« មេរៀនទី ៥ ឯកសាររៀបចំសម្រាប់ថ្នាក់ ៖ ការធ្លាក់របស់អ័ដាម និងអេវ៉ា និងអំណោយទាននៃសិទ្ធិជ្រើសរើស » ការបង្រៀន និងគោលលទ្ធិនៃព្រះគម្ពីរមរមន ឯកសារគ្រូបង្រៀន ( ឆ្នាំ ២០២១ )
« មេរៀនទី ៥ ឯកសាររៀបចំសម្រាប់ថ្នាក់ » ការបង្រៀន និងគោលលទ្ធិនៃព្រះគម្ពីរមរមន ឯកសារគ្រូបង្រៀន
មេរៀនទី ៥ ឯកសាររៀបចំសម្រាប់ថ្នាក់
ការធ្លាក់របស់អ័ដាម និងអេវ៉ា និងអំណោយទាននៃសិទ្ធិជ្រើសរើស
នៅក្នុងជំពូកនេះ អ្នកនឹងមានឱកាសពិចារណាពីរបៀបដែលផែនការនៃសេចក្ដីប្រោសលោះរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ធ្វើឲ្យបុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់អាចត្រូវបានសង្គ្រោះចេញពីអំពើបាប និងសេចក្ដីស្លាប់ ។ នៅពេលអ្នកសិក្សាមេរៀននេះ សូមពិចារណាពីរបៀបដែលការធ្លាក់របស់លោកអ័ដាម និងនាងអេវ៉ា អំណោយទាននៃសិទ្ធិជ្រើសរើស ព្រមទាំងដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមានសារៈសំខាន់ចំពោះផែនការរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ដើម្បីប្រោសលោះអ្នក និងជួយអ្នកឲ្យកាន់តែក្លាយដូចជាទ្រង់ ។ ប្រធាន អែសរ៉ា ថាហ្វ ប៊ែនសឹន បានបង្រៀនថា « ពុំមានគម្ពីរផ្សេងទៀតណានៅក្នុងពិភពលោកនេះពន្យល់ពីគោលលទ្ធិដ៏សំខាន់នេះ [ អំពីការធ្លាក់ និងការដែលយើងត្រូវការព្រះគ្រីស្ទ ] បានល្អដូចព្រះគម្ពីរមរមនឡើយ » ( « The Book of Mormon and the Doctrine and Covenants » Ensign ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៩៨៧ ទំព័រ ៨៥ ) ។
ផ្នែកទី ១
ហេតុអ្វីបានជាការធ្លាក់របស់លោកអ័ដាម និងនាងអេវ៉ាមានសារៈសំខាន់ចំពោះការរីកចម្រើនរបស់ខ្ញុំ ?
ឃ្លាថា « ការធ្លាក់ » សំដៅទៅលើស្ថានភាព និងលទ្ធផលនៃជីវិតរមែងស្លាប់ដែលបានកើតឡើងចំពោះលោកអ័ដាម និងនាងអេវ៉ា ហើយនិងកូនចៅរបស់ពួកលោក ដោយសារលោកអ័ដាម និងនាងអេវ៉ាបានទទួលទានផ្លែឈើហាមឃាត់នៅក្នុងសួនច្បារអេដែន ។ មុនពេលការស្លាប់របស់លោកបន្ដិច លីហៃបានបង្រៀន យ៉ាកុបដែលជាកូនប្រុសរបស់លោក អំពីការធ្លាក់ និងរបៀបដែលវាមានឥទ្ធិពលលើមនុស្សជាតិ ។ ( សូមមើល នីហ្វៃទី២ ២ ) ។
ការសិក្សានៅក្នុងរៀបចំសម្រាប់ថ្នាក់រៀន
សូមអាន នីហ្វៃទី២ ២:១៩–២៥ ហើយពិចារណាគូសចំណាំសេចក្ដីពិត ដែលបង្រៀនយើងពីមូលហេតុដែលការធ្លាក់របស់លោកអ័ដាម និងនាងអេវ៉ាគឺជាផ្នែកមួយដ៏ចាំបាច់នៃផែនការរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ អ្នកក៏អាមើលវីដេអូព្រះគម្ពីរមរមន « Lehi Teaches How We Might Have Joy ( នីហ្វៃទី២២:១៦–២៨ ) »(៣:០៨ ) ។
សូមកត់សម្គាល់នៅក្នុង នីហ្វៃទី២ ២:២២ ថា ប្រសិនបើលោកអ័ដាម និងនាងអេវ៉ាមិនបានជ្រើសរើសដើម្បីធ្វើការរំលងទេនោះ ពួកលោកនឹង « នៅក្នុងសណ្ឋានដើមដដែល បន្ទាប់ពីបានបង្កើតមក » ជារៀងរហូត ។ ពួកលោកនឹងមិនបានរីកចម្រើន ឬដកពិសោធន៍ជំងឺ ឬសេចក្ដីស្លាប់ឡើយ ។ វានឹងបញ្ឈប់ផែនការរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌សម្រាប់បុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ ។ កាលកំពុងបម្រើជាសមាជិកម្នាក់នៃពួកចិតសិប អែលឌើរ ប្រូស ស៊ី ហាហ្វិន បានបង្រៀន ៖
ការធ្លាក់ពុំមែនជាគ្រោះមហន្តរាយនោះទេ ។ វាពុំមែនជាកំហុស ឬជាការចៃដន្យមួយឡើយ ។ វាគឺជាផ្នែកមួយនៃផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះដែលបានគិតគូរយ៉ាងច្បាស់លាស់ ។ យើងគឺជា « ពូជ » វិញ្ញាណរបស់ព្រះ [ សូមមើល កិច្ចការ ១៧:២៨ ] ដែលត្រូវបានបញ្ជូនមកផែនដីដោយ « ឥតមានទោស » [ សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៩៣:៣៨ ] ដោយសារការរំលងរបស់លោកអ័ដាម ។ ប៉ុន្ដែ ផែនការរបស់ព្រះវរបិតាយើងដាក់ឲ្យយើងរងនូវការល្បួង និងមានទុក្ខវេទនានៅក្នុងពិភពលោកដែលធ្លាក់នេះ ដើម្បីឲ្យយើងយល់ពីសេចក្ដីអំណរដ៏ពិតប្រាកដនេះ ។ បើមិនបានភ្លក់ភាពល្វីងទេ យើងពិតជា មិនអាច យល់ពីភាពផ្អែមបានឡើយ [ សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ២៩:៣៩ ] ។ យើងត្រូវការវិន័យ និងការសម្រិតសម្រាំងក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់ដើម្បីឈាន « ជំហានបន្ទាប់ក្នុងការអភិវឌ្ឍ [ របស់យើង ] » ទៅកាន់ការក្លាយដូចជាព្រះវរបិតារបស់យើង ។( The Atonement: All for All » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៤ ទំព័រ ៩៧ )
អែលឌើរ ជេហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានពន្យល់ពីឥទ្ធិពលមួយចំនួននៃការធ្លាក់ ៖
សេចក្ដីស្លាប់ខាងរូបកាយបាននាំឲ្យមានការបែកខ្ញែកវិញ្ញាណចេញពីរូបកាយ ហើយសេចក្ដីស្លាប់ខាងវិញ្ញាណបាននាំឲ្យមានការឃ្លាតឆ្ងាយទាំងខាងវិញ្ញាណ និងរូបកាយពីព្រះ ។ ជាលទ្ធផលនៃការធ្លាក់ បុគ្គលគ្រប់រូបដែលកើតមកក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់នេះនឹងរងទុក្ខសេចក្ដីស្លាប់ទាំងពីរប្រភេទនេះ ។ ប៉ុន្ដែ យើងត្រូវចងចាំថា ការធ្លាក់គឺជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់នៃផែនការដ៏ទេវភាពរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ បើគ្មានការធ្លាក់ទេ នោះក៏គ្មានកូនចៅរមែងស្លាប់ណាម្នាក់អាចកើតមកពីលោកអ័ដាម និងនាងអេវ៉ាឡើយ ហើយនឹងគ្មានក្រុមគ្រួសារមនុស្សណាមួយអាចដកបទពិសោធន៍ភាពផ្ទុយគ្នា និងការលូតលាស់ សិទ្ធិជ្រើសរើសខាងសីលធម៌ និងសេចក្ដីអំណរនៃដំណើររស់ឡើងវិញ សេចក្ដីប្រោសលោះ និងជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចបានដែរ [ សូមមើល នីហ្វៃទី២ ២:២២–២៧; ម៉ូសេ ៥:១១ ] ។ ( ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន Christ and the New Covenant: The Messianic Message of the Book of Mormon ( ឆ្នាំ ១៩៩៧ ) ទំព័រ ២០៧ )
សញ្ជឹងគិតនៅក្នុងការរៀបចំសម្រាប់ថ្នាក់រៀន
សូមពិចារណាពីរបៀបដែលឥទ្ធិពលនៃការធ្លាក់គឺជាផ្នែកដ៏សំខាន់មួយនៃផែនការរបស់ព្រះសម្រាប់បុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ ។ តើការធ្លាក់ផ្ដល់ឱកាសឲ្យអ្នករីកចម្រើនខាងវិញ្ញាណ និងដកពិសោធន៍សេចក្ដីអំណរដោយរបៀបណា ?
ផ្នែកទី ២
តើការប្រើប្រាស់សិទ្ធិជ្រើសរើសបានត្រឹមត្រូវ ផ្ដល់ពរជ័យដល់ជីវិតរបស់ខ្ញុំយ៉ាងដូចម្ដេច ?
ទាក់ទងនឹងការបង្រៀនរបស់លោកអំពីការធ្លាក់ លីហៃបានពិភាក្សាពីរបៀបដែលសេរីភាពនៃការជ្រើសរើសមានសារៈសំខាន់ចំពោះការរីកចម្រើនរបស់យើងនៅក្នុងផែនការនៃសេចក្ដីប្រោសលោះ ។ លោកបានកំណត់ថា ស្ថានភាពដូចតទៅនេះគឺចាំបាច់ដើម្បីអាចមានសិទ្ធិជ្រើសរើស ។ ( សូមសិក្សាវគ្គបទគម្ពីរដែលភ្ជាប់មកជាមួយនេះ ហើយពិចារណាធ្វើការគូសចំណាំពាក្យ និងឃ្លានានាដែលបង្រៀនអំពីស្ថានភាពនៃសិទ្ធិជ្រើសរើសទាំងនេះ ) ។
-
ចំណេះដឹងគ្រប់គ្រាន់ឲ្យដឹងខុស និងត្រូវ ( សូមមើល នីហ្វៃទី២ ២:៥ )
-
ក្រឹត្យវិន័យត្រូវបានប្រទានដល់មនុស្សលោក ( សូមមើល នីហ្វៃទី២ ២:៥, ១០ )
-
ការប្រឆាំងនឹងការល្បួង និងការជ្រើសរើស ( សូមមើល នីហ្វៃទី២ ២:១១–១៦ )
-
អំណាច និងសេរីភាពដើម្បីជ្រើសរើស ( សូមមើល នីហ្វៃទី២ ២:១៦, ២៦ )
សូមពិចារណាពីរបៀបដែលវានឹងមានឥទ្ធិពលលើសមត្ថភាពរបស់អ្នកក្នុងការជ្រើសរើស និងរីកចម្រើនឡើង ប្រសិនបើមានលក្ខខណ្ឌទាំងនេះណាមួយបាត់ចេញពីផែនការរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌នោះ ។
ប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន បានថ្លែងអំពីប្រភេទជម្រើសខុសៗគ្នា ដែលយើងរើសយកនៅក្នុងជីវិតនេះ ៖
វាកម្រណាស់ដែលសូម្បីតែពេលមួយម៉ោង បានកន្លងទៅដោយមិនតម្រូវឲ្យយើងធ្វើការជ្រើសរើសមួយបែបនេះ ឬផ្សេងទៀតនោះ ។ ការជ្រើសរើសខ្លះជារឿងតូចតាច ហើយខ្លះទៀតជារឿងវែងឆ្ងាយ ។ ការជ្រើសរើសខ្លះនឹងមិនធ្វើឲ្យមានភាពខុសគ្នាក្នុងគ្រោងការណ៍ដ៏អស់កល្បជានិច្ចនោះទេ ហើយខ្លះទៀតនឹងធ្វើឲ្យមានភាពខុសគ្នា ទាំងស្រុង ។ ( «The Three Rs of Choice » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១០ ទំព័រ ៦៧ )
សូមចាំថា ព្រះវរបិតាសួគ៌ប្រទានការណែនាំដើម្បីជួយយើងឲ្យធ្វើការជ្រើសរើស ជាពិសេសរឿងដ៏សំខាន់បំផុត ។ សូមគិតអំពីរបៀបដែលការណែនាំនោះបានកើតមានចំពោះអ្នកនៅក្នុងអតីតកាល ។
សញ្ជឹងគិតនៅក្នុងការរៀបចំសម្រាប់ថ្នាក់រៀន
សូមគិតអំពីជម្រើសដែលអ្នកបានធ្វើនាពេលថ្មីៗនេះ ។ តើជម្រើសទាំងនេះមានឥទ្ធិពលលើការរីកចម្រើនរបស់អ្នកយ៉ាងដូចម្ដេច ?
ផ្នែកទី ៣
តើដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទអាចនាំសេរីភាពដ៏ពិតប្រាកដដល់ខ្ញុំតាមរបៀបណា ?
បន្ទាប់ពីការបង្រៀនអំពីភាពចាំបាច់នៃការធ្លាក់ និងសិទ្ធិជ្រើសរើសនៅក្នុងផែនការនៃសេចក្ដីប្រោសលោះហើយ លីហៃបានបង្រៀនកូនៗរបស់លោកថា ដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទផ្ដល់នូវសេរីភាពដល់បុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះ ដើម្បីធ្វើការជ្រើសរើសដ៏សំខាន់ៗក្នុងពេលដ៏អស់កល្ប ។
ការសិក្សានៅក្នុងរៀបចំសម្រាប់ថ្នាក់រៀន
សូមអាន នីហ្វៃទី២ ២:២៦–២៨ ហើយពិចារណាពីជម្រើសដែលអ្នកមាន ដោយសារតែពលិកម្មដ៏ប្រោសលោះរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
ដោយថ្លែងពីទំនាក់ទំនងរវាងការធ្លាក់ សិទ្ធិជ្រើសរើស និងដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អែលឌើរ ហាហ្វិន បានបង្រៀនថា
លោកអ័ដាម និងនាងអេវ៉ាបានរៀនយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួនមកពីបទពិសោធន៍ដ៏ពិបាកខ្លាំងរបស់ពួកគេ ។ … ប៉ុន្ដែដោយសារតែដង្វាយធួន [ របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ] នោះពួកគេអាច រៀនមកពីបទពិសោធន៍របស់ពួកគេ ដោយមិនទទួលការដាក់ទោសឡើយ ។ ពលិកម្មរបស់ព្រះគ្រីស្ទមិនមែនគ្រាន់តែលុបចោលជម្រើសរបស់ពួកគេ ហើយឲ្យពួកគេត្រឡប់មកកាន់សួនច្បារអេដែនក្នុងភាពសុចរិតប៉ុណ្ណោះទេ ។ ការណ៍នោះនឹងជាដំណើររឿងមួយ ដែលគ្មានគម្រោងគ្រោង ហើយគ្មានការរីកចម្រើនខាងចរិតលក្ខណៈឡើយ ។ ផែនការរបស់ទ្រង់គឺឲ្យមាន ការអភិវឌ្ឍ—មួយបន្ទាត់ម្ដងៗ មួយជំហានម្ដងៗ ព្រះគុណថែមលើព្រះគុណ ។
ដូច្នេះ ប្រសិនបើអ្នកមានបញ្ហានៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក សូមកុំគិតថា មានអ្វីមួយដែលអ្នកខុសឡើយ ។ ការតស៊ូនឹងបញ្ហាទាំងនោះ គឺជាស្នូលដ៏សំខាន់នៃគោលបំណងក្នុងជីវិតនេះ ។ នៅពេលយើងខិតទៅជិតព្រះ នោះទ្រង់នឹងបង្ហាញដល់យើងនូវភាពទន់ខ្សោយរបស់យើង ហើយតាមរយៈភាពទន់ខ្សោយនេះហើយដែលធ្វើឲ្យយើងវាងវៃ និងរឹងមាំជាងមុន [ សូមមើល អេធើរ ១២:២៧ ] ។ ( «The Atonement: All for All » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៤ ទំព័រ ៩៧ )
កត់ត្រាគំនិតរបស់អ្នក
ប្រធាន ប៊យដ៏ ឃេ ផាកកឺ នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានបង្រៀនថា « បើសិទ្ធិជ្រើសរើសកើតមានដល់មនុស្សលោកដោយគ្មានដង្វាយធួន [ របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ] ទេនោះ វានឹងជាអំណោយដ៏មហន្ដរាយមួយ » ( « Atonement, Agency, Accountability » Ensign ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៩៨៨ ទំព័រ ៧១ ) ។ តើដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានអនុញ្ញាតឲ្យអ្នករៀនចេញពីជម្រើសរបស់អ្នកតាមរបៀបណា ? តើអ្នកអាចរៀនបានអ្វីខ្លះ មកពីអំពើបាបមួយដែលអ្នកបានប្រព្រឹត្ត ឬកំហុសមួយដែលអ្នកបានធ្វើ ?