Kabanata 34 Si Helaman at ang 2,000 Kabataang Mandirigma Nangako sa Diyos ang mga tao ni Ammon na hindi na sila muling makikipaglaban. Nanirahan sila malapit sa mga Nephita, at ipinagtatanggol sila ng mga Nephita. Alma 53:10–12 Nang lusubin ng mga kalaban ng mga tao ni Ammon ang mga Nephita, ninais ng mga tao ni Ammon na sirain ang kanilang pangako at tulungan ang mga Nephita na makipaglaban. Alma 53:13 Hindi nais ni Helaman at ng iba pang mga pinunong Nephita na sirain ng mga tao ni Ammon ang kanilang pangako sa Diyos. Alma 53:14–15 Ang mga batang anak na lalaki ng mga tao ni Ammon ay walang pangakong ganito. Nais nilang tumulong sa hukbo ng mga Nephita na ipaglaban ang kanilang kalayaan. Alma 53:16–17 Dalawang libo sa mga kabataang lalaking ito ang pumili na ipagtanggol ang kanilang bayan. Hiniling nila kay Helaman na maging pinuno nila. Alma 53:18–19 Ang mga kabataang lalaking ito ay magigiting, matatapang, at malalakas. Matatapat at mapagkakatiwalaan din sila, at tumutupad sila sa mga kautusan ng Diyos. Alma 53:20–21 Pinamunuan ni Helaman sa pakikipaglaban ang kanyang 2,000 kabataang mandirigma. Tinawag niya silang kanyang mga anak, at tinawag nila siyang kanilang ama. Alma 53:22; Alma 56:46 Bagamat hindi pa nakipaglaban ang mga anak ni Helaman, hindi sila natakot. Tinuruan sila ng kanilang mga ina na magkaroon ng pananampalataya sa Diyos at malaman na nilang tutulungan niya sila. Alma 53:47 Nakipaglaban si Helaman at ang kanyang hukbo nang ilang ulit sa mga Lamanita. Sinunod ng mga kabataang lalaking ito ang lahat ng utos ni Helaman. Alma 57:19–21 Matapang silang nakipaglaban at tumulong upang maitaboy papalayo ang mga kaaway. Pagkatapos ng labanan, natuklasan ni Helaman na ang lahat ng kanyang anak ay nasaktan ngunit walang isa man ang napatay. Alma 57:22, 25 Isa itong himala. Masayang-masaya si Helaman. Alam niyang pinangalagaan ang mga kabataang lalaking ito dahil sa kanilang malaking pananampalataya sa Diyos. Alma 57:26–27