13
T’Falemi, Per’ndi, për Profetin
Me gjallëri
1. T’falemi, Per’ndi, për profetin,
Që udhën ne sot na tregon.
T’falemi q’ungjillin dërgove,
Që mendjet ne fort na ndriçon.
T’falemi për t’gjitha bekimet,
Që na dhuron me bujari.
Kënaqemi Ty të t’shërbejmë,
Urdhrit Tënd duam t’i bindemi.
2. Kur re t’zeza hallesh mbi ne jan’,
Paqen na kërc’nojn’ me shkat’rrim,
Ne dim’ se shpëtimi na ësht’ pran’
Dhe shpresën jo kurr’ s’humbasim.
N’Zotin, as n’mir’sin’ e Tij s’dyshojm’,
Provuar Atë e kemi.
Të ligjt’ që kundër Sionit luftojn’,
Ndëshkimi i pret sigurisht.
3. Mir’sis’, m’shirës së Tij i këndojm’.
Atij lavd t’i thurim përher’,
Në t’lavdishmin ungjill do t’gëzojm’,
N’jet’dhën’sen drit’ t’tij gjejm’ prehje.
Kështu me përsosje t’përjetshme
Të ndershmit, bestarët do shkojn’.
Ata që flakin të g’zimit lajm,
Të till’ lumturi s’do shijojn’.
Teksti: William Fowler, 1830–1865
Muzika: Caroline Sheridan Norton, 1808–rreth 1877