Labaw Pa Sa Usa nga mga Bahandi

Elizabeth Kuehn

Sa ulahing bahin sa Hulyo 1836, sila si Joseph Smith Jr., Sidney Rigdon, Oliver Cowdery ug Hyrum Smith misugod sa pagbiyahe gikan sa Kirtland, Ohio, ngadto sa silangang Estados Unidos. Sa mga semana sa wala pa sila moggikan, ang mga kabalaka mahitungod sa temporal nga mga kalihokan sa Simbahan bug-at kaayo diha sa hunahuna ni Joseph. Sa Missouri, gihuptan sa mga Santos ang mga titulo sa kayutaan diin sila gipapahawa gikan sa Lalawigan sa Jackson isip usa ka timaan sa ilang pasalig sa pagtukod sa Zion, apan sila walay malantaw nga paagi sa pagbalik. Sa samang higayon, ang Simbahan nabug-atan sa mga utang human sa pagtukod sa Kirtland Temple. Unsa man ang mahimong buhaton?

Kini nga mga problema lagmit nagpadayon sa pag-okupar sa mga hunahuna ni Joseph Smith samtang ang gamay nga grupo mibiyahe ngadto sa Siyudad sa New York ug sa Boston. Sumala pa sa naulahing asoy, si Joseph ug ang ubang mga lider nasultihan na kabahin sa usa ka tinago nga bahandi sa Salem, Massachusetts, ug nanghinaot sa pagkaplag niini. Ang paglaom sa pinansiyal nga kahupayan ug ang kabalaka sa Zion mao ang importanteng bahin sa konteksto sa usa ka pagpadayag nga gidawat sa Propeta didto sa Salem niadtong Agosto 6, 1836.

Ayaw Kabalaka sa Inyong mga Kaugalingon”

Diha sa Pagpadayag, ang Ginoo mihupay ni Joseph ug sa iyang mga kaubanan: “Ayaw hasola ang inyong kaugalingon mahitungod sa inyong mga utang, kay Ako mohatag kaninyo og gahom sa pagbayad kanila. Ayaw hasola ang inyong kaugalingon mahitungod sa Zion, kay Ako mopakita kaniya og kaluoy.” Ang pagpadayag nagpakita nga adunay daghang bahandi nga makit-an diha sa siyudad “alang sa kaayohan sa Zion.” Kini maglakip sa pinansiyal nga mga kapanguhaan ug sa esprituwal nga panalangin sa mga kinabig, “kinsa akong pundokon sa tukmang higayon.” Ang mga bahandi lagmit maglakip usab sa importanteng kahibalo nga konektado “sa labing karaan nga mga lumulupyo ug mga magtutukod niini nga siyudad.”

Si Joseph ug ang iyang tulo ka mga kompanyon misunod sa direksiyon sa pagpadayag sa “pagpabilin niini nga dapit” ug migahin og pipila ka semana sa Salem, sa pagsangyaw ug pagbisita sa makasaysayanong mga dapit samtang manghinaot nga makakwarta aron sa pagtabang sa pagbayad sa mga utang sa Simbahan ug pagtubos sa Zion. Apan walay mga dokumento nga nagpakita nga ilang nakita nga natuman kini nga pagpadayag bisan unsang paagi sa panahon nga sila mibalik sa Kirtland.

Kon unsa man ang natuman sa Ginoo pinaagi sa ilang biyahe didto sa Salem nagpabilin nga wala mahibaloi. Pipila sa mga tawo miasumer nga ang biyahe wala milampos. Ang hugon-hugon sa uban nga tingali ang instruksiyon sa pagpadayag mao ang “pagkugi sa pagpakahisayod mahitungod sa labing karaan nga mga lumulupyo ug mga magtutukod niini nga siyudad,” nga naglakip sa pipila sa mga katigulangan ni Joseph, tingali nakatabang sa pag-andam kanila sa pagdawat og mahinungdanong mga pagpadayag kabahin sa puli nga buhat alang sa patay. Apan ang rekord sa kasaysayan walay gipadayag mahitungod sa unsay gibati ni Joseph, Oliver, Sidney, ug Hyrum mahitungod sa pagpadayag sa dihang mibiya sila sa Salem.

“Ang Tukma nga Higayon sa Ginoo”

Apan sa gihapon ang pagpadayag wala hikalimti. Lima ka tuig ang milabay sa usa ka komperensiya sa Simbahan sa Philadelphia, niadtong Hulyo 1841, si Hyrum Smith ug William Law sa Unang Kapangulohan mibilin og instruksiyon alang sa nila ni Elder Erastus Snow ug Benjamin Winchester mahitungod sa Salem. Kini nga mga instruksiyon naglakip og usa kopya sa Agosto 1836 nga pagpadayag ug gipahayag ang gituohan sa Unang Kapangulohan nga “ang tukmang higayon sa Ginoo miabot na” alang sa pagpadayag nga matuman ug sa katawhan sa Salem nga mapundok ngadto sa Iyang gingharian.

Si Erastus Snow sa sinugdanan nagpanuko. Siya nagserbisyo na sukad sa Abril 1840 didto sa Pennsylvania, New Jersey, ug sa uban nga mga dapit sa East Coast inubanan sa daghang kalamposan ug nagplano sa pagbalik ngadto sa Nauvoo niadtong tinglarag sa 1841. Nag-ampo siya aron masayod sa kabubut-on sa Ginoo, ug ang Espiritu “padayon nga mihunghong nga moadto sa Salem.” Siya usab adunay buluhaton nga kinahanglan tambongan didto sa Nauvoo, bisan pa man, ug nanghinaot nga makabalik didto. Tingali lisod kadto para niya nga maila tali sa iyang kaugalingong praktikal nga mga tinguha ug sa mga pag-aghat sa Ginoo.

Nagsunod sa usa ka biblikanhong buhat, si Elder Snow mihukom sa pagripa aron matino kon asa siya moadto: sa Nauvoo ba o sa Salem. Iyang nabunotan ang balota alang sa Salem—kaduha—ug mihukom sa pag-adto sa labing daling panahon. Iyang gisabot ang iyang asawa ug anak nga babaye, nga kuyog sa iyang biyahe, aron magpabilin uban sa iyang igsoong lalaki didto sa Woonsocket, Rhode Island, hangtod nga siya adunay makit-an didto sa Salem alang kanila. Ang iyang igsoong lalaki dili miyembro sa Simbahan apan “ingon og interesado sa buhat” samtang nagsangyaw si Erastus sa maong dapit, ug siya nanghinaot nga ang iyang igsoong lalaki mohangop sa ebanghelyo.

“Estranghero ug Nag-inusara”

Pagka-Agosto 31, 1841, si Erastus Snow mibiya sa iyang pamilya didto sa Rhode Island ug mibiyahe ngadto sa Boston, diin naghulat siya hangtod sa Septiyembre 3 nga moabot si Benjamin Winchester. Ang duha ka lalaki dayon mibiyahe ngadto sa Salem. “Miabot kami, mga Estranghero ug nag-inusara,” siya misulat, “apan misalig sa Dios sa paggiya sa among dalan.” Nianang gabhiona ang duha ka misyonaryo matinguhaon nga nag-ampo “nga ang Dios mobukas sa mga kasingkasing sa katawhan nga sila maminaw kanamo.” Pagkasunod adlaw mipadayon sila inubanan sa hugot nga pagtuo.

Adlaw ug gabii nagsangyaw sila sa Boston ug sa Salem, apan walay kalamposan. Human sa usa ka semana, si Benjamin Winchester mibiya paingon sa Philadelphia ug si Erastus mipadayon sa buhat didto sa Salem nga nag-inusara, nagsangyaw ko asa siya gidapit atol sa semana ug diha sa usa ka giabangan nga Masonic hall sa hinapos sa semana. Bisan pa man sa iyang mga paningkamot ug sa dakong pundok nga nanambong, ingon og gamay ra ang interesado gyod sa iyang mensahe. Siya misulat, “Bisan og akong gipahibalo diha sa mga pamantalaan ug lebring mi-apod-apod sa daghan namong mga pagpamulong sa tibuok siyudad, apan dugay pa nakong nakuha ang pagtagad sa mga tawo nga makamatikod kanako kaysa moduol ug maminaw ug mobiya pag-usab.”

Ang unang milungtad nga pagtagad nga nadawat ni Erastus Snow negatibo. Si Reverend A. G. Comings, usa ka Baptist nga ministro ug editor sa usa ka lokal nga pamantalaan, mimantala og mga artikulo nga supak sa Simbahan ug midumili sa pagprinta sa mga tubag ni Elder Snow. Sa kataposan, hinoon, si Reverend Comings miuyon ngadto sa sunod-sunod nga pagkigdebate tali kaniya ug ni Elder Snow nga mahitabo sa Nobiyembre. Milungtad og unom ka gabii, ang mga debate mibali sa opinyon sa publiko batok ni Comings, gumikan kay ang iyang mga argumento mga “pagtamay ug mga panginsulto.” Si Elder Snow misulat nga “ang labing maayo nga miresulta tungod niana nga panaghisgot mao nga daghan ang miimbistigar sa doktrina kinsa kon sa laing paagi naghunahuna unta nga dili kini angayang hatagan og pagtagad. Ang akong mga miting pagkahuman mas daghan ang nanambong kay sa una.”

“Ang Unang mga Bunga”

Pagka-Nobiyembre 8,1841—mga lima ka bulan human si Hyrum Smith ug si William Law misulat ngadto ni Erastus Snow mahitungod sa Salem—Siya “miani sa unang mga bunga sa [iyang] mga paghago” samtang ang pipila ka indibidwal mihimo og pakigsaad sa bunyag didto. Ang buhat paspas kaayong miuswag sa tibuok sa tingtugnaw. Sa sayong bahin sa Pebrero dihay 36 ka mga miyembro sa Salem. Sa usa ka report ngadto nilang Hyrum Smith ug ni William Law, si Elder Snow namalandong, “Kon wala pa unta ko makahibalo nga si Jesus adunay daghang mga karnero niining siyudad, tingali nasagmuyo ko ug wala mopabilin aron sa pag-ani sa akong gipugas, kay kini mao lamang ang dapit diin ako nakasangyaw sa dugay nga panahon nga wala magbunyag.”

Si Erastus Snow miorganisar sa Salem branch pagka Marso 5, 1842, uban sa 53 ka mga miyembro. Pagka-Hunyo 1842 ang branch miusbaw ngadto sa mga 90 ka mga miyembro, ang uban nila mibalhin ngadto sa Nauvoo ug sa uban nga mga dapit. Ang hugot nga pagtuo niining mga Santos talagsaon, ug ang mga milagro sa pagkaayo nalakip sa mga espirituhanon nga mga gasa nga ilang nasinati. Atol sa usa ka komperensiya sa Boston niadtong Pebrero 1843, ang Salem branch aduna nay 110 ka mga miyembro. Si Erastus Snow nahimo usab nga instrumento sa pag-organisar og gagmayng branch sa ubang mga dapit sa Massachusetts, lakip sa Georgetown branch, nga adunay 32 ka miyembro atol sa 1843 nga komperensiya. Sa dihang si Elder Snow ug ang iyang pamilya mibiya sa New England niadtong tinglarag sa 1843, 75 ka miyembro gikan sa “Boston ug sa silangang mga simbahan” mibiyahe uban nila ngadto sa Nauvoo.

“Labaw Pa Sa Usa nga mga Bahandi”

Sa pagpadayag sa Salem nga gihatag niadtong Agosto 6, 1836, ang Ginoo miingon nga ang siyudad adunay “labaw pa sa usa nga mga bahandi.” nga makatabang sa pagtukod sa gingharian. Samtang ang kinatibuk-ang gidak-on niana nga saad tingali wala pa matuman, ang mga tawo nga nagpasakop sa Simbahan pinaagi sa misyon ni Erastus Snow adunay malungtarong epekto. Sila mitabang sa paglig-on sa Simbahan didto dapit sa Salem-Boston, nga nagsilbing usa ka madasigon ug mahinungdanon sa kasaysayan nga dapit sa Simbahan niadtong mga 1840. Kadaghanan niining mga kinabig nagpundok ngadto sa Nauvoo, nakahimo og importanteng mga kontribusyon didto, ug dayon mibalhin sa kasadpan sa pagtabang sa pagpahiluna sa rehiyon sa Rocky Mountain ug sa pagpadaghan sa mosunod nga mga henerasyon sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw. Ang misyon ni Erastus Snow sa Salem—sama sa daghang misyon—adunay nagkanit-kanit nga mga epekto sa serbisyo ug hugot nga pagtuo nga nagpadayon sa pagpanalangin sa kalibotan karon.

Sama sa upat ka lider sa Simbahan kinsa mibiyahe ngadto sa Silangan niadtong 1836, wala gyod kami masayod sa eksakto kon unsa nga bahandi ang tuyo sa Ginoo nga moabot gikan sa Salem. Apan para nilang Hyrum Smith ug Erastus Snow, igo na kadto ang mosalig sa mga pulong sa Dios ug mamahimong mga instrumento, sa Iyang tukmang panahon, sa pagtabang nga matuman ang Iyang mga saad.