1. Le t’flasim fjal’ t’mira njëri – tjetrit
N’shtëpi ose ku të jemi;
Si cicërimat e zogjve t’lisit,
Tingujt do jen’ t’mir’pritur, t’lir’.
Zemrën që brengoset do gëzojn’,
Dritën e dashuris’ lejojn’,
Nga lart shpres’ e guxim i dhurojn’,
Kur ret’ e err’ta drit’ s’lejojn’.
[Chorus]
O, fjalët e mira do të jen’ në kujtes’
Dhe gjithmon’ do t’japin hare.
Le t’flasim fjal’ t’mira njëri – tjetrit;
Fjal’t jan’ tinguj t’ëmbël zemre.
2. Si rrezet e mëngjesit në male,
Shpirtin e zgjojn’ plot ngazëllim;
Si zhurma e t’fresk’tave burime,
Pran’ bien me t’ëmblin kumbim.
Shpesh me zëra të dashur, at’her’,
Tonën miqësi t’përtërijm’,
Gjersa zemrat t’takohen përher’
Në miq’si të vërtet’ me g’zim.
[Chorus]
O, fjalët e mira do të jen’ në kujtes’
Dhe gjithmon’ do t’japin hare.
Le t’flasim fjal’ t’mira njëri – tjetrit;
Fjal’t jan’ tinguj t’ëmbël zemre.
Teksti: Joseph L. Townsend, 1849–1942
Muzika: Ebenezer Beesley, 1840–1906