« មេរៀនទី ៦ ឯកសារគ្រូបង្រៀន ៖ ដង្វាយធួនដ៏និរន្ដរ៍របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ » ការបង្រៀន និងគោលលទ្ធិនៃព្រះគម្ពីរមរមន ឯកសារគ្រូបង្រៀន ( ឆ្នាំ ២០២១ )
« មេរៀនទី ៦ ឯកសារគ្រូបង្រៀន » ការបង្រៀន និងគោលលទ្ធិនៃព្រះគម្ពីរមរមន ឯកសារគ្រូបង្រៀន
មេរៀនទី ៦ ឯកសារគ្រូបង្រៀន
ដង្វាយធួនដ៏និរន្ដរ៍របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ
ព្រះគម្ពីរមរមនគឺជាសាក្សីដ៏មានអានុភាពអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងការប្រោសលោះដែលនឹងកើតឡើងតាមរយៈទ្រង់ ។ មេរៀននេះនឹងជួយសិស្សឲ្យពន្យល់ពីរបៀបដែលយើងត្រូវបានប្រោសលោះចេញពីការធ្លាក់តាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ ។ សិស្សក៏នឹងកំណត់បានផងដែរអំពីអ្វីដែលពួកគេអាចធ្វើបាន ដើម្បីពឹងផ្អែកលើព្រះអង្គសង្គ្រោះកាន់តែខ្លាំងឡើង ដើម្បីជួយពួកគេឲ្យយកឈ្នះលើទំនោរចិត្តនៃភាពជាមនុស្សពីធម្មជាតិរបស់ពួកគេផ្ទាល់ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
ការអភិវឌ្ឍការបង្រៀន និងការរៀនសូត្ររបស់យើង
ប្រាស្រ័យទាក់ទងអំពីលទ្ធផលរៀនសូត្ររបស់សិស្ស ។ លទ្ធផលរៀនសូត្រគឺជាសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ ដែលពិពណ៌នាពីចំណេះដឹង និងជំនាញដែលសិស្សគួរតែអភិវឌ្ឍអំឡុងពេលបទពិសោធន៍រៀនសូត្រមួយ ។ សូមពិចារណាចែកចាយជាមួយនឹងសិស្សនូវលទ្ធផលដែលចង់បាន ដែលមានរាយបញ្ជីនៅក្នុងសេចក្ដីផ្ដើមនៃមេរៀននីមួយៗ ។ លទ្ធផលដែលបានរៀបរាប់ទាំងនេះ អាចជួយគ្រូបង្រៀន និងសិស្សឲ្យវាយតម្លៃរួមគ្នាពីជោគជ័យនៃការសិក្សា និងការពិភាក្សារបស់ពួកគេ ។
ព្យាការីនៃព្រះគម្ពីរមរមនថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីសេចក្ដីត្រូវការចំពោះដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
សូមបង្ហាញសំណួរមិនពេញលេញដូចតទៅនេះ ៖ តើជីវិតរបស់ខ្ញុំនឹងទៅជាយ៉ាងណា បើគ្មាន …?
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យពិចារណាពីរបៀបដែលពួកគេអាចបំពេញសំណួរនេះបាន សូមបង្ហាញរូបភាព ឬពាក្យពេចន៍ពីរបីខុសៗគ្នា ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យពិភាក្សាខ្លីៗរកចំណុច ឬគំនិតនីមួយៗជាមួយនឹងដៃគូម្នាក់ ពីរបៀបដែលពួកគេនឹងឆ្លើយសំណួរនេះ ។ អ្នកអាចប្រើរូបភាពដែលភ្ជាប់មកនេះ ឬរូបភាពណាដែលអ្នកជ្រើសរើសខ្លួនឯង ។ សូមធានាថា រូបភាពចុងក្រោយគឺជារូបតំណាងឲ្យពលិកម្មដ៏ធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដើម្បីសិស្សអាចពិភាក្សាពីសភាពនៃជីវិតរបស់ពួកគេ បើគ្មានព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ទេនោះ ។
សូមសរសេរសេចក្តីថ្លែងការណ៍មិនពេញលេញដូចតទៅនេះនៅលើក្ដារខៀន ៖ បើគ្មានព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ទេនោះ យើងនឹង …
សូមរំឭកសិស្សថា យ៉ាកុប និងអាមូលេកបានថ្លែងទេសនកថាដ៏សំខាន់អំពីដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សូមឲ្យសិស្សរំឭក នីហ្វៃទី២ ៩:៦–១០ និង អាលម៉ា ៣៤:៩ ដោយរកមើលឃ្លាដែលពួកគេអាចប្រើដើម្បីបំពេញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍នៅលើក្ដារខៀននេះ ។
-
តើមានឃ្លាណាខ្លះចេញមកពីវគ្គបទគម្ពីរនេះ ដែលយើងអាចប្រើដើម្បីបំពេញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍នៅលើក្ដារខៀន ? ( នៅពេលសិស្សចែកចាយវិធីខុសៗគ្នាដើម្បីបំពេញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍នេះ សូមកត់ត្រាចម្លើយរបស់ពួកគេនៅក្រោមសេចក្ដីថ្លែងនោះលើក្ដារខៀន ។ សិស្សអាចនឹងសម្គាល់ឃើញសេចក្ដីពិតមួយដែលស្រដៀងគ្នាដូចនេះ ៖ បើគ្មានព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ទេនោះ យើងនឹងចៀសពីស្លាប់មិនរួចឡើយ ។ សេចក្ដីពិតផ្សេងទៀតដែលពួកគេអាចរកឃើញ រួមមានដូចតទៅនេះ ៖ បើគ្មានព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ទេនោះ យើងនឹងត្រូវកាត់ចញពីវត្តមានរបស់ព្រះអម្ចាស់ មិនអាចរស់ឡើងវិញឡើយ ត្រូវចាញ់អារក្ស ក្លាយដូចជាអារក្ស បន្ដនៅក្នុងទុក្ខសោក ហើយត្រូវជួបនឹងវិរូបដ៏គួរស្ញែងខ្លាចនៃសេចក្ដីស្លាប់ និងស្ថាននរក ។ សូមឲ្យសិស្សពន្យល់ពីអ្វីដែលពួកគេគិតថាជាអត្ថន័យនៃឃ្លាទាំងនេះ ) ។
-
តើអ្វីជា « វិរូបដ៏គួរស្ញែងខ្លាច » ដែលយ៉ាកុបបានរៀបរាប់នៅក្នុង នីហ្វៃទី២ ៩:១០ ? ហេតុអ្វីវាគួរឲ្យស្ញែងខ្លាចខ្លាំង ? ( បើចាំបាច់ សូមជួយសិស្សឲ្យយល់ពីមូលហេតុដែលការស្លាប់ខាងរូបកាយ និងខាងវិញ្ញាណជារៀងរហូតតទៅ នឹងរារាំងយើងមិនឲ្យក្លាយដូចជាព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ សូមកត់ចំណាំថា ការស្លាប់ខាងវិញ្ញាណជាលទ្ធផលមកពីការធ្លាក់ផង និងការមិនគោរពប្រតិបត្តិរបស់យើងផ្ទាល់ផង ។ [ សូមមើល « Death, Spiritual » ( សេចក្តីស្លាប់ ខាងវិញ្ញាណ ) និង « Death, Physical » ( សេចក្តីស្លាប់ ខាងរូបកាយ ) Gospel Topics នៅលើគេហទំព័រ topics.ChurchofJesusChrist.org ] ) ។
-
តើការស្គាល់ឥទ្ធិពលនៃការធ្លាក់ ជួយយើងឲ្យយល់ពីមូលហេតុដែលត្រូវការព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដោយរបៀបណា ?
សូមអាន នីហ្វៃទី២ ៩:១១–១២, ១៩–២២ រួមគ្នា ហើយសូមឲ្យសិស្សរកមើលរបៀបដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទប្រោសលោះយើងពី « វិរូបដ៏គួរស្ញែងខ្លាចនេះ » ( ខទី ១០ ) នៃសេចក្ដីស្លាប់ និងស្ថាននរក ។
-
តើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទប្រទានផ្លូវមួយឲ្យយើងរត់គេចចេញពី « វិរូបដ៏គួរស្ញែងខ្លាចនេះ » នៃសេចក្ដីស្លាប់ និងស្ថាននរកដោយរបៀបណា ?
-
តើអ្នកមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ ពេលដឹងថា ទ្រង់ស្ម័គ្រព្រះទ័យផង ហើយអាចជួយដោះលែងអ្នកចេញពីសេចក្ដីស្លាប់ និងស្ថាននរកបានផងនោះ ?
សូមរំឭកសិស្សថា ទាំងយ៉ាកុប និងអាមូលេកបានពិពណ៌នាពីតម្រូវការឲ្យមានដង្វាយធួន ឬពលិកម្ម « ដ៏និរន្ដរ៍ » មួយធ្វើឡើង ( សូមមើល នីហ្វៃទី២ ៩:៧; អាលម៉ា ៣៤:១០ ) ។ សូមឲ្យសិស្សម្នាក់រំឭកសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដោយ ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន និង ប្រធាន ថាត អរ ខាលីស្ទើរ នៅក្នុងផ្នែកទី ១ នៃឯកសាររៀបចំ ហើយរកមើលរបៀបដែលដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះគឺនិរន្ដរ៍ ។
-
តើអ្នកគិតថា ហេតុអ្វីបានជាវាសំខាន់ដើម្បីយល់ថា ដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះគឺនិរន្ដរ៍ ?
-
តើការដឹងថា ដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះគឺនិរន្ដរ៍ មានឥទ្ធិពលលើរបៀបដែលអ្នកយល់ ហើយឆ្លើយតបនឹងការលំបាក និងទុក្ខកង្វល់ផ្ទាល់របស់អ្នកដោយរបៀបណា ?
-
តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីបានខ្លះ ដើម្បីបង្ហាញព្រះអម្ចាស់ថា អ្នកជឿលើដង្វាយធួនដ៏និរន្ដរ៍របស់ទ្រង់ ដែលអាចជួយសង្គ្រោះអ្នកបាន ? ( សូមពិចារណាឲ្យសិស្សមានពេលកត់ត្រាទុកយោបល់របស់ពួកគេ ) ។
សេ្តចបេនយ៉ាមីនបង្រៀនប្រជាជនរបស់ទ្រង់ថា ពួកគេអាចសម្រាតចោលមនុស្សខាងសាច់ឈាមបានតាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
សូមបង្ហាញសេចក្តីថ្លែងការណ៍ដូចតទៅនេះ ៖ « មនុស្សខាងសាច់ឈាមជាសត្រូវដល់ព្រះ ហើយមានមកតាំងពីការធ្លាក់នៃលោកអ័ដាមម្ល៉េះ » ( ម៉ូសាយ ៣:១៩ ) ។ សូមរំឭកសិស្សថា ស្ដេចបេនយ៉ាមីនបានបង្រៀនពីសេចក្ដីពិតនេះ ។
-
តើអ្នកនឹងពន្យល់ពីអត្ថន័យនៃឃ្លា « មនុស្សខាងសាច់ឈាម » ដល់នរណាម្នាក់ដែលមិនស្គាល់ឃ្លានេះដោយរបៀបណា ? ( អ្នកអាចលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យរំឭក សេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដោយអែលឌើរ ដេវីឌ អេ បែដណា នៅក្នុងផ្នែកទី ២ នៃឯកសាររៀបចំ ) ។
សូមអាន ម៉ូសាយ ៣:១៩ រួមគ្នាក្នុងថ្នាក់ ហើយសូមឲ្យសិស្សរកមើលអ្វីដែលស្ដេចបេនយ៉ាមីនបានបង្រៀនប្រជាជនរបស់ទ្រង់អំពីការយកឈ្នះលើមនុស្សខាងសាច់ឈាម ។
-
តើយើងអាចរៀនបានគោលការណ៍អ្វីខ្លះ មកពីការបង្រៀនរបស់ស្ដេចបេនយ៉ាមីន ដែលអាចជួយយើងឲ្យយកឈ្នះលើភាពជាមនុស្សខាងសាច់ឈាមនៅក្នុងខ្លួនយើងបាន ? ( សិស្សអាចនឹងរកឃើញសេចក្ដីពិតមួយដែលស្រដៀងគ្នាដូចនេះ ៖ នៅពេលយើងព្រមធ្វើតាមសេចក្តីទូន្មាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនឹងជួយយើងឲ្យសម្រាតភាពជាមនុស្សខាងសាច់ឈាម ហើយក្លាយជាពួកបរិសុទ្ធតាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ ) ។
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ពីគោលការណ៍នេះកាន់តែស៊ីជម្រៅ សូមពិចារណាសួរសំណួរខាងក្រោមមួយ ឬច្រើនស្របតាមតម្រូវការរបស់សិស្ស ៖
-
តើវាមានន័យយ៉ាងណាចំពោះអ្នកដើម្បី « [ ព្រមធ្វើ ]តាមសេចក្តីទូន្មាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ » ? តើព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានជួយអ្នកឲ្យយកឈ្នះលើការទោរទន់ទៅរកភាពជាមនុស្សខាងសាច់ឈាមដោយរបៀបណា ?
-
ហេតុអ្វីការសម្រាតចោលមនុស្សខាងសាច់ឈាម អាចកើតឡើងបានតែពេលណាដែលយើងពឹងផ្អែកលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ប៉ុណ្ណោះ ?
-
តើការពឹងផ្អែកលើដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានជួយអ្នកក្នុងកិច្ចខិតខំរបស់អ្នកដើម្បីក្លាយជាជនបរិសុទ្ធ—បុគ្គលដែលត្រូវបានបន្សុទ្ធ និងដូចជាព្រះគ្រីស្ទដោយរបៀបណា ?
-
តើការបង្រៀននៅក្នុង ម៉ូសាយ ៣:១៩ អាចនាំឲ្យយើងមានសេចក្ដីសង្ឃឹម និងកម្លាំង នៅពេលយើងមានអារម្មណ៍ថា យើងមិនអាចគ្រប់គ្រង ឬយកឈ្នះលើចំណង់ និងសន្ទុះចិត្តនៃភាពជាមនុស្សខាងសាច់ឈាមបានដោយរបៀបណា ?
សូមពិចារណាអញ្ជើញសិស្សឲ្យគិតអំពីផ្នែកមួយនៃជីវិតរបស់ពួកគេ ដែលពួកគេអាចកំពុងពុះពារនឹងចំណង់ បំណងប្រាថ្នា ឬសន្ទុះចិត្តនៃភាពជាមនុស្សខាងសាច់ឈាម ។ សូមបង្ហាញសំណួរខាងក្រោម ហើយសូមឲ្យសិស្សសញ្ជឹងគិត និងកត់ត្រាទុកយោបល់ និងចំណាប់អារម្មណ៍របស់ពួកគេ ៖
-
តើអ្វីទៅដែលអាចរារាំងខ្ញុំមិនឲ្យធ្វើតាមព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ?
-
តើគុណលក្ខណៈដូចជាព្រះគ្រីស្ទណាខ្លះ ដែលបានរៀបរាប់នៅក្នុង ម៉ូសាយ ៣:១៩ ដែលខ្ញុំត្រូវអភិវឌ្ឍឲ្យកាន់តែពេញលេញនោះ ?
-
តើខ្ញុំនឹងត្រូវធ្វើសកម្មភាពអ្វីខ្លះ ដើម្បីខ្ញុំអាចទទួលបានជំនួយកាន់តែច្រើនមកពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ កាលខ្ញុំខិតខំអភិវឌ្ឍគុណលក្ខណៈដូចជាព្រះគ្រីស្ទនេះ ?
សូមបញ្ចប់ដោយការចែកចាយទីបន្ទាល់របស់អ្នកថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានប្រោសលោះយើងចេញពីការធ្លាក់ ហើយអាចប្រោសលោះយើងចេញពីអំពើបាបផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើង និងផ្លាស់ប្ដូរយើងឲ្យកាន់តែក្លាយដូចជាទ្រង់ និងព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើង ។
សម្រាប់ពេលក្រោយ
សូមឲ្យសិស្សគិតអំពីការពុះពារខាងរាងកាយ ខាងស្មារតី ខាងសតិអារម្មណ៍ ឬខាងវិញ្ញាណដែលពួកគេអាចកំពុងតែជួបប្រទះ ។ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេ នៅពេលពួកគេសិក្សា ឯកសាររៀបចំ សម្រាប់មេរៀនក្រោយឲ្យពិចារណាពីរបៀបដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទអាចជួយពួកគេក្នុងការពុះពាររបស់ពួកគេបាន ។