Kapitulli 22
Burri me një Shpirt të Keq
Një burrë që jetonte në një varrezë pranë Detit të Galilesë kishte një shpirt të keq që e bënte të vepronte egërsisht. Njerëzit e lidhnin atë me zinxhirë për ta mbajtur nën kontroll, por ai i këpuste zinxhirët.
Burri e kalonte gjithë ditën dhe natën nëpër male dhe shpella. Ai qante gjithë kohën dhe e rrihte veten me gurë.
Një ditë Jezusi dhe dishepujt e Tij kaluan Detin e Galilesë me një barkë. Kur Shpëtimtari zbriti nga barka burri vrapoi tek Ai.
Jezusi i tha shpirtit të keq të dilte nga burri. Shpirti i keq e dinte që Jezusi ishte Biri i Perëndisë. Ai i kërkoi Jezusit të mos e dëmtonte.
Kur Shpëtimtari e pyeti shpirtin e keq për emrin, ai tha: “Unë quhem Legjion”, që do të thotë se si ai janë ka shumë. Shumë shpirtra të këqij kishte tek njeriu. Ata i kërkuan Jezusit t’i lejonte të futeshin në trupat e disa derrave atje pranë.
Jezusi pranoi. Shpirtrat e këqij dolën nga njeriu dhe shkuan në trupat e rreth 2000 derrave. Derrat vrapuan poshtë malit në det dhe u mbytën.
Burri që kujdesej për derrat vrapoi në qytet dhe u tregoi njerëzve çfarë kishte ndodhur. Njerëzit erdhën dhe panë Jezusin dhe njeriun e keq. Por njeriu nuk ishte më i egër.
Kjo i bëri njerëzit të kishin frikë nga Jezusi. Ata i kërkuan Atij të largohej. Ai u kthye në barkë.
Njeriu që u shërua donte të shkonte me Të. Shpëtimtari i tha atij të shkonte më mirë në shtëpi dhe t’u tregonte miqve të tij se çfarë i kishte ndodhur.
Njeriu u tregoi miqve të tij dhe ata u habitën me forcën e madhe të Jezusit.