“Si James Covel ug ang ‘Mga Kabalaka sa Kalibotan’” Kinatibuk-ang Saysay sa mga Pagpadayag (2016)
“Si James Covel ug ang ‘Mga Kabalaka sa Kalibotan’” Kinatibuk-ang Saysay sa mga Pagpadayag
Si James Covel ug ang “Mga Kabalaka sa Kalibotan”
Sa tanang sambingay ni Jesus, walay usa ang naghulagway sa kalisod sa Kristohanon nga pagkadisipulo sa mas gamhanang paagi kaysa sambingay bahin sa magpupugas (tan-awa sa Mateo 13:3–23). Ang tanang liso diha sa istorya nagsugod uban sa dakong potensiyal sa pagtubo, apan dili tanan ang gitanom diha sa yuta nga igong makaamuma aron molambo niana nga potensiyal. Ang mga liso nga nahulog didto sa maayo nga yuta nakakuha sa mga nutrina nga gikinahanglan sa pagpalambo ug halawom ug tag-as nga mga gamot ug sa ingon mohiklin sa mga makahulga sa pagtubo niini. Ang ubang mga liso wala kaayoy swerte. Ang uban nahulog sa agianan; ang pulong sa Ginoo wala gayod masabti sa hingpit, ug ang daotan misakmit sa liso. Sa gihapon ang uban nangahulog sa batoon nga yuta, ug wala kaayo makagamot, nalawos sa kainit sa adlaw sa kalisdanan. Sa kataposan, ang ubang mga liso nahulog taliwala sa tunokon nga mga sagbot. Si Jesus mipahisama sa sitwasyon niini nga mga liso niadtong nakadungog sa pulong apan natuok sa kamalinglahon sa mga bahandi ug “mga kabalaka sa kalibotan” (Mateo 13:22).
Ang Doktrina ug mga Pakigsaad 39 ug 40 mibase sa pinulongan niini nga sambingay sa pagsaysay sa istorya ni James Covel, usa ka ministro sa Methodist nga nagpakita og hilabihan apan taphaw nga interes sa Simbahan. Si Covel, sama sa mga liso sa istorya, nagsugod uban sa dakong potensiyal. Gipanganak sa usa ka amahan nga ministro sa Baptist ug ang inahan Methodist didto sa Chatham, Massachusetts, niadtong mga 1770, si Covel nahimong magsasangyaw bisan asa diha sa Simbahan sa Methodist Episcopal niadtong 1791. Mibiyahe siya sa sulod ug libot sa Litchfield, Connecticut, ug sa kaulahian naminyo ug nagpuyo sa Poughkeepsie, New York.
Si Covel nailhan sa pundok sa mga Methodist isip ligdong ug kasaligan nga tawo. Niadtong mga 1820, nahimo siya nga lider alang sa reform Methodist nga kalihokan. (Ang mga Methodist mialsa aron supakon ang pagkakalibotanon nga nakasulod sa ilang simbahan sa dihang ang tinubdan sa Methodismo misugod sa pagsalikway sa paggamit sa espirituhanong mga gahom.) Sa wala pa mopasakop sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, sila si Brigham Young, Wilford Woodruff, ug John Taylor, kauban sa lain pa, mikonsiderar sa ilang kaugalingon nga mga reform Methodist. Niadtong 1826, si Covel ginganlan nga presidente sa New York Conference of the Methodist Society, grupo sa mibiya nga mga Methodist nga mihiusa sa pipila nga mibiya. Unya nagserbisyo siya isip ahente og mga libro didto sa New York City alang sa literatura nga gimantala sa mga reformer nga nag-alsa.
Si Covel nagsangyaw libot sa Richmond, 45 ka milya sa silangan nga bahin sa Fayette, New York, sa dihang mitambong siya sa komperensiya sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw didto sa Fayette sayo sa Enero 1831. Ang Simbahan padulong na nga mogawas sa New York nianang higayona, kay ang panawagan sa pagpuyo didto sa Ohio miabot na pinaagi sa pagpadayag (tan-awa sa D&P 37:3).
Si Covel mas nakadayeg sa mga pagtulun-an sa Simbahan kaysa panawagan sa pagbalhin. Gani, hapit siya makabig. Nagpabilin siya sa pipila ka adlaw, nakig-istorya sa mga lider sa Simbahan, ug nakigsaad sa Dios nga mosunod sa panawagan nga maghinulsol ug magpabunyag.
Pagka-Enero 5, 1831, usa ka pagpadayag ang miabot pinaagi ni Joseph Smith, nanawagan ni Covel nga moapil sa mga Santos sa ilang pagbalhin ngadto sa Ohio. “Ikaw gitawag sa paghago sa akong ubasan ug sa pagtukod sa akong simbahan,” ang pagpadayag nag-ingon. Ang ingon niana nga pinulongan makahupay unta ni bisan kinsa nga Methodist nga tigsangyaw, apan ang sunod nga bersikulo makahasol: “Sa pagkatinuod, Ako moingon nganha kanimo, ikaw wala matawag sa pag-adto ngadto sa silangan nga mga bahin sa nasod, apan ikaw gitawag sa pag-adto ngadto sa Ohio.” Sulod sa 40 ka tuig, si Covel nagsangyaw sa silangang bahin sa ibabaw sa New York. Karon gihangyo siya nga moadto sa sukwahi nga direksiyon aron magsangyaw.
Ang Enero 5 nga pagpadayag nagpasidaan ni Covel nga sa miaging mga panahon iyang gisalikway ang Ginoo. Sama sa liso nga nahulog taliwala sa tunokon nga mga sagbot, si Covel mitugot “sa mga kabalaka sa kalibotan” nga motuok sa liso nga gustong itanom sa Ginoo.
Si Covel nahibalo kaayo nga ang pagbalhin ngadto sa kasadpan magpasabot nga moputol sa lawom ug halapad nga mga panag-uban nga iyang naugmad sa iyang trabaho. Duha sa iyang mga anak mga tigsangyaw sa Methodist, ug ang iyang katuigan nga gigahin sa pagtrabaho sa New York City maoy hinungdan nga nasuod siya sa labing gamhanan nga mga tingog sa mga nag-alsa. Ang tanang kabtangan nga iyang natigom sa nanglabay nga panahon sa kinabuhi kinahanglan nga biyaan. Mikabat og hapit 48 ka oras ang pagdesisyon nga dili siya mobalhin sa Ohio. Ang pagpahinumdom og balik sa pagpadayag miklaro nga si Covel misalikway sa panawagan sa Ginoo: nag-ingon kini nga: si Covel, “Nakadawat sa pulong uban sa kalipay apan diha dayon si Satanas ug mitintal kaniya ug ang kahadlok sa pagpanggukod ug ang mga kabalaka sa kalibotan nakaingon kaniya sa pagsalikway sa pulong.”
Human sa iyang nagkataphaw nga interes sa Simbahan, si Covel mibalik sa iyang kanhi nga katungdanan. Nagsangyaw siya ug nakakuha og mga kinabig alang sa Methodismo didto sa ibabaw nga bahin sa New York hangtod sa 1836, sa dihang mibalik siya sa Siyudad sa New York. Nagpabilin siya didto hangtod sa iyang kamatayon niadtong Pebrero 1850. Niadtong higayona ang mga Santos nagpadayon gihapon sa pagbalhin sa mas layo paingon sa kasadpan, lapas pa sa Rocky Mountains ngadto sa disyerto sa Great Basin.