15
Eja, Zën’ e Profetit D’gjo
Plot gëzim
1. Eja, zën’ e profetit d’gjo,
Fjalën e Perëndis’,
N’udhën e së vërtetës g’zo,
Këndo mes lumturis’.
Rrugën e profet’ve gjetëm,
Që dikur jetonin.
Tani vjen një profet tjetër
T’rivendos’ diturin’.
2. Terri i së zymtës err’sir’
Përmes tok’s i shpërndar’,
Nga Kreu yn’ i gjall’ u prish,
U shfaq vet’ Per’ndia.
Përmes gabimesh prej shum’ vjet
U end kjo bot’ e shkret’;
Por shenjtorët e Per’ndis’ gjejn’
Rrugën e ngusht’, të drejt’.
3. Jo te njeriu nuk vën’ besim,
As shpresën tek ai.
Kush do mohoj’ Jezu Krishtin,
Do t’gjej’ vërtet mallkim.
Njer’zve u thot’ Shpëtimtari:
“Fjalët e mia mbani,
Se shenjat vijn’ pas besimit,
Gjer në të fundit dit’”.
4. Fjalën e t’vërtetës dëgjo,
Që rrjedh nga burimi.
Gjith’ forc’ ligjin e Tij zbato,
Gjersa t’vij’ shpëtimi,
Gjersa t’dëgjosh zërin e shenjt’
Përjet’si t’siguroj’,
Kur lumturi dhe g’zim ti zgjedh,
Si ai që do fitoj’.
Teksti: Joseph S. Murdock, 1822–1899. Strofa e katërt, Bruce R. McConkie, 1915–1985. © 1985 IRI
Muzika: Joseph J. Daynes, 1851–1920