Kabanata 42
Ang mga Palatandaan ng Pagpapako kay Cristo sa Krus
Tatlumpu’t-tatlong taon ang nakalipas mula nang makita ng mga tao ang mga palatandaan ng pagsilang ni Jesucristo.
Inaabangan nila ngayon ang palatandaan ng kanyang pagkamatay: tatlong araw ng kadiliman.
May ilang hindi naniwala na darating ang palatandaan. Nakipagtalo sila sa mga naniniwala.
Isang araw, isang malakas na bagyo ang dumating. Nagkaroon ng kakila-kilabot na unos.
Nagkaroon ng matatalim na mga kidlat, at pinayanig ng kulog ang buong mundo.
Nasunog ang lungsod ng Zarahemla. Lumubog sa dagat ang lungsod ng Moroni. Natabunan ang lungsod ng Moronihas.
Isang lindol ang nagpayanig sa buong mundo. Nawasak ang mga lansangan at gumuho ang mga lungsod. Maraming lungsod ang nawasak, at maraming tao ang namatay.
Tumagal ang bagyo at lindol nang mga tatlong oras.
Nang tumigil ang bagyo at lindol, isang makapal na kadiliman ang bumalot sa lupain. Walang liwanag saanmang dako. Halos madama ng mga tao ang kadiliman.
Tumagal ang kadiliman nang tatlong araw. Ayaw sumindi ng mga kandila, at hindi makita ng mga tao ang araw, buwan, at mga bituin.
Umiyak ang mga tao dahil sa kadiliman, pagkawasak, at kamatayan. Nalungkot sila na hindi sila nagsisi sa kanilang mga kasalanan.
Pagkatapos ay narinig ng mga tao ang tinig ni Jesucristo.
Sinabi sa kanila ni Jesus ang tungkol sa kakila-kilabot na pagkawasak sa lupain. Sinabi niya na namatay ang pinakamasasamang tao.
Sinabi niya na ang mga hindi namatay ay kailangang magsisi. Kung gagawin nila ito at lalapit sa kanya, pagpapalain niya sila.
Nanggilalas ang mga tao pagkatapos marinig ang tinig kung kaya’t tumigil sila sa pag-iyak. Naging tahimik ang lahat ng bagay sa loob ng maraming oras.
Pagkatapos ay muling nagsalita si Jesus, na nagsasabing kaydalas niyang sinikap tumulong sa mga tao. Kung magsisisi na sila ngayon, maaari pa silang bumalik sa kanya.
Pagkatapos ng tatlong araw, nawala ang kadiliman. Nagalak ang mga tao at naliligayahang nagpasalamat sa Panginoon.