៩ ៖ មូលដ្ឋានគ្រឹះរបស់ខ្ញុំ

« ការពង្រីកអាជីវកម្មរបស់ខ្ញុំ ៖ មូលដ្ឋានគ្រឹះរបស់ខ្ញុំ ៖ ស្វែងរកការរៀនសូត្រ ៖ កំណត់ពីកន្លែងដែលអ្នកនឹងទៅ និងរបៀបដើម្បីទៅដល់ទីនោះ » ការចាប់ផ្ដើម និងការពង្រីកអាជីវកម្មរបស់ខ្ញុំសម្រាប់ភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួន ( ឆ្នាំ ២០១៧ )

« ការពង្រីកអាជីវកម្មរបស់ខ្ញុំ ៖ មូលដ្ឋានគ្រឹះរបស់ខ្ញុំ ៖ ស្វែងរកការរៀនសូត្រ ៖ កំណត់ពីកន្លែងដែលអ្នកនឹងទៅ និងរបៀបដើម្បីទៅដល់ទីនោះ »

មូលដ្ឋានគ្រឹះរបស់ខ្ញុំ ៖ ស្វែងរកការរៀនសូត្រ ៖ កំណត់ពីកន្លែងដែលអ្នកនឹងទៅ និងរបៀបដើម្បីទៅដល់ទីនោះ

ម៉ោងជាអតិបរមា ៖ ២០ នាទី

ពិចារណា ៖

តើការរៀនសូត្របង្កើតឱកាសតាមរបៀបណា ?

មើល ៖

« Education for a Better Life » មាននៅគេហទំព័រ srs.lds.org/videos ។ ( គ្មានវីដេអូឬ ? សូមអានអត្ថបទវីដេអូនៅចុងវគ្គនេះ ) ។

ពិភាក្សា ៖

តើអែលឌើរ យ៉ូសែប ដបុលយូ ស៊ីតាទី ចង់បានអ្វី កាលលោកមានអាយុ ១៣ ឆ្នាំ ? តើលោកបានធ្វើអ្វីខ្លះចំពោះរឿងនោះ ?

អាន ៖

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៨:១១៨–១១៩ និង ការដកស្រង់ដោយប្រធាន ហ្គរដុន ប៊ី ហ៊ិងគ្លី ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៨:១១៨–១១៩

« ចូរអ្នករាល់គ្នាព្យាយាមស្វែងរក ហើយបង្រៀនគ្នាទៅវិញទៅមកនូវពាក្យសម្ដីនៃប្រាជ្ញាវាងវៃ មែនហើយ ចូរអ្នករាល់គ្នាស្វែងរកពាក្យសម្ដីនៃប្រាជ្ញាវាងវៃចេញពីសៀវភៅដ៏ល្អៗបំផុត ចូរស្វែងរកការរៀនសូត្រ គឺដោយសារការសិក្សា និងដោយសារសេចក្ដីជំនឿផង ។… ចូរតាំងគេហដ្ឋានមួយឡើង…គេហដ្ឋាននៃការរៀនសូត្រ » ។

ប្រធាន ហ្គរដុន ប៊ី ហ៊ិងគ្លី

« យើងមានទំនួលខុសត្រូវ និងឧបសគ្គដើម្បីបានកន្លែងនៅក្នុងពិភពនៃអាជីវកម្ម វិទ្យាសាស្រ្ត រដ្ឋាភិបាល វេជ្ជសាស្រ្ត ការអប់រំ និងវិជ្ជាជីវៈដែលមានអត្ថប្រយោជន៍ទូទាំងពិភពលោកដទៃទៀត ។ យើងមានកាតព្វកិច្ចដើម្បីបង្វឹកដៃ និងគំនិតរបស់យើង ឲ្យពូកែក្នុងការងារនៃពិភពលោកសម្រាប់ជាពរជ័យដល់មនុស្សលោកទាំងអស់ » ។

« A City upon a Hill » Ensign ខែ កក្កដា ឆ្នាំ ១៩៩០ ទំព័រ ៥

សកម្មភាព—ការបង្កើត « បេសកកម្មនៃជីវិត » ( ១០ នាទី )

ជំហានទី ១ ៖ សូមអានការដកស្រង់ដោយប្រធាន ហិនរី ប៊ី អាវរិង ។

ប្រធាន ហិនរី ប៊ី អាវរិង

« ទូលអង្វរថា ព្រះវិញ្ញាណនឹងបង្ហាញអ្នកនូវអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះទ័យឲ្យអ្នកធ្វើ ។ សូមដាក់ផែនការដើម្បីធ្វើវា ។ សូមសន្យាចំពោះទ្រង់ដើម្បីគោរពតាម ។ ធ្វើវាដោយការប្តេជ្ញាចិត្ត រហូតដល់អ្នកបានធ្វើនូវអ្វីដែលទ្រង់សុំឲ្យអ្នកធ្វើ ។ បន្ទាប់មក សូមអធិស្ឋាន…ដើម្បីដឹងអំពីអ្វីដែលអ្នកចង់ធ្វើបន្ទាប់ទៀត » ។

« Act in All Diligence » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១០ ទំព័រ ៦៣

ព្រះអម្ចាស់មានផែនការសម្រាប់អ្នក ។ ទ្រង់បានប្រទានឲ្យបងប្អូននូវអំណោយទាន និងទេពកោសល្យពិសេសៗដែលវានឹងអនុញ្ញាតឲ្យបងប្អូនក្លាយជាមនុស្សម្នាក់ដែលទ្រង់មានព្រះរាជបំណងចង់ឲ្យបងប្អូនប្រែក្លាយ ។ អ្នកអាចបំពេញបេសកកម្មរបស់អ្នកនៅលើផែនដីនេះ ប្រសិនបើអ្នកព្យាយាមស្វះស្វែងយល់ និងគោរពតាមព្រះទ័យទ្រង់ចំពោះអ្នក ។

ជំហានទី ២ ៖ សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះ ដើម្បីចាប់ផ្តើមបង្កើតទស្សនវិស័យ ឬ « បេសកកម្មនៃជីវិត » របស់អ្នក ។ អ្នកនឹងគ្មានពេលបញ្ចប់វាក្នុងពេលនេះឡើយ ប៉ុន្តែយ៉ាងហោចណាស់សូមកត់ត្រានូវគំនិតសំខាន់ៗ ។ អ្នកអាចកែសម្រួល និងកែលម្អ « បេសកកម្មនៃជីវិត » របស់អ្នកនាពេលខាងមុខទៀត ។

បេសកកម្មនៃជីវិតរបស់ខ្ញុំ
តើខ្ញុំចង់ក្លាយជាអ្វីក្នុងរយៈពេលប្រាំឆ្នាំទៀត ?



ហេតុអ្វី ?


តើជំនាញ ចំណេះដឹង ឬបទពិសោធន៍អ្វីខ្លះដែលខ្ញុំត្រូវការដើម្បីទៅដល់ចំណុចនោះ ?

តាំងចិត្ត ៖

សូមតាំងចិត្តធ្វើសកម្មភាពដូចខាងក្រោមក្នុងអំឡុងសប្ដាហ៍ ។

បំពេញសកម្មភាពខាងក្រោមនេះ « ការបង្កើតគោលដៅ » និង « ការស្វែងរកអ្នកផ្តល់ប្រឹក្សា » ។
បញ្ចប់ការកត់ត្រា « បេសកកម្មជីវិត » របស់អ្នក ហើយពិភាក្សាវាជាមួយគ្រួសារ ឬមិត្តភក្ដិរបស់អ្នក ។
សូមឲ្យនរណាម្នាក់ធ្វើជាអ្នកផ្តល់ប្រឹក្សារបស់អ្នក ហើយណាត់ពេលវេលាជួបគាត់ ។

សកម្មភាព—ការបង្កើតគោលដៅ ( អំឡុងសប្តាហ៍ )

ជំហានទី ១ ៖ សូមអានការដកស្រង់ដោយប្រធាន ហាវើដ ដបុលយូ ហឹនធើរ ។ តាមរយៈការធ្វើការឆ្ពោះទៅរកគោលដៅ នោះយើងប្តូរសេចក្តីសង្ឃឹមរបស់យើងឲ្យទៅជាសកម្មភាព ។

ប្រធាន ហាវើដ ដបុលយូ ហឹនធើរ

« នេះគឺជាដំណឹងល្អនៃការប្រែចិត្ត ហើយយើងត្រូវតែប្រែចិត្ត និងត្រូវដោះស្រាយ ។ ប្រាកដណាស់ ដំណើរការនៃការប្រែចិត្ត ការតាំងចិត្ត និងការដាក់គោលដៅគួរតែជារឿងដែលត្រូវបន្តធ្វើ ។… ខ្ញុំសូមផ្ដល់ការអនុវត្តនេះដល់អ្នក » ។

« The Dauntless Spirit of Resolution » ( ការប្រជុំធម្មនិដ្ឋានសាកលវិទ្យាល័យ ព្រិកហាំ យ៉ង់ ថ្ងៃទី ៥ ខែ មករា ឆ្នាំ ១៩៩២ ) ទំព័រ ២ គេហទំព័រ speeches.byu.edu

គោលដៅគួរតែ ៖

មានភាពជាក់លាក់ និងអាចវាស់វែងបាន ។
ត្រូវកត់ត្រាវាទុក ហើយដាក់វានៅកន្លែងដែលអ្នកអាចឃើញវារៀងរាល់ថ្ងៃ ។
ដាក់ពេលវេលាបញ្ចប់វា ។
តម្រូវឲ្យមានសកម្មភាពជាក់លាក់ដើម្បីសម្រេចវា
ត្រូវពិនិត្យមើលឡើងវិញ រាយការណ៍ និងធ្វើបច្ចុប្បន្នភាពឲ្យបានជាប់លាប់ ។

ជំហានទី ២ ៖ នៅលើក្រដាសមួយផ្សេងទៀត សូមកត់ត្រាគោលដៅពីរ ឬបី ដែលនឹងជួយអ្នកឲ្យសម្រេច « បេសកកម្មជីវិត » របស់អ្នក ។ សូមធ្វើតាមគំរូដូចខាងក្រោម ។ សូមបិទក្រដាសនោះនៅទីកន្លែងដែលអ្នកអាចមើលឃើញវារាល់ថ្ងៃ ។

គោលដៅ

ហេតុអ្វី ?

ជំហានជាក់លាក់ដើម្បីសម្រេចគោលដៅ

បន្ទាត់ពេលវេលា

តើខ្ញុំនឹងរាយការណ៍ពីការរីកចម្រើនរបស់ខ្ញុំទៅកាន់នរណា ?

ឧទាហរណ៍ ៖

អានព្រះគម្ពីរមរមន ៣០ នាទីជារៀងរាល់ថ្ងៃ ។

ដូច្នេះខ្ញុំអាចទទួលបានការណែនាំពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធជារៀងរាល់ថ្ងៃ ។

១. ក្រោកពីដេកនៅម៉ោង ៦:៣០ ព្រឹក ។

២. អានពីមុនបរិភោគអាហារពេលព្រឹក ។

៣. កត់ត្រាការរីកចម្រើនរបស់ខ្ញុំនៅលើតារាងមួយ ។

ខ្ញុំនឹងវាយតម្លៃការរីកចម្រើនរបស់ខ្ញុំរាល់យប់ពីមុនខ្ញុំចូលដេក ។

ខ្ញុំនឹងចែកចាយតារាងនៃការរីកចម្រើនរបស់ខ្ញុំជាមួយសមាជិកគ្រួសារខ្ញុំរៀងរាល់សប្តាហ៍ ។

សកម្មភាព—ការស្វែងរកអ្នកផ្តល់ប្រឹក្សា ( អំឡុងសប្តាហ៍ )

ជំហានទី ១ ៖ សូមអានការដកស្រង់ដោយអែលឌើរ រ៉ូបឺត ឌី ហែល ។

អែលឌើរ រ៉ូបឺត ឌី ហ៊ែល

« នៅក្នុងភាពយុវវ័យរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំបានស្វែងរកដំបូន្មានមកពីឪពុកម្ដាយខ្ញុំ ហើយនឹងអ្នកឲ្យដំបូន្មានស្មោះត្រង់ និងដែលទុកចិត្តបាន ។ ម្នាក់គឺជាអ្នកដឹកនាំបព្វជិតភាព ហើយម្នាក់ទៀត គឺគ្រូបង្រៀនដែលមានជំនឿចិត្តលើខ្ញុំ ។… សូមជ្រើសរើសអ្នកផ្តល់ប្រឹក្សាដោយការអធិស្ឋានជាអ្នកដែលមានដួងចិត្តចង់ឲ្យអ្នកមានសុខុមាលភាពខាងវិញ្ញាណល្អ » ។។

« Meeting the Challenges of Today’s World » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៥ ទំព័រ ៤៦

អ្នកអាចត្រូវការនរណាម្នាក់ដែលមានបទពិសោធន៍ច្រើនឆ្លើយសំណួររបស់អ្នក—ជាបុគ្គលម្នាក់ដែលបានធ្វើអ្វីដែលអ្នកចង់ធ្វើ ។ អ្នកផ្តល់ប្រឹក្សាផ្សេងទៀតអាចជាមិត្តភក្ដិសុចរិត ឬសមាជិកគ្រួសារ ។ មនុស្សទាំងនេះគឺជាបុគ្គលដែលមានឆន្ទៈចំណាយពេលលើកទឹកចិត្តអ្នក ឲ្យធ្វើការផ្លាស់ប្តូរក្នុងជីវិតអ្នក និងទទួលខុសត្រូវចំពោះការរីកចម្រើនរបស់អ្នក ។

ជំហានទី ២ ៖ គិតអំពីប្រភេទជំនួយដែលអ្នកត្រូវការ ។ សូមកត់ត្រាបញ្ជីមួយនៃមនុស្សដែលអាចក្លាយជាអ្នកផ្តល់ប្រឹក្សារបស់អ្នក ។ ពិចារណា និងអធិស្ឋានអំពីបញ្ជីឈ្មោះនោះ ។

ជំហានទី ៣ ៖ សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះ ដើម្បីចាប់ផ្តើមទំនាក់ទំនងអ្នកផ្តល់ប្រឹក្សាម្នាក់ ។ ដើម្បីអញ្ជើញនរណាម្នាក់ឲ្យធ្វើជាអ្នកផ្តល់ប្រឹក្សារបស់អ្នក អ្នកអាចសួរយ៉ាងសាមញ្ញថា « ខ្ញុំកំពុងព្យាយាមធ្វើការផ្លាស់ប្តូរក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ ។ តើអ្នកអាចជួយខ្ញុំបានទេ ?

អ្នកណែនាំរបស់ខ្ញុំ
តើអ្នកចង់ឲ្យនរណាធ្វើជាអ្នកណែនាំរបស់អ្នក ?


តើអ្នកនឹងសុំឲ្យគាត់ធ្វើជាអ្នកណែនាំរបស់អ្នកនៅពេលណា ?

តើអ្នកអាចជួបដើម្បីចែកចាយ« បេសកកម្មរបស់ជីវិត » និងគោលដៅរបស់អ្នកនៅពេលណា ?

តើអ្នកចង់ជួបនឹងអ្នកណែនាំរបស់អ្នកញឹកញាប់ប៉ុនណា ?

ជំហានទី ៤ ៖ ចងចាំថា អ្នកមានការទទួលខុសត្រូវចំពោះ« បេសកកម្មរបស់ជីវិត » អ្នក ។ នៅពេលដែលអ្នកជួបជាមួយអ្នកផ្តល់ប្រឹក្សារបស់អ្នក សូម ៖

រំឭកការរីកចម្រើនរបស់អ្នកឡើងវិញ ។
រំឭកអំពីឧបសគ្គចំពោះការរីកចម្រើនរបស់អ្នក និងអ្វីដែលអ្នកកំពុងធ្វើដើម្បីយកឈ្នះវា ។
រំឭកឡើងវិញជាពិសេសអំពីអ្វីដែលអ្នកដាក់ផែនការដើម្បីធ្វើ ពីមុនអ្នកជួបជាមួយអ្នកផ្តល់ប្រឹក្សាអ្នកម្តងទៀត ។

ការអប់រំសម្រាប់ជីវិតដ៏ល្អប្រសើរមួយ

ប្រសិនបើអ្នកមិនអាចមើលវីដេអូនេះទេ សូមជ្រើសរើសសមាជិកក្រុមឲ្យអានអត្ថបទវីដេអូនេះវិញ ។

អែលឌើរ យ៉ូសែប ដបុលយូ ស៊ីតាទី ៖ កាលអាយុ ១៣ ឆ្នាំ ខ្ញុំរស់នៅក្នុងទីជនបទដាច់ស្រយាលមួយនៅក្នុងប្រទេសកេនយ៉ា ។ មនុស្សមានអ្វីៗតិចតួចណាស់ ។ ប៉ុន្តែអស់អ្នកដែលមានលទ្ធភាពទទួលបានអ្វីៗដែលមនុស្សដទៃបានកោតសរសើរទំនងជាមនុស្សដែលមានការអប់រំល្អ ។ ខ្ញុំបានមើលឃើញថា ការអប់រំគឺជាគន្លឹះឆ្ពោះទៅកាន់ជីវិតដ៏ល្អប្រសើរមួយ ។

គំនិតនេះបានបន្តកើតឡើងដែលនាំឲ្យខ្ញុំទៅនិយាយនឹងនាយកសាលាមួយដែលខ្ញុំពិតជាប្រាថ្នាចង់ទៅរៀននៅទីនោះ ។ ខ្ញុំត្រូវការកង់របស់ឪពុកខ្ញុំដើម្បីធ្វើដំណើរទៅ ហើយវាចំណាយពេលពាក់កណ្ដាលថ្ងៃ ។ ខ្ញុំពុំដែលចេញពីភូមិខ្ញុំឡើយ ។ ខ្ញុំពុំចេះនិយាយភាសាអង់គ្លេសបានល្អឡើយ ហើយនាយកសាលានេះគឺជាជនជាតិស្បែកស ។ ខ្ញុំពុំធ្លាប់ជួប ឬនិយាយដោយផ្ទាល់ជាមួយជនជាតិស្បែកសពីមុនឡើយ ដូច្នេះនេះជាគំនិតដ៏គួរឲ្យភ័យខ្លាចមួយ ។

មានអ្វីមួយក្នុងចិត្តខ្ញុំបានបន្តជំរុញខ្ញុំឲ្យបន្តធ្វើរឿងនេះ ហើយបានប្រាប់ខ្ញុំថា ខ្ញុំត្រូវតែធ្វើរឿងនេះ ដូច្នេះខ្ញុំបានចេញទៅជួបនាយកសាលានោះ ។ ពេលខ្ញុំមើលទៅកាន់គាត់ ខ្ញុំអាចឃើញថា គាត់ហាក់ដូចជាភ្ញាក់ផ្អើលដែលឃើញយុវជនរូបនេះឈរត្រង់ដូចជាទាហាននៅចំពោះមុខគាត់ ។ គាត់មានកែវភ្នែកស្រទន់ ដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំមានភាពក្លាហានឡើង ។ ខ្ញុំបានប្រាប់គាត់ថា ខ្ញុំពិតជាចង់ចូលរៀនសាលារបស់គាត់ខ្លាំងណាស់ ហើយខ្ញុំនឹងរីករាយណាស់ ប្រសិនបើគាត់ទទួលយកខ្ញុំ ។ បន្ទាប់មកគាត់បានមានប្រសាសន៍ថា « មែនហើយ យើងនឹងរង់ចាំមើលលទ្ធផលនៃការប្រឡងចេញមកសិន » ។ ខ្ញុំបានតបថា « អរគុណ លោក » ។ មិនដល់បួននាទីផង ខ្ញុំក៏បានចេញពីការិយាល័យរបស់គាត់ ។

បួននាទីដែលខ្ញុំបាននៅក្នុងការិយាល័យនោះពិតជាគ្រាដ៏អស្ចារ្យក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំគឺជាសិស្សតែម្នាក់គត់មកពីថ្នាក់បឋមសិក្សារបស់ខ្ញុំដែលត្រូវបានជ្រើសរើសឲ្យទៅរៀននៅសាលាមួយដ៏ល្អបំផុតនៅក្នុងតំបន់របស់យើង ។ ខ្ញុំមានអំណរគុណជាខ្លាំងដែលបុរសម្នាក់នេះបានផ្ដល់ឱកាសនេះដល់ខ្ញុំ ហើយវាបានបំផុសគំនិតខ្ញុំឲ្យខិតខំធ្វើជាសិស្សដ៏ល្អបំផុតនៅក្នុងថ្នាក់ ។

ការណ៍នោះបានបើកឱកាសឲ្យខ្ញុំទៅរៀននៅសាលាល្អមួយទៀត រួចហើយរៀបចំខ្លួនចូលរៀនសាកលវិទ្យាល័យ ។ ការអប់រំរបស់ខ្ញុំផ្ដល់លទ្ធភាពឲ្យខ្ញុំជួបនឹងភរិយានៅឯសាកលវិទ្យាល័យ ។ វាបានផ្ដល់លទ្ធភាពឲ្យខ្ញុំដើម្បីរកការងារមួយនៅទីក្រុង ។ កាលកំពុងរស់នៅទីក្រុងណៃរ៉ូប៊ី យើងបានជួបនឹងអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាប្ដីប្រពន្ធមួយគូ ដែលបានអញ្ជើញយើងទៅផ្ទះរបស់ពួកគាត់ ជាកន្លែងដែលពួកគាត់មានការប្រជុំជាមួយនឹងសមាជិកសាសនាចក្រ ។ ប្រសិនបើខ្ញុំពុំបាននៅទីក្រុងណៃរ៉ូប៊ីនៅគ្រានោះទេ ខ្ញុំនឹងពុំស្គាល់ដំណឹងល្អឡើយ ។ ដោយសារខ្ញុំមានការងារដ៏ល្អមួយ វាផ្ដល់លទ្ធភាពឲ្យខ្ញុំបម្រើនៅក្នុងសាសនាចក្រ ។

ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ការអប់រំគឺជាគន្លឹះមួយឆ្ពោះទៅកាន់ភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួន ។ វានឹងបើកផ្លូវជាច្រើនសម្រាប់អ្នកឲ្យផ្តល់ដល់ខ្លួនរបស់អ្នកខាងសាច់ឈាម ហើយប្រែជាមានភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនខាងវិញ្ញាណផងដែរ ។