122
Dikur në Qytet t’Davidit
Me nderim
1. Dikur në qytet t’Davidit,
Ndodhej një e varfër stall’,
Ku një nën’ për foshnjën pati
Një korit’ për t’tijin shtrat.
Ajo nën’ ish Maria,
Jezu Krishti bir’ I saj.
2. N’tok’ nga qielli Ai zbriti,
Për t’gjith’ ësht’ Zot’ e Per’ndi,
Dhe një stall’ ish strehim’ i Tij,
Një korit’ ishte djepi;
Mes t’varfërve, të dobt’ve,
Shpëtimtar’ i shenjt’ rronte.
3. Syt’ tan’ do ta shohin më n’fund,
Prej shëlbueses dashuri;
Se ai f’mi’ i dashur, i urt’
Është Zoti lart në qiell,
Dhe bijt’ e Tij i drejton
Te vendi ku Ai shkon.
Teksti: Cecil Frances Alexander, 1818–1895
Muzika: Henry J. Gauntlett, 1805–1876