“Materiali i Përgatitjes për Orën Mësimore për Mësimin 9: Ngazëllimi nga Lindja Hyjnore e Jezu Krishtit”, Materiali i Mësuesit – Jezu Krishti dhe Ungjilli i Tij i Përjetshëm (2023)
“Materiali i Përgatitjes për Orën Mësimore për Mësimin 9”, Materiali i Mësuesit – Jezu Krishti dhe Ungjilli i Tij i Përjetshëm
Materiali i Përgatitjes për Orën Mësimore për Mësimin 9
Ngazëllimi nga Lindja Hyjnore e Jezu Krishtit
Lindja e Jezu Krishtit me anë të mrekullisë ishte një ngjarje e lavdishme. Lajmëtarë qiellorë i thurën lavde Perëndisë (shih Lluka 2:11–14), barinj të përulur e adhuruan Jezusin në një stallë (shih Lluka 2:15–16) dhe Dijetarët e nderuan Atë me dhurata (shih Mateu 2:11). Mësimet në njësinë 3 do t’ju japin mundësi për ta thelluar të kuptuarit që keni për shërbesën e Jezu Krishtit në vdekshmëri. Lindja dhe jeta e Tij frymëzojnë vërtet “një gëzim të madh për të gjithë popullin” (Lluka 2:10). Merreni parasysh të shihni materialin filmik “The Nativity” [“Lindja e Krishtit”] (02:59) për t’ju ndihmuar të krijoni atmosferën për studimin tuaj.
Pjesa 1
Si mund ta rritë sigurinë time në fuqinë e Tij për të më shpëtuar, të kuptuarit e prejardhjes prindërore të Jezu Krishtit?
Njësoj si tiparet e pashoqe që trashëgoni nga gjenetika e prindërve tuaj, Jezu Krishti ishte i pashoq në atë që mori nga prindërit e Tij. Në Librin e Mormonit, Alma profetizoi se Shpëtimtari do të “lindet nga Maria … ajo duke qenë virgjëreshë, një enë e çmueshme dhe e zgjedhur … dhe [ajo] do të lind[te] një djalë, po, madje Birin e Perëndisë” (Alma 7:10). Mendoni rreth mënyrës se si lidhet prejardhja prindërore e Shpëtimtarit me aftësinë e Tij për të kryer shlyerje për të gjithë njerëzit.
Ne fillojmë ta shohim këtë lidhje mes prejardhjes prindërore të Shpëtimtarit dhe fuqisë së Tij për të shpëtuar kur engjëlli Gabriel iu shfaq Maries dhe i tha se ajo do të lindte një djalë i cili do të quhej Jezus (shih Lluka 1:26–31).
Kur engjëlli i lajmëroi disa barinj aty pranë për lindjen e Jezu Krishtit, ai iu referua foshnjës si “Shpëtimtar, që është Krishti, Zoti” (Lluka 2:11; shih edhe Lluka 2:9–10). Aftësia e Jezu Krishtit për të qenë Shpëtimtari ynë qe e mundur për shkak se Ai u lind nga një Prind i pavdekshëm (Ati Qiellor) dhe një prind i vdekshëm (Maria). Për shkak të nënës së Tij të vdekshme, Jezu mundi t’i përjetonte plotësisht dhembjet, pikëllimet dhe tundimet e vdekshmërisë (shih Hebrenjve 4:15). Këto përvoja të vdekshmërisë e lejuan Shpëtimtarin që “të di[nte] sipas mishit, se si të ndihmo[nte] popullin e tij sipas dobësive të tyre” (Alma 7:12). Për shkak të Atit të Tij të pavdekshëm, Jezusi mundi t’i duronte të gjitha sfidat e vdekshmërisë.
Për shkak të nënës së Tij të vdekshme, Jezusi mund të vdiste. Për shkak të Atit të Tij të pavdekshëm, Ai do ta mposhtte vdekjen.
Presidenti Rasëll M. Nelson dha mësim:
“Misioni i [Jezu Krishtit] ishte Shlyerja. Ai mision ishte vetëm i Tij. I lindur nga një nënë e vdekshme dhe nga një Atë i pavdekshëm, Ai ishte i vetmi që vullnetarisht mund ta jepte jetën e Tij dhe ta merrte atë përsëri (shih Gjoni 10:14–18). Pasojat e lavdishme të Shlyerjes së Tij ishin të pafundme dhe të përjetshme. Ai i hoqi thumbin vdekjes dhe e bëri të përkohshëm hidhërimin e varrit.” (“Misioni dhe Shërbesa e Jezu Krishtit”, Liahona, prill 2013, f. 20)
Pjesa 2
Si është lindja dhe jeta e Jezu Krishtit një shfaqje e dashurisë së Tij për mua?
Mendoni për një minutë se sa e mahnitshme është që Jehova i Madh, i cili krijoi tokën, do të vinte në tokë si një foshnjë e pafuqishme. Në një vegim, Nefi e pa këtë akt si shprehje të dashurisë.
Duke folur për denjimin e Jezu Krishtit, Presidenti Ted R. Kelister, ish-President i Përgjithshëm i Shkollës të së Dielës, dha mësim:
“Perëndia Biri e këmbeu shtëpinë e tij qiellore me gjithë zbukurimet e saj çelestiale, me një banesë të vdekshme me të gjitha pajimet e saj primitive. … Ai e shkëmbeu pushtetin e një perëndie me varësinë e një foshnjeje. … Ishte një këmbim i një përmase të pakrahasueshme. … Jehova i madh, krijuesi i botëve pa numër, i pafund në virtyt dhe fuqi, hyri në këtë botë i mbështjellë me pelena dhe në një grazhd.” (The Infinite Atonement [2000], f. 64)
Nefi mësoi më shumë rreth denjimit të Krishtit kur pa në vegim Shpëtimtarin duke dhënë shërbesë mes njerëzve dhe duke i shëruar nga mundimet e tyre (shih 1 Nefi 11:26–31).
Plaku D. Tod Kristoferson, i Kuorumit të Dymbëdhjetë Apostujve, dha mësim:
“Kur flasim rreth lindjes së Jezu Krishtit, ne reflektojmë siç duhet për atë që do të vinte më pas. Lindja e Tij ishte pafundësisht domethënëse për shkak të gjërave që Ai do të përjetonte dhe vuante në mënyrë që Ai të mund të na vinte më mirë në ndihmë, duke kulmuar të gjitha në Kryqëzimin dhe Ringjalljen e Tij (shih Alma 7:11–12). Por misioni i Tij përfshinte edhe bukurinë e shërbimit të Tij, mrekullitë e shërbesës së Tij, lehtësimin që Ai u solli të vuajturve dhe gëzimin që Ai u ofroi dhe ende u ofron, atyre që vajtojnë.” (“Be at Peace”, Liahona, dhjetor 2015, f. 30)
Merreni parasysh shembullin e jashtëzakonshëm që na jep denjimi i Shpëtimtarit. Peshkopi Riçard C. Exhli, i cili shërbeu në Peshkopatën Kryesuese, shpjegoi:
“Pra ç’kuptim ka kjo për ne? Të kuptuarit që kemi për denjimin e Krishtit duhet të na çojë përtej ndjenjave tona për nderimin dhe mirënjohjen e thellë. Si anëtarë të Kishës së Tij, duke qenë se jemi thirrur ta përfaqësojmë Atë dhe të dëshmojmë për Të, mundësia jonë e shkëlqyer është të përpiqemi t’i ngjasojmë Atij. …
Si Shpëtimtari, e mira jonë më e madhe mund të shkaktohet nëpërmjet administrimit ndaj edhe ‘këtyre vëllezërve të mi më të vegjël’ [Mateu 25:40]. Duhet të mbajmë mend që në çfarëdo situate të jetës ose thirrje të veçantë, çdo person është një fëmijë i dashur i Perëndisë; dhe na takon neve t’u japim shërbesë madje edhe më të përulurve dhe t’u shërbejmë atyre ashtu sikurse do t’u shërbente Mësuesi.” (“The Condescension of God”, Ensign, dhjetor 2001, f. 20, 21)