Kapitulli 3
Lehi Largohet nga Jerusalemi
Zoti ishte i kënaqur nga Lehi dhe një natë foli me të në ëndërr. Ai i tha Lehit të merrte familjen e tij dhe të largoheshin nga Jerusalemi. Lehi iu bind Zotit.
Familja e Lehit paketoi ushqim dhe çadra. Ata i lanë shtëpinë e tyre dhe arin e argjendin e tyre dhe udhëtuan për në vendin e shkretë.
Lehi dhe gruaja e tij, Saria, kishin katër djem. Emrat e tyre ishin Laman, Lemuel, Sam dhe Nefi.
Pasi udhëtuan për tri ditë, familja e Lehit fushoi në një luginë pranë një lumi.
Lehi ndërtoi një altar prej gurësh dhe i bëri një flijim Perëndisë. Ai e falënderoi Perëndinë që e shpëtoi familjen e tij nga shkatërrimi.
Lehi e quajti lumin Laman dhe luginën Lemuel. Lehi dëshironte që bijtë e tij të ishin si lumi dhe lugina, që të ecnin vazhdimisht në drejtim të Perëndisë dhe të ishin të qëndrueshëm në zbatimin e urdhërimeve.
Lamani dhe Lemueli mendonin se ati i tyre ishte i marrë që la Jerusalemin dhe pasuritë e tyre. Ata nuk besuan që Jerusalemi do të shkatërrohej.
Nefi donte të kuptonte gjërat që kishte parë Lehi. Ai u lut për të ditur nëse ati i tij kishte bërë mirë që u largua nga Jerusalemi.
Jezu Krishti e vizitoi Nefin dhe i tha atij që fjalët e Lehit ishin të vërteta. Nefi besoi dhe nuk u rebelua siç bënë Lamani dhe Lemueli.
Nefi u tregoi vëllezërve të tij se çfarë i kishte thënë Jezusi. Sami e besoi Nefin, por Lamani dhe Lemueli nuk e besuan.
Zoti i premtoi Nefit se ai do të bekohej për shkak të besimit të tij. Ai do të bëhej një udhëheqës për vëllezërit e tij.