មេរៀនទី ៣ ឯកសារគ្រូបង្រៀន ៖ សុបិនរបស់លីហៃអំពីដើមជីវិត

« មេរៀនទី ៣ ឯកសារគ្រូបង្រៀន ៖ សុបិនរបស់លីហៃអំពីដើមជីវិត » ការបង្រៀន និងគោលលទ្ធិនៃព្រះគម្ពីរមរមន ឯកសារគ្រូបង្រៀន ( ឆ្នាំ ២០២១ )

« មេរៀនទី ៣ ឯកសារគ្រូបង្រៀន » ការបង្រៀន និងគោលលទ្ធិនៃព្រះគម្ពីរមរមន ឯកសារគ្រូបង្រៀន

មេរៀនទី ៣ ឯកសារគ្រូបង្រៀន

សុបិនរបស់លីហៃអំពីដើមជីវិត

សុបិនរបស់លីហៃអំពីដើមជីវិត ជួយយើងឲ្យដឹងរបៀបស្គាល់ពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះ និងរីករាយនឹងពរជ័យទាំងឡាយនៃដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ នៅក្នុងមេរៀននេះ សិស្សនឹងរកឃើញពីអ្វីដែលអាចជួយ ឬបង្អាក់កិច្ចប្រឹងប្រែងរបស់ពួកគេក្នុងការមកឯព្រះគ្រីស្ទ ។ ពួកគេក៏នឹងមានឱកាសផងដែរ ដើម្បីកំណត់អំពីអ្វីដែលពួកគេអាចធ្វើបាន ដើម្បីធ្វើឲ្យព្រះបន្ទូលនៃព្រះមានអាទិភាពកាន់តែខ្ពស់ក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ។

យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន

ការអភិវឌ្ឍការបង្រៀន និងការរៀនសូត្ររបស់យើង

ព្យាយាមផ្ដោតលើអ្នករៀន ។ ប្រធាន ដាល្លិន អេក អូក បានសង្កេតឃើញថា « គ្រូបង្រៀនដំណឹងល្អ ដូចជាលោកចៅហ្វាយដែលយើងបម្រើដែរ នឹងផ្ដោតយកចិត្តទុកដាក់ទាំងស្រុងទៅលើអស់អ្នកដែលយើងកំពុងបង្រៀន » ( « Gospel Teaching » Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៩៩ ទំព័រ ៧៩ ) ។ កាលដែលអ្នកផ្តោតយកចិត្តទុកដាក់ទៅលើអ្នករៀន សូមសួរខ្លួនឯងនូវសំណួរដូចតទៅនេះ ៖ តើខ្ញុំអាចធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីយល់ពីប្រវត្តិ បទពិសោធន៍ ឧបសគ្គ និងតម្រូវការសិស្សរបស់ខ្ញុំកាន់តែប្រសើរឡើង យ៉ាងដូចម្ដេច ? តើខ្ញុំអាចជួយពួកគេឲ្យរីកចម្រើនថែមទៀត ពីលើអ្វីដែលពួកគេដឹងហើយដោយរបៀបណា ? តើខ្ញុំអាចជួយពួកគេឲ្យក្លាយជាអ្នករៀនដ៏សកម្ម និងរួមចំណែកដល់ការរៀនសូត្ររបស់អ្នកដទៃទៀតយ៉ាងដូចម្ដេច ? តើខ្ញុំអាចធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីអញ្ជើញពួកគេឲ្យខិតកាន់តែជិតព្រះអង្គសង្គ្រោះ ?

លីហៃមានការនិមិត្តពីដើមជីវិត ។

សូមបង្ហាញរូបភាពដែលភ្ជាប់មកជាមួយនៃការនិមិត្តរបស់លីហៃអំពីដើមជីវិត ហើយសុំសិស្សឲ្យចែកចាយដោយសង្ខេប នូវអ្វីដែលពួកគេដឹងអំពីការនិមិត្តនោះ ។ អ្នកអាចសុំសិស្សម្នាក់ឲ្យសង្ខេបខ្លីៗ អំពីដំណើររឿងនៃសុបិនរបស់លីហៃ ។

សូមឲ្យសិស្សរំឭក នីហ្វៃទី១ ៨:១០–១២ និង នីហ្វៃទី១ ១១:២១–២២ ដែលមានយោងនៅក្នុងឯកសាររៀបចំ ដោយរកមើលពីរបៀបដែលលីហៃ និងនីហ្វៃបានពិពណ៌នាពីដើមឈើ និងផ្លែវា ។

ផ្អែកលើការយល់ដឹងរបស់សិស្ស អំពីសុបិនរបស់លីហៃ អ្នកអាចសួរសំណួរមួយចំនួនខាងក្រោមនេះ ៖

តើដើមឈើ និងផ្លែ របស់វាតំណាងឲ្យអ្វី ? ( សូមមើល ផ្នែកទី ១ នៃឯកសាររៀបចំ ) ។
តើការពិពណ៌នារបស់លីហៃអំពីដើមឈើ និងផ្លែរបស់វា បង្រៀនយើងអ្វីខ្លះអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះ និងដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ?
តើខគម្ពីរទាំងនេះបង្រៀនយើងអ្វីខ្លះអំពីការទទួលបានសេចក្ដីអំណរ ? ( សិស្សអាចនឹងរកឃើញសេចក្ដីពិតមួយដែលស្រដៀងគ្នាដូចនេះ ៖ ការមកឯព្រះគ្រីស្ទ និងការទទួលទានពរជ័យទាំងឡាយនៃដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ នាំមកនូវអំណរដល់យើង ) ។
តើនៅក្នុងរបៀបណាខ្លះ ដែលពរជ័យទាំងឡាយនៃដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ « គួរឲ្យមានប្រាថ្នាជាងផ្លែឈើណាៗទាំងអស់ » ? ( នីហ្វៃទី១ ៨:១២; ១១:២២ ) ។

សូមបង្ហាញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន ។

បងប្អូនប្រុសស្រី អំណរដែលយើងមាន នោះវាមានឥទ្ធិពលតិចតួចចំពោះកាលៈទេសៈនៃជីវិតយើង ប៉ុន្តែវាមានឥទ្ធិពលខ្លាំងលើអ្វីដែលជីវិតយើងផ្តោតទៅលើ ។

ពេល [ យើង ] ផ្តោត … [ លើ ] ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ព្រមទាំងដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ នោះយើងអាចមានអំណរ មិនថាមានអ្វីកំពុងកើតឡើង—ឬមិនកើតឡើង—នៅក្នុងជីវិតរបស់យើងនោះទេ ។ អំណរកើតមានឡើង ហើយដោយសារតែទ្រង់ ។ … ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាអំណរ ! ( « Joy and Spiritual Survival » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៦ ទំព័រ ៨២ )

តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីធ្វើឲ្យព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទក្លាយជាការផ្ដោតដែលកាន់តែខ្លាំងឡើងនៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ដើម្បីអ្នកអាចដកពិសោធន៍អំណរដែលកាន់តែធំធេង ? ( សូមទុកពេលគ្រប់គ្រាន់ឲ្យសិស្សពិចារណា និងកត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់ពួកគេ ) ។

លីហៃ និងនីហ្វៃរៀនថា ព្រះបន្ទូលនៃព្រះនាំទៅកាន់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ ។

សូមបំបែកថ្នាក់ទៅជាក្រុមតូចៗ ហើយផ្ដល់សំណៅចែកដូចខាងក្រោមនេះទៅសិស្សម្នាក់ៗ ។

ឧបសគ្គចំពោះការទទួលបានផ្លែនៃដើមជីវិត

ការបង្រៀន និងគោលលទ្ធិនៃព្រះគម្ពីរមរមន សៀវភៅសិក្សាសម្រាប់គ្រូបង្រៀន—មេរៀនទី ៣

សូមអានកថាខណ្ឌនេះជាក្រុមមួយ ៖ នៅក្នុងការនិមិត្តរបស់លីហៃអំពីដើមជីវិត ទឹកកខ្វក់ « អ័ព្ទនៃសេចក្ដីងងឹត » ( នីហ្វៃទី១ ១២:១៧ ) និង « អគារដ៏ធំ ហើយទូលាយ » ( នីហ្វៃទី១ ៨:២៦ ) ធ្វើឲ្យវាកាន់តែពិបាកសម្រាប់មនុស្សក្នុងការមកដល់ ហើយបន្តនៅឯដើមឈើ និងទទួលទានផ្លែរបស់វា ។ នៅក្នុងឯកសាររៀបចំសម្រាប់ថ្នាក់ អ្នកអាចបានរកឃើញឧទាហរណ៍ក្នុងសម័យទំនើបមួយចំនួន អំពីគ្រោះថ្នាក់ ឬការរំខានទាំងនេះ ដែលរារាំងមនុស្សឲ្យនៅឆ្ងាយពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ ជាមួយនឹងសមាជិកក្នុងក្រុមអ្នក សូមពិភាក្សាពីរបៀបនានាដែលយុវមជ្ឈិមវ័យសព្វថ្ងៃនេះ ជួបប្រទះនឹងស្ថានភាពដូចខាងក្រោមនេះ ៖

ភាពស្មោកគ្រោក ឬអំពើបាប ( ទន្លេនៃភាពស្មោកគ្រោក ៖ នីហ្វៃទី១ ៨:១៣; ១២:១៦; ១៥:២៧ )

ការបោកបញ្ឆោត និងការល្បួង ( « អ័ព្ទនៃសេចក្ដីងងឹត » ៖ នីហ្វៃទី១ ៨:២៣; ១២:១៧ )

ការឆ្មើងឆ្មៃ និងការចំអកនៃពិភពលោក ( « អគារដ៏ធំ ហើយទូលាយ » ៖ នីហ្វៃទី១ ៨:២៥–២៨; ១២:១៨ )

ពិភាក្សា ៖ តើនៅក្នុងរបៀបណាខ្លះ ដែលឧទាហរណ៍ដែលអ្នកបានពិភាក្សា រារាំងយុវមជ្ឈិមវ័យពីការមកឯព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយរីករាយនឹងពរជ័យនៃដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ ? តើអ្នកបានព្យាយាមយកឈ្នះឧបសគ្គទាំងនេះក្នុងជីវិតរបស់អ្នកយ៉ាងដូចម្ដេច ?

បន្ទាប់ពីទុកពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយនោះ សូមឲ្យសិស្សបីបួននាក់ចែកចាយដល់សិស្សក្នុងថ្នាក់នូវអ្វីដែលពួកគេបានពិភាក្សានៅក្នុងក្រុមរបស់ពួកគេ ។

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យរំឭកពីអ្វីដែលពួកគេបានរៀនអំពីក្រុមមនុស្សទាំងបួន ដែលលីហៃបានឃើញនៅក្នុងការនិមិត្តរបស់ទ្រង់ ( សូមមើល ផ្នែកទី ៣ នៃឯកសាររៀបចំ ) ។ សូមសរសេរចំណងជើងនៅលើក្ដារខៀនដូចតទៅនេះ ៖ ក្រុមទី ១ ( នីហ្វៃទី១ ៨:២១–២៣ ), ក្រុមទី ២ ( នីហ្វៃទី១ ៨:២៤–២៨ ), ក្រុមទី ៣ ( នីហ្វៃទី១ ៨:៣០, ៣៣ ), ក្រុមទី ៤ ( នីហ្វៃទី១ ៨:៣១–៣២ ) ។

តើដំបងដែក ឬព្រះបន្ទូលនៃព្រះ មានតួនាទីអ្វីនៅក្នុងក្រុមនីមួយៗ ? ( សូមកត់ត្រាការឆ្លើយតបរបស់សិស្ស នៅក្រោមចំណងជើងត្រឹមត្រូវ ) ។
តើអ្វីជាសារៈសំខាន់អំពីឃ្លាថា ពួកគេ « ឥតយកចិត្តទុកដាក់ដល់គេឡើយ » នៅក្នុង នីហ្វៃទី១ ៨:៣៣ ? តើការណ៍នេះអាចមានលក្ខណៈយ៉ាងដូចម្ដេចនៅជំនាន់របស់យើង ?
តើមានសេចក្ដីសង្ឃឹមអ្វី សម្រាប់ពួកអ្នកដែលលែងកាន់ដំបងដែក ហើយវង្វេងចេញពីផ្លូវ ? ( អ្នកអាចនឹងចង់សុំឲ្យសិស្សរំឭក សេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដោយស៊ីស្ទើរ អាន អិម ឌិប នៅក្នុងឯកសាររៀបចំ ) ។

សូមពន្យល់ថា ពេលនីហ្វៃបានអធិស្ឋានដើម្បីយល់ពីសុបិនរបស់ឪពុកលោក លោកត្រូវបានបង្ហាញការនិមិត្តមួយ ហើយបានរៀនពីអត្ថន័យនៃសុបិននោះ ។ ក្រោយមក លោកបានបង្រៀនបងប្រុសរបស់លោក នូវអ្វីដំបងដែកតំណាងឲ្យ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអាន នីហ្វៃទី១ ១៥:២៣–២៤ ឮៗ ។ បន្ទាប់មកសូមសួរ ៖

តើអ្នកបានរៀនអ្វី ពីការពន្យល់ និងការអញ្ជើញរបស់នីហ្វៃទៅកាន់បងៗរបស់លោក ? ( ក្នុងចំណោមសេចក្ដីពិតផ្សេងៗទៀត សិស្សអាចនឹងរកឃើញគោលការណ៍មួយដែលស្រដៀងគ្នាដូចនេះ ៖ ការកាន់ឲ្យជាប់ទៅនឹងព្រះបន្ទូលនៃព្រះ ជួយយើងឲ្យទប់ទល់ការព្យាយាមរបស់សាតាំងដើម្បីដឹកនាំយើងឲ្យឆ្ងាយពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ) ។
តើអ្នកគិតថា « [ កាន់ ] ខ្ជាប់ជានិច្ច » តាមព្រះបន្ទូលនៃព្រះ មានន័យដូចម្ដេច ? ( នីហ្វៃទី១ ៨:៣០ ) ។

សូមបង្ហាញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះដោយអែលឌើរ ខេវីន ដបុលយូ ភើសុន នៃពួកចិតសិបនាក់ ។

លុះត្រាតែយើង « កាន់ខ្ជាប់ជានិច្ច » [ នីហ្វៃទី១ ៨:៣០ ] ទៅនឹងព្រះបន្ទូលនៃព្រះ ហើយរស់នៅតាមព្រះបន្ទូល បើមិនដូច្នោះទេ យើងនឹងត្រូវក្លាយជាមនុស្សខ្វាក់ខាងវិញ្ញាណ ជាជាងគំនិតដែលជាប់ទៅខាងវិញ្ញាណវិញ ។ សូមព្យាយាមសិក្សាព្រះគម្ពីរមរមន និងពាក្យសម្តីរបស់ព្យាការីដែលកំពុងរស់នៅឲ្យបានរៀងរាល់ថ្ងៃ រៀងរាល់ថ្ងៃ រៀងរាល់ថ្ងៃ ! វាគឺជាគន្លឹះឆ្ពោះទៅកាន់ការសង្គ្រោះខាងវិញ្ញាណ និងចៀសផុតពីការបោកបញ្ឆោត ។ បើគ្មានព្រះគម្ពីរទេ នោះយើងនឹងវង្វេងខាងវិញ្ញាណ ។ ( « Stay by the Tree » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៥ ទំព័រ ១១៥ )

សុំសិស្សឲ្យចែកចាយថា ការកាន់ខ្ជាប់ទៅនឹងព្រះបន្ទូលនៃព្រះ បានជួយពួកគេឲ្យរស់រានខាងវិញ្ញាណ ឬចៀសវាងពីការបោកបញ្ឆោត ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យចែកចាយផងដែរ ពីរបៀបដែលព្រះបន្ទូលនៃព្រះបានជួយពួកគេឲ្យខិតមកជិតព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងអំណាចដ៏ធួនរបស់ទ្រង់ ។

ដើម្បីជួយសិស្សអនុវត្តអ្វីដែលពួកគេកំពុងរៀន និងទទួលអារម្មណ៍ អ្នកអាចបង្ហាញសំណួរខាងក្រោមនេះ ហើយអញ្ជើញសិស្សឲ្យពិចារណា និងកត់ត្រាចម្លើយរបស់ពួកគេ ។

តើខ្ញុំអាចធ្វើអ្វី ដើម្បីកាន់ខ្ជាប់ទៅនឹងព្រះបន្ទូលនៃព្រះឲ្យបានកាន់តែប្រសើរឡើង ?
តើនរណាខ្លះអាចទទួលពរជ័យដោយការឮទីបន្ទាល់របស់ខ្ញុំ អំពីសារសំខាន់ក្នុងការកាន់ខ្ជាប់ទៅនឹងព្រះបន្ទូលនៃព្រះ ?

សូមពិចារណាក្នុងការសុំសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យចែកចាយពីអ្វីដែលពួកគេបានសរសេរនោះ ។

សម្រាប់ពេលក្រោយ

ដោយគិតពីការពិភាក្សាអំពីដំបងដែក អ្នកអាចអញ្ជើញសិស្សឲ្យគិតថា ពួកគេមានភាពឧស្សាហ៍ព្យាយាមយ៉ាងណា ក្នុងការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេថ្មីៗនេះ ។ នៅពេលសិស្សសិក្សា ឯកសាររៀបចំ សម្រាប់មេរៀនក្រោយ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យពិចារណាថា ការធ្វើឲ្យការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួនជាអាទិភាពមួយ អាចនាំយើងឲ្យខិតកាន់តែជិតព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។