

តើរឿងមិនសំខាន់អ្វីខ្លះដែលអូសទាញយើងចេញពីការរីកចម្រើន ? តើពិធីបរិសុទ្ធទាំងឡាយនៃដំណឹងល្អអាចជួយយើងបានតាមរបៀបណា ?

អាន ៖

សូមអានការដកស្រង់ដោយប្រធាន ប៊យដ៍ ឃេ ផាកកឺ ។

ប្រធាន ប៊យដ៏ ឃេ ផាកកឺ

« ព្រះអម្ចាស់នឹងប្រទានពរដល់យើង នៅពេលយើងចូលរួមក្នុងកិច្ចការនៃពិធីបរិសុទ្ធដ៏ពិសិដ្ឋក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។… យើងនឹងទទួលបានពរជ័យចំពោះកិច្ចការរបស់យើងទាំងអស់ ។ យើងនឹងមានសិទ្ធិដើម្បីសូមឲ្យព្រះអម្ចាស់យកព្រះទ័យទុកដាក់លើកិច្ចការយើងទាំងខាងវិញ្ញាណ និងខាងសាច់ឈាម » ។

The Holy Temple ( ឆ្នាំ ១៩៨០ ) ទំព័រ ១៨២

ពិភាក្សា ៖

ហេតុអ្វីវាមានសារៈសំខាន់ដើម្បីមានភាពស័ក្តិសមចូលព្រះវិហារបរិសុទ្ធ នៅពេលយើងព្យាយាមមានភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួន ?

សកម្មភាព ( ៥ នាទី )

ជំហានទី ១ ៖ សូមអានជាមួយនឹងដៃគូនូវការដកស្រង់ដោយអែលឌើរ ឃ្វីនថិន អិល ឃុក និងវគ្គបទគម្ពីរ ។ សូមគិតអំពីពរជ័យនានាដែលបានសន្យាសម្រាប់អស់អ្នកដែលថ្វាយបង្គំនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។

អែលឌើរ ឃ្វីនថិន អិល ឃុក

« យើងនឹងសិក្សាបានល្អនូវកណ្ឌទី ១០៩ នៃគោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ហើយធ្វើតាមការដាស់តឿនរបស់ប្រធាន [ ហាវើដ ដបុលយូ ] ហឹនធើរ « ដើម្បីស្ថាបនាព្រះវិហារបរិសុទ្ធរបស់ព្រះអម្ចាស់ជានិមិត្តសញ្ញាដ៏អស្ចារ្យនៃភាពជាសមាជិក [ របស់យើង ] » ។

« ចូរស្រមៃថាអ្នកនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៦ ទំព័រ ៩៩, ការដកស្រង់ Teachings of Presidents of the Church: Howard W. Hunter ( ឆ្នាំ ២០១៥ ) ទំព័រ ១៧៨

« នៅក្នុងពិធីបរិសុទ្ធទាំងឡាយនៃបព្វជិតភាពដ៏ធំជាងនេះ នោះអំណាចនៃព្រះត្រូវបានសម្ដែងឲ្យឃើញ » ( គ.&និង ស. ៨៤:២០ ) ។

« ហើយសូមឲ្យពួកគេអាចបានធំឡើងក្នុងទ្រង់ ហើយទទួលនូវភាពពោរពេញនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ហើយបានរៀបចំតាមក្រឹត្យវិន័យទាំងឡាយ ហើយបានរៀបចំដើម្បីបានអ្វីៗដែលត្រូវការគ្រប់មុខ » ( គ.&និង ស. ១០៩:១៥ ) ។

« ហើយកាលណារាស្ត្ររបស់ទ្រង់ប្រព្រឹត្តរំលង គឺពួកគេណាមួយក៏ដោយ នោះសូមពួកគេឆាប់ប្រែចិត្ត ហើយវិលមករកទ្រង់វិញ ហើយសូមឲ្យបានប្រកបដោយគុណចំពោះព្រះនេត្ររបស់ទ្រង់ ហើយបានសាងឡើងវិញចំពោះព្រះពរទាំងឡាយ ដែលព្រះអង្គបានតែងតាំងឡើង ដើម្បីចាក់មកលើពួកអ្នក ដែលនឹងគោរពកោតក្រែងដល់ព្រះអង្គនៅក្នុងដំណាក់ទ្រង់ » ( គ.&និង ស. ១០៩:២១ ) ។

« ហើយទូលបង្គំទាំងអស់គ្នាសូមដល់ព្រះអង្គ ឱព្រះវរបិតាដ៏បរិសុទ្ធអើយ សូមឲ្យពួកអ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់អាចបានចេញពីដំណាក់នេះទៅប្រដាប់ដោយព្រះចេស្ដារបស់ទ្រង់ ហើយសូមឲ្យព្រះនាមរបស់ទ្រង់អាចបាននៅក្នុងពួកគេ ហើយសូមឲ្យសិរីល្អរបស់ទ្រង់នៅជុំវិញពួកគេ ហើយពួកទេវតារបស់ទ្រង់ថែរក្សាពួកគេ » ( គ.&និង ស. ១០៩:២២ ) ។

« ទូលបង្គំទាំងអស់គ្នាសូមដល់ព្រះអង្គ ឱព្រះវរបិតាដ៏បរិសុទ្ធអើយ…សូមកុំឲ្យគ្រឿងសស្ត្រាវុធបានធ្វើឡើងទាស់និងពួកគេបានលូតលាស់ឡើយ » ( គ.&និង ស. ១០៩:២៤–២៥ ) ។

ជំហានទី ២ ៖ សូមពិចារណារៀងៗខ្លួននូវសំណួរ « តើខ្ញុំត្រូវធ្វើការផ្លាស់ប្តូរអ្វីខ្លះនៅក្នុងជីវិតខ្ញុំដើម្បីចូលរួមនៅក្នុងពិធីបរិសុទ្ធនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធឲ្យបានកាន់តែញឹកញាប់ ? » សូមសរសេរគំនិតទាំងនេះនៅក្នុងចន្លោះទំនេរខាងក្រោមនេះ ។

តាំងចិត្ត ៖

សូមតាំងចិត្តធ្វើសកម្មភាពដូចខាងក្រោមក្នុងអំឡុងសប្ដាហ៍ ។

ប្រសិនបើអ្នកមានបណ្ណ័ចូលព្រះវិហារបរិសុទ្ធ សូមដាក់កាលបរិច្ឆេទចូលរួមព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។
ប្រសិនបើអ្នកគ្មានប័ណ្ណចូលព្រះវិហារបរិសុទ្ធទេនោះ សូមជួបជាមួយប៊ីស្សព ឬប្រធានសាខារបស់អ្នក ដើម្បីពិភាក្សាអំពីរបៀបដែលអ្នកអាចរៀបចំទទួលពិធីបរិសុទ្ធនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធរបស់ខ្លួន ។
សូមចែកចាយអ្វីដែលអ្នកបានរៀននៅថ្ងៃនេះអំពីពិធីបរិសុទ្ធនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធជាមួយនឹងគ្រួសារ ឬមិត្តភក្ដិរបស់អ្នក ។

ការធ្វើកិច្ចការដែលមានសារៈសំខាន់ជាងគេបំផុត

ប្រសិនបើអ្នកមិនអាចមើលវីដេអូនេះទេ សូមជ្រើសរើសសមាជិកក្រុមឲ្យអានអត្ថបទវីដេអូនេះវិញ ។

អ្នកអត្ថាធិប្បាយ ៖ យន្តហោះមួយបានធ្លាក់នៅរដ្ឋហ្លូរីដានាយប់ដ៏ងងឹតមួយនៅក្នុងខែធ្នូ ។ មានមនុស្សជាង ១០០ នាក់បានស្លាប់ ។ ការធ្លាក់នោះគ្រាន់តែមានចម្ងាយ ៤០ គីឡូម៉ែត្រពីទីសុវត្ថិភាពប៉ុណ្ណោះ ។

ប្រធាន ឌៀថើរ អេហ្វ អុជដូហ្វ ៖ បន្ទាប់ពីគ្រោះថ្នាក់នោះមក អ្នកស៊ើបអង្កេតបានព្យាយាមកំណត់ពីមូលហេតុនោះ ។ ឧបករណ៍ចុះចតនោះ តាមពិតបានទម្លាក់ចុះមកដោយត្រឹមត្រូវ ។ ម៉ាស៊ីនយន្តហោះក៏មានលក្ខណៈបច្ចេកទេសល្អឥតខ្ចោះដែរ ។ អ្វីៗទាំងអស់ដំណើរការយ៉ាងត្រឹមត្រូវ—លើកលែងតែរឿងមួយប៉ុណ្ណោះ ៖ គឺអំពូលភ្លើងមួយបានឆេះខូច ។ អំពូលភ្លើងដ៏តូចនោះ—មានតម្លៃតែ ២០ សេនប៉ុណ្ណោះ —បានបង្កើតឲ្យមានសេរីព្រឹត្តិការណ៍ ជាលំដាប់លំដោយដែលទីបំផុតនាំទៅរកហេតុការណ៍នៃមនុស្សស្លាប់ដ៏រន្ធត់ដល់ទៅជាង១០០នាក់ ។

ពិតប្រាកដណាស់ ការខូចអំពូលមិនបានបង្កឲ្យមានបញ្ហានោះទេ វាកើតឡើងដោយសារតែក្រុមការងារលើយន្តហោះ ផ្តោតយកចិត្តទុកដាក់ទៅលើអ្វីៗដែលហាក់ដូចជាសំខាន់ក្នុងពេលនោះ ខណៈដែលភ្លេចពីអ្វី ដែលសំខាន់បំផុតនោះ ។

ទំនោរចិត្ត និងការផ្តោតអារម្មណ៍ទៅលើអ្វី ដែលមិនសូវសំខាន់នោះ គឺមិនមែនមានតែអ្នកបើកយន្តហោះនោះទេ គឺមានចំពោះមនុស្សគ្រប់គ្នា ។ យើងទាំងអស់គ្នាស្ថិតនៅក្នុងភាពប្រថុយប្រថាន ។… តើគំនិត និងដួងចិត្តរបស់អ្នកបានផ្តោតតែលើរឿងដែលសំខាន់តែក្នុងរយៈពេលខ្លី ឬនៅលើរឿងដែលសំខាន់បំផុត ?

( « We Are Doing a Great Work and Cannot Come Down » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៩ ទំព័រ ៥៩, ៦០ )