Ang Balaod

Steven C. Harper

“Among nadawat ang mga balaod sa Gingharian sukad sa among pag-abot dinhi,” si Joseph Smith misulat ngadto kang Martin Harris niadtong Pebrero 1831, “ug ang mga Disipulo niini nga mga parte malipayong midawat niini.”

Si Joseph anaa sa Ohio minos pa sa usa ka bulan sa dihang gisulat niya kadtong mga pulong ngadto kang Martin Harris, kinsa anaa pa sa Palmyra, New York. Sa wala pa ang kaugalingong pagbalhin ni Joseph gikan sa New York, ang Ginoo mihatag kaniya og usa ka sugo sa pagpundok sa Simbahan didto sa Ohio ug misaad: “Didto akong ihatag kaninyo ang akong balaod.” Wala madugay human sa pag-abot ni Joseph sa Kirtland, nadawat niya ang gisaad nga pagpadayag, nga sa nag-una nga mga manuskristo giulohan og “Ang mga Balaod sa Simbahan ni Kristo.” Kini karon gihimong opisyal isip ang Doktrina ug mga Pakigsaad 42:1–73.

Ang panginahanglan sa Simbahan alang sa pagpadayag niining panahona dinalian. Sa dihang miabot siya sa Ohio, nakaplagan ni Joseph ang mga Santos didto nga sinsero apan naglibog mahitungod sa pagtulun-an sa biblia nga ang nag-una nga mga Kristiyano “nagkahiusa sa hunahuna ug kasingkasing. Ug wala kanilay miingon nga siya ray tag-iya sa iyang kabtangan kondili silang tanan nag-ambitay sa tanang mga butang nga ilang gihuptan” (Mga Buhat 4:32).

Daghan sa mga kinabig sa Simbahan sa Ohio mga sakop sa “ang Pamilya,” usa ka katilingban nga nakigbahin sa panimalay ug uma ni Lucy ug Isaac Morley sa usa ka paningkamot nga mahimong tinuod nga mga Kristiyano. Samtang ang ilang mga intensyon nahisubay sa asoy nga bag-ohay nga nadawat ni Joseph mismo bahin sa Zion ni Enoch, diin ang mga tawo nakakab-ot sa mithi nga “usa sa kasingkasing ug usa sa hunahuna” ug hingpit nga miwala sa kakabos (Moises 7:18), nakaplagan sa Propeta ang mga kinabig sa Ohio nagsunod sa mga binuhatan nga mipahuyang sa personal nga kabubut-on, pagkatinugyanan, ug pagkamay-tulubagon—bisan og sila “naningkamot sa pagbuhat sa kabubut-on sa Dios, kutob sa ilang nahibaloan niini.” Isip resulta, ang mga kinabig, sa mga pulong sa kasaysayan ni Joseph Smith, “paspas kaayo nga nagpadulong sa pagkalaglag kon kabahin sa temporal nga mga butang: kay sila mihunahuna gikan sa pagbasa sa mga kasulatan nga unsay gipanag-iya sa usa ka igsoon gipanag-iya sa bisan kinsa sa kaigsoonan.”

Wala madugay gayod human si Joseph naabot sa Ohio, ang Ginoo mipadayag nga “pinaagi sa pag-ampo gamit ang imong hugot nga pagtuo ikaw makadawat sa akong balaod nga ikaw makahibalo kon unsaon sa pagdumala sa akong Simbahan.” Pipila ka adlaw ang milabay, gipundok ni Joseph ang pipila ka elder ug pinaagi sa “gamhanan nga pag-ampo” mihangyo sa Ginoo sa pagpadayag sa Iyang balaod sama sa gisaad.

“Ipahinungod ang Inyong mga Kabtangan”

Ang pagpadayag nga nadawat ni Joseph agig tubag nagsuporta sa unang dakong sugo, paghigugma sa Dios sa tibuok kasingkasing, isip ang kadasig alang sa pagtuman sa tanang uban pa nga mga sugo, lakip sa balaod sa pagpahinungod, nagsugyot nga ang gugma alang sa Dios mao ang rason nga gihimo kana nga buhat. Sa pagpahinungod, ang nag-una nga mga Santos gitudloan, nagpasabot kini sa paghimo sa ilang kabtangan nga sagrado pinaagi sa paggamit niini alang sa buhat sa Ginoo, lakip sa pagpalit og yuta nga tukoran sa Bag-ong Jerusalem ug pasidunggan kini og usa ka templo. Ang balaod mipadayag nga ang pagpahinungod sama ra kaayo sa pagdawat sama nga kini mahitungod sa paghatag, kay ang Ginoo misaad nga ang matag matinud-anon nga Santos makadawat og “igo alang sa iyang kaugalingon ug sa pamilya” dinhi ug kaluwasan inig ka human.

Ang balaod miklaro nga ang pagpahinungod wala maglantaw og katilingbanon nga pagpanag-iya sa kabtangan. Hinuon, nagkinahanglan kini sa andam nga tawo nga moila nga ang Ginoo mao ang tag-iya sa tanan ug nga ang matag usa sa mga Santos kinahanglang mahimong makugihon nga “Tinugyanan sa iyang kaugalingong kabtangan” ug sa ingon niana may tulubagon ngadto sa tinuod nga tag-iya, ang Ginoo, kinsa nagkinahanglan nga ang mga Santos gawasnon nga mohalad sa ilang sobra ngadto sa Iyang balay tipiganan aron gamiton sa pag-alibyo sa kakabos ug sa pagtukod sa Zion.

Ang hugot nga pagtuo sa mga kinabig sa Ohio sa mga pagpadayag ni Joseph midala kanila sa pagpahiuyon sa ilang mga binuhatan ngadto sa gipadayag nga plano sa Ginoo. Sama sa gihulagway sa kasaysayan ni Joseph, “Ang plano sa ‘komon nga kabtangan,’ nga anaa sa unsay gitawag nga ‘ang pamilya,’ kansang mga sakop sa kinatibuk-an mihangop sa walay kataposan nga ebanghelyo, gibiyaan dayon alang sa mas hingpit nga balaod sa Ginoo.”

Sa paglabay sa panahon, si Bishop Edward Partridge mipatuman sa balaod kutob sa iyang mahimo, ug ang andam nga mga Santos mipirma og mga kasabotan sa pagpahinungod sa ilang kabtangan ngadto sa Simbahan. Apan ang pagsunod sa balaod boluntaryo, ug midumili ang ubang mga Santos. Ang uban wala matudloi, ug daghan ang nagkatibulaag. Pipila ka masinupakong mga Santos mihagit gani sa balaod diha sa korte, nga misangpot sa mga pagpalunsay sa pinulongan niini ug sa mga kausaban sa binuhatan.

Ang ubang nag-una nga mga Santos nakasabot nga ang mahangtoron nga mga baroganan sa balaod—kabubut-on, pagkatinugyanan, ug pagkamay tulubagon ngadto sa Dios—mahimong magamit sa nagkausab nga mga sitwasyon, sama sa dihang si Leman Copley midesisyon nga dili ipahinungod ang iyang uma sa Thompson, Ohio, nga mipadala sa mga Santos nga nagpundok didto paingon sa Missouri aron sa pagtuman sa balaod, o usab sa dihang usa ka manggugubot nga panon ang mipalayas sa mga miyembro sa Simbahan gikan sa Lalawigan sa Jackson niadtong 1833, nagtapos sa binuhatan sa bishop sa paghatag ug pagdawat sa mga kasabotan sa pagpahinungod apan dili ang balaod mismo. Sama lang nga ang balaod sa pagpahinungod, bisan og gipadayag niadtong Pebrero 1831, wala magsugod niana nga higayon, wala kini matapos sa dihang ang pipila midumili sa pagtuman ug ang uban napakgang sa ilang mga pagsulay sa pagsunod. Si Presidente Gordon B. Hinckley mitudlo nga “ang balaod sa sakripisyo ug ang balaod sa pagpahinungod wala mawala ug gigamit pa gihapon.”

Mga Tubag sa Nagkadaiyang mga Pangutana

Agig dugang sa pagpatin-aw sa balaod sa pagpahinungod, ang pagpadayag mitubag og daghang pangutana nga importante ngadto sa Simbahan niadtong panahona. Si Joseph ug ang mga elder nga nagpundok niadtong Pebrero 1831 aron sa pagtinguha sa pagpadayag unang nangutana kon ang Simbahan kinahanglang “maghiusa sa pagpundok sa usa ka dapit o magpadayon sa lahi-lahi nga mga pundok.” Ang Ginoo mitubag sa unsay mao gayod karon ang unang 10 ka bersikulo sa Doktrina ug mga Pakigsaad 42, nagtawag sa mga elder sa pagsangyaw sa ebanghelyo nga magtinagurha, sa pagpahayag sa pulong sama sa mga anghel, sa pagdapit sa tanan sa paghinulsol, ug pagbunyag sa tanan nga andam. Pinaagi sa pagpundok sa mga Santos ngadto sa Simbahan gikan sa matag rehiyon, ang mga elder moandam alang sa adlaw nga ang Ginoo mopadayag sa Bag-ong Jerusalem. Dayon, “kamo mapundok sa usa,” misulti ang Ginoo.

Ang Ginoo dayon mitubag og usa ka pangutana nga nakahasol sa Kristiyanismo sulod sa mga siglo: ang Simbahan ni Kristo ba usa ka han-ay, may awtoridad nga institusyon o usa ka walay pugong nga pagbubo sa Espiritu ug sa mga gasa niini? Ang ubang mga tawo mihimo og grabeng mga pagpangangkon sa espirituhanon nga mga gasa, ug ang uban mitubag og pareho ug tugbang nga reaksiyon, nagwagtang sa natural nga kinaiya sa Espiritu, hingpit nga nagpabor sa higpit nga mga lagda. Kini nga problema anaa sa nag-unang Simbahan didto sa Ohio, ug ang Ginoo mitubag niini sa pipila ka pagpadayag, lakip sa Iyang balaod. Ang balaod wala maglantaw sa Simbahan nga maayo pagkahan-ay o gawasnon nga mosunod sa Espiritu; hinuon, kini nagkinahanglan nga ang mga tigsangyaw maordinahan pinaagi niadtong nahibaloan nga adunay awtoridad, nga sila motudlo sa mga kasulatan, ug nga sila mobuhat niini pinaagi sa gahom sa Espiritu Santo.

Ang ubang mga bahin sa balaod mipahayag og usab ug mikomento sa mga sugo nga gipadayag ngadto kang Moises ug milakip og may kondisyon nga mga saad sa dugang nga pagpadayag depende sa kamatinud-anon sa mga Santos ngadto sa unsay ilang nadawat, lakip sa pagpakigbahin sa ebanghelyo.

“Sa unsang paagi,” naghunahuna ang mga elder, nila maatiman ang “ilang mga pamilya samtang sila nagsangyaw og paghinulsol o kondili anaa sa Pagserbisyo sa Simbahan?” Ang Ginoo mitubag sa unsay nahimong mga bersikulo 70–73, dayon midugang sa pagpasabot sa misunod nga mga pagpadayag, karon makita diha sa Doktrina ug mga Pakigsaad 72:11–14 ug 75:24–28. Ang konsepto mas giklaro pa diha sa 1835 nga edisyon sa Doktrina ug mga Pakigsaad.

Ang nag-una nga mga bersiyon sa balaod naglakip usab og mugbo nga mga tubag ngadto sa duha ka dugang pa nga pangutana: Kinahanglan ba nga ang Simbahan adunay mga pakigsabot sa patigayon—ilabi na sa pagpangutang—ngadto sa mga tawo nga gawas sa Simbahan, ug unsa ang kinahanglang buhaton sa mga Santos aron sa pagdawat niadtong mga nagpundok gikan sa Silangan? Ang mga tubag wala ilakip sa ulahi nga mga bersiyon sa teksto, tingali tungod kay ang Doktrina ug mga Pakigsaad 64:27–30 nagtubag sa unang pangutana, samtang ang tubag sa ikaduha piho kaayo ngadto sa usa ka miagi nga dapit ug panahon nga kini posibleng makonsiderar nga dili importante alang sa umaabot nga mga henerasyon.

“Unsaon sa Paglihok ang mga Katuyoan sa akong Balaod”

Atol nianang mao gihapon nga bulan (Pebrero 1831), si Joseph nakadawat sa unsay nahimong Doktrina ug mga Pakigsaad 43, nga mimando kaniya sa pagtipontipon sa tambag aron “makatudlo ug makahatag og kaayohan sa usag usa, nga kamo masayod kon unsaon sa pagbuhat ug sa pagdumala sa akong simbahan, unsaon sa paglihok ang mga katuyoan sa akong balaod ug mga sugo, nga Akong gihatag.” Sa paghunahuna niana nga sugo, si Joseph mipatawag og miting sa pito ka elder sa Simbahan aron sa pagtino kon unsaon sa paglihok ang mga kaso sa pagdisiplina kabahin sa balaod sa kaputli nga gipadayag diha sa balaod ug unsaon sa Simbahan sa pagpatuman sa balaod diha sa mga sitwasyon nga naggikan sa pagpatay ngadto sa dili maayo nga kinaiya. Kining dugang nga mga regulasyon gidugang ngadto sa gimantala nga bersiyon sa balaod ug karon naglangkob sa mga bersiyon 74–93 sa Doktrina ug mga Pakigsaad 42.

Ang balaod, uban sa basehan nga “Mga Artikulo ug Mga Pakigsaad” sa Simbahan (karon Doktrina ug mga Pakigsaad 20), miorganisar sa paspas kaayo nga nagtubo nga Simbahan ubos sa usa ka hugpong sa mga regulasyon ug mihiusa sa nagkadaiyang bag-o nga mga kongregasyon sa ilang pagtudlo ug binuhatan. Kini nagpakita kon giunsa sa Ginoo sa pagpadayag, nagpadayag, ug mopadayag pa sa Iyang kabubut-on ngadto sa mga Santos. Gikan sa makapaklaro nga mga bahin sa balaod nga gihatag ngadto kang Moises ug nagtino kon unsaon sa mga Santos niadtong 1831 sa paggamit niini sa ilang mga kahimtang, ngadto sa pagsaad og dugang nga pagpadayag kon tinguhaon ug gikinahanglan sa umaabot, kining buhi nga dokumento padayon sa pagsilbi isip usa ka balaod sa Simbahan ni Jesukristo.