“Kapitulli 38: Perla me Vlerë të Madhe,” Histori nga Doktrina e Besëlidhje (2002), 145–50
“Kapitulli 38,” Histori nga Doktrina e Besëlidhje, 145–50
Kapitulli 38
Perla me Vlerë të Madhe
«Perla me Vlerë të Madhe» është një libër. Perëndia e ndihmoi profetin që të shkruante «Perlën me Vlerë të Madhe». Ajo është një nga shkrimet tona të shenjta. «Perla me Vlerë të Madhe» ka katër pjesë. Ato janë: Libri i Moisiut, Libri i Abrahamit, shkrimet e Jozef Smithit dhe Nenet e Besimit.
Libri i Moisiut
Pjesa e parë e «Perlës me Vlerë të Madhe» është një zbulesë e dhënë Jozef Smithit. Quhet Libri i Moisiut. Moisiu ishte një profet i Perëndisë. Ai jetoi kohë më parë.
Libri i Moisiut tregon çfarë i tha Perëndia Moisiut në një mal të lartë. Moisiu pa Perëndinë dhe foli me të. Perëndia tha se kishte një punë të veçantë që ta bënte Moisiu.
Perëndia i tregoi Moisiut botën. Moisiu pa çdo gjë që do të ndodhte në botë. Ai pa të gjithë fëmijët e Perëndisë që do të jetonin në botë.
Perëndia e la Moisiun. Satani erdhi. Ai i tha Moisiut të adhuronte atë, por Moisiu nuk donte të adhuronte Satanin. Moisiu tha: «Unë jam biri i Perëndisë.» Moisiu i kërkoi Perëndisë që ta ndihmonte. Pastaj i tha Satanit të largohej. Satani ishte shumë i egërsuar, sepse Moisiu nuk donte ta ndiqte atë. Satani u largua nga Moisiu.
Moisiu ishte mbushur me Frymën e Shenjtë. Perëndia erdhi dhe foli përsëri me Moisiun. Perëndia tha se Shpëtimtari, Jezu Krishti, është biri i Perëndisë. Perëndia tha që ka shumë botë. Gjithmonë do të ketë shumë botë. Fëmijët e Perëndisë do të jetojnë në to.
Moisiu mësoi rreth punës së Perëndisë. Perëndia punon që të ndihmojë njerëzit, kështu që ata të mund të jetojnë me të përgjithmonë. Ai punon që të ndihmojë njerëzit të bëhen si ai. Libri i Moisiut gjithashtu na tregon rreth profetit Enok dhe qytetit të Sionit.
Libri i Abrahamit
Pjesa e dytë e Perlës me Vlerë të Madhe është Libri i Abrahamit. Një ditë, në korrik të 1835, një burrë i quajtur zoti Çendllër, erdhi në Kirtland. Zoti Çendllër po u tregonte njerëzve disa mumje nga Egjypti. Kur njerëzit vdisnin në Egjypt, trupat e tyre mbështilleshin me një copë. Ato quheshin mumje.
Disa letra të rrotulluara, shumë të vjetra ishin me mumjet. Një shkrim i çuditshëm ishte në fletë. Zoti Çendllër po kërkonte dikë që mund të lexonte shkrimin. Ai dëgjoi që Jozef Smithi mund ta përkthente shkrimin.
Jozefi pa shkrimin në letër. Ai mund ta lexonte atë. Ai i tregoi zotit Çendllër se çfarë thoshte. Disa nga shenjtorët i blenë nga zoti Çendllër fletët e rrotulluara.
Jozefi përktheu shkrimin në letër. Oliver Kaudëri dhe Uilliam Felps shkruan atë që Jozefi përktheu.
Shkrimet ishin nga profeti i madh Abraham. Ai jetoi në Egjipt kohë më parë. Jezusi foli me Abrahamin.
Jezusi i tregoi Abrahamit rreth jetës para se ne të vinim në tokë. Jezusi tha që ai krijoi tokën. Ai krijoi diellin, hënën dhe yjet. Ai krijoi bimët, kafshët dhe njerëzit.
Abrahami shkroi rreth ungjillit të Jezu Krishtit. Libri i Abrahamit na ndihmon të kuptojmë profetët dhe priftërinë.
Shkrimet e Jozef Smithit
Pjesa e tretë e «Perlës me Vlerë të Madhe» u shkrua nga Jozef Smithi. Te Historia e Jozef Smithit, Jozefi tregoi rreth vegimit të tij të parë. Ai tregoi se si mori fletët e arta. Gjithashtu Jozefi tregoi si engjëjt nga qielli i dhanë atij dhe Oliver Kaudërit priftërinë. Te Mateu sipas Jozef Smithit, Jozefi rregulloi pjesë të Biblës.
Pjesa e katërt e «Perlës me Vlerë të Madhe» është Nenet e Besimit. Një ditë një burrë erdhi të takonte Jozef Smithin. Burri po shkruante një libër. Ai donte diçka rreth Kishës në këtë libër. Ai i kërkoi Jozeht t’i tregonte se si filloi Kisha.
Jozef Smithi shkroi rreth fillimeve të Kishës. Ai i tregoi çfarë njerëzit besojnë në Kishë. Perëndia e ndihmoi Jozefin të dinte se çfarë të shkruante. Jozefi shkroi trembëdhjetë gjëra të rëndësishme. Ai i quajti Nenet e Besimit.
Më 1 mars 1842, Nenet e Besimit u shtypën ne gazetën e Kishës. Shenjtorët i lexuan Nenet e Besimit. Ata besuan atë që kishte shkruar Jozefi.
Nenet e Besimit
Jozef Smith
Ne besojmë në Perëndinë, Atin c Amshuar dhc në Birin e Tij, Jezu Krishtin dhe në Frymën e Shenjtë.
Ne besojmë se njerëzit do të ndëshkohen për mëkatet e tyre dhe jo për shkeljen e Adamit.
Ne besojmë që përmes Shlyerjes së Krishtit, i gjithë njerëzimi mund të shpëtohet nëpërmjet bindjes ndaj ligjeve dhe ordinancave të Ungjillit.
Ne besojmë që parimet dhe ordinancat themelore të Ungjillit janë: së pari, Besim në Zotin Jezu Krisht; së dyti, Pendim; së treti, Pagëzim me anë të zhytjes për heqjen e mëkateve; së katërti, Vënie e duarve për dhuratën e Frymës së Shenjtë.
Ne besojmë që një njeri duhet të thirret nga Perëndia nëpërmjet profecisë dhe vënies së duarve prej atyre që kanë autoritet për të predikuar Ungjillin dhe për të administratuar ordinancat e tij.
Ne besojmë në të njëjtin organizim që ekzistonte në Kishën Primitive dhe, pikërisht, në apostuj, profetë, barinj, mësues, ungjilltarë e të tjerë.
Ne besojmë në dhuratën e të folurit të gjuhëve, të profecisë, të zbuiesës, të vegimeve, të shërimit, të interpretimit të gjuhëve e të tjera.
Ne besojmë që Bibla përmban fjalën e Perëndisë, kur ajo është e përkthyer me korrektësi. Ne gjithashtu besojmë, që Libri i Mormonit përmban fjalën e Perëndisë.
Ne besojmë të gjitha të vërtetat që Perëndia ka zbuluar, të gjitha të vërtetat që Ai zbulon tani dhe ne besojmë që Ai do të zbulojë në të ardhmen shumë gjëra të mëdha e të rëndësishme lidhur me Mbretërinë e Perëndisë.
Ne besojmë në grumbullimin e sotëm të popullit të Izraelit dhe në rivendosjen e Dhjetë Fiseve, që Sioni (Jeruzalemi i Ri) do të ndërtohet në kontinentin amerikan, që Krishti do të mbretërojë personalisht në tokë dhe që toka do të ripërtërihet dhe do të marrë lavdinë e saj të parajsës.
Ne pohojmë privilegjin e adhurimit të Perëndisë së Plotfuqishëm, sipas mënyrës që ndërgjegjja jonë tregon dhe u njohim të gjithë njerëzve të njëjtin privilegj, i lejojmë ata të adhurojnë si, ku dhe çfarë të dëshirojnë.
Ne besojmë në nënshtrimin ndaj mbretërve, presidentëve, sunduesve dhe gjyqtarëve, në bindjen, nderimin dhe mbështetjen e ligjeve.
Ne besojmë në të qenit të ndershëm, të besueshëm, të dëlirë, mirëbërës, të virtytshëm dhe në të bërit mirë gjithë njerëzve. Në të vërtetë, mund të themi që ne ndjekim këshillën e Palit - Ne besojmë të gjitha gjërat, ne shpresojmë të gjitha gjërat, ne kemi duruar shumë gjëra dhe shpresojmë të mund të durojmë të gjitha gjërat. Në qoftë se ka gjëra të virtytshme, të dashura ose me nam të mirë, ose të denja për t’u lavdëruar, ne i synojmë këto gjëra.