“‘Ang Tawo Usab diha na sa Sinugdanan uban sa Dios’” Kinatibuk-ang Saysay sa mga Pagpadayag (2016)
“Ang Tawo Usab diha na sa Sinugdanan uban sa Dios,” Kinatibuk-ang Saysay sa mga Pagpadayag
“Ang Tawo Usab diha na sa Sinugdanan uban sa Dios”
Gikan sa ulahing bahin sa Enero hangtod sa Abril 1833, si Joseph Smith ug ang 15 hangtod 20 ka ubang tawo mitambong sa Tulunghaan sa mga Propeta didto sa tindahan ni Newel K. Whitney sa Kirtland, Ohio. Sa ilang mga miting, nanganta, nag-ampo, nagtuon sila og nagkalain-laing mga hilisgotan gikan sa kalibotanon ngadto sa sagradong mga hilisgotan, ug migamit sa espirituwal nga gasa. Atol sa usa niini nga mga sesyon, nga gihimo niadtong Pebrero 27—sa samang adlaw nga ang Pulong sa Kaalam gipadayag—si David W. Patten gidasig sa Espiritu Santo nga mokanta sa usa ka himno sa wala mahibaloi nga pinulongan. Ang usa nga mitambong, tingali si Sidney Rigdon, mihubad sa himno ni Patten alang sa uban. Ang himno mahitungod sa panan-awon ni Enoch nga makita sa rebisyon sa Genesis ni Joseph Smith.
Ang panan-awon ni Enoch tingali pamilyar sa kadaghanan sa mga lalaki sa tulunghaan. Gisulat sa miaging mga duha ka tuig ug gimantala sa Evening and Morning Star (unang pamantalaan sa Simbahan) niadtong Agosto 1832, ang panan-awon mihatag og maayo kaayo nga kinatibuk-ang pagpasabot sa kasaysayan sa tawo—sa mga pulong sa gihubad nga himno ni Patten, si Enoch gipakita “unsay milabay ug dayon kaniadto ug karon ug sa umaabot.” Ang panan-awon mihatag usab sa mga miyembro sa Simbahan sa usa sa labing unang mga tipik sa ideya sa usa ka kinabuhi nga wala pa dinhi sa yuta. “Ako mibuhat sa kalibotan, ug sa mga tawo sa wala pa sila diha sa unod,” gisultihan sa Ginoo ang karaang propeta (Moises 6:51). Ang interpretasyon sa himno nga gihatag didto sa kwarto sa tulunghaan mimatuod sa gipadayag nga teksto: “Siya nakakita sa panahon sa dihang si Adan ang iyang amahan gihimo ug siya nakakita nga siya diha na sa kahangtoran sa wala pa timbanga ang lugas sa abog diha sa timbangan.”
Ang mga rebisyon ni Joseph Smith sa Biblia, naglakip sa panan-awon ni Enoch, naglangkob sa talagsaong mga ideya mahitungod sa kinabuhi nga wala pa dinhi sa yuta ug sa relasyon sa tawo ngadto sa balaan. Apan gipalakbit lamang kini, wala gidetalye sa pagpasabot. Masabtan nato sa interpretasyon sa himno ang kahinam nga gibati sa unang mga miyembro samtang sila namalandong unsa kaha ang kahulogan sa gipalakbit. Apan makabanabana lamang kita unsa nga mga pangutana ang nahatag niini nga mga pagpalakbit diha sa mga hunahuna ni Joseph Smith ug sa iyang mga kompanyon sa tulunghaan.
Niadtong Mayo 6, pipila ka semana human ang tulunghaan natapos alang sa panahon sa ting-init, si Joseph Smith nakadawat og pagpadayag nga naghatag og dugang nga mga detalye mahitungod sa kinabuhi sa wala pa dinhi sa yuta. Makita karon sa Doktrina ug mga Pakigsaad 93, ang pagpadayag nasukwahi sa tradisyonal nga mga ideya sa Kristiyano mahitungod sa kinaiyanhon sa tawo, nagpadayag sa makapatingala nga bag-ong mga ideya sa atong kinabuhi sa wala pa dinhi sa yuta, sa atong umaabot nga potensiyal, ug sa atong relasyon sa Dios.
Sukad pa sa ikalima nga siglo, ang Kristiyano nga pagtuo nagpahamtang og dili maagian nga bung-aw tali sa Tiglalang ug sa Iyang mga nilalang. Ang katawhan, ang mga Kristiyano nagtuo, gilalang gikan sa wala. Ang Dios dili usa ka tighimo nga miusab sa diha nang daan nga mga materyal apan lahi kaayo ug layo ra gikan sa Iyang nilalang—misteryoso ug dili masabtan. Ang deskripsyon sa Biblia sa ginikanan ug anak nga relasyon sa Dios kanato gisabot sa kinatibuk-an isip usa ka pasumbingay imbes sa tinuod nga kapamilya. Ang pagsugyot og lain, sa pagbanabana sa kadaghanan nga Kristiyano nga mga tighunahuna, mapanamastamason nga mipagamay sa Dios o sa makuyaw nga paagi mituboy sa tawo.
Ang Mayo 6 nga pagpadayag mapangahason ug bag-o, apan karaan ug pamilyar usab. Sama usab sa daghang pagpadayag ni Joseph Smith, nakit-an pag-usab ang nawala nga mga kamatuoran nga klaro nga nahibaloan sa mga tawo sa biblia, niining nga bahin si apostol Juan. Mipahayag kini nga si Kristo “uban sa amahan sa sinugdanan,” mao usab ang “tawo mao usab diha sa sinugdanan uban sa Dios.” Gisalikway niini ang dugay nang gihuptan nga pagtuo nga ang nilalang gibuhat gikan sa wala: Ang “salabotan, o ang kahayag sa kamatuoran, wala malalang o mabuhat, ni dili gayod mahimo.”
Ang pagpadayag naghatag og dugang nga kamatuoran mahitungod sa Dios ug sa kinaiyahan sa tawo. Nagsulti kini sa samang teksto nga anaa sa Basahon ni Mormon ug sa himno ni David Patten pinaagi sa pagpasabot nga ang kamatuoran mao “ang kahibalo sa mga butang kon unsa sila karon ug unsa sila kaniadto ug unsa sila sa umaabot.” Kini nga mga pagsabot sa kaniadto, karon, ug sa umaabot gihatag “aron kamo masayod ug makahibalo unsaon sa pagsimba, ug masayod unsa ang imong gisimba.” Ang pagpadayag piho nga naghisgot sa kagahapon sa Dios ug sa potensiyal nga mahimayaong kaugmaon sa tawo. Si Jesukristo, giingnan si Joseph, miuswag aron mahimong sama sa Iyang Amahan. Siya “wala makadawat sa kahingpitan sa sinugdanan” apan “nagpadayon gikan sa grasya ngadto sa laing grasya” hangtod nga siya nakadawat sa kahingpitan sa Iyang Amahan. Mao usab, ang tawo adunay diosnong potensiyal. Ang mga lalaki ug mga babaye nga nagtuman sa mga sugo sa Dios “makadawat og grasya human sa laing grasya” hangtod nga sila, usab “makadawat sa iyang kahingpitan, ug mahimaya ngari kanako ingon nga Ako nahimaya diha sa amahan.” Kining mikilab nga panabot ngadto sa “mga butang kon unsa [gayod] sila” mipahiuli sa karaang pagsabot sa relasyon sa Dios ug sa Iyang mga anak ug mikorihir sa pagtuo nga lahi ra kita sa Dios nga maoy napanunod sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw gikan sa Kristiyano nga tradisyon.
Si Joseph Smith migahin sa nahibilin sa iyang kinabuhi nga namalandong sa mga implikasyon niining talagsaong gipadayag nga mga pagtulun-an. Paglabay sa katuigan didto sa Nauvoo, gihatagan niya kini nga mga kamatuoran sa ilang labing kompleto nga pagpasabot sa wali sa iyang kataposan nga komperensiya. Nagmatuod sa mga pulong sa pagpadayag, mitudlo siya nga ang mga lalaki ug mga babaye kapareho sa Dios nga mahangtoron ug mahimong sama Kaniya pinaagi sa “pagsugod gikan sa gamay nga kapasidad ngadto sa dako nga kapasidad,” hangtod sa kataposan sila mopuyo “sa walay kataposan nga pagkasunog.” Naghisgot sa gipadayag nga kaseguroan, siya mitudlo: “Ang kalag, ang hunahuna sa tawo, diin kini gikan? Ang makinaadmanon nag-ingon nga ang Dios mihimo niini sa sinugdanan, apan dili kana mao. Mas nasayod ko. Ang Dios misulti kanako.”