« មេរៀនទី ៣ ឯកសាររៀបចំសម្រាប់ថ្នាក់ ៖ សុបិនរបស់លីហៃអំពីដើមជីវិត » ការបង្រៀន និងគោលលទ្ធិនៃព្រះគម្ពីរមរមន ឯកសារគ្រូបង្រៀន ( ឆ្នាំ ២០២១ )
« មេរៀនទី ៣ ឯកសាររៀបចំសម្រាប់ថ្នាក់ » ការបង្រៀន និងគោលលទ្ធិនៃព្រះគម្ពីរមរមន ឯកសារគ្រូបង្រៀន
មេរៀនទី ៣ ឯកសាររៀបចំសម្រាប់ថ្នាក់
សុបិនរបស់លីហៃអំពីដើមជីវិត
សូមគិតអំពីមនុស្ស អង្គការ គេហទំព័រ ឬវេទិកាប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គមនានា ដែលជះឥទ្ធិពលលើការគិត ជម្រើស និងសកម្មភាពរបស់អ្នកជារៀងរាល់ថ្ងៃ ។ តើមានប្រភពប៉ុន្មានក្នុងចំណោមប្រភពទាំងនេះ ដែលលើកទឹកចិត្តអ្នកឲ្យធ្វើតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ? កាលដែលអ្នកសិក្សា សូមពិចារណាពីរបៀបដែលព្រះបន្ទូលនៃព្រះ អាចជួយបង្កើនសមត្ថភាពរបស់អ្នកដើម្បីដើរលើផ្លូវតូច និងចង្អៀត ដែលដឹកនាំទៅកាន់ព្រះអម្ចាស់ និងពរជ័យនៃដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ ។
ផ្នែកទី ១
តើខ្ញុំអាចទទួលអារម្មណ៍នៃសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះ កាន់តែខ្លាំងនៅក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំដោយរបៀបណា ?
ពេលគ្រួសារលីហៃ « នៅក្នុងទីរហោស្ថាន » ( នីហ្វៃទី១ ៨:២ ) អំឡុងពេលធ្វើដំណើររបស់ពួកគេទៅកាន់ដែនដីសន្យា លីហៃបានទទួលការនិមិត្តមួយពីព្រះ ។ នៅក្នុងការនិមិត្តរបស់លោក បុរសម្នាក់ស្លៀកពាក់ពណ៌សបានដឹកនាំលីហៃទៅក្នុង « ទីរហោស្ថានដ៏ងងឹត និងអាប់អួមួយ » ( នីហ្វៃទី១ ៨:១–៧ ) ។
ក្រោយមក នីហ្វៃបានទទួលការនិមិត្តស្រដៀងគ្នានឹងការនិមិត្តរបស់ឪពុកលោក ។ ពេលនីហ្វៃបានទូលសូមការយល់ដឹងអំពីអត្ថន័យនៃដើមជីវិត នោះលោកត្រូវបានបង្ហាញឲ្យឃើញ « មាតារបស់ព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ស្របតាមខាងឯសាច់ឈាម … កំពុងតែបីព្រះឱរសក្នុងដៃរបស់នាង » ( នីហ្វៃទី១ ១១:១៨, ២០ ) ។ បន្ទាប់មកទេវតាមួយអង្គបានយាងមកជួយនីហ្វៃឲ្យយល់អំពីអត្ថន័យនៃដើមឈើកាន់តែច្បាស់ ។
អែលឌើរ នែល អេ ម៉ាក់ស្វែល នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានបង្រៀន ៖ « ការទទួលទាននូវសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះ គឺជាការទទួលទាននូវដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវ និង … អំណរដែលវានាំមក » ( « Lessons from Laman and Lemuel » Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៩៩ ទំព័រ ៨ ) ។
អែលឌើរ នែល អិល អាន់ឌើរសិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ក៏បានមានប្រសាសន៍ផងដែរ ៖
ការទទួលទានផ្លែនៃដើមឈើនោះក៏ជាតំណាងថា យើងឱបក្រសោបពិធីការបរិសុទ្ធ និងសេចក្ដីសញ្ញានៃដំណឹងល្អដែលបានស្ដារឡើងវិញផងដែរ—ទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក ទទួលអំណោយទានព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ និងការចូលក្នុងដំណាក់នៃព្រះអម្ចាស់ ដើម្បីទទួលពិធីអំណោយទានពិសិដ្ឋដែលមកជាមួយនឹងព្រះចេស្ដាពីស្ថានលើ ។ តាមរយៈព្រះគុណរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងការតម្កើងសេចក្ដីសញ្ញារបស់យើង នោះយើងទទួលនូវការសន្យាដែលគ្មានដែនកំណត់នៃការរស់នៅជាមួយគ្រួសារសុចរិតរបស់យើងអស់កល្បជានិច្ច ។
មិនចម្លែកទេដែលទេវតាពិពណ៌នាពីផ្លែនោះថា « សេចក្ដីរីករាយបំផុតដល់ព្រលឹង » [ នីហ្វៃទី១ ១១:២៣ ] ។ ( «Fruit » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៩ ទំព័រ ១១៧ )
ផ្នែកទី ២
តើអ្វីដែលអាចរារាំងខ្ញុំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងផលផ្លែនៃដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ ?
មិនមែនមនុស្សទាំងអស់នៅក្នុងសុបិនរបស់លីហៃ សុទ្ធតែបានភ្លក់នូវផ្លែឈើនោះ ឬបាននៅបន្ត បន្ទាប់បានទទួលទានវាហើយនោះទេ ។ យើងរៀនចេញពីដំណើររឿងនេះថា ខណៈដែលមនុស្សខ្លះបានបដិសេធដើម្បីទទួលព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងពរជ័យទាំងឡាយដែលបានមកពីដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ នោះអ្នកផ្សេងទៀតបានភ្លក់នូវសេចក្ដីល្អរបស់ទ្រង់ ហើយក្រោយមកបានងាកចេញពីទ្រង់វិញ ដោយសារតែពួកគេមានចិត្តមិននឹងនរ ខ្មាស់អៀន ឬត្រូវបានល្បួងឲ្យរស់នៅក្នុងអំពើបាប ។
ផ្នែកទី ៣
តើខ្ញុំអាចទប់ទល់នឹងការល្បួង ហើយបន្តមានសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដោយរបៀបណា ?
នៅក្នុងការនិមិត្តរបស់លោកលីហៃបានឃើញមនុស្សបីក្រុម ដែលកំពុងព្យាយាមដើរតាមផ្លូវតូច ហើយចង្អៀត ដែលនាំទៅរកដើមជីវិត និងផ្លែរបស់វា ។ លីហៃក៏បានឃើញដំបងដែកនៅតាមបណ្ដោយផ្លូវដែលនាំទៅកាន់ដើមឈើនោះ ។
នីហ្វៃបានបង្រៀនថា ដំបងដែកតំណាងឲ្យព្រះបន្ទូលនៃព្រះ ហើយថាអស់អ្នកណាដែលតោងជាប់ « នឹងមិនត្រូវវិនាសឡើយ សូម្បីតែការល្បួងទាំងឡាយ និងព្រួញភ្លើងទាំងឡាយរបស់មារសត្រូវក៏មិនអាចឈ្នះលើពួកគេដែរ » ( នីហ្វៃទី១ ១៥:២៤ ) ។ ប្រធាន អ៊ែសរ៉ា ថាហ្វ ប៊ែនសឹន បានកត់សម្គាល់ថា ព្រះបន្ទូលនៃព្រះមាន « នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ នៅក្នុងពាក្យសម្ដីរបស់ពួកព្យាការីនៅរស់ និងនៅក្នុងវិវរណៈផ្ទាល់ខ្លួន » ( « The Power of the Word » Ensign ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៩៨៦ ទំព័រ ៨០ ) ។
ស៊ីស្ទើរ អាន អិម ឌិប អតីតទីប្រឹក្សានៅក្នុងគណៈប្រធានយុវនារីទូទៅ បានផ្ដល់ប្រសាសន៍លើកទឹកចិត្តនេះ ដល់ពួកអ្នកដែលលែងកាន់ដំបងដែក ៖
ការកាន់ដំបងដែកមិនតែងតែងាយស្រួលនោះទេ ។ យើងអាចនឹងលែងកាន់វា ដោយសារតែសម្ពាធពីមិត្តភក្ដិ ឬភាពឆ្មើងឆ្មៃ ដោយគិតថា យើងអាចរកឃើញផ្លូវរបស់យើងផ្ទាល់ត្រឡប់ទៅវិញ—នៅពេលក្រោយ ។ … នីហ្វៃនិយាយថា « ហើយមានមនុស្សជាច្រើន វង្វេងបាត់ពីភ្នែកលោក ដោយដើររសាត់ទៅលើផ្លូវចម្លែកៗទាំងឡាយ » ( នីហ្វៃទី១ ៨:៣២ ) ។ នៅគ្រាលំបាកៗនៅក្នុងជីវិតយើងផ្ទាល់ យើងអាចនឹងឃើញថា យើងក៏ « ដើររសាត់ទៅលើផ្លូវចម្លែកៗទាំងឡាយ » ដែរ ។ សូមឲ្យខ្ញុំអះអាងចំពោះបងប្អូនថា វាតែងតែមានលទ្ធភាពសម្រាប់យើងដើម្បីរកផ្លូវរបស់យើងត្រឡប់មកវិញ ។ តាមរយៈការប្រែចិត្ត ដែលធ្វើឲ្យកើតឡើងបានដោយការបូជាដ៏ធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះយើងអាចទទួលបានមកវិញ និងតាំងចិត្តជាថ្មីចំពោះការក្ដាប់ដំបងដែកយ៉ាងណែន ហើយទទួលការណែនាំដែលប្រកបដោយក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើងម្ដងទៀត ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានពង្រីកការអញ្ជើញដោយចំហដល់យើង ៖ ប្រែចិត្ត តោងឲ្យជាប់ ហើយកុំលែងឡើយ ។ ( « Hold On » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៩ ទំព័រ ៨១ )